Kabanata 30
“Tori?”
Napalingon ako kay Sylvia. She smiled worriedly at me. I was spacing out for I don’t know how long. I was standing in front of a school. Dito kasi gaganapin ang shoot ngayon. And I am part of the photographers team. Tatlo kaming photographer dito. This is a big project that’s why. Masasabi kong ito ang unang malaking proyekto ko pagkatapos kong umuwi from New Orleans. I was in Germany for work for 2 years and from there my work got me live in New Orlean for three years after. So it’s been exactly five years when I left this place and never come back again, ngayon na lang.
“Nauna na sila sa loob. They are setting up there. Are you okay?”aniya at nilapitan ako.
“Y-yeah. Sorry. I was just…”I paused.
“I understand. Ilang taon ka na bang hindi nakakauwi sainyo?”she asked me.
“Five…five years.”napalunok ako. Binalik ko ang tingin ko sa harap it’s the entrance of Caligtan National School.
It feels so weird to enter the school again.
“Halika na. Baka hinahanap ka na nila Amanda. Alam mo naman mawala ka lang saglit sa paningin nun ay agad ka ng hinahanap. He was like as if your father.”she joked.
Napailing naman ako sa sinabi niya lalo na sa huling binanggit.”Kapag narinig ka ni Amanda siguradong malalagot ka doon.”I grinned at her.
Napalabi naman siya at nilingon ang paligid kung nasa tabi-tabi ba si Amanda. She sighed in relief when she didn’t see him.”Phew. You should remind me to always filter my mouth. Mabuti na lang at wala siya. Pero hindi ba totoo naman? And isa pa you didn’t applied in Imperial Entertainment. You were recommended. And it’s obvious that he’s one of those people who recommended you.”
“Well…I didn’t know. He didn’t basically told me that.”kibit-balikat na sagot ko.
“Oo nga pero hindi ba iyong isang naging prof natin sa Koln ay gustong-gusto ka at kaibigan iyon ni Amanda so…there’s a posibili---"she was cut off when Amanda interrupted us.
“Tori! Come here, sweetie! You have to see the place.”nakangiting tawag saakin ni Amanda. His our senior. I am working in Imperial Entertainment and under his supervision. Sinabi niya nga na hindi na kailangan but I feel like I need it. 5 buwan palang ako sa trabaho ko sa Imperial Entertainment and I can say that his a good mentor. I learned a lot from him. He’s gay but he’s professional when it comes to our work lalo na at napapalibutan kami ng mga models.
“Ikaw din, Syl halika dito at tigilan mo ang kakadaldal diyan kay Tori. Let’s get this work started.”Amanda told.
“Copy that, Amanda.”Sylvia replied.
We are all getting ready for the shoot. Nakaset up na ang lugar at lahat ng kailangan. Ang mga models na lang ang hinihintay at nireretouch na lang sila pagkatapos maya-maya din ay lalabas na sila and we are about to start our job.
“Is Avresia coming here?”tanong ng isa sa organizer team, kausap si Amanda. Nilingon siya ni Amanda.”I really don’t know. Ang pagkakaalam ko ay nasa manila siya hindi ba? Kakakasal lang nila ni Ryx so…”
Kuryoso namang kumunot ang noo ko habang nakikinig sa usapan nila. Avresia and Ryx? Could it be…Si Avresia Hidalgo at Ryx Stallix ba ang pinag-uusapan nila?
Natigil lang ang pag-uusap nila ng dumating na ang mga model at nagsimula na ang shoot.
It was a tiring day. Isang place lang naman ang pinagshootan namin ngayong araw pero inabot kami ng gabi. Nang matapos magpack up ang lahat ay sabay-sabay na kaming umalis.
“Saan kayo tutuloy, Tori? Sinabi saakin ng organizer na hindi kayo nagcheck in sa Demoure?”he inquired. Hinabol niya pa talaga kami para doon.
“Ah. Taga Carac ako kabilang bayan lang kaya hindi na ako nagcheck in pa sa Demoure.”sagot ko.
“What?”he gasped. His mouth fell hang open.”You mean you live here?”he asked.
