Naglakad ako papuntang sa ikatlong building gaya ng sabi nong babae. Naglakad-lakad ako sa hallway, sobrang bilis ng kabog ng puso ko sa takot at kaba dahil walang katao-tao sa lugar na'to.
Napapalingon na nga lang ako sa likod ko baka kasi atakihin nila ako sa likod. Hindi ko hahayaang mapahamak yung batang babae kanina, panigurado pag-hindi ako pumunta, yung babae ang babawian nila.
Nakaakyat na ako sa second floor at naalarma ako ng makita ang bukas na pinto sa kaduduluhan. Ito lamang ang tanging bukas na pinto sa building na ito.
Was it Hendrix?
Habang paghakbang ko, lalong dumadagundong ang tibok ng puso ko, hanggang sa makarating ako sa tapat ng pinto, kitang-kita ko na sobrang dilim doon at wala akong maaninag sa labas kung may tao ba don o wala.
Kabado akong pumasok sa loob non at nagitla ako ng biglang sumara ang pinto at kasabay non ang pagbukas ng ilaw, agad kong tinakpan ang mata ko dahil sa silaw.
Nang makarecover na ang mata dahan-dahan kong binuksan ang mata ko at...
0_0
Hindi ako makapaniwala na nasa harap ko si...
"Surprise!" sabi nito sakin with matching nakakalokong ngiti.
Si Rica...May mga kasama pa ito.
"B..Bakit mo ako pinapunta dito?" pagtatanong ko pero imbis na sagutin ako nito tinawanan niya lang ako.
"Haha bakit ko daw siya pinapunta dito?" natatawang sabi nito.
Naiyukom ko ang kamao ko sa inis at galit.
Ma's masahol pa siya kay Hendrix.
"Pinapunta kita dito kasi maglalaro tayo."
Agad akong napaatras sa sinabi nito. M..Maglalaro?!
"Akala mo ba tapos na kami sayo?" nanggagalaiti na sabi nito sakin.
"Tumigil kana." paki-usap ko sa kaniya.
"HAHA, Sino ka para pagsabihan ako?"
Ako ang gumawa sayo! kung hindi dahil sakin wala ka.
"Nauubusan na ako ng oras, hawakan niyo na yan."
0_0
Nagmamadali akong tumakbo sa may pinto pero naharangan ako ng dalawang lalaki don. Sapilitan nila akong hinawakan sa magkabilang kamay.
"Bitawan niyo ako! Bitawan niyo ako!" pagpupumiglas ko pero kahit anong gawin ko hindi ko mapiglas ang braso ko sa pagkakahawak nila. Hinarap nila ako kay Rica at automatikong napaluhod ako sa sakit ng sipain nito ang sikmura ko.
"Ah!" daing ko. Hawak-hawak ko ang tiyan ko ngayon. Sobrang sakit nito, napapaluha na lang ako sa sakit.
Why? Why are they doing this? wala akong natatandaan na gantong eksena sa story ko.
"Tama yan, umiyak ka lang." ngising-ngisi na sabi ni Rica sakin. Lumapit ito sakin at hinala ang buhok ko at hindi pa siya natuwa sinampal pa ako ng paulit sa mukha.
"T..Tama na...."
"Tama na? eh sa gusto ko pa eh!" muli ako nitong sinipa sa braso na kinahiga ko sa sahig. Namamanhid na ang mukha ko sa sakit dahil sa paulit-ulit na sampal nito. Halos buong katawan nanakit na.
"Kristal, diba ito yung lumalandi kay Franz?"
Nagmamadali akong umiling. Hindi totoo yun!
"Hindi totoo yun! hindi ko nilalandi si Franz!" panlalaban ko pero agad na sumugod sakin ang kakambal ni Kristine at sinampal ako ng ubod lakas. Kinuha din ang buhok ko.
"Aray! tama na nakiki-usap ako!"
"Hindi totoo? eh ano to?" sabi ni Rica habang hawak ang phone niya, swinipe niya yun at nakita ko yung picture na nangyari kahapon, yung magkausap kami, nilapat nito ang picture at yun yung pangyayari na inakbayan ako ni Franz.
"Magkaibigan kami...yun lang yun!"
"Magkaibigan?!!!" galit na sigaw sakin ni Tala at sinabunutan ako nito.
Hinayaan ko lang tumulo ang luha ko.
Buong akala ko tapos na sila, Iiwan na nila ako pero....
"Pagod kana?" tanong nito pero hindi ko siya pinansin. Nakatungo lang ako ngayon.
"Sagot!" sigaw nito na umalingawngaw sa buong kwarto.
kinamumuhian ko siya.
"Oo!" sigaw ko pabalik. Pagod na ako, sobrang sakit na ng buong katawan ko. Pagod narin akong umiyak.
"Ow sad? Nagsisimula pa lang tayo."
0_0
Binalot ako ng takot..Anong Ibig sabihin niya? hindi pa ba sila tapos?
"Ihanda ang camera." paguutos nito.
C...Camera? Bakit anong gagawin nila? bakit may camera?!
"A..Anong binabalak niyo sakin?"
"Don't worry, I'm sure mage-enjoy ka sa gagawin natin." sabi nito at humalakhak na naman na parang demonyo.
Hinawakan ni Kristal ang kaliwang braso ko at yung isa naman yung yung babaeng nakasalamin gaya ko. Tinigna ko siya pero hindi ako nito pinansin. Buong lakas ako nagpumiglas sa kanila pero dahil sa sakit ng katawan ko, wala na akong magawa.
