"ဘာတွေ ရှုပ်ဖို့တွေးနေပြန်တာလဲ"
အရင်ညတွေလို လှုပ်စိခတ်ကာမနေ အိပ်မယ့်အရေးကိုလည်း မအိပ်နိုင်ဘဲ ကုတင်ပေါ်ငုတ်တုပ် ခေါင်းအုံးပေါ်မေးထောက်ကာ တွေဝေနေတဲ့သူကို ကိုယ်ကပဲ မနေနိုင်စွာ စကားစမိတော့သည်
"ဒီလို မောင်ရ"
ကိုယ့်ဘက်ကို လှည့်ကာ တကယ့်အဓိပ္ပါယ်လေးနက်ပြီး အရေးကြီးမယ့်အကြောင်းပြောတော့မည့်ပုံစံ အားယူပြီးတော့မှ
"ကလေးကို ဟိုလိုမလုပ်ပဲနဲ့ဘယ်လို ရအောင်လုပ်မလဲလို့"
"ဟမ်"
ပြောလိုက်မှဖြင့် ပတ်ချန်းတို့မျက်လုံးပြူးရသည် သူ့ကြည့်ရတာလဲ အတည်ကြီးပြောနေတဲ့ပုံ
"ဘာကို ဟိုလိုမလုပ်တာလဲ"
"ဟာ မောင်ကလည်းဝေးပြန်ပြီ ဟိုလိုပါဆိုနေ ဟိုလေသွေးသားဖလှယ်တာ အဲ့တာပြောတာ"
ရှက်ရဲရဲနဲ့ပြောလာတဲ့ကောင်လေးက တကယ့်ကို အဲ့လိုတွေးနေသည့်ပုံ
"လေဥ ဥအောင်လုပ်လေ"
ချန်းယောလ် ခပ်တည်တည်နဲ့ပြောလိုက်တော့
"လေဥ အဲ့တာဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲဟင် မောင်သိလား"
"ဘတ်ဟျွန်း ဘာရူးနေပြန်တာလဲ ဟမ် လေဥ ရအောင်ဘယ်လိုလုပ်လဲ အလကားငါကသိပါ့မလား"
"သူပဲပြောပြီးတော့ ဒါဆိုကလေးရအောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲလို့ ပြော"
"ဒီမှာတွေ့လား"
"တွေ့တယ်လေ လက်ညိုးကြီး"
ချန်းယောလ် လက်ညိုးတစ်ချောင်းထောင်ကာ နောက်လက်တဖက်ကလက်မနဲ့လက်ညှိုးကို အကွင်းပုံစံလုပ်လိုက်ပြီး လက်ညှိုးနဲ့အကွင်းလေးထဲဝင်လိုက်ထွက်လိုက်လုပ်ပြကာ
"အေး အဲ့လို လုပ်မှရမှာ"
ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ကြည့်နေတဲ့ ဘတ်ဟျွန်းက အားရဝမ်းသာတဲ့အပြုံးကြီးနဲ့
"လုပ်ရအောင်လေ ဒါဆို ကလေးယူရအောင်နော် လာ လုပ်ပေး"
ခပ်တည်တည်ပဲ အိပ်ယာပေါ် ပက်လက်လှန်ချကာ ပြောလာတဲ့ ဘတ်ဟျွန်းကြောင့် ချန်းယောလ် ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ပဲဖြဲခြောက်ရတော့မည် တကယ်ဒီကလေးအကြောက်အလန့်မရှိ
"နာမှာနော် တဖြေးဖြေးနဲ့ အူတွေပြတ်ထွက်သွားတော့မှာလိုမျိုး အားးးးလို့တောင် အော်နိုင်မှာမဟုတ်လောက်တဲ့ထိ အရမ်းးးးးနာမှာ နောက်နေ့တွေလဲ နာလွန်းလို့သေချင်လောက်တဲ့အထိခံစားရမှာ"
ပက်လက်လေးအိပ်နေတဲ့ ဘတ်ဟျွန်းအပေါ်ကနေ အုပ်မိုးကာ ချန်းယောလ် အသံကိုဆွဲဆွဲငင်ငင်နဲ့ ခြောက်ကာပြောလိုက်တာက ထိရောက်သည့်ပုံ ဘတ်ဟျွန်းမျက်ဝန်းလေးထဲ အရည်ကြည်လေးတွေရစ်ဝိုင်းလာကာ ချန်းယောလ်စကားဆုံးတဲ့နောက်အတင်းတွန်းတိုက်ပြီး ထထိုင်တော့သည်
"ဒီလက်ချောင်းလေးနဲ့ပဲကို အဲ့လောက်ကြီးနာမှာလား"
ချန်းယောလ် လက်ကိုဆွဲကိုင်ကြည့်ရင်းပြောလာတော့ ချန်းယောလ်ရယ်ချင်ပက်ကျိဖြစ်သွားရသည်
"သေးပေါက်တဲ့ဟာနဲ့လုပ်မှာပေါ့ကွ လခွမ်းဒီလက်ချောင်းနဲ့ လုပ်စရာလား"
"ဟင် တကယ်ကြီးအရမ်းနာမှာပေါ့ အဲ့တာဆို မလုပ်ချင်ဘူး မလုပ်တော့ဘူး "
ခေါင်းတယမ်းယမ်းနဲ့ အကြောက်ကန်ပြောလာတဲ့ဘတ်ဟျွန်း
"မင်းပဲ ကလေးလိုချင်တာဆို"
ချန်းယောလ်ပြောလိုက်တော့ ခန ငြိမ်ကျသွားပြီး
"ဒီလို လုပ်ရအောင်လေ ကလေးမွေးစားကြရအောင်လေ နော် နော်...."