“Ah, hindi dito mismo sa Caligtan. Sa Carac.”I feel a bit uneasy talking about my past. I haven’t heard and talk about Carac for a long years. Hindi na din ako nakibalita pa sa negosyo namin sa Carac. Although Auntie Vina, my papa's sister is the one who’s managing the farm and every month inuupdate niya ako doon but I am not really listening or interested. I have no plans to go back here kung hindi lang kailangan sa trabaho. Panay din ang tanong ni Auntie Vina kung kelan ako uuwi para mabisita ang pamilya ko but my answers is always"If I have free time. I’m busy.”.
“Well that’s great! I’m sure lumaki ka din dito sa Caligtan. At baka kilala mo ang mga tao dito specially Avs? You know Avresia Hidalgo oops! She’s now a Stallix. Kinasal siya noong nakaraang buwan lang.”pagkukuwento niya.
“Ah…well I…I know her.”tumango ako. Gusto ko ng matapos ang usapan.
“Well then see you tomorrow.”he bid his goodbye.
Sumakay na kami ni Sylvia sa sasakyan. Si Craig ang nagmamaneho noon. Nasa manila ang sasakyan ko at hindi ko na pinadala dito. Craig is Sylvia’s boyfriend for 3 years. Ang kuwento saakin ni Sylvia si Craig daw ang nerd suitor niya way back in highschool. And she find it funny na sila pala talaga ang magkakatuluyan kahit binasted na niya ang lalaki noon.
“I have drinks there, girls. I’m sure you two are tired kaya magpahinga muna kayo. May GPS naman kaya madali kong mahahanap ang inyo, Tori.”Craig smiled at us.
Nasa passenger seat si Sylvia at ako naman nasa back seat. Inabot saakin ni Sylvia ang juice at tinanggap ko naman iyon.
Pagod nga ako at nakatulog nga sa biyahe. Hindi naman matagal dahil nakarating agad kami sa bahay
I couldn’t really remember what our home looks like because I was gone for 5 years. It feels different…
Inilibot ko ang paningin sa kabuuan ng labas ng bahay namin. Home. I couldn’t call it my home. It feels so hard to say that.
“Wow! You have big house, Tori!”komento ni Craig.
“Not really big,”iling ko. Kung makikita niya ang bahay ng mga Stallix ay mas malaki iyon.”Let’s go inside. I’m sure Auntie Vina knows were here.”aya ko sakanila at nauna na sa loob.
True to my words, Auntie Vina is really waiting for us.
Nang makita niya ako ay agad niya akong sinalubong at niyakap.
“Tori! Ang laki-laki mo na! Kamukhang-kamukha mo si Victor. Naku sayang naman kaunti lang ang namana mo kay Rina.”she smiled at me. Pagkatapos bumaling siya sa mga kasama ko. Kilala niya si Sylvia pero hindi ko pa naikwento sakanya si Craig.
“You already knew Syl.”turo ko kay Sylvia.”And this is Craig, Syl's boyfriend.”pakilala ko sa lalaki.
Auntie Vina nod softly at Craig then she turn to face me once again.”Ikaw ba? Where’s your boyfriend? Kelan mo ba dadalhin at ipapakilala saakin?”she asked hopefully.
“Naku, Auntie Vina madaming lalaki ang umaaaligid diyaan. Siguro nahihirapan siyang ipakilala sayo dahil masiyadong marami.”sabad ni Sylvia at tumawa.
Natawa din si Auntie Vina at inimbitahan kami kumain.
“Sayang naman at wala pa dito si Pete. He’s out fishing again. Nakasanayan na niya simula noong dito kami tumira sa Carac. Madalas din ang batang iyon sa Caligtan, sa beach. Surfing.”pagkukuwento ni Auntie Vina. Pete is my cousin. Sa pagkakaalam ko ay magkaedad lamang kami nito. We met twice kaya hindi ko masasabi kung magkasundo ba kami. But he’s nice to me as far as I remember.
“Gabi na po ah. Is it safe for him to go wonder? Is he alone?”nag-aalala kong tanong.
The past still haunts me. I feel I’m in danger whenever I am in this place. My family's case was solved a long time ago. Pero pakiramdam ko kahit nahuli na ang may gawa nuon ay hindi pa din ako kahit kailanmam magiging ligtas sa Carac lalong-lalo na sa Caligtan. I wanted to forget this place and the people here pero alam kong impossible iyon specially that Carac is my hometown.
