///// Unicode /////
"အာ...ဦးလေးယွမ်ရှုအခန်းက ရှုပ်ပွနေတာပဲ ၊ ကျွန်တော်က အဲ့ File ကို ဘယ်လိုရှာရမှာလဲ.."
ပါးစပ်ကလဲပွစိပွစိရွတ်ကာ..Phone ပြောပြီး စွာတေးလန်နေတယ့် ဝမ်ရီပေါ် ။ တစ်ဖက်က ဘာပြန်ပြောလိုက်လဲမသိ ၊ ခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ်ညိမ့်ကာ Phone ချပစ်လိုက်သည် ။
ထို့နောက်..ဟိုလှန် ဒီလှန်နဲ့..ကုတင်အောက်ကိုမှောက်ကြည့်လိုက်သောအခါ..
အနက်ရောင်စာအုပ်လေးတစ်အုပ် ၊
"ဟင်...ဒီစာအုပ်က..ဘာလို့ကုတင်အောက်ရောက်နေတာလဲ..."
စာရွက်များကို တစ်ဖျပ်ဖျပ်လှန်ကြည့်လိုက်စဥ်..သိလိုက်ရသည်က..ဦးလေးယွမ်ရှုရဲ့
ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ဆိုတာပင် ။
ကုတင်ပေါ်မှာ ကျကျနနထိုင်ရင်း..ပထမဆုံးစာမျက်နှာမှာတစ်ဆင့်..နောက်ထပ်တစ်ရွက် ၊ နောက်ထပ်တစ်ရွက်သို့..
ဦး နဲ့ စတွေ့ကြပုံနှင့် အလိုမတူပဲ..အစေခံဖြစ်လာပုံ ။
နောက်ပိုင်း သိလိုက်ရတာက...
သနားစရာ ကောင်းတယ့်သခင်လေးဘဝ၊ ကျတော့်အပေါ်အရမ်းကောင်းတယ့် သခင်လေးကို အမြဲစောင့်ရှောက်ပါ့မယ် ။
အသေးစိတ်မရေးထားပေမယ့် ဒီလောက်ကတော့ ကျွန်တော်ခန့်မှန်းလို့ရသည်။
^^သခင်လေးကိုအတော်ကြာမှ နားလည်နိုင်ခဲ့တယ် ၊ကတိသစ္စာပြုပါတယ် ၊ ကျွန်တော် အန်းယွမ်ရှုသည် ရှောင်းကျန့်ကို အသက်နဲ့လဲ၍ကာကွယ်ပါမည် ။^^^
ရီပေါ် ခေါင်းညိမ့်ပြီးထောက်ခံသမှုပြုလိုက်သည်။ ထို့နောက် စာရွက်နောက်တစ်ရွက်လှန်လိုက်စဥ်...ရင်ထဲအေးခနဲဖြစ်ကာ..အသားပင်တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။
^^^တောင်းပန်ပါတယ် ၊
သခင်လေးကို...မကာကွယ်နိုင်ခဲ့လို့တောင်းပန်ပါတယ် ၊
ကျတော့် မျက်စိရှေ့မှာ Rape ခံနေရတာ
မြင်ရက်သားနဲ့..မကာကွယ်ပေးနိုင်ခဲ့ဘူး ၊
အရမ်းနာကျင်ခဲ့မှာပဲ ၊
၁၅ နှစ်အရွယ်မှာ..စိတ်ဒဏ်ရာရခဲ့မှာပဲ^^
Rape!!!
Rape!!!
Rape!!!
ရီပေါ့်ခေါင်းထဲ ထိုစကားလုံးကသာ ပဲ့တင်မြည်ဟီးလျက် ။
ဦး..က Rape ခံလိုက်ရတယ် ၊
ဘာလို့လဲ..ဒီလောက်ဖြူစင်တယ့် ဦး ကို အရောင်ဆိုးပစ်လိုက်တာ ဘယ်သူလဲ??
^^^သတိမမေ့ခင်ပြောသွားတယ့်စကားတစ်ခွန်း၊ ငါ့အတွက် ကျူးယဲ့ကို သတ်ပေးရမယ် ယွမ်ရှုတယ့် ၊
ကျတော် မျက်ရည်များကြားထဲ..ခေါင်းညိမ့်ပြမိတယ် ၊ ဘယ်ဆီဘယ်ဝယ်ကမှန်းမသိတယ့် အင်းအားတွေက ထုနဲ့ထည်နဲ့ ကျတော့်ဆီရောက်လာတယ် ၊ လက်တွေကြိုးတုပ်ခံထားရပေမယ့် ကျတော့်ခြေထောက်တွေက..သန်မာနေတုန်းပဲ ။^^^^
***Sob...*Sob...
ထိန်းနေသည့်ကြားထဲမှ ရီပေါ် ရှိုက်ငိုမိသည်။ ကျူးယဲ့ ဆိုသည့်လူအားသတ်ပစ်ချင်စိတ်သာကြီးစိုးနေတော့သည် ။ ဦးလေးယွမ်ရှုကရော အဲ့လူကိုသတ်ပစ်လိုက်လား?
