No Longer A Villainess

Chapter Four

Xeiryz Eiryxztheinne Vindagnyr

Mauumaga na ng makarating kami sa Azvates. As we entered the capital, tumambad sa akin ang plaza nila. Kumikinang ang mga mata ko habang pinagmamasdan sila. Napapatingin ang ibang mga mamamayan ng Azvates sa amin. They're all smiling. It seems like they're welcoming us. Nginingitian ko naman sila pabalik.

Kabila't kanan ang mga nagbebenta. I was curious kung ano ano ang mga iyon. I was busy roaming my eyes on my surroundings.

Maya maya ay tumigil kami sa isang bahay. It was an Inn. Bumaba ang prinsipe at agad naman akong inalalayan pababa. Tinali niya si Midnight sa harap ng Inn atsaka kami pumasok.

"Are we going to stay here?" I asked him. He gazed at me then nodded his head. Dumeretso kami sa front desk.

"Greetings. Welcome to Hyacinth Inn. How may I help you?" A man wearing a certain uniform said. He smiled at us, dumako ang tingin niya sa akin at agad naman itong namula. I just smiled at him then roam my eyes on the inn.

It's cozy and I like it. Mukhang ilang araw rin kaming mananatili rito. Hindi pa man din ako nakapag-paalam. Pero hindi na bali, wala naman pala silang pakialam sa akin. Nag-aalala lang ako kay Kara, baka mabaliw iyon sa kakahanap sa akin.

"Let's go" hinila ng prinsipe ang kamay ko kaya naman ay sumunod na lamang ako sa kanya. Umakyat kami sa pangalawang palapag. Puros mga pinto na ang nakikita ko.

Tumigil kami sa isang pinto. He placed a key on my hand.

"Go to your room. Magpahinga ka muna. I'll just knock on your room later, we'll buy some clothes" he said. Ngumiti ako at tumango sa kanya. I know he's tired and needs some rest.

"Rest well your highness" I sweetly said then bowed. He patted my head that made me blushed.

"Pumasok ka na" sambit nito kaya naman ay dali-dali kong binuksan ang pinto. Agad na sumalampak ako sa kama.

Hala lagot, I forgot to bid my goodbye. Wala akong ginawa kundi ang humiga, sumilip sa bintana at mag isip isip. I'm really excited kung ano-ano ang mga gagawin namin rito.

Napansin ko rin na hindi kami nakilala bilang mga royalties. Mukhang hindi nga talaga sila nakikialam sa labas ng kanilang siyudad. Mabuti na rin iyon para makaiwas sa mapanghusgang mata.

Napangiti ako ng maalala ko ang nakangiting mukha nila. I feel welcomed. Tila ba may parte sa puso ko na masaya dahil sa pagsalubong nila sa akin.

I was smiling when suddenly my chest tightened. Napasinghap ako ng mahirapan akong huminga. Mahigpit na napakapit ako sa bed sheet ng kama. Huminga ako ng malalim para pakalmahin ang sarili ko. Hayst, dahil yata ito sa pagod.

Napanguso na lang ako. Napabalikwas ako ng may kumatok sa pinto ng kwarto na sinundan ng boses ng mahal na prinsipe.

"Lady Xeiryz, are you awake?" He asked after knocking. Tarantang inayos ko ang damit ko at buhok ko. Pagkatapos ay binuksan ko agad ang pinto. Tumambad sa akin ang prinsipe na mukhang kagigising lang.

"Your highness" I bowed.

"We need to buy some clothes" he said. Lumabas na ako at sinarado ang pinto. Sumabay ako sa paglalakad sa kanya. Hala, nakalimutan kong magdala ng ginto.

"Your highness. I didn't brought a gold with me" nakangusong sambit ko. Napailing na lang ito.

"Don't worry, I'll pay for it." Napapalakpak ako ng wala sa oras.

"Childish" he said then chuckled. Hindi ko na lamang pinansin ang sinabi niya ng makalabas kami ng Inn. Muling nagningning ang mata ko dahil sa mga nagbebenta.