Chapter Twenty

343 31 4
                                    

(Short UD po muna, muwahh)

FERDINAND

"Ang alam ko iniwan ko lang si Imelda doon sa garden. Di ko naman alam kung saan magpupunta yun!" Ani Sister Visitación sakin habang ako ay lakad dito, lakad doon dahil hindi pa din mahanap si Imelda kung saan.

"Wala pa din ba?!" Tanong ko sa guards na naghahanap ngunit tanging iling lamang ang naisagot nila. "Sa susunod, mas higpitan niyo pa ang pagbabantay sa palasyo." Dagdag ko kaya naman tumango sila at bumalik muli sa paghahanap.

"Ferdinand, kung ikaw kaya ay kumalma muna? Ako ang nahihilo sayo!" Puna ni Sister.

"Naga-alala na ako kay Imelda, Sister! Hindi kaya't nakalabas na ng palasyo yun?"

Pero kung nakalabas siya ng palasyo, saan naman siya dadaan?

"WAHHHHH!" Napatingin ako sa labas sa narinig ko na sigaw na yun. Baka si Imelda na yun!

IMELDA

Nang makalagpas na ang sasakyan ni Ferdinand, ilang saglit pa akong nagtago sa halaman na yun—

"Anong ginagawa mo diyan, Imelda?"

"WAHHHHH!" Bigla kong sigaw dahil sa gulat.

Si Ninoy ata.

ANO BAAAAA, GUSTO MO BA NA KUNIN AKO NI SAN PEDRO NG MAAGA?!

"A-anong ginagawa mo dito?!" Singhal ko rito.

"Napadaan lang ako, I didn't expect na makikita kita dito." Sagot naman nito, "Atsaka, anong ginagawa mo sa likod ng halaman na iyan?"

"Nagtatago ka ba? Sinong tinataguan mo?" At nagpa-linga linga pa si Ninoy.

"Makinig ka, trip ko lang tumakas ng palasyo!" Sagot ko naman rito.

"Trip? Road trip ganun?" Agad akong napasapo sa noo ko dahil doon, "Atsaka first lady ka hindi ba? Diba dapat ang first lady nandoon lang sa palasyo nagkukulong? Hindi nagtatago sa likod ng halaman na iyan!"

"Atsaka gusto kong makita ang mga tao na nangangailangan ng tulong namin." Saad ko naman rito.

"IMELDA?!" Napatingin ako sa likuran ko nang marinig ko ang boses ni Ferdinand kaya bahagya akong sumilip para tingnan kung ano na ang nangyayari, at nakita ko doon si Ferdinand! Parang hinahanap niya ako, "IMELDA NASAAN KA?!"

"Hinahanap ka ng asawa mong presidente Imelda." Sambit ni Ninoy sa likuran ko.

"Puwede bang manahimik ka diyan?!" Angil ko rito, "Pinapahamak mo ako eh! Shush ka lang diyan."

Nanatili muna kaming tahimik ni Ninoy dito, iniintay namin na maka-alis si Ferdinand.

"ACHUUU!" Napabahing ako dahil sa halaman na kumikiliti sa ilong ko.

Nakita ko na napatingin si Ferdinand sa gawi ng halaman na tinataguan ko, "IMELDA? NANDIYAN KA BA?"

"Lagot.." Sambit ko, "Sige, diyan ka na ah!" Saad ko at tumakbo paalis at iniwan ko na si Ninoy doon.

END OF CHAPTER 20

PORTRAIT (Under Editing)Where stories live. Discover now