^^^သခင်လေးပေါင်ရင်းတစ်လျောက်စီးကျနေတယ့်..သွေးစိမ်းရှင်ရှင်ကိုကြည့်ပြီး ကျတော်သည်းထန်စွာရှိုက်ငိုနေမိတယ် ၊
သတိလစ်နေတယ့် သခင်လေးကိုကြည့်ပြီး
ကိုယ့်ဘာသာအပြစ်တင်မိတယ် ၊
ငါ အသုံးမကျလို့ သခင်လေးဘဝ ဖျက်ဆီးခံလိုက်ရတာ ။ ကျူးယဲ့..ခင်ဗျားကသေဖို့ထိုက်တန်တယ် ၊^^^
"အား....ဘာလို့လဲ ဘာလို့လဲဗျာ *Sob...ဘာလို့..ကျတော့်ရဲ့ ဦး ကိုစိတ်ဒဏ်ရာတွေပေးရတာလဲ..** Sob... "
ထိုစဥ်...ခပ်ဆွေးဆွေးလွင့်ပျံလာတယ့်..
ဖုန်း Raingtone သံ ၊ ရီပေါ် အလျင်အမြန်ကောင်ကိုင်လိုက်ကာ...
"ကျတော်..ခုချက်ချင်း Company ကိုလာခဲ့မယ် "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ဦးလေး..ယွမ်ရှု..."
ငိုကြီးချက်မနဲ့...အပူသည်ရုပ်ပေါက်နေတယ့်..ရီပေါ်ကိုကြည့်ကာ...ယွမ်ရှု ထိုင်နေရာမှ ဆတ်ခနဲထရပ်လိုက်မိသည် ။ အခန်းထဲက File တစ်ခုရှာခိုင်းလိုက်ပါတယ် ၊ ခုပုံစံက ဘာဖြစ်တာလဲ???
"*** Sob...ဦးလေးယွမ်ရှု..ဒီစာအုပ်မှာရေးထားတာအမှန်တွေလား "
ရီပေါ် လက်ထဲမှစာအုပ်အနက်လေးကိုကြည့်ကာ..ယွမ်ရှု ခေါင်းထဲချာချာလည်သွားသည်။ ခါးသီးတယ့်..အတိတ်တွေကိုမှ..ရီပေါ် က ရှာတွေ့ခဲ့လေသလား? ?
"ဦးလေး ယွမ်ရှု..ကျွန်တော်မေးနေတာကြားလား.."
ယွမ်ရှု...မျက်တောင်တစ်ဖျတ်ဖျတ်ခတ်ကာ..အံကိုသာတင်းတင်းကြိတ်ထားမိသည်။ ထို့နောက် ရီပေါ် အား ခေါင်းညိမ့်ပြပြီး...
"ဒိုင်ယာရီပါဆို ၊
မဟုတ်တာတွေ ရေးမလား "
Office ခန်းထဲ ရီပေါ့် အသံကကျယ်လောင်စွာနှင့်..
"ဘယ်မှာလဲ...???
အဲ့..ကျူးယဲ့ဆိုတယ့်သူ..ဘယ်မှာလဲ ၊
ကျတော့်ကိုပြော * Sob...ဘာလို့ ဦးကို
အဲ့လိုလုပ်ခဲ့ရတာလဲဗျာ...***Sob.."
ငိုရှိုက်ရင်း မိမိရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကျသွားတယ့် ရီပေါ်လေး ၊ယွမ်ရှု နှစ်သိမ့်စကားမဆိုမိခဲ့ ၊ ကိုယ်တောင်မျက်ရည်အနိုင်နိုင် ထိန်းနေရတာမဟုတ်လား ၊ ဒိုင်ယာရီဖတ်ပြီး..ဒီလောက်ခံစားနေရရင် ၊ မိမိရှေ့မှာ...Rapeခံနေရပြီး မကယ်တင်နိုင်ခြင်းက ပို၍ရင်နာဖို့ကောင်းလှသည် ။
"အဲ့စာအုပ်ကိုပေး ၊
အိမ်ပြန်တော့..."
ရီပေါ်က.ခေါင်းတွင်တွင်ခါသည်။
"မပြန်ဘူး ၊
အဲ့လူကြီး ဘယ်မှာလဲ ၊
ကျွန်တော့်ကိုပြောပြ "
ယွမ်ရှုက ရီပေါ်ကိုဆွဲထူကာ...မျက်ရည်များသုတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှလေသံတိုးလေးနှင့်...
"Sir အမိန့်အတိုင်းသတ်ပစ်လိုက်တယ်၊
အဲ့ ဂိုထောင်ထဲမှာပဲ..သူ့ကိုမီးရှို့ပစ်လိုက်တယ်၊ နောက်ထပ်ဘာ့မှ မမေးနဲ့တော့၊ ဦးလေး မဖြေနိုင်ဘူး.."
