Bölüm 18

463 54 5
                                    

"Biliyor musun?"

"Biliyorum."

"Ne zamandan beri?"

"Başından beri."

"Nasıl?"

"Gönderdiğin e-maili silmemişsin çünkü. Aptal!"

"Buna inanamıyorum!" Daha fazla rezil olabilir miyim dediğim her an yeni bir utanca daha düşürüyordum kendimi. "Beni neden polise vermediniz? Ayça'yı nasıl..."

Beni göğsüne çekip saçlarımı okşamaya başladı. "Ağlama..." Böyle söylemekle beraber şefkatiyle beni daha çok ağlamaya teşvik ediyordu sanki. Bundan zevk duyuyormuş gibiydi. "Hata değil kazaydı. Önemli değildi. Hiç önemli değildi."

"Nasıl değildi?" dedim öfkeyle. Sonra tekrar gömdüm başımı göğsüne.

"Yedi yıl boyunca beraber harika şeyler yaptık. Sen benim elim ayağım, vicdanım, ruhum... Daha iyi bir yazar, daha iyi bir insan olma nedenimdin. Senden önce kompleksli, kibirli bir körden başka bir şey değildim. Senin inancın ve senin sevgin mutluluk veriyordu bana. Bütün bunların yanında bu kadarcık bir bedelin ne önemi var?"

"Ama Ayça'nın işi battı!"

"Batmadı. Nereden çıkardın battığını? Sadece yeni bir yerde yeni bir başlangıç yapmak istedik. Piyasa şartlarına göre gayet iyi bir fiyatla elden çıkardı şirketi."

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten." Dudaklarıma uzandı. Öptü uzun uzun. "Gerçekten," dedi.

"Bildiğinizi bildiğimi Ayça'ya söyleme!" dedim birden. "Bu kadarına dayanamam, yüzüne bakamam. Benim utanmaz bir yüzsüz olduğumu düşünecek."

"Peki," derken gülüyor, gülerken omuzları sarsılıyordu. Sonra ciddileşti birden. Gözleri vücudumda belirli bir bölgeye takılıp kaldı. Eski zamanlardan kalma bir alışkanlıkla sutyen giyme gereği duymamıştım. Onunla çalışırken de eğer tüm gün baş başa olacaksak ve misafir beklenmiyorsa sutyenimi çıkarır bir kenara atar, gidecekken tekrar giyinirdim. Şimdi yeniden bu evin içindeyken giyinmemek çok doğal gelmişti. Düşünememiştim.

"Onlara dokunmak ya da görmek ister misin?" diye sordum en az onun kadar ciddiyetle. Hayatım boyunca hiç bu kadar utanmaz olmamıştım sanırım. Fakat o an çok doğal geliyordu bu sözler bana.

"Olmaz," dedi omuzlarını dikleştirirken. Bakışlarını göğüslerimden çekip başka bir yöne bakmaya başladı. "Bunu şimdi başlatırsak kendimi geri çekemem sonra."

"Çekme öyleyse."

Yüzü güldü birden hınzır bir ifadeyle. "Gerekli tedbirleri almazsak sonuçları tehlikeli olabilir." Az önce hayatımda ilk kez sevişmiş ve çok memnun kalmıştım. Hiç de tehlikeli değildi doğrusu. Onu anlamadığımı fark edince "Prezervatif," diyerek açıklama gereği duydu. Kendini geri çekmek derken bir korunma yöntemi olan geri çekilmeden bahsediyordu. Yavaş yavaş idrak edişimi izledi. Benimle alay ederken çok mutluydu doğrusu. Alınmadım fakat. Otuz bir yaşında olduğu halde benim kadar cahil olan pek az kişi vardır dünyada. Biraz dalga geçmek hakkıydı.

Sonraki haftalar boyunca beni bu konularda epey bilgilendirdi. Uygulamalı olarak! 

KARŞILIKSIZ (TAMAMLADI) Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin