Birbirlerine kalplerini tamamen emanet ederek çıktıkları evlilik yolunda Tugay'ın değişen tavırları, Ece'nin her seferinde kırılan kalbi sonucunda bu iki genci uzun bir ayrılık karşılamıştır.
Yarı textingtir. Bölümler kısadır. Zaman geçirebileceğini...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
🌅
6 Ay Önce
"Yine mi erkenden çıkıyorsun?"
Arkamdan gelen sesle duraksarken kahvemden küçük bir yudum daha aldım. Telefonumun ekranını karanlığa gömüp hemen yanımda, masanın üstünde duran çantamın içine attım.
"Sergiye hazırlanıyoruz."
Soğuk sesimi yine hissetmiş olmalı ki içeri girdiğini duyumsadım. Tezgaha doğru ilerledi ve bana doğru döndü.
"Eve gelmiyorsun farkındasın değil mi Ece?"
"Eve geliyorum." dedim sakince. "Sadece günlerim yoğun geçiyor."
Elindeki bardak hiç beklemediğim bir şekilde yerle buluştuğunda korkuyla sandalyeden ayağa fırladım. Gözlerim kocaman bir şekilde açılırken ellerim havaya kalkmıştı. Cam parçaları tuz gibi etrafa dağılmış, dışarıdan gelen ışıkla parlıyordu.
"Ne... Ne yapıyorsun?" Sesime yansıyan korkuyu engelleyemedim.
"Bir aydır aynı surat ifadesi! Bir şeye kızdıysan adam akıllı geç karşıma, söyle. Burnunun ucunu havaya dikme!"
Ağzından çıkan kelimelerle titrerken elini üç numara kestirdiği saçlarının üzerinden başına bastırdı.
"Burnumu havaya dikmiyorum."
"Sanki bilmiyorum."
"Bak Tugay, aklını mı kaçırdın sen? Ne yapmamı bekliyorsun ki?"
Önüme doğru birkaç adım attığında geriye kaçtım. Gözleri alev alev yanıyordu ve bu nedense içimdeki korkuyu harlıyordu.
"Kaçıyorsun."
"Kaçacak bir şeyim yok." dedim inatla. Benim hatam yoktu ki kaçsaydım. "Suçluluk psikolojisiyle bana saldırma! Kadının birini kapımızın önüne kadar getirip sonrasında kendini haklı çıkarmaya çalışıyorsun..."
"Nedenini bile sormuyorsun ki..."
Evet Tugay'ın ağzından laf almam için köpek gibi yalvarıp bağırmam gerekiyordu. Gelip bana kendisini açıklamak onun için zordu.
"Senin için çabalıyorum Tugay ama anlamıyorsun. Psikoloğun odasından çıkamıyorum! Seni kaybetmekten korkuyorum ama görüyorum ki sen korkusuzsun. Sana o kadının kim olduğunu sormayacağım çünkü ben sen değilim. Hayatında başkası olduğunu duymak istemiyorum."
"Hayatımda başkası?" dedi gülerek. O kadar çok gülmeye başladı ki karşısında kırmızıya bulandığımı görmedi.
Çantamı avucumda daha sıkı kavrayıp kırgınca yüzüne baktım. Kahkahası durduğunda nefeslenerek gözlerini açtı. Yüz ifadem öyle kötü olmalıydı ki donup kaldı.