ပြတ်ရှရှစကားသံတွေက..အနည်းငယ်မာထန်နေမှန်း..ရီပေါ်သိသည်။ စာအုပ်ကို ဦးလေးယွမ်ရှု လက်ထဲထည့်ပေးလိုက်ပြီး..
"ဦးးး China က အပြီးအပိုင်ထွက်သွားတာတော့ မဟုတ်ပါဘူးနော် "
ယွမ်ရှု ဟက်ခနဲတစ်ချက်ရယ်ကာ..သူ့လောက်နီးနီး..အရပ်ရှည်လာတယ့် ရီပေါ့် ပုခုံးကိုဆုပ်ညစ်လိုက်ရင်း စကားဆိုမိသည်။
"အဲ့ဒါကို ဦးလေးလဲမသိဘူး ၊
ဟိုနေ့က ပြောတာတော့...Canadaမှာနေရတာ အရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းတယ်တယ့် ၊Sirလေသံအရဆိုတော်တော်ပျော်နေပုံပဲ "
ရီပေါ်..သက်ပြင်းတစ်ချက်မှုတ်ထုတ်လိုက်ကာ..
"အင်း..ဦးး ပျော်တယ်ဆိုတော့ကောင်း
တာပေါ့ ၊ ကျတော် ပြန်တော့မယ် "
လှည့်ထွက်ရန်ပြင်လိုက်သော်လည်း..မိမိလက်ကိုလှမ်းဆွဲထားတယ့် ဦးလေးယွမ်ရှုကြောင့်..ရီပေါ် မှင်သေသေနဲ့ပြန်ကြည့်လိုက်ပြီး...
"ဘာဖြစ်လို့လဲ..ဦးလေး.."
ယွမ်ရှု မမေးသင့် ၊ မေးသင့်အကြိမ်ကြိမ်စဥ်းစားနေကာ နောက်ဆုံးတွင်တော့...စိတ်ဒုံးဒုံးချလိုက်ပြီး..
"ခုမေးတယ့်မေးခွန်းက..ဦးလေးအတွေးလွန်တာလဲဖြစ် နိုင်တာမို့..ရီပေါ်လေးက စိတ်ထဲသိပ်မထားပါနဲ့..."
"ဟုတ်..ဘာမေးမလို့လဲ..."
ယွမ်ရှု အသံက အနည်းငယ်တုန်ယင်နေမှာအသေအချာပင်..၊ အသံကို အတတ်နိုင်ဆုံးတိုးလိုက်ကာ..လေသံသဲ့သဲ့နှင့်..
"ရီပေါ်လေးစိတ်တွေက
Sir အပေါ်မှာ မရိုးသားသလိုပဲ ၊ အာ Sorry ဦးလေးအထင်မှားတာနေမှာ......"
"အမှန်ပဲ.ကျွန်တော် ဦး ကို ချစ်တယ်"
ပြောလက်စ စကားများထပ်မထွက်လာပဲ..ပါးစပ်ကြီး ဟ ပြီး အံသြမင်သက်နေသော ယွမ်ရှုနှင့်ကြမ်းပြင်ကို..ပေါက်ထွက်လု မတတ်စိုက်ကြည့်နေတယ့် ရီပေါ်၊
နှစ်ယောက်ကြား လေထုက တော်တော်လေးကိုတိတ်ဆိတ်သွားကာ..အန္တရာယ်အငွေ့အသက်များလဲ ရနေသလိုပင် ။ ရီပေါ်က ပဲ တိတ်ဆိတ်မှုကို ဖြိုခွင်ပစ်လိုက်သည်။
"ကျွန်တော် ဦးးး ကို အရမ်းချစ်တယ် "
ဟာသ မဟုတ်ပါပဲ ယွမ်ရှုက တစ်ဟားဟားအော်ရယ်ကာ..
"အာ..ချစ်လို့ရတာပေါ့ ၊
Sir က မင်းကိုငယ်ငယ်လေးထဲက မွေးစားခဲ့တာ ၊ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အနေနီးတော့ သံယောဇဥ်ဖြစ်တာ မဆန်းပါဘူး "
ရီပေါ်က..ခေါင်းတွင်တွင်ခါရင်း..
"ကျွန်တော်ချစ်တာ...ဦးလေးထင်သလိုမဟုတ်ဘူး ၊ ချစ်သူလိုချစ်တာ ၊ အိမ်ထောင်ဖက်လို သဘောထားတာ ၊ ဦးအနားမှာ အမြဲနေချင်တာ ၊ ဦးးးကိုကာကွယ်ပေးပြီး...သေဆုံးတယ့်အထိအတူနေသွားချင်တာ...နောက်ပြီး......."
"တော်စမ်း..၊
ရီပေါ် မင်းပါးစပ်ပိတ်ထားတော့ "
ရီပေါ်..အယောင်ယောင်အမှားမှားနှင့်..ခြေလှမ်းတို့ကိုနောက်ပြန်ဆုတ်ကာ..
"ဘာလို့လဲ...ကျွန်တော်က ဦးးးး ကို "
"ဆတ်မပြောနဲ့ ရီပေါ် ၊
မင်း Sir အရိပ်အောက်မှာဆက်နေချင်သေးရင်..ဒီစကားတွေကို ဒီမှာရပ်ပါ ၊ကြားလား..."
