PORTRAIT (Under Editing)

Chapter Sixteen

IMELDA

It was my 1st year since I became First Lady. At napagtanto ko na bilang first lady, hindi dapat ako puro paganda lang, hindi puro pa-upo upo lang!

At sakin kadalasan lumalapit ang mga tao kapag nangangailangan sila ng tulong o kaya kung gusto nilang makausap si Ferdinand. Madali kasi nila akong i-approach!

Ngayon kasalukuyan akong naglilibot sa buong Pilipinas dahil dumating si Mr. John D. Rockefeller, according to Ferdinand!

Ano ba ang magandang maipapakita ko sakanya? Ehh wala manlang hospital, hotel, literal na wala akong magandang maipapakita!

Kasalukuyan ako ngayong nakatayo sa mismong pagtatayuan ng ipapatayo kong building. Kakayanin ko toh noh, pero mas mapapabilis sana kung advance ang technology nila dito.

At kasama ko na ngayon si Mr. Rockefeller.. Wala akong matinong maipapakita sakanya.

Sige, magpapatayo na ako ng hotel sa susunod!

"You know Mr. Rockefeller, there will rise the Cultural Center of the Philippines!" Pagyayabang ko.

(Otor Dara: Yabang yarn?)

"Where?" Tanong naman nito at nagpa-linga linga.

"There!" At tinuro ko ang pagtatayuan niya sana, puro tubig lamang ang nandoon.

"But that is water!"

Oh ano naman kung tubig lang yan? Expect the unexpected nga eh!

"Oh Mr. Rockefeller, the first year I'll cover that with soil, the second year I'll drive the piles, the third year the building will rise, the fourth year the curtain will rise!" Medyo mayabang na sabi ko. Medyo feel ko lang kase na ganyan ang mangyayari sa susunod na taon according to my prediction.

"Madam Marcos." Sambit niya. "It took the Rockefellers atleast 10 years to build the Lincoln Center. If you can only build that the next 4 years that your husband is President, I'll take of my hat to you!"

Hindi ako nakapagsalita ng mga sandaling yun. Matatapos ko nga ba kaya toh that Ferdinand was president?

—

"Mommy!" Salubong ng tatlong bulinggit sakin nang makabalik na ako sa Malacañang.

Yes, Malacañang Of The North, kung saan nagsimula ang kababalaghan sa buhay ko. I was wondering though kung kumusta na sina Mama and Papa, also si Xander panget.

There we're times that I'm thinking of them, siyempre nami-kiss ko sila eh.

"How are you here naman?" Tanong ko sakanila. "Nasan Daddy niyo?"

"Umalis po si Daddy." Sagot naman ni Imee.

"Ganun? Kawawa naman kayo nag alsa balutan na ang magaling niyong Daddy." Pabalang na saad ko.

"Madam First Lady, may naghahanap po sainyo sa labas." Sambit ng katulong namin kaya kunot noo ko itong tiningnan.

"Sino?" Nagtatakang tanong ko.

"Luis daw po yung pangalan."

Pinandilatan ko ito ng mata. Who the hell is Luis?!

"L-luis 'ho?" Gulat na tanong ko rito kaya naman tumango.

Wala akong kakilalang Luis! Sinong yun?!

"A-ahhh.. Sige po pakisabi nlang po na susunod ako." Kinakabahan kong saad kaya tumango na lamang ito at umalis na. "Kids, dito lang kayo ah? May kakausapin lang si mommy. Imee, bantayan mo ang kapatid mo!" Bilin ko rito kaya naman tumango na lamang si Imee.

Kakilala ko ba yung Luis? Ano bang kinalaman ko sakanya?

Lumabas na lamang ako ng palasyo para humarap sa sinasabing Luis. Kung sino man siya!

Nandito na ako ngayon sa labas ng palasyo, pero wala naman akong nakitang tao dun! Ako ba'y pinagloloko nun? Ghoster ata yun eh.

Nagpa-linga linga ako sa paligid para maka-sigurado. Napatili ako sa gulat nang may humawak sa mga braso ko! Agad ko itong nilingon, at isang lalaki ang tumambad sakin.

"Sino ka?! Holdaper ka noh?! Bitawan mo ako! Kung hindi magpapatawag ako ng guard!" Tarantang sabi ko.

"Sandali—"

"GUARD! MAY—" Hindi na natuloy ang mga sasabihin ko nang bigla niyang tinakpan ang mga bibig ko.

"Hindi mo ba ako naaalala, Imelda?"

Kakilala ko pala siya shet.

"Di kita kilala, sino ka ba? Stalker kita noh?" Singhal ko rito.

"Ako toh Imelda, si Luis!"

So siya pala si Luis? In fairness dito ang guwapo huh, pero loyal ako kay Ferdi kasi jeje siya.

"I'm sorry, but I don't know you." Inosenteng saad ko sakanya. Eh sa hindi ko nga siya kilala diba? Is there something to do with it?

"Naging first lady ka lang kinalimutan mo na agad ako?" At napasimangot pa ito.

"If you would tell me who are you, I still don't know you!" Pamimilosopa ko sakanya.

"Ako ito Imelda, si Luis. Yung dati mong manliligaw?"

Agad akong napataas ng isang kilay dun. Siya manliligaw ko? Weh?

"Sigurado ka? Baka naman scam yan ah!" At binawi ko ang braso ko sakanya. Sa tagal ng paninirahan ko bilang Imelda, wala naman akong naalalang Luis! O baka hindi ko lang siya naabutan?

"Naging first lady ka lang kinalimutan mo na agad ako!"

"Ehh kung hindi nga kita kilala, GUARDS! May baliw dito!" Pagtawag ko sa atensyon ng mga guards na nakatayo lamang.

"Hoyyy Imelda—"

"GUARD!" Agad na may lumapit na guard sa amin. "P-paki labas na po siya!" Utos ko sakanila.

"Yes po Madam Marcos." At yumuko ito bilang pag-galang. "Sir halika na po, nakaka-abala ka na po sa First Lady." Tumalikod na lamang ako at papasok na sa loob sana.

"Imelda! Hindi mo ba talaga ako naaalala?" Agad ko itong nilingon.

Hindi ko talaga siya kilala!

"Kung hindi ka pa tumigil diyan, ipapa-salvage na kita!" Banta ko sakanya. "Nakaka-sira ka ng beauty ko mygosh!" At nag flip hair ako rito.

END OF CHAPTER 16

(Otor Dara: Pasingit na din si Luis guys para hindi boring HAHAHA. Baka may gusto din kayo ipa-singit ha feel free to suggest)