Hopeless Love [PUBLISHED UNDER LIB]

CHAPTER 32

CHAPTER 32

Si Miggy ‘to. Let’s talk. Sa tea shop malapit sa inyo. Papunta na ako.

Nagtataka man kung saan nakuha ni Miggy ang number ko ay agad naman akong nagpaalam kay Nelle para umuwi na. Tapos naman na ang pag-inom niya ng gamot at kailangan na rin niyang matulog kaya agad naman siyang pumayag.

Ano namang kailangan naming pag-usapan?

Nang makarating ako sa bahay ay naka-receive din ako ng text mula kay Mhina.

My birthday tomorrow. I’m just reminding you. J

Don’t worry, always on my mind. I’ll come.

Nag-bihis lang ako at pumunta na rin sa tea shop. Naupo ako doon sa may pinaka-gilid at hindi nagtagal ay nakita ko na si Miggy. Lumapit naman agad siya sa akin at naupo sa tapat ko. Seryosong-seryoso ang mukha niyang tumingin sa akin.

“Ano ba talagang gusto mong mangyari?” panimulang tanong niya.

“Ano’ng ibig mong sabihin?”

“Why did you befriend Aaliyah when all you would do in the end is leave her?” mariing tanong niya. “Ano bang plano mo?!” galit na dugtong pa niya.

“Masyado ka atang concern sa bestfriend mo.”

“She is not just my bestfriend,” giit niya.

“Yeah, right!” tugon ko. “Kasi mahal mo siya.” Tila naman natigilan siya ng marinig niyang sabihin ko iyon. “Kawawa ka naman. Ang manhid kasi ng kaibigan mo, eh. Ni-hindi niya makita kung ano ‘yong totoong nararamdaman mo sa kanya.”

“Hindi ako nag-punta dito para dyan,” iritang tugon niya. “Pero dahil sinimulan mo na, sige. Siguro nga manhid siya para hindi mapansin ‘yong nararamdaman ko para sa kanya. Ikaw ba? Anong tawag mo sa taong hindi magawang aminin sa taong gusto niya na may gusto siya rito?” mariing tanong niya sa akin.

“Duwag,” tipid na tugon ko.

“Duwag ka pala kung ganoon,” singhal niya. “Duwag ka nga ba talaga o masyado ka lang ma-pride?!”

Hindi ko alam kung bakit sa dinami-dami ng tao ay siya pa ang makakapansin ng totoong nararamdaman ko para kay Aaliyah. Oo, duwag nga siguro ako. Siguro nga, ma-pride din ako.

“Duwag ka din, Miggy.”

“Alam ko,” inis na tugon niya. “Pero kahit na duwag akong umamin sa kanya, hindi ko siya iniiwan sa ere ng basta na lang.”

“Huwag kang magsalita na parang alam mo ang lahat.”

“Ano ba’ng hindi ko alam, Paul?”

“Marami.” Huminga ako ng malalim para pigilan ang galit na nagsisimula ko nang maramdaman. “Kung gusto mo talaga si Aaliyah, go ahead. Wala akong balak na agawin siya sa’yo.” Punung-puno ng takot ang puso ko noong oras na lumabas sa bibig ko ang mga salitang iyon. Alam ko, gagawin ni Miggy ang lahat para sa kanya. “I’ll go ahead.”

Tumayo na ako para umuwi at siya rin ay agad na tumayo at humarang sa dadaanan ko. “Mag-ingat ka sa mga ginagawa mong desisyon, Paul. You never know what the consequences might be.”

Kinabukasan ay maaga akong nag-punta sa butterfly garden upang magdala ng pananim na sunflower doon. Kahit na sa simpleng pagpunta lamang dito ay pakiramdam ko, nakakasama ko pa rin si Aaliyah.

“Lolo, magandang umago ho,” bati ko doon sa matandang nag-aalaga sa lugar na ito. “May dala po akong pananim na sunflower,” saad ko habang inaabot sa kanya ang box na dala ko.