ရီပေါ် ခေါင်းလဲ မခါမိသလို ၊ ခေါင်းလဲမညိမ့်မိ ၊ ထိုအခန်းထဲမှ ကတိုက်ကရိုက်ပြေးထွက်လာမိသည်။
ရင်ထဲ ပဲ့တင်ထပ်အောင် မြည်ဟီးနေတာက
"ကျွန်တော်က ဦးးးကိုချစ်လို့မရဘူးလား ၊
ကျွန်တော်က ဦးးးးနဲ့မထိုက်တန်ဘူးလား
ဘာကြောင့်လဲ ဘာကြောင့်လဲ "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ဆိုင်ကယ် ဝယ်ပေးထားတာပဲ ဘာလို့လမ်းလျှောက်မှာလဲ..."
ယွမ်ရှုရဲ့..စူပွပွအပြောကို..ရီပေါ်ကမျက်ကွယ်ပြုပြီး..
"ရတယ်..ဦးလေး..၊
လမ်းထိပ်တင်ပဲဟာ ၊
ကျွန်တော် လမ်းပဲလျှောက်တော့မယ် "
"အင်း...ပုဇွန်များများ၊ ဂဏာန်းများများနဲ့နော် ရီပေါ်လေး..."
"ဟုတ်...."
ခြံထဲမှ တစ်လှုပ်လှုပ်ထွက်သွားတယ့်ရီပေါ့်ကိုကြည့်ကာ..ယွမ်ရှု သက်ပြင်းသာချလိုက်မိသည် ။ အရင်ကလို သွက်သွက်လက်လက်မဟုတ်ပဲ..အမြဲထိုင်းမှိုင်းနေတယ့် ရီပေါ်ကြောင့်..အနည်းငယ်တော့စိတ်ညစ်ရသည် ။
ဘာလို့..Sir ကို ချစ်ရတာလဲ??
ရှောင်းကျန့် ဆိုတာက သူ့အတ္တနဲ့သူ မင်းမူနေသောလူတစ်ယောက်၊
အခုလိုအခြေအနေဖြစ်မှာစိုးလို့..ဓားစာခံဆိုတယ့်စကားလုံးကို နားဝင်အောင်ရိုက်သွင်းပေးခဲ့တယ် ၊
ဒါပေမယ့်..မှန်းချက်နှင့် နှမ်းထွက်က မကိုက်ပါပဲ...ဦးးးကိုချစ်တယ်တယ့် ။
ရှောင်းကျန့်သာ..ဒီစကားကိုကြားရင် ဘယ်လိုမျိုးတုန်ပြန့်မလဲ?
ကောင်းမွန်တယ့် တုန့်ပြန်မှုတော့ ကျိန်းသေမဖြစ်နိုင် ။
"ဟူးးးးး....ရီပေါ်လေးကို..
နယ်ပြန်ပို့လိုက်ရင်ရော...အာ...မသိတော့ဘူးကွာ "
ခေါင်းကိုတစ်ဗျင်းဗျင်းကုပ်ကာ ယွမ်ရှုတစ်ယောက်အိမ်ထဲဝင်သွားတော့သည်။
"ဦးးး ကို ချစ်မိတာအပြစ်လား..???"
"ဘာလို့လဲ..."
"ဦးးး ကို ချစ်ဖို့ကျွန်တော်က မထိုက်တန်တာလား? "
နေပူပူမှာ မိမိအရိပ်ကိုကြည့်ပြီးမေးခွန်းထုတ်နေတယ့် ကောင်လေးတစ်ယောက်။ လမ်းလျှောက်ရင်း..တစ်တွတ်တွတ်ရေရွတ်နေပုံက အရူးတစ်ယောက်လိုပင် ၊
"ဘာကြောင့်လဲလို့...ကျွန်တော့်ကိုပြောပြ"
လမ်းဘေး ပလက်ဖောင်းပေါ်ငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး တစ်သိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငိုနေသော ဝမ်ရီပေါ် ၊ လက်ထဲမှာတော့ Hotpot ဝယ်ဖို့ပိုက်ဆံကိုတင်းတင်းဆုပ်လို့ ။
မည်သူကိုမှ ဂရုမစိုက်နိုင် ၊
ကိုယ့် ဝမ်း နာ ၊ ကိုယ် သာ အသိဆုံး ။
မိမိဘက်က..အမြဲရပ်တည်ခဲ့သော ဦးလေးယွမ်ရှုကတောင် ဒီလောက်ထိခါးခါးသီးသီးတုန်ပြန့်နေလျှင်....ဦးးးး ကရောဘယ်လို တုန့်ပြန်မလဲ? ?
ဖြူစင်တယ့် အချစ်တစ်ခုမှာ ပညတ်ချက်တွေ လိုလို့လား ဦးရယ် ။
"ရီပေါ်..."
"ရီပေါ်..."