"........."
လက်မောင်းရင်းကို ကိုင်လှုပ်ကာ ပြောလာတဲ့ ဘတ်ဟျွန်းကိုချန်းယောလ် ဘာမှပြန်မပြောဘဲ ဒီတိုင်းသာကြည့်နေလိုက်တော့သည်
"မွေးစားရအောင်လေ နော် ဒီတိုင်းဆို ကျနော့်အတွက်က ဘယ်မှာလွယ်မှာလဲလို့ ကလေးရအောင်လုပ်ရင်လဲနာမှာ မွေးရင်လဲနာမှာ နာချည်းပဲနာနေရမှာ "
"ယောကျ်ားယူထားမှတော့ နာရမှာပဲလေ မင်းပဲအတင်းယူထားတာမဟုတ်ဘူးလား"
"ဟင့် မောင်ကလည်း ချစ်လို့ယူထားတာ နာချင်လို့မှ မဟုတ်တာ တော်ပြီ အိပ်တော့မယ် မွေးစားရအောင်လို့စဉ်းစားထားဦးနော်"
သူနာမှာတော့ အသေကြောက်တဲ့ပုံနဲ့ အနားတောင်မကပ်တော့ ပြောချင်ရာပြောပြီး ကုတင်စွန်းဘက်တိုးကာ ကျောပေးသွားသည်
ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ပေါက်ကရတွေ လာမေးနေလို့သာ လျှောက်ပြောလိုက်တာ ချန်းယောလ် ဘတ်ဟျွန်းအပေါ် အဲ့လိုလုပ်ဖို့မပြောနဲ့ အတွေးထဲတောင်မရှိ တကယ်ချစ်တဲ့သူနဲ့သာသွေးသာဖလှယ်ဖို့စိတ်ကူးရှိသည် ဒီကလေးကလည်းအခုထိသူ့အပေါ်စိတ်ပျက်ခဲ့ခြင်းမရှိ အိမ်ပြန်ချင်တယ်လဲမပြော သူ့အဖေဆီတောင်ဖုန်းဆက်တာမမြင် အတူနေလာတာကြာတော့ တကယ့်ညီငယ်လေးလိုသံယောဇဉ်ဖြစ်မိတာတော့အမှန်
အခုလည်း ကလေးမွေးစားဖို့တကယ်စိတ်အားထက်သန်နေသည့်ဟန် အွမ်းလေအမေကောကိုယ်ကော ကလေးချစ်တတ်သလို တနေ့တနေ့ သူလည်းအိမ်မှာပျင်းနေရှာမှာပေါ့ နောက်ဆို ဆယ်ဟွန်းကြက်ပေါက်ကလည်းကျောင်းတက်ရတော့မှာနဲ့ အင်းးးး
အသက်ရှူသံ ပုံမှန်လေးနဲ့ အိပ်ပျော်နေပြီဖြစ်တဲ့ကောင်လေးကို စောင်လေးသေချာပြန်ခြုံပေးလိုက်ကာ ကိုယ်ကိုတိုင်လည်း မျက်လုံးများကိုအနားပေးလိုက်ပြီး အိပ်စက်ခြင်းဆီသို့........
