Kabanata 38
"Trek, what is the meaning of this? Kanina ka pa hinihintay ng mga bisita. Saan ka ba galing?"Stasha eyed Trek, begging.
Pinagtitinginan na kami ng lahat ng bisita lalo na ang hindi pagbitiw sa kamay ko ni Trek.
Siguradong marami ng espekulasyon ang mga bisita lalo na at si Stasha dapat ang hawak ngayon ni Trek at hindi ako, dahil ang babae ang pakakasalan niya at hindi ako!
I don't want to cause any trouble.
"Trek, bitawan mo na ko."halos pabulong na pagmamakaawa ko sakanya.
"No."he gritted his teeth."You stay here. I've waited for this. Fuck!"he made a low growl.
"Pero, Trek hindi ito ang tamang oras."napailing ako."Party niyo ito ni Stasha at maraming bisita."I tried to argue to make my way out of here.
Pero iling lang ang sinagot saakin ni Trek at hindi binitawan ang kamay ko.
"Trek!"Stasha sobs.
"Anak, ano bang nangyayare dito?"it was his mom. Dinaluhan nito si Stasha na ngayon ay umiiyak na.
"I'm not marrying her, ma."Trek declared."Si Tori ang pakakasalan ko."
Tita Rea gasped. Hindi ito agad nakapagsalita dahil mas inunang aluhin si Stasha na mas lumakas ang pag-iyak dahil sa sinabi ni Trek.
I feel so sorry for her. Kahit na hindi maganda ang trato saakin ni Stasha ay hindi ko naman hiniling na mangyare ang lahat ng ito sakanya. Babae din ako and I know how painful it is to heard from the man you love that he won't marry you.
Noong hiniwalayan ko si Trek at namalan na may nililigawan itong iba ay sobrang sakit ang idinulot nuon saakin. Hanggang pagpunta ko sa Germany ay baon ko ang sakit na iyon. Kaya din siguro ay nakaya kong ipagpatuloy ang buhay ko doon kahit na iniwan ko ang nag-iisang lalaking minahal ko at minamahal ko hanggang ngayon.
I wanted to give him up. Stasha stayed beside him when I left him. Si Stasha ang kasama niya na imbis na dapat ay ako. It was really unfair for her because Trek still chose me over her.
Pakiramdam ko kasalanan ko kung bakit nasasaktan si Stasha. At pakiramdam ko hindi ko din deserve na piliin ako ni Trek dahil iniwan ko siya noon.
Pero...
I can't. Hindi ko kayang isuko si Trek. Kung nagawa ko iyon noon, hindi ko alam kung kaya ko pang mangyare ulit iyon ngayon.
Ngayon na nakasama ko na si Trek ulit ay hindi ko na kayang mawala sakanya muli.
Kaya patawad, Stasha pero ilalaban ko si Trek ngayon. Ilalaban ko na siya na dapat matagal ko ng ginawa.
I feel Trek body slowly calm down wen I hold his hand tighter, this time ay hindi na ako nagpupumiglas sakanya na bitawan niya ako.
Nalilito niya akong tinignan kaya naman marahan ko siyang nginitian at tinanguan.
I love you, Trek. And I've been dying to tell him that.
Hindi ko mapigilan nang may mamuong luha sa mga mata ko.
And for a moment I see how Trek stilled while still looking at my face.
Hinila niya ako palapit sakanya at mabilis na pinunasan ang pisngi ko at niyakap.
"Don't cry please. Don't, baby. I'm sorry. I love you. Damn. I love you, Victorina. I'm sorry for being selfish and dragged you here but I can't wait anymore. They have to know! They have to know who owns my heart and it's you, baby. Only you."pag-aalo niya saakin.
"I-I love you too."hindi ko mapigilan ang pagkawala ng malakas na paghikbi ko."I'm sorry that I broke my promise before. I regret leaving you. I regret everything. If I will be given a chance I won't...I won't leave this place. Hindi na ako aalis dito at mananatili na lang ako sa tabi mo. Because after all my success...I still feel alone. I still feel incomplete because you weren't part of it. Hindi ko matatawag na achievements ang lahat ng meron ako ngayon because I don't have you. At hihingi ako ng tawad sa lahat ng andito sa party niyo ni Stasha lalo na kay Stasha pero hindi kitang kayang ibigay sakanya. Hindi ko kaya, Trek kasi mahal na mahal pa din kita hanggang ngayon."halo-halo na ang emosyong nararamdaman ko pero hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Pakiramdam ko kung hindi ko ito masasabi ngayon ay hindi ko na ito masasabi kahit kailanman.