မျက်ရည်များနှင့် ခေါင်းမော့ကြည့်လိုက်စဥ်..မမျှော်လင့်သောသူက ဆီးကြိုနေတာမို့..ရီပေါ်..ထိုင်ရာမှ ထလိုက်မိသည်။
ထို့နောက်..ပါးစပ်မှ..ခုန်ထွက်သွားသောနာမ်စားတစ်ခုက....
"မမ...မမဖေးရန်"
"အင်း...ရီပေါ်..မမ နဲ့အီတလီလိုက်ခဲ့နော် "
"ဗျာ...."
ပြသာနာဆိုတာ..အပေါင်းအပါနဲ့လာတတ်လေသလား..။
နားထဲထပ်တလဲလဲ ကြားနေမိတယ့်.. သြရှရှအသံလေးက အမိန့်ဆန်စွာ...
" ဘယ်တော့မှ China ကိုပြန်မလာခဲ့နဲ့ ၊
မင်းတို့နှစ်ယောက် China ကိုခြေချတယ့်နေ့ ဒီကောင်လေးတစ်ခုခုဖြစ်ရင်ဖြစ် မဟုတ်ရင် မင်းတို့တစ်ခုခု ဖြစ်ဖို့ ငါအာမခံတယ် ၊ "
ခုမှ နားလည်လိုက်တယ် ၊
ဓားစာခံ ရဲ့ အဓိပ္ပါယ်ကို..။
_____________________________
1988 Words (10.12.2019)
Thank you for Reading
Sanay Moe Swe
______________________________
&&&&& Zawgyi &&&&&
"အာ...ဦးေလးယြမ္ရႈအခန္းက ရႈပ္ပြေနတာပဲ ၊ က်ေတာ္က အဲ့ File ကို ဘယ္လိုရွာရမွာလဲ.."
ပါးစပ္ကလဲပြစိပြစိ႐ြတ္ကာ..Phone ေျပာၿပီး စြာေတးလန္ေနတယ့္ ဝမ္ရီေပၚ ။ တစ္ဖက္က ဘာျပန္ေျပာလိုက္လဲမသိ ၊ ေခါင္းတစ္ဆတ္ဆတ္ညိမ့္ကာ Phone ခ်ပစ္လိုက္သည္ ။
ထို႔ေနာက္..ဟိုလွန္ ဒီလွန္နဲ႕..ကုတင္ေအာက္ကိုေမွာက္ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ..
အနက္ေရာင္စာအုပ္ေလးတစ္အုပ္ ၊
"ဟင္...ဒီစာအုပ္က..ဘာလို႔ကုတင္ေအာက္ေရာက္ေနတာလဲ..."
စာ႐ြက္မ်ားကို တစ္ဖ်ပ္ဖ်ပ္လွန္ၾကည့္လိုက္စဥ္..သိလိုက္ရသည္က..ဦးေလးယြမ္ရႈရဲ႕
ဒိုယ္ယာရီစာအုပ္ဆိုတာပင္ ။
ကုတင္ေပၚ က်က်နနထိုင္ရင္း..ပထမဆုံးစာမ်က္ႏွာမွာတစ္ဆင့္..ေနာက္ထပ္တစ္႐ြက္ ၊ ေနာက္ထပ္တစ္႐ြက္သို႔..
ဦး နဲ႕ စေတြ႕ၾကပုံႏွင့္ အလိုမတူပဲ..အေစခံျဖစ္လာပုံ ။
""ေနာက္ပိုင္း သိလိုက္ရတာက...
သနားစရာ ေကာင္းတယ့္သခင္ေလးဘဝ၊ က်ေတာ့္အေပၚအရမ္းေကာင္းတယ့္ သခင္ေလးကို အၿမဲေစာင့္ေရွာက္ပါ့မယ္ ။""
အေသးစိတ္မေရးထားေပမယ့္ ဒီေလာက္ကေတာ့ က်ေတာ္ခန့္မွန္းလို႔ရသည္။
""သခင္ေလးကိုအေတာ္ၾကာမွ နားလည္နိုင္ခဲ့တယ္ ၊
ကတိသစၥာျပဳပါတယ္ ၊ က်ေတာ္ အန္းယြမ္ရႈသည္ ေရွာင္းက်န့္ကို အသက္နဲ႕လဲ၍ကာကြယ္ပါမည္ ။""
ရီေပၚ ေခါင္းညိမ့္ၿပီးေထာက္ခံသမႈျပဳလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ စာ႐ြက္ေနာက္တစ္႐ြက္လွန္လိုက္စဥ္...ရင္ထဲေအးခနဲျဖစ္ကာ..အသားပင္တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္လာသည္။
""ေတာင္းပန္ပါတယ္ ၊
သခင္ေလးကို...မကာကြယ္နိုင္ခဲ့လို႔ေတာင္းပန္ပါတယ္ ၊
က်ေတာ့္ မ်က္စိေရွ႕မွာ Rape ခံေနရတာ
ျမင္ရက္သားနဲ႕..မကာကြယ္ေပးနိုင္ခဲ့ဘူး ၊
အရမ္းနာက်င္ခဲ့မွာပဲ ၊
၁၅ ႏွစ္အ႐ြယ္မွာ..စိတ္ဒဏ္ရာရခဲ့မွာပဲ ၊""
Rape!