********************
TBC
LOVE U ALL💛
"ဘာေတြ ရႈပ္ဖို႔ေတြးေနျပန္တာလဲ"
အရင္ညေတြလို လႈပ္စိခတ္ကာမေန အိပ္မယ့္အေရးကိုလည္း မအိပ္ႏိုင္ဘဲ ကုတင္ေပၚငုတ္တုပ္ ေခါင္းအုံးေပၚေမးေထာက္ကာ ေတြေဝေနတဲ့သူကို ကိုယ္ကပဲ မေနႏိုင္စြာ စကားစမိေတာ့သည္
"ဒီလို ေမာင္ရ"
ကိုယ့္ဘက္ကို လွည့္ကာ တကယ့္အဓိပၸါယ္ေလးနက္ၿပီး အေရးႀကီးမယ့္အေၾကာင္းေျပာေတာ့မည့္ပုံစံ အားယူၿပီးေတာ့မွ
"ကေလးကို ဟိုလိုမလုပ္ပဲနဲ႔ဘယ္လို ရေအာင္လုပ္မလဲလို႔"
"ဟမ္"
ေျပာလိုက္မွျဖင့္ ပတ္ခ်န္းတို႔မ်က္လုံးျပဴးရသည္ သူ႔ၾကည့္ရတာလဲ အတည္ႀကီးေျပာေနတဲ့ပုံ
"ဘာကို ဟိုလိုမလုပ္တာလဲ"
"ဟာ ေမာင္ကလည္းေဝးျပန္ၿပီ ဟိုလိုပါဆိုေန ဟိုေလေသြးသားဖလွယ္တာ အဲ့တာေျပာတာ"
ရွက္ရဲရဲနဲ႔ေျပာလာတဲ့ေကာင္ေလးက တကယ့္ကို အဲ့လိုေတြးေနသည့္ပုံ
"ေလဥ ဥေအာင္လုပ္ေလ"
ခ်န္းေယာလ္ ခပ္တည္တည္နဲ႔ေျပာလိုက္ေတာ့
"ေလဥ အဲ့တာဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲဟင္ ေမာင္သိလား"
"ဘတ္ဟြၽန္း ဘာ႐ူးေနျပန္တာလဲ ဟမ္ ေလဥ ရေအာင္ဘယ္လိုလုပ္လဲ အလကားငါကသိပါ့မလား"
"သူပဲေျပာၿပီးေတာ့ ဒါဆိုကေလးရေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲလို႔ ေျပာ"
"ဒီမွာေတြ႕လား"
"ေတြ႕တယ္ေလ လက္ညိဳးႀကီး"
ခ်န္းေယာလ္ လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းေထာင္ကာ ေနာက္လက္တဖက္ကလက္မနဲ႔လက္ညႇိဳးကို အကြင္းပုံစံလုပ္လိုက္ၿပီး လက္ညႇိဳးနဲ႔အကြင္းေလးထဲဝင္လိုက္ထြက္လိုက္လုပ္ျပကာ
"ေအး အဲ့လို လုပ္မွရမွာ"
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ၾကည့္ေနတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းက အားရဝမ္းသာတဲ့အၿပဳံးႀကီးနဲ႔
"လုပ္ရေအာင္ေလ ဒါဆို ကေလးယူရေအာင္ေနာ္ လာ လုပ္ေပး"
ခပ္တည္တည္ပဲ အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွန္ခ်ကာ ေျပာလာတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းေၾကာင့္ ခ်န္းေယာလ္ ႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ပဲၿဖဲေျခာက္ရေတာ့မည္ တကယ္ဒီကေလးအေၾကာက္အလန႔္မရွိ
"နာမွာေနာ္ တေျဖးေျဖးနဲ႔ အူေတြျပတ္ထြက္သြားေတာ့မွာလိုမ်ိဳး အားးးးလို႔ေတာင္ ေအာ္ႏိုင္မွာမဟုတ္ေလာက္တဲ့ထိ အရမ္းးးးးနာမွာ ေနာက္ေန႔ေတြလဲ နာလြန္းလို႔ေသခ်င္ေလာက္တဲ့အထိခံစားရမွာ"
ပက္လက္ေလးအိပ္ေနတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းအေပၚကေန အုပ္မိုးကာ ခ်န္းေယာလ္ အသံကိုဆြဲဆြဲငင္ငင္နဲ႔ ေျခာက္ကာေျပာလိုက္တာက ထိေရာက္သည့္ပုံ ဘတ္ဟြၽန္းမ်က္ဝန္းေလးထဲ အရည္ၾကည္ေလးေတြရစ္ဝိုင္းလာကာ ခ်န္းေယာလ္စကားဆုံးတဲ့ေနာက္အတင္းတြန္းတိုက္ၿပီး ထထိုင္ေတာ့သည္
"ဒီလက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ပဲကို အဲ့ေလာက္ႀကီးနာမွာလား"
ခ်န္းေယာလ္ လက္ကိုဆြဲကိုင္ၾကည့္ရင္းေျပာလာေတာ့ ခ်န္းေယာလ္ရယ္ခ်င္ပက္က်ိျဖစ္သြားရသည္
"ေသးေပါက္တဲ့ဟာနဲ႔လုပ္မွာေပါ့ကြ လခြမ္းဒီလက္ေခ်ာင္းနဲ႔ လုပ္စရာလား"
"ဟင္ တကယ္ႀကီးအရမ္းနာမွာေပါ့ အဲ့တာဆို မလုပ္ခ်င္ဘူး မလုပ္ေတာ့ဘူး "
ေခါင္းတယမ္းယမ္းနဲ႔ အေၾကာက္ကန္ေျပာလာတဲ့ဘတ္ဟြၽန္း
"မင္းပဲ ကေလးလိုခ်င္တာဆို"
ခ်န္းေယာလ္ေျပာလိုက္ေတာ့ ခန ၿငိမ္က်သြားၿပီး
"ဒီလို လုပ္ရေအာင္ေလ ကေလးေမြးစားၾကရေအာင္ေလ ေနာ္ ေနာ္...."
