8.BÖLÜM: ❝Tesadüf❞
"Ben güle güzel demem, gülün adı sen olmayınca..."
|Bölüm Şarkısı: Baran Bölükbaşı-Keskin Bıçak|
Çikolata ev...
Çiçek tarlası...
Gün doğumunun harika renkleri...
Karşımdaki kişi elimi tutuyor ve beraber çiçeklerin arasından koşarak ilerliyoruz. Bir an duraksıyor ve çiçeklere doğru eğilip bir çiçek kopartarak saçlarımın arasına yerleştiriyor.
Daha sonra tekrar elimi tutuyor ve çiçeklerin sonuna yaklaşıyoruz. Kocaman dev çiçekli bir salıncak bizi karşılarken beni salıncağa oturtuyor ve arkadan sallamaya başlıyor...
🍁
Gördüğüm rüyanın etkisinden çıkmaya çalışırken, çalan kapımla beraber sonunda gözlerimi açtım ve 'Gir' diye bağırdım. İçeriye giren kişiyle yüzümde gülümseme oluştuğunda, yataktan başımı kaldırdım.
"Hoş geldin"
"Hoş buldum." İçeri girip bana sarıldığında yanağına sulu bir öpücük kondurdum. Yatağımın baş ucuna oturduğunda gülümseyerek ona baktım.
"Ablam benim..nasıl özledim seni. Şu mübarek yüzünü görmeyeli aylar olmuş. Şimdi yine gidiyorsun. Eve bir geldin, evlenmeye kalkıştın. Annem ayarladı değil mi?" Başımı salladığımda kıkırdadı. "Kim bilir bana ne kızlar bulmuştur."
"Sana Nesli, Büşra, Nevin, Sevim, ha bir de Meryem'i ayarladı. Daha mahalledeki kızları saymıyorum bile... Her evde kız gördü mü aynı muhabbet... Seni oğluma alacağım!"
Rüzgar kahkaha attığında ben de kıkırdadım. "Ben belki evde kalmak istiyorum?"
"Bu gidişle zor!"
"Sen seviyor musun bari?"
Cevap vermediğimde, bacağımdan kalktı. "Anladım ben... Bana benziyor mu bari?"
"Kim bilir ne anladın! Hem alakan değil."
"Ee, o zaman çirkin!"
"Egolu marul! Sadece saçların benziyor. Saçın sarı bir kere senin. Kime çektiysen?"
"Sen bize çekmemişsin abla! Annem sarışın, babam sarışın, sen sadece esmersin. Üvey evlat."
"Ben senden önce doğdum."
"Aynı muhabbete girmeyelim."
Güldüğümde yataktan kalktı ve çekmeceden bir kalem çıkarıp, alçımın yanına oturdu. "Kımıldama, imza atacağım!"
"Ya imzalarla doldu zaten."
"Tamam,bir de ben atayım."
"Siyahla at bari, düzeni bozacaksın ya!"
"Ben farklı olayım işte!"
Derin bir nefes aldığımda imzayı attı ve özenle alçıya baktı. "Aman tanrım,benim imzamın yanında bunların ki karalama gibi kaldı!"
"Ego eşittir sen!"
"Öyle canım ablacım, öyle."
"Ee, biri var mı?"
"Nerede?"
"Anladın ama cevap vermiyorsun."
"He, yok be! Benim kızlarla isim olmaz."
"Bunu lise ve ortaokul yıllarında her gün kızlar tarafından hediyelere boğulan Rüzgar mı söylüyor?"
"Onlar hayrandı, benim işim yok kızlarla."
"Yav he he."
"İnan, inanma banane."
"İnanmıyorum."
"Tanrım, şu yanımdaki esmer bombaya akıl ver be!"
"Sen içten içe bana mı yazıyorsun?"
"What dedin gülüm?"
"Hızınız sayamayacağım kadar çok rakamlı bir hanede Rüzgar Bey!"
"Abla, kafa gidik mi?"
"Şaka yaptım lan." deyip gülmeye başladığımda sinirle bana baktı.
"Bir an harbiden gerçek sandım. Salak mısın kızım sen?"
Saçlarını tutup kendime çektiğimde acıyla inledi. "Bozdun be."
Sinsi gülümsememi yüzüme koyduğumda yataktan kalktı ve odadan çıktı.
Şimdi yarım saat saçlarıyla uğraşırdı bu!
Telefonumu elime aldım ve sıkıntıyla sosyal medyada dolaşmaya başladım. Bir anda gelen mesajla beraber şaşkınlığını koruyamasam da anın etkisiyle mesaj sayfasına girmiştim.
*Çınar*
⚪Günaydın, ağrın var mı?
⚫Günaydın. Hayır, yok.
⚪Kendini yorma, ve özellikle de uykuna dikkat et. Hiç uyumuyorsun.
⚫Tamam..sağol.
⚪Bu arada yemeklerini düzenli ye, eğer uyyamazsan da hayaller kur.
⚫Tamam, hayaller kuracağım. Yemekleri düzenli yiyeceğim. Ve uykuma dikkat edeceğim.
"Eylül, kahvaltını getireyim mi?"
"Olur anne!"
Telefonda biraz daha gezindikten sonra annem odama geldi ve elindeki tepsiyi önüme koydu. "Başka istediğin var mı kızım?"
"Ah, hayır anne!"
"Tamam, isteğin olursa söyle!" Başımı salladığımda annem odadaki dağınıklığı topladı ve odadan çıktı.
Kahvaltımı bitirip hızla Çınar'ın mesaj sayfasına girdiğimde attığı mesajı görmemle gülümsedim.