Rape!
Rape!
ရီေပၚ့ေခါင္းထဲ ထိုစကားလုံးကသာ ပဲ့တင္ျမည္ဟီးလ်က္ ။
ဦး..က Rape ခံလိုက္ရတယ္ ၊
ဘာလို႔လဲ..ဒီေလာက္ျဖဴစင္တယ့္ ဦး ကို အေရာင္ဆိုးပစ္လိုက္တာ ဘယ္သူလဲ??
""သတိမေမ့ခင္ေျပာသြားတယ့္စကားတစ္ခြန္း၊ ငါ့အတြက္ က်ဴးယဲ့ကို သတ္ေပးရမယ္ ယြမ္ရႈတယ့္ ၊
က်ေတာ္ မ်က္ရည္မ်ားၾကားထဲ..ေခါင္းညိမ့္ျပမိတယ္ ၊ ဘယ္ဆီဘယ္ဝယ္ကမွန္းမသိတယ့္ အင္းအားေတြက ထုနဲ႕ထည္နဲ႕ က်ေတာ့္ဆီေရာက္လာတယ္ ၊ လက္ေတြႀကိဳးတုပ္ခံထားရေပမယ့္ က်ေတာ့္ေျခေထာက္ေတြက..သန္မာေနတုန္းပဲ ။""
***Sob...*Sob...
ထိန္းေနသည့္ၾကားထဲမွ ရီေပၚ ရွိုက္ငိုမိသည္။ က်ဴးယဲ့ ဆိုသည့္လူအားသတ္ပစ္ခ်င္စိတ္သာႀကီးစိုးေနေတာ့သည္ ။ ဦးေလးယြမ္ရႈကေရာ အဲ့လူကိုသတ္ပစ္လိုက္လား?
""သခင္ေလး ေပါင္ရင္းတစ္ေလ်ာက္စီးက်ေနတယ့္..
ေသြးစိမ္းရွင္ရွင္ကိုၾကည့္ၿပီး က်ေတာ္သည္းထန္စြာရွိုက္ငိုေနမိတယ္ ၊
သတိလစ္ေနတယ့္ သခင္ေလးကိုၾကည့္ၿပီး
ကိုယ့္ဘာသာအျပစ္တင္မိတယ္ ၊
ငါ အသုံးမက်လိဳ႕ သခင္ေလးဘဝ ဖ်က္ဆီးခံလိုက္ရတာ ။ က်ဴးယဲ့..ခင္ဗ်ားကေသဖို႔ထိုက္တန္တယ္ ၊""
"အား....ဘာလို႔လဲ ဘာလို႔လဲဗ်ာ *Sob...ဘာလို႔..က်ေတာ့္ရဲ႕ ဦး ကိုစိတ္ဒဏ္ရာေတြေပးရတာလဲ..** Sob... "
ထိုစဥ္...ခပ္ေဆြးေဆြးလြင့္ပ်ံလာတယ့္..
ဖုန္း Raingtone သံ ၊ ရီေပၚ အလ်င္အျမန္ေကာင္ကိုင္လိုက္ကာ...
"က်ေတာ္..ခုခ်က္ခ်င္း Company ကိုလာခဲ့မယ္ "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ဦးေလး..ယြမ္ရႈ..."
ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႕...အပူသည္႐ုပ္ေပါက္ေနတယ့္..ရီေပၚကိုၾကည့္ကာ...ယြမ္ရႈ ထိုင္ေနရာမွ ဆတ္ခနဲထရပ္လိုက္မိသည္ ။ အခန္းထဲက File တစ္ခုရွာခိုင္းလိုက္ပါတယ္ ၊ ခုပုံစံက ဘာျဖစ္တာလဲ???
"*** Sob...ဦးေလးယြမ္ရႈ..ဒီစာအုပ္မွာေရးထားတာအမွန္ေတြလား "
ရီေပၚ လက္ထဲမွစာအုပ္အနက္ေလးကိုၾကည့္ကာ..ယြမ္ရႈ ေခါင္းထဲခ်ာခ်ာလည္သြားသည္။ ခါးသီးတယ့္..အတိတ္ေတြကိုမွ..ရီေပၚ က ရွာေတြ႕ခဲ့ေလသလား? ?
"ဦးေလး ယြမ္ရႈ..က်ေတာ္ေမးေနတာၾကားလား.."
ယြမ္ရႈ...မ်က္ေတာင္တစ္ဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္ကာ..အံကိုသာတင္းတင္းႀကိတ္ထားမိသည္။ ထို႔ေနာက္ ရီေပၚ အား ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး...
"ဒိုင္ယာရီပါဆို ၊
မဟုတ္တာေတြ ေရးမလား "
Office ခန္းထဲ ရီေပၚ့ အသံကက်ယ္ေလာင္စြာႏွင့္..
"ဘယ္မွာလဲ...