Nilagay nila ako sa harap kung saan may tripod at isa ding babae na nakaiwas ng tingin sakin.
Kapatid siya ni Hendrix. Katangian niya palang, napakatangkad niyang babae.. Merlyn.
"Magsimula na tayo. Ma's maganda siguro i-blind fold natin siya para naman ma's mag-enjoy siya."
"A..Ayoko! tama na nakikiusap ako!" pagwawala ko. Pilit kong iniwas ang ulo ko para hindi malagyan ng panyo. Kita ko na lumapit si Rica sa kinaroroonan ko at... kinuha nito ang salamin ko, malabo tuloy ang paningin ko.
"Rica wag!"
Pilit kong inaninag siya, nakita ko kung paano niya sinadyang ibagsak ang salamin ko sa sahig at talaga namang saksakan siya ng sama dahil inapakan niya pa yun. Rinig na rinig ko ang pagkabasag ng salamin ko.
Ang sama niya.
"Ay sorry, naapakan ko." kunwaring concern na sabi nito sakin. Nagpatakan ang luha ko, sobra na sila, kinuha nila yung pagkakataon na yun para i-blind fold ako.
Anong pang saysay ng blind fold? wala na rin naman akong makita. Wala na akong lakas para magpumiglas.
Tulong!
"I-focus mo na yung cam, merlyn!" pag-uutos ni Rica. Wala akong kaide-ideya kung anong gagawin nila sakin.
Pinakiramdaman ko na lang paligid ko.
Pero...Agad akong naalarma ng may humawak sa uniform ko. Nanlamig ang buong katawan ko dahil hindi ko inaasahan ang gagawin nito.
"Button one, open." natatawang sabi nito at don ko napagtanto ang gagawin nila sakin. Agad akong nagpanic.
Natanggap ko na ang pananakit nila sakin pero ang apakan ang dignidad ko, hindi ko hahayaan yun. Nagsimula akong mapumiglas at malakas na bumuhos ang luha ko.
"Tama na! please wag! wag!" paulit-ulit na sigaw ko habang umiiyak. Sobrang sakit na ng mata ko dahil kakaiyak at sa mahigpit na pagkakatali ng panyo sakin. Nakaramdaman ko ulit ang kamay nito sa uniform ko, inaalis niya sa pagkaka-butones yun.
"Please wag! nakiki-usap ako! wag!"
"Panigurong matutuwa ang mga lalaki may bago silang porno na panonoodin and it all thanks to Jasmine."
"Wag! please! maawa kayo sakin! nakiki-usap ako! Rica! Kristal! merlyn! please lang wag niyong gawin sakin 'to!"
Wala na katitigil sa pagtulo ang luha ko. Nanghihina na ako.
Bakit nila ginagawa 'to sakin?
Is this really my fate? bakit kailangan kong maranasan ang lahat ng 'to?!
"Button three, open HAHA."
Kahit paulit-ulit pa akong humiyaw at magmakaawa hindi naman nila ako papakinggan. Kahit wala na akong lakas, hindi ako titigil patuloy parin akong lalaban.
"Wag! tama na!" Hindi ko na matitiis
ang ginagawa nila sakin ngayon. Sobra na sila. Mga walang awa!
Please lang, kahit isa man lang tao ang dumating at iligtas ako sa pangyayaring ito. Nakiki-usap ako, isang tao lang hinihingi ko.
"Butto-" hindi na nito naipagpatuloy pa ang sasabihin niya.
Isang malakas na kalabog ang narinig ko na nagpatahimik sa lahat, Sure akong nanggaling yun sa pinto. Naramdaman ko ang mabilis na pagbitaw sakin ng taong nakakapit sa braso ko. Wala akong makita dahil sa takip sa mata ko, mabilis kong niyakap ang sarili ko. Tanging paghikbi ko lang ang naririnig ko nong sandali na yun.
Franz? Ikaw ba yan?
"N...Nagkakatuwaan lang kami." rinig kong paliwanag ni Rica.
Katuwaan? katuwaan para sa kanila tong ginawa nila sakin?! eh halos patayin na nila ako.
Ilang minuto din ang lumipas tanging katahimikan ang namutawi sa loob ng kwartong kinaroroonan ko. Sobra akong nagulat ng may kung anong bagay na nabasag. Nanginig ang katawan ko sa takot at kaba. Anong nangyayari? sunod ko ng narinig ang mabibilis na yapak ng paa. Para bang nagtatakbuhan. Ayoko tanggalin ang takip sa mata ko, mabuti pang wala akong makita. Nahihiya na ako sa sarili ko.
Narinig ko ang yapak ng paa na papalapit sakin napahigpit ako ng hawak sa uniform ko. Hindi ko mapigilang hindi humikbi. Naramdaman ko ang presensya nito sa harap ko. Na lalong kinakaba ko. Naramdaman ko ang kamay nito na tinatanggal ang pagkakatali nong panyo sa mata ko. Dahan-dahan niyang tinanggal yung panyo sa mata ko pero mas pinili kong pumikit, hindi ko alam kung kailan titigil ang luha ko.
Franz...
Dahan-dahan kong binuksan ang mata ko at pinikit-pikit ko pa ang mata ko para maaninag ang taong nasa harap ko.
"Don't worry, Ligtas kana." seryosong sabi nito.
Halos manlaki ang mata ko ng malaman hindi si Franz ang tumulong sakin..
"H..Hendrix?" Hindi mapaniwalang sabi ko.
-----------------------------------------------------------
To be continue, don't forget to vote! ❤