Kapag sinabi ko bang tama na, matatapos ba ang sakit na nararamdaman ko - Jules
-----
Kaetlyn Julianne
Sa mga mata ni tita Sabina, kitang kita ko kung paano siya tumingin sa akin.
Napahawak si Aya sa kanyang dibdib dahil biglaan ay hindi siya makahinga. Nilapitan agad siya ni Miggy.
Kahit sobrang sakit ng aking puso ay binalewala ko muna iyon dahil sa kalagayan ni Aya. Ako na ang kumuha ng basong tubig para kay Aya.
" Hin-hindi ako makahinga" Nahihirapang wika ni Aya. Concern was plastered on Miggy's face. Sino ba naman ang hindi mag-aalala sa kalagayan niya
" Let's bring her to the hospital" Wika ni tita Sabina ngunit umiling si Aya.
" Hindi na po tita. Miggy pakikuha naman nung inhaler ko sa kotse" Nahihirapang saad ni Aya. Mabilis na tumango si Miggy at umalis kaagad.
Inalalayan namin ni tita Sabina si Aya upang makaupo ng maayos. She was catching her breath. Right there and then, I know that she's asthmatic.
Mabilis na nakabalik si Miggy dala ang inhaler ni Aya. She immediately inhaled through it. It took her more than a minute for her breathing to normalize.
Inilahad ko sa kanya ang tubig na aking kinuha na agad niyang tinanggihan. Wala akong imik at hinayaan na lamang siya. Inilapag ko na lamang iyung baso ng tubig sa may counter.
Alam kong nakatingin si Miggy sa akin ngunit hindi ako tumingin sa kaniya.
Masyado ng masakit ang nararamdaman ko para tumingin pa sa kanya.
Babae ako at alam ko ang pinagmumulan ng sakit na nararamdaman ni Aya. Naiintindihan ko kung masama ang loob niya sa akin. Tanggap ko na ako ang nagkamali ngunit sa kabila ng lahat ay gusto ko ring ipagtanggol ang aking sarili.
I don't deserve that slap.
Sabina
History
I see myself in Julianne. Ang kaibihan lang namin, hindi ako kinamuhian ni Lianna sa kabila ng ginawa ko sa kaniya.
Alam ko kung ano ang nararamdaman ni Julianne. Alam kong nasasaktan siya. I want to blame my son. Alam kong siya ang may kasalanan ng lahat ng ito pero hindi ko magawa.
Love is war
Kahit gaano pa kahirap. Kahit gaano pa kasama, kung mahal mo ang isang tao, wala kang pakialam. And that's precisely what my son is doing right now.
He knows that he is hurting two women. Kagaya ng kaniyang ama ay ganito din si Miggy. I somehow see Miguel in him twenty years ago.
Hinayaan na muna namin sina Miggy at Aya. I urged Julianne to come with me at the garden.
Behind those eyes are a thousand of tears
Deep in that chest, is a bleeding heart.
Lahat iyon alam ko. Kahit hindi sabihin sa akin ni Julianne, alam ko.
Ako ma'y nasasaktan ako para sa kanya.
Her right cheek is so red because of Aya's slap.
Tahimik lang siyang nakamasid sa mga bulaklak na tanim ko.
" Seems like my son is so inlove with you to hurt Aya's feelings Jules" Panimula ko. Umiling kaagad siya. I know that it's a sign of fear. Kahit hindi niya sabihin ay alam kong natatakot siyang sumugal.
" Aalis nalang po ako tita. Ayoko po ng gulo. Ayoko po ng may nasasaktan" She wiped her tears.
" That's what I did 20 years ago but it didn't work. Heto't kasal parin ako sa Zarate na iyun" Wika ko sa kanya.
Miguel did a chase down on me. Kahit hindi niya sinabi sa akin noon, alam kong sinundan niya ako sa ibang bansa.
Inamin niya lang sa akin ng mabuntis ako kay Miggy. That Zarate will always be that Zarate I married up until now.
" Natatakot ako tita. Miggy's love is too much. Hindi ko kayang pantayan ang pag-ibig niya. At ayokong may nakikitang nasasaktan dahil lang sa pagmamahal na meron siya sa akin" She answered. She wiped her tears as it continuesly flow on her cheeks.
Julianne is so beautiful in and out. Iyun ang katotohanang hindi niya maamin sa kaniyang sarili. She's too pretty to cry. Kaya hindi na ako nagtaka na dumating ang araw na ito.
Kahit sabihin niyang natatakot siya, wala siyang magagawa dahil alam kong walang takot ang nararamdaman ng aking anak para sa kanya.
" You know sometimes, I believe that stars don't predict your future. Sometimes, I believe in the reality of life that the person around you can predict your future. Miggy is no longer that teenage boy I take good care of, Jules. But you are still that pretty and smiling girl I have loved and hoped to be my son's girlfriend and wife" I told her with all honestly.
