Bordonun Aşkı

Bölüm 2

Sevil teyzenin yaşadığı dehşet yüz ifadesi ile kahkahayı tutamadım. Bu kadın ile iyi anlaşacağız belli oldu.

"Merak etme bir şey söylemem. Zaten ben de komutanım olduğunu öğrenmeden önce birazcık pot kırdım."
"Nasıl yani?"

Dün yaşananları Sevil teyzeye anlatınca gülmeye başladı. Daha sonra bugün yaptığı kindarlıktan bahsedince de hemen kızıp söylendi.

"Ne olmuş canım bilmeden kovduysan? O da hak etmiş yani. Kıyamam kuzum çok yoruldun mu?"
"Yok yok alışkınım ben zaten."

Biraz daha sohbet ettikten sonra Sevil teyze gitti. Ben de kitap okumak için odama çekildim.

Sabah erkenden uyanıp markete gittim ve kendime poğaça ve simit alıp sallama çay eşliğinde kahvaltımı yaptım. Bir an önce market alışverişi yapmam gerekiyor. Evde gerçekten hiçbir şey yok. Ayrıca havalar da soğumaya başladı. Bir de Ankara'dayım yani. Ankara ayazı ile henüz tanışmamış olsam da kimsenin dilinden düşmüyordu bu laf. Ben sıcak memleketten geliyorum. Umarım beklediğim kadar kötü değildir.
Kahvaltımı yaptıktan sonra aşağı indim. Kapıda komutan ile karşılaştık

"Günaydın komutanım."
"Günaydın."

Kapıyı açıp bana yol verince hafif bir tebessüm edip önden ilerledim ve arabama bindim. Sabahları gülmek hiç huyum değildir. Mümkün olduğunca sinirli olurum.

Arabamı park edip kapıdaki nöbetçi askere selam verdim ve içeri girdim. Birazdan muhtemelen koşardık. Mensubu olduğum Alp Timi'nin olduğu odaya girdiğimde hepsi harekete geçti. Oturmalarına söyleyip kendime çay aldım ve yanlarına ilerledim. Tam oturuyordum ki kapı açıldı. Herkes ayağa kalkınca bir tek ben oturmuş bulundum. Komutan geldi! Hızlıca bardağı kenara koyup ben de kalktım. Off bu ast üst ilişkisi beni yoruyor! Selam verip oturmamızı söylediğinde hepimiz yerlerimize kurulduk.

"Komutanım başlıyor muyuz hemen?"
"Az dur adanalı. Daha yeni geldim."
"Komutanım sanki bilmiyoruz sizi."

Ateş gözlerini devirerek konuştuğunda bir tebessüm kazandı benden. Daha dün gelmiş olsam da bu yüzbaşı'nın işini fazlası ile ciddiye aldığını anladım. Ayrıca Sevil teyzenin anlattığı kadarı ile de bunları tastiklemiş olabilirim. Kendine çay alıp yerine oturdu. O sırada tim kendi arasında sohbet ediyordu.

"Geçen gittiğimiz restorana gidelim akşam."
"Hangi restoran?"
"Yeni açılan ."
"Olur valla."

Timur, yüzbaşıya döndü ve ona sordu.

"Komutanım gelir misiniz?"
"Gelirim ."

Ondan cevabı aldıktan sonra bana döndü.

"Komutanım siz gelir misiniz?"
"Saat kaçta? "
"8 gibi gideriz."
"Bana konum atarsınız."

Akşamın programını ayarladıktan sonra çaylarınmız bitince sabah koşusu ile antrenmana başladık.

"Yoruldun mu Üsteğmenim?"
"Bana mı diyorsunuz bunu komutanım?"
"Senden başka üsteğmen yok bu timde."
"Ben bu tempoda koşarsak yorulmam ."
"Aferin o zaman."

Koşarken kafamı hafif yana çevirip timin geri kalanın baktım. Hepsi şu anlık iyi gibiydi. Ee özel kuvvetler diye boşuna demiyoruz.
Koşu bittikten sonra şınav ve mekik çekmek üzere yerlerimizi aldık. Yüzbaşının emri ile Ateş saymaya başladı. Sayı ilerledikçe gereksiz bir gülme isteği geliyordu. Sebebini asla bilmiyorum ama eğer biraz daha devam edersek kahkaha atacağım.
Bu fasıl da bittiginde rahat bu nefes aldım. Çok şükür.

Akşam toplanacağımız için market alışverişini yarına bırakıp direk eve gittim. Üzerimdeki toz topraktan kurtulmak için her zamanki gibi duş aldım. Saçlarımı kurutmak yerine saldım ve kendi kendine kurumasını bekledim. O sırada çay yaptım. Çay benim vazgeçilmezim. Gerçekten çay olmadan yapamam. Çayımı içerken saçlarım kuruduğunda gidip düzleştirdim. Siyah kot ve lila bir tişört giydim. Yanıma ceket almalıyım çünkü burası gerçekten olması gerekenden daha soğuk. Telefonuma gelen konumla evden çıktım ve restorana gitmeye başladım.
İçeri girdigimde en kalabalık masa, bizim timin oldugu masa, hemen gözüme çarptı. Fazla dikkat çekiyorlardı. Altı tane adam daha doğrusu altı tane yapılı adam bir masada dünyanın en komik olayını konuşuyor gibi kahkahalar ile gülüyordu. Ne konuştuklarını merak ettiğim için hemen yanlarına gittim. Beni görünce ayaklanmaya çalışınca elimle işaret ederek oturttum.