Bordonun Aşkı

Alternatif Final

Herkese merhabalar efenim! Gecikme için kusura bakmayın telefonumda bir sıkıntı vardı. Onunla uğraşıyordum.
Baştan söyleyeyim final değil. Final bir sonraki bölüm. Bu bölüm ise bir önceki bölümde sorduğum isteklerden gelenler ile derlediklerim. Klasik final sahneleri vardı. Evlilik, balayı, çeyiz alışverişi, doğum... Hepsini birleştirdim ve bir alternatif Final yaptım sizler için. Kitabın asıl finali yakında sizlerle olacak. Beklemede kalınız!
Keyifli okumalar❣️

1 yıl sonra

"Kızım hiç görülmüş bir şey mi bu dediğin Allah aşkına?"
"Garip olan bunun görülmemiş bir şey olması değil mi ya?"

Çağatay yanımda güldüğünde göz devirdim. Onun için uğraşıyordum burada onun yaptığına bak.

"Kızım... Neyse yahu. Buna laf geçirilmez."

Annem en sonunda pes edip Çağatay'ın annesine de kabul ettiğini söyledi. Durum şöyleydi; Çeyiz alışverişine çıkıyoruz. Bunun zaten nişan versiyonu oldu neden bir diğerini daha yapıyoruz bilmiyorum ama neyse. Tartıştığımız konu da şu: Çağatay'ın alışverişe gelip gelmemesi. Annemler Çağatay'ın gelmemesi gerektiğini söylüyor. Ben de gelmesini. Ve başardım tabii ki.

Arabalara bindiğimizde annem ve Çağatay'ın annesi arkaya oturdu. Ben ön koltuğa. Çağatay'ın kardeşi, Nazenin ve Zehra da Cihan'ın arabası ile gelecekti.

Avm'ye geldiğimizde annemler hemen inmişti. Çantamı alıp ceketimi arkaya bıraktım ve arabadan indim. Çağatay yanıma geldi ve elimi tuttu. Beraber yürüyen merdivenlere gittik ve şimdiden sıkıldığım için kafamı omzuna yasladım ve konuşmaya başladım.

"Bu kalabalık alışveriş hiç hoşuma gitmeyecek gibime geliyor."
"Beklediğim tek sahne var."

Oldukça ciddi konuşsa da bahsettiği şeyin ne olduğunu bildiğim için tuttuğum kolunu sıktım.

"Sapık."
"Belki başka şeyden bahsediyorum ben. Neden hemen sapık oldum şimdi?"
"Ne düşündün peki Çağatay? Söyle bakalım."
"Onu sonra şey yaparız."

İkimiz de gülerken annemler bir mağazanın önünde durmuştu bile.

"Kızım buraya bakalım bir."
"Tamam."

Onlar önden biz arkadan yürürken baktıkları her şey ya çok abartı ya da demode olduğu için bana hoş görünmüyordu.

"Güzelim bunlar nasıl?"

Çağatay nihayet bir fikir belirttiğine yanına gidip gösterdiklerine baktım. 

"Hmm, çok güzel bak bunlar."

Çağatay'ın gösterdiklerini beğendiğim için annemler daha da gezmek istese de yorulmak istemediğim için ilk beğendiğimizi alıp çıktık. Diğerleri yine önden ilerlerken Çağatay yine elimi tuttu. Hafif salladığında gülümsedim.

"Seni bu yüzden getirmek istiyordum işte. Sen olmasan şimdi beni zorla bütün mağazalara sokacaklar ve asla çıkmayacaktık."
"Senin ağzını yerim ben. Hiç bırakır mıyım ellerine?"

Yalandan çocuk avutur konuştuğunda kafamı omzuna yaslayıp kolumu beline sardım.

"Acıkmak üzereyim."
"Birazdan yemeğe gideriz."

Onu onaylarken annemler malum mağazaya geldiğinde göz devirdim.

"Imm en sevdiğim yer."

Çağatay sırıtarak konuştuğunda belini sıktım yavaşça.

"Fazla açık sözlüsün."

Biz hala sarmaş dolaşken annemler bize ne yapıyorsunuz der gibi baksa da bir şey söylemeye cesaret edemiyorlardı.