Naglakad kami ni Eros. Hawak niya ang kamay ko upang hindi ako madapa.
"Malapit na tayo." rinig kong sabi niya.
Sa kalagitnaan nang paglalakad namin, tanaw ko ang naglalakihang puno. Sobrang lamig dito. Ngunit nakakagaan ng pakiramdam. Marami ring kambing at baka na nasa kaniya-kaniyang bakod.
I saw a big pine tree. Sobrang laki! Ang itaas na bunga nito ay sobrang ganda sa mata. There were birds humming. Sumasabay sa paglalakad namin ni Eros.
"We're here."
Dumungaw ako sa kabuoan. Halos mahulog ang panga ko. I couldn't believe this bountiful place really exists. Ang nasa harapan ko ngayon ay isang malawak na ilog. Malinis at preskong ilog!
"I-is this for real, Eros?" nauutal ako. Hindi ko mapigilan sapagkat namamangha parin ako sa ganda at lawak ng ilog.
Natatawa si Eros habang tumatango. "Oo, Eunice. Kay ganda, hindi ba?" aniya.
Pinasadahan ko ito nang tingin. Damn! Kung ganito kaganda at kalinis ang ilog namin, hindi talaga ako aalis! Sobrang ganda! Hindi ko alam na totoo ba ito o hindi. I just found myself slowly walking and watching birds humming themselves.
This is beyond perfection. This is just so beautiful!
"Oh, hindi ba tayo bababa?" doon ko lang nahanap ang tamang huwisyo nang marinig si Eros. Natatawa siya sa reaksyon ko. Ngunit nanatili parin akong manghang-mangha.
Bumaba kami. Ilang metro ang layo ay madadampisan ko na ang tubig ng ilog. Nabigla ako nang niyakap ako ni Eros sa likod. Ang kamay niya ay nakadungaw saking puson.
"Ang ganda dito, Eros!" puno nang kagalakan ang boses ko.
"Pero wala paring mas gaganda sa'yo." sagot niya. Marahan ko siyang siniko. Bolero talaga ang lalaking 'to!
"I love you, Eunice." bulong niya sa leeg ko. Nakakakiliti iyon sa pakiramdam.
"I told you, I love you more." sagot ko do'n. Natawa siya sakin.
"Eh mas mahal kaya kita." ulit niya.
"Nonono, mas mahal kita."
"Hindi, mas mahal nga kita." pamimilit nito.
Humarap na ako sa kaniya. Natanaw ko muli kung gaano kagwapo si Eros. Ang salitang lumalabas sa bibig niya ay sobrang nakakatukso.
Napahiyaw ako nang bigla niya akong buhatin. Todo sigaw ako sa kaniya para ibaba ako ngunit hindi niya ginawa.
Dahan-dahan kong naramdaman ang lamig ng tubig. Napapa-atras ako. Sobrang lamig. Nakakapresko sa pakiramdam. Nakakagaan.
"Damn you, Eros!" reklamo ko nang bigla niyang basain ang dibdib ko.
Marahan niya akong ibinaba ngunit nakatali parin ako sa kaniya. Nasa bisig niya ako. Nakapulupot at parang ayaw niya akong bitawan.
Hinayaan niya ako at pinakawalan. I grabbed the opportunity to let my body swim. Parang sirena ang katawan ko sa paglangoy.
I saw some tiny stones. I grab some of them at ibinigay kay Eros.
"Anong gagawin natin dito?" napatanong siya.
Nag-isip ako. Hindi ko alam kung bakit ko 'yon kinuha. I feel so proud to myself dahil nakakuha ako. Hindi ko alam kung anong gagawin sa kanila.
"Uhm, itapon nalang natin!" I suggested.
Agad siyang humalakhak. What? What's funny?
"Kinuha mo tapos itatapon din? Tss." aniya parang hindi makapaniwala.