“He’ll be fine. At madami naman sila. Madalas nga ay dito na kumakain ang mga kaibigan niya. Baka nga mamaya ay makilala mo ang mga iyon.”she nod at me.
We were in the middle of eating and Auntie Vina’s talking when a group of men entered the house. Mga nakasando at nakashorts, nagtatawanan pa sila ng pumasok sila sa loob at dumiretso sa kusina natigil lang ang ingay ng makita nila ako.
“Tori!”a tall guy approached me with a wide smile.
“You’re back! Wow! Nakalimutan ko na ngayon pala ang uwi mo, sana ay inagahan ko ang pagbalik dito at hindi na isinama ang mga kaibigan ko.”he must be Pete. He isn’t a boyish type, matured ang dating nito na may pagkaloko.
Niyakap niya ako.”Ang ganda talaga ng lahi natin.”pabiro siyang tumawa.
“Mabuti at natatandaan mo pa ang itsura ni Tori, Pete?”nakangiting tanong ni Auntie Vina.
Nilingon siya ng anak niya at tumango.”Syempre naman, ma. Isa ata sa mga pinakamagandang babae na nakilala ko si Tori kaya hindi ko makakalimutan agad ang pinsan ko. Madalas ko ngang ikwento si Tori sa mga kaibigan ko e. Ayaw nilang maniwala na may mala model akong pinsan puwede ka ng ipangtapat kay Avs.”he chucked.
“Uy, Pete! Pinsan mo talaga yan?”
“Nakakahiya pala. May mga bisita pala kayo. Uuwi na lang po ka---"
“It’s fine. You can join us. I’m sure you guys tired too.” I nod at Pete's friends. Puro sila matatangkad na lalaki at hindi naman patpatin. Sakto lamang ang pangangatawan.
Nagkatinginan naman sila at parang mga nahihiya pa.
“Asus! Kelan pa kayo mga naging mahiyain? Hala sige! Kumain kayo! Nagluto ako ng marami kasya saating lahat ito.”Auntie Vina said. Iminuwestra ang hapagkainan.
Mahihinang humalakhak ang mga kaibigan ni Pete bago nagsi-upo sa mga bakanteng upuan. Now I understand why we have so many chairs here.
“Pete! Papicture naman kami kay Tori. Sabihin mo sa pinsan mo.”narinig kong bulong ng isa sakanila nang magpaalam na uuwi na.
Tumawa si Pete bago umiling.”Bukas na. Pagod na yan. Pagpahingahin niyo muna.”pagtataboy niya sa mga kaibigan niya.
Sumulyap ako sakanila at nakita kong sinimangutan nila ang pinsan ko. Nauna ng nagpahinga sila Sylvia at Craig samantalang naiwan ako sa pasimano ng bahay.
“Tori,”tawag saakin ni Pete. Nakangisi siya at inabutan ako ng tasa.”Tsokolate iyan. Mainit baka mapaso ka.”he added
“Thank you,”tinanggap ko ang tasa at bumaba ang tingin ko doon.
“Napagod ka siguro sa biyahe papunta dito tapos nagtrabaho ka pa. Gusto mo ng masahe?”nagulat pa ako sa tinanong niya.”Hindi mo naitatanong pero magaling ako magmasahe. Akin na ang paa mo mamasahiin ko.”
“W-what? Pete, it’s okay. H-hindi na…”pero hindi siya nakinig at kinuha ang paa ko pagkatapos nagsimula ng masahiin iyon.”…kailangan.”pagtatapos ko.
He is really good at this. Nakakarelax ang pagmamasahe niya sa paa ko.
“Well uh thanks, Pete.”
Nag-angat siya ng tingin saakin at ngumiti.”Nakakarelax ba?”tanong niya.
Tumango ako.
“Mabuti at narerelax ka. May trabaho ka pa bukas?”he asked.
“Meron pa.”
“Ganoon ba. Isasama sana kita bukas e. Ipapasyal? Alam mo na hindi tayo nakapagbonding nuong una tayong magkita. Kaya sana ngayon baka puwede na?”he chuckled a bit.
“Titignan ko. Ah…tapos na ang trabaho ko by lunch kaya baka…”
“Lunch then.”he nodded responsibly.
Marahan akong ngumiti at tumango sakanya.
“Thank you for the hot chocolate and a relaxing massage.”paalam ko sakanya at umakyat na sa kwarto ko.