I have to fight for him. Dahil siya kahit kelan ay hindi ako sinukuan. I feel like this time I have to do my part. Hindi ko na nagawang ipakilala siya ng legal sa pamilya ko pero ipapangako kong gagawin ko ang lahat para makabawi sa ibang paraan. Just please let me have him this time. I whispered in my mind. Hindi ko alam kung sino ang kausap ko sa isip ko.
"You don't know how happy I am right now, baby."Trek said. Namumula ang mata niya habang matamis na nakangiti saakin."You make me so happy. Ikaw lang ang may kayang gumawa nun. For these past years I haven't felt this kind of happiness. Until you came back, baby. You came and it makes me so happy and excited."
Hinaplos niya ang pisngi ko at napapikit naman ako dahil doon. His touch still sends shiver down to my spine. Ilang bilyong-bilyong boltahe ng kuryente ang hatid nun sa buong katawan.
"Say it again, baby. I haven't heard it for a decade I guess."he chuckled softly."Tell me you love me and I go crazy I sw----"
"I love you. I love you so much. Maha---"hindi ko na natuloy ang sasabihin ko dahil masuyo na niya akong hinalikan sa harap ng maraming tao.
Pero wala akong kahit na anong hiyang naramdaman in fact I feel so proud. I'm so proud of this man. He is every thing I dreamed for.
"I love you too."he breathed. Smiling at me breathlessly. Napangiti na din ako habang titig na titig sakanya.
"Teka lang, Trek. Makikisingit lang ako. So hindi tuloy ang kasal niyo ni Stasha?"si Jack na nakakunot ang noo.
"You're really an asshole, Jackass!"masungit at napapailing na komento ni Ryx sa pinsan na ikinatawa naman naming lahat.
"Hey it's Jack Andres. Atsaka nililinaw ko lang naman."depensa ni Jack.
"Kanina pa sinabi ni Trek na hindi niya pakakasalan si Stasha. Ano ka ba, lutang ka ba?"natatawang tanong ni Calder sa kapatid at inakbayan ito.
"Iba kasi ang nasa isip ni Jack ngayon e."si Ephraim na nakangisi kay Jack.
"Shit ka, Ephraim!"
"That's enough boys."mahinahong saway ni tita Rea sa magpipinsan.
Kinabahan ako ng lumapit siya saakin."Do you really love my son, hija? Kasi kung hindi matibay ang pagmamahal mo at iiwan mo nanaman ang anak ko hindi ko alam kung matatanggap pa ba kita sa pamilyang ito."
"TORI!!!"
Si Avresia.
"A-Avs?"
Masaya akong niyakap ni Avresia."I miss you so much! Kanina pa kita hinahanap dito. Atsaka nagtaka nga ako kung bakit ibang babae ang ikakasal kay Trek when obviously it should be you."
Hindi na ako nagsalita pa at napangiti na lang.
She still the same Avresia I met years ago. Iyong batang Avresia.
And now she grown up really pretty. Mas gumanda ito lalo at ang ugali? Hindi pa din nagbago.
"Ah,"nakalimutan ko na si Mrs. Stallix."S-Sorry po."
Marahan siyang tumango saakin habang pinagmamasdan kaming dalawa ni Avresia.
"It's okay. I understand. Sana mapatawad mo ako sa kaguluhang nangyare ngayon. It was partly my fault. I didn't know that what you and my son had is something...more than I could ever imagine. I see how you look at my son. Ganyan ko din tignan ang asawa ko noon at hanggang ngayon. I love my son and I know he loves you too."
"Sayang ang mga pagkain ngayon. Ipabaon na lang natin sa mga bisita."tito Ryder said lightly.
Medyo nagtawanan ang mga naroroon maliban sa pamilya ni Stasha na kaagad namang kinausap ni Tito Ryder at tito Rea pagkatapos ay umalis ang mga ito para siguro mas makapagusap sa pribadong lugar.
"Thank you."
"Para saan?"nagtatakang tanong ko sakanya.
"Dahil naipakilala na kita. At dahil hindi mo ko ulit iniwan."
"Ako dapat ata ang magthank you sayo e. You've waited for me. At hindi lahat ng lalaki kayang maghintay ng gaanong katagal."
"I've waited because I love you. And it was all worth it. Because soon you are going to be my Mrs. Stallix. At pag nangyare iyon hinding-hindi mo na ko maiiwan kahit kailan."he smirked at me.
Mahina akong natawa bago tumango sakanya.
"Mabuti na lang pala nakuha ko ang blessing noon ng magulang mo na pakakasalan kita sa tamang panahon."
"Ano? Anong sinabi mo, Trek?"
"Before they died. Pumunta pa ako nuon sa bahay niyo at hiningi ang blessing nila dahil pakakasalan kita. Pero ganoon ang nangyare kaya hindi natuloy ang plano kong alukin ka ng kasal pag-uwi mo, pagkatapos ng graduation mo."