အဲ့..က်ဴးယဲ့ဆိုတယ့္သူ..ဘယ္မွာလဲ ၊
က်ေတာ့္ကိုေျပာ * Sob...ဘာလို႔ ဦးကို
အဲ့လိုလုပ္ခဲ့ရတာလဲဗ်ာ...***Sob.."
ငိုရွိုက္ရင္း မိမိေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္က်သြားတယ့္ ရီေပၚေလး ၊ယြမ္ရႈ ႏွစ္သိမ့္စကားမဆိုမိခဲ့ ၊ ကိုယ္ေတာင္မ်က္ရည္အနိုင္နိုင္ ထိန္းေနရတာမဟုတ္လား ၊ ဒိုင္ယာရီဖတ္ၿပီး..ဒီေလာက္ခံစားေနရရင္ ၊ မိမိေရွ႕မွာ...Rapeခံေနရၿပီး မကယ္တင္နိုင္ျခင္းက ပို၍ရင္နာဖို႔ေကာင္းလွသည္ ။
"အဲ့စာအုပ္ကိုေပး ၊
အိမ္ျပန္ေတာ့..."
ရီေပၚက.ေခါင္းတြင္တြင္ခါသည္။
"မျပန္ဘူး ၊
အဲ့လူႀကီး ဘယ္မွာလဲ ၊
က်ေတာ့္ကိုေျပာျပ "
ယြမ္ရႈက ရီေပၚကိုဆြဲထူကာ...မ်က္ရည္မ်ားသုတ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးမွေလသံတိုးေလးႏွင့္...
"Sir အမိန့္အတိုင္းသတ္ပစ္လိုက္တယ္၊
အဲ့ ဂိုေထာင္ထဲမွာပဲ..သူ႕ကိုမီးရွို႔ပစ္လိုက္တယ္၊ ေနာက္ထပ္ဘာ့မွ မေမးနဲ႕ေတာ့၊ ဦးေလး မေျဖနိုင္ဘူး.."
ျပတ္ရွရွစကားသံေတြက..အနည္းငယ္မာထန္ေနမွန္း..ရီေပၚသိသည္။ စာအုပ္ကို ဦးေလးယြမ္ရႈ လက္ထဲထည့္ေပးလိုက္ၿပီး..
"ဦးးး China က အၿပီးအပိုင္ထြက္သြားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္ "
ယြမ္ရႈ ဟက္ခနဲတစ္ခ်က္ရယ္ကာ..သူ႕ေလာက္နီးနီး..အရပ္ရွည္လာတယ့္ ရီေပၚ့ ပုခုံးကိုဆုပ္ညစ္လိုက္ရင္း စကားဆိုမိသည္။
"အဲ့ဒါကို ဦးေလးလဲမသိဘူး ၊
ဟိုေန႕က ေျပာတာေတာ့...Canadaမွာေနရတာ အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္တယ့္ ၊Sirေလသံအရဆိုေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္ေနပုံပဲ "
ရီေပၚ..သက္ျပင္းတစ္ခ်က္မႈတ္ထုတ္လိုက္ကာ..
"အင္း..ဦးး ေပ်ာ္တယ္ဆိုေတာ့ေကာင္း
တာေပါ့ ၊ က်ေတာ္ ျပန္ေတာ့မယ္ "
လွည့္ထြက္ရန္ျပင္လိုက္ေသာ္လည္း..မိမိလက္ကိုလွမ္းဆြဲထားတယ့္ ဦးေလးယြမ္ရႈေၾကာင့္..ရီေပၚ မွင္ေသေသနဲ႕ျပန္ၾကည့္လိုက္ၿပီး...
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ဦးေလး.."
ယြမ္ရႈ မေမးသင့္ ၊ ေမးသင့္အႀကိမ္ႀကိမ္စဥ္းစားေနကာ ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့...စိတ္ဒုံးဒုံးခ်လိဳက္ၿပီး..
"ခုေမးတယ့္ေမးခြန္းက..ဦးေလးအေတြးလြန္တာလဲျဖစ္ နိုင္တာမို႔..ရီေပၚေလးက စိတ္ထဲသိပ္မထားပါနဲ႕..."
"ဟုတ္..ဘာေမးမလို႔လဲ..."
ယြမ္ရႈ အသံက အနည္းငယ္တုန္ယင္ေနမွာအေသအခ်ာပင္..၊ အသံကို အတတ္နိုင္ဆုံးတိုးလိုက္ကာ..ေလသံသဲ့သဲ့ႏွင့္..
"ရီေပၚေလးစိတ္ေတြက
Sir အေပၚမွာ မရိုးသားသလိုပဲ ၊ အာ Sorry ဦးေလးအထင္မွားတာေနမွာ......"