"........."
လက္ေမာင္းရင္းကို ကိုင္လႈပ္ကာ ေျပာလာတဲ့ ဘတ္ဟြၽန္းကိုခ်န္းေယာလ္ ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ဒီတိုင္းသာၾကည့္ေနလိုက္ေတာ့သည္
"ေမြးစားရေအာင္ေလ ေနာ္ ဒီတိုင္းဆို က်ေနာ့္အတြက္က ဘယ္မွာလြယ္မွာလဲလို႔ ကေလးရေအာင္လုပ္ရင္လဲနာမွာ ေမြးရင္လဲနာမွာ နာခ်ည္းပဲနာေနရမွာ "
"ေယာက်္ားယူထားမွေတာ့ နာရမွာပဲေလ မင္းပဲအတင္းယူထားတာမဟုတ္ဘူးလား"
"ဟင့္ ေမာင္ကလည္း ခ်စ္လို႔ယူထားတာ နာခ်င္လို႔မွ မဟုတ္တာ ေတာ္ၿပီ အိပ္ေတာ့မယ္ ေမြးစားရေအာင္လို႔စဥ္းစားထားဦးေနာ္"
သူနာမွာေတာ့ အေသေၾကာက္တဲ့ပုံနဲ႔ အနားေတာင္မကပ္ေတာ့ ေျပာခ်င္ရာေျပာၿပီး ကုတင္စြန္းဘက္တိုးကာ ေက်ာေပးသြားသည္
ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ေပါက္ကရေတြ လာေမးေနလို႔သာ ေလွ်ာက္ေျပာလိုက္တာ ခ်န္းေယာလ္ ဘတ္ဟြၽန္းအေပၚ အဲ့လိုလုပ္ဖို႔မေျပာနဲ႔ အေတြးထဲေတာင္မရွိ တကယ္ခ်စ္တဲ့သူနဲ႔သာေသြးသာဖလွယ္ဖို႔စိတ္ကူးရွိသည္ ဒီကေလးကလည္းအခုထိသူ႔အေပၚစိတ္ပ်က္ခဲ့ျခင္းမရွိ အိမ္ျပန္ခ်င္တယ္လဲမေျပာ သူ႔အေဖဆီေတာင္ဖုန္းဆက္တာမျမင္ အတူေနလာတာၾကာေတာ့ တကယ့္ညီငယ္ေလးလိုသံေယာဇဥ္ျဖစ္မိတာေတာ့အမွန္
အခုလည္း ကေလးေမြးစားဖို႔တကယ္စိတ္အားထက္သန္ေနသည့္ဟန္ အြမ္းေလအေမေကာကိုယ္ေကာ ကေလးခ်စ္တတ္သလို တေန႔တေန႔ သူလည္းအိမ္မွာပ်င္းေနရွာမွာေပါ့ ေနာက္ဆို ဆယ္ဟြန္းၾကက္ေပါက္ကလည္းေက်ာင္းတက္ရေတာ့မွာနဲ႔ အင္းးးး
အသက္ရႉသံ ပုံမွန္ေလးနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ေကာင္ေလးကို ေစာင္ေလးေသခ်ာျပန္ၿခဳံေပးလိုက္ကာ ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း မ်က္လုံးမ်ားကိုအနားေပးလိုက္ၿပီး အိပ္စက္ျခင္းဆီသို႔........
********************
TBC
LOVE U ALL💛