" Nakausap mo na ba ang anak ko?" I asked her.
Tumango si Julianne
" Opo" Iyun lang ang tanging naging sagot niya sa akin.
I didn't ask her further questions anymore because I saw how uncomforable she was with the topic I opened up.
" You see Jules, a Zarate is not sometimes good at talks. Hindi mo iyan maaasahan sa maayos na usapan. He will always do it his way. Everything can happen when you are with a Zarate. Kaya nga ako nabuntis ng hindi pa kasal diba" I laughed lowly when I suddenly thought of how he tricked me to get pregnant right away before marriage.
Kitang kita ko ang gulat sa kaniyang mga mata. Hindi rin nakaiwas sa mga mata ko ang mabilis niyang paghawak sa kaniyang puson.
" What can I do tita. Sa pagkakataong ito. Hindi ko na po alam ang gagawin ko. Mahal ko po si Gino pero 'tong puso ko, nalilito na" I smiled at what she said.
" I only loved one man. And I have ever only loved one man. Si tito Miguel mo lang. That answers why my son is acting this way then." Sagot ko sa kaniya.
" But my son should also learn his lesson. He should learn that not everything comes with how and what he wants it to be. You should know by now that my son does not play fair. You should not always be carried away by how he acts in front of you. Kahit umiyak siya sa harap mo, huwag kang padalos dalos sa desisyon mo. If you love Gino, then fight for him. It's not because Miggy's my son and I want you for him, I will discourage you to fight for the man you truly love. Kahit alam kong masasaktan ang anak ko, parte iyon ng pag-ibig" I continued. Tumingin siya sa akin bago muling pinunasan ang kaniyang mga luha.
This girl is strong. Alam kong kaya niya. I know that she can handle my son well enough. And I trust whatever decision she will make.
Kaetlyn Julianne
He really does not play fair.
Kaya nga niya ako kinama ng paulit ulit kagabi hanggang sa umaga.
Pinunasan ko ang mga luha sa aking mga mata bago ako tumingin kay tita Sabina
" Maraming salamat po tita. Asahan niyong aayusin ko ang lahat" Wika ko kay tita Sabina. She smiled at me and gave me a hug before we both decided to go inside.
But the scene I just saw upon entering the kitchen broke my heart into pieces.
Kitang kita ko kung paano halikan ni Aya si Miggy. Miggy just stood still there. He seemed shock too but still he managed to push her.
" Aya, itigil mo na iyan." Galit na wika ni Miggy kay Aya. Tila ba nagulat si Aya sa boses ni Miggy kaya napatigil siya.
Ano ba talaga Migs? Hindi ka pa ba napapagod na saktan ako?
If this is the love that we have then might as well stop it.
Is this even the love worth fighting for?
Or this is the love worth giving up?
I acted as if the kiss I saw them do was nothing. Dito naman ako magaling eh, sa actingan.
Just like before, whenever I see them kiss, I act as if I didn't see anything.
" Kamusta na ang pakiramdam mo, Aya" Tanong ni tita Sabina. Tumango naman si Aya bago nagsalita
" Okay na po tita." Sagot ni Aya.
Ayokong tumingin kay Miggy sa pagkakataong ito. Gusto ko siyang suntukin. Gusto ko siyang saktan. Gusto kong tanungin sa kaniya kung bakit niya ginagawa ito sa akin.
" Jules nasa ref pala iyung chicken wings at legs" I heard tita Sabina said. It's also good that she's been there to support me.
" Sige po tita, lutuin ko lang po iyung adobo" Saad ko.
Mabuti at hindi ako iniwan ni tita sa kusina. Ramdam ko parin ang mga tingin ni Miggy sa akin ngunit hindi ko siya binalingan.
" Ihahatid ko lang si Aya" Malamig na sambit ni Miggy.
" Sige, mag-ingat kayo" Wika naman ni tita Sabina. Nagpaalam na din si Aya kay tita Sabina.
But I received nothing from her. Kahit sorry ay wala akong natanggap mula sa kaniya. Alam kong masakit parin ang loob niya sa akin.
Napapikit ako ng maramdaman ko si Miggy sa likod ko.
" Ihahatid ko lang si Aya, Jules" Seryoso niyang sambit. Pero hindi ko siya sinagot.
" Babalik ako agad" Rinig kong saad niya bago sila umalis.
Nang makaalis sila ay tila ba kahit papaano ay nakahinga ako ng maluwag.
If this is how it is going to be then I don't like it. Ayoko na ng sakit. Ilang taon na din akong nasasaktan at ayoko na. Napapagod din naman 'tong puso ko.
-----