"အမွန္ပဲ.က်ေတာ္ ဦး ကို ခ်စ္တယ္"
ေျပာလက္စ စကားမ်ားထပ္မထြက္လာပဲ..ပါးစပ္ႀကီး ဟ ၿပီး အံၾသမင္သက္ေနေသာ ယြမ္ရႈႏွင့္ၾကမ္းျပင္ကို..ေပါက္ထြက္လု မတတ္စိုက္ၾကည့္ေနတယ့္ ရီေပၚ၊
ႏွစ္ေယာက္ၾကား ေလထုက ေတာ္ေတာ္ေလးကိုတိတ္ဆိတ္သြားကာ..အႏၱရာယ္အေငြ႕အသက္မ်ားလဲ ရေနသလိုပင္ ။ ရီေပၚက ပဲ တိတ္ဆိတ္မႈကို ၿဖိဳခြင္ပစ္လိုက္သည္။
"က်ေတာ္ ဦးးး ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ "
ဟာသ မဟုတ္ပါပဲ ယြမ္ရႈက တစ္ဟားဟားေအာ္ရယ္ကာ..
"အာ..ခ်စ္လို႔ရတာေပါ့ ၊
Sir က မင္းကိုငယ္ငယ္ေလးထဲက ေမြးစားခဲ့တာ ၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေနနီးေတာ့ သံေယာဇဥ္ျဖစ္တာ မဆန္းပါဘူး "
ရီေပၚက..ေခါင္းတြင္တြင္ခါရင္း..
"က်ေတာ္ခ်စ္တာ...ဦးေလးထင္သလိုမဟုတ္ဘူး ၊ ခ်စ္သူလိုခ်စ္တာ ၊ အိမ္ေထာင္ဖက္လို သေဘာထားတာ ၊ ဦးအနားမွာ အၿမဲေနခ်င္တာ ၊ ဦးးးကိုကာကြယ္ေပးၿပီး...ေသဆုံးတယ့္အထိအတူေနသြားခ်င္တာ...ေနာက္ၿပီး......."
"ေတာ္စမ္း..၊
ရီေပၚ မင္းပါးစပ္ပိတ္ထားေတာ့ "
ရီေပၚ..အေယာင္ေယာင္အမွားမွားႏွင့္..ေျခလွမ္းတို႔ကိုေနာက္ျပန္ဆုတ္ကာ..
"ဘာလို႔လဲ...က်ေတာ္က ဦးးးး ကို "
"ဆတ္မေျပာနဲ႕ ရီေပၚ ၊
မင္း Sir အရိပ္ေအာက္မွာဆက္ေနခ်င္ေသးရင္..ဒီစကားေတြကို ဒီမွာရပ္ပါ ၊ၾကားလား..."
ရီေပၚ ေခါင္းလဲ မခါမိသလို ၊ ေခါင္းလဲမညိမ့္မိ ၊ ထိုအခန္းထဲမွ ကတိုက္ကရိုက္ေျပးထြက္လာမိသည္။
ရင္ထဲ ပဲ့တင္ထပ္ေအာင္ ျမည္ဟီးေနတာက
"က်ေတာ္က ဦးးး ကိုခ်စ္လို႔မရဘူးလား ၊
က်ေတာ္က ဦးးးးနဲ႕မထိုက္တန္ဘူးလား
ဘာေၾကာင့္လဲ ဘာေၾကာင့္လဲ "
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
"ဆိုင္ကယ္ ဝယ္ေပးထားတာပဲ ဘာလို႔လမ္းေလွ်ာက္မွာလဲ..."
ယြမ္ရႈရဲ႕..စူပြပြအေျပာကို..ရီေပၚကမ်က္ကြယ္ျပဳၿပီး..
"ရတယ္..ဦးေလး..၊
လမ္းထိပ္တင္ပဲဟာ ၊
က်ေတာ္ လမ္းပဲေလွ်ာက္ေတာ့မယ္ "
"အင္း...ပုဇြန္မ်ားမ်ား၊ ဂဏာန္းမ်ားမ်ားနဲ႕ေနာ္ ရီေပၚေလး..."
"ဟုတ္...."
ၿခံထဲမွ တစ္လႈပ္လႈပ္ထြက္သြားတယ့္ရီေပၚ့ကိုၾကည့္ကာ..ယြမ္ရႈ သက္ျပင္းသာခ်လိဳက္မိသည္ ။ အရင္ကလို သြက္သြက္လက္လက္မဟုတ္ပဲ..အၿမဲထိုင္းမွိုင္းေနတယ့္ ရီေပၚေၾကာင့္..အနည္းငယ္ေတာ့စိတ္ညစ္ရသည္ ။
ဘာလို႔..Sir ကို ခ်စ္ရတာလဲ??
ေရွာင္းက်န့္ ဆိုတာက သူ႕အတၱနဲ႕သူ မင္းမူေနေသာလူတစ္ေယာက္၊
အခုလိုအေျခအေနျဖစ္မွာစိုးလို႔..ဓားစားခံဆိုတယ့္စကားလုံးကို နားဝင္ေအာင္ရိုက္သြင္းေပးခဲ့တယ္ ၊
ဒါေပမယ့္..မွန္းခ်က္ႏွင့္ ႏွမ္းထြက္က မကိုက္ပါပဲ...ဦးးးကိုခ်စ္တယ္တယ့္ ။
ေရွာင္းက်န့္သာ..ဒီစကားကိုၾကားရင္