*Çınar*
⚪Öğle uykunu unutma. Anlattığım masalı düşün ve uykuya dal.
⚫Tamam. Bu arada kahvaltı bitti.
⚪Beslenme önemli...
⚫Önemli...
⚪Doğum günün ne zaman?
Bir anda böyle bir mesaj görünce şaşırmıştım... Nasıl yani, gerçekten de bunu merak mı ediyordu?
⚫30 Eylül...
⚪Adın da bu yüzden Eylül... Değil mi?
⚫Yani, bir nevi o yüzden... Annem bu ismi çok severmiş.
⚪Peki en sevdiğin çiçek?
⚫Gül, çok güzeller...
⚪Ben güle güzel demem..
⚫Neden?
Gülleri ve genel olarak çiçekleri çok severdim... Giysi dolabım, odam çiçeklerle doluydu resmen...
⚪Gülün adı sen değilsin çünkü...
Kaşlarımı çatarak mesaja baktığımda burukça gülümsedim. Söyledikleri...
Çok derindi...
Çok güzeldi...
⚫Peki ; yazdım ve gönderdim.
Gülün adı bensem?
⚪O zaman farklı...
Yüzümde buruk gülümseme ile yazıya baktıktan sonra, profilindeki resmi açıp bir süre ona baktım. Annesi ile ağaçların altında çekindiği bir fotoğraftı bu...
Yüzünde kocaman gülümsemesi, alnına düşen kıvırcık saçları ve kollarıyla sımsıkı sarmış olduğu Gamze Teyze...
Mesaj sayfasından çıkıp, galerime girdiğimde annem ile çekinmiş olduğum aynı Çınar'gilin fotoğrafı gibi ağaçların altında olan fotoğrafı profilim yaptım.
Mesaj sayfasına girdiğimde gelen mesajla kaşlarımı çattım.
*Çınar*
⚪Profil...
⚪Çok güzel olmuş.
Dudağımı ısırıp, ne yazacağımı bilemezken parmaklarım kendiliğinden tuşladı sanki klavyeyi...
⚫Teşekkür ederim;)
Mesaj sayfasından çıkıp, instagrama girdim. Gözüme çarpan keşfetteki videoyu açtığımda kocaman yazılarla "Ben güle güzel demem, gülün adı SEN olmayınca..." yazısıyla karşılaştım. Şaşkınlıkla yazıya bakarken arkadan gelen şarkı sesiyle beraber kulaklığımı kulağıma taktım ve şarkıyı dinleyerek klibi izlemeye başladım.
"Geldim yarım, kaldım yarım
Neydi ne oldu, şu tez canım
Ertelendim hayattan, sevdim yarım
Derken bugün olmazsa, olur yarın
Ben bu dünyayı, anlayamadım
Niyetlendim de altından kalkamadım."
Klip, gözümden yaşların damlamasına sebep olurken az önce Çınar'ın söyledikleri geldi aklıma...
Ben güle güzel demem, gülün adı sen olmayınca...
Çok güzeldi...
"Kendimden kaçak
Yarim keskin bıçak
Nerde bende o yürek
Yardan cayacak
Kendimden kaçak
Yarim keskin bıçak
Nerde bende o yürek
Yardan cayacak
Hep köşe bucak..."
Her şeyin bu kadar tesadüf olması, normal miydi?
Birkaç kez izledim klibi öylece... Her izlediğimde farklı şeyler düşünüyordum.
Her izlediğimde daha da etkileniyordum.
Her izlediğimde aklıma Çınar'ın söyledikleri geliyordu...
Gözlerimden istemsizce yaşlar akarken, gelen mesajla beraber göz yaşlarımı sildim.
*Çınar*
⚪Bir şey mi oldu?
⚫Hayır, sadece bir video görmüştüm. Ona takıldım da...
⚪Eğer atmak istersen, bana da atar mısın?
Tereddüt bile etmeden videoyu tekrar açıp, paylaşa basarak Çınar'a gönderdim ve birkaç dakika boyunca bekledim.
⚪Çok garip...
⚪Bu söz...
⚪Hayat, çok garip Eylül...
⚪Her şey çok garip...
⚫Garip değil, sadece hayat tesadüflere bağlıdır Çınar...
Hayat, tesadüflerle doluydu. Dünya göründüğü gibi kocaman değildi... Her şey tesadüflere bağlıydı...
⚪Çünkü, hayat tesadüfleri çok sever Eylül...
Bir süre öylece konuştuk Çınar'la... Onun bana attığı mesajla belki de bir adım atmıştık birbirimize karşı...
Yavaş yavaş onu daha da iyi tanımaya başlamıştım...
Telefonu kapatıp, yanıma koyduğum sırada gelen bildirimle telefonu tekrar açtım. Çınar mı mesaj atmıştı acaba?
Telefona baktığımda gördüğüm bildirim ile kaşlarımı çattım.
* @uraz_karahanlı_ sizi takip etmek istiyor... *
~BÖLÜM SONU~
Selammm
Kısa bir bölüm oldu, farkındayım ama elimden geldiğince ve yazabildiğim kadarıyla yazmaya çalıştım. Umarım güzel olmuştur...
Çınar'ın mesajları, ona karşı tavırları beni çok etkiledi bu bölümde...
Eylül'ün ona karşı bir adım atması...
Gerçekten de yazarken bile insanı mutlu ediyor...
Umarım size de geçiyordur...
İçimdekileri yazdığım bir bölümdü, kısaydı ama bana göre özdü...
Neyse bir sonraki bölüme kadar kendinize çok iyi bakın.
Ve en önemlisi mutlu kalın, görüşmek üzeree^^