"Well, at least nag-effort." sagot ko at tsaka natawa. Sinamaan niya lang ako nang tingin.
"Do'n tayo!" suhestyon niya.
Tinanaw ko iyon. Isang malaking bato. Ngunit parang sinadya iyon para pagda-ungan.
Agad niya ulit akong kinarga sa dibdib. Hindi siya tumitingin sa dinadaanan, kundi deritso sakin.
Nakarating kami. Marahan akong umupo do'n. Kahit ang bato ay malamig din. Inangat ko ang mata nang makitang nasa likod si Eros.
"Hoy! Anong ginagawa mo diyan! Baka mahulog ka!" panambitan ko.
Hindi ako makasunod sa kaniya kasi natatakot akong mahulog. Ilang metro ang layo namin pero hindi ko magawang makatayo man lang.
"Eros! Bumalik ka nga dito!" sigaw ko ulit ngunit natatawa lang siya.
"Punta ka rito! Nice 'yong view oh!" aniya, hindi sinunod ang sinabi ko.
"Damn you, Eros! Hindi ako makapunta diyan!"
Pinilit kong makatayo. Kahit hindi ako sure if makakaya ko bang ibalanse ang katawan. Kahit ganito ako kapayat, mabigat parin ako!
Sa wakas ay nakatayo ako. Nasa harapan ko si Eros ngunit ilang metro pa ang layo namin.
"Good girl! Punta ka na rito!" aniya.
Pupunta? Damn! Pagtayo nga nahirapan ako, paglalakad pa kaya? Baka 'yan ang cause of death ko jusko.
Napaisip ako. Total ay hindi ako makapunta do'n, siya nalang ang papuntahin ko dito! Well, alam kong magagalit siya sa gagawin kong ito.
Kumakaway siya sakin. Nasisiyahan. He really assumes na pupunta ako do'n? Never!
Dahan-dahan kong hinubad ang suot kong t-shirt. Naiwan nalang ay kulay pula kong tube. Tinanggal ko rin ang suot na pants at naiwan ay maliit na cycling.
Binalingan ko siya. Agad nawala ang kaninang ngiti niya.
"Eunice! Itigil mo 'yan!" sigaw niya. Ang sigaw na'yon ay halatang pagalit.
"Ooppss." sinadya kong hubarin ang tube kaya ang natira ay bra nalang.
Kita ko ang pag-awang ng labi niya. Hindi na siya nag-atubili pa at agad lumangoy patungo sa direksyon ko.
"Ano ba! Hindi mo ba alam na maaring may makakita sa'yo! Paghuhumalingan ka nila, Eunice!" sigaw niya sa naiiritang mukha.
Pinipigilan ko ang pagngiti. Marahan kong hinawakan ang kamay niya at pinahawak sa dibdib ko. Napapikit siya. He's affected.
"Ayokong may makakita sa katawan mo. Tapos nakahubad? Ikamamatay ko 'yon." paos na sabi niya.
Hinawakan ko ang leeg niya at pinulupot ang braso. Nagkalapit ang aming mukha. Nasilayan ko ang mala-anghel niyang mukha.
"Can I kiss you?" I asked. I know I have the authority to do it, pero gusto kong marinig sa bibig niya ang sagot.
Hindi siya sumagot at agad ako sinunggaban ng mapusok na halik.
I kissed him hard back. Napapadaing ako nang simulan niya akong i-angat sa kaniyang braso.
Dumidiin ang halik niya. Ang malambot niyang labi ay sinadya upang idampi sa'kin. Sinisipsip ko ang laman ng labi niya. Damn! Sobrang tamis! Hindi ko alam kung bakit gano'n katamis ang labi niya. Is he eating some sweet foods like honey? I don't know. His lips really sweet.
Hindi magkamayaw ang puso ko sa bawat mapupusok niyang halik. Ang tanging nasa isip ko ay ang labi niyang sobrang pula.
I can't sense myself. Only him and his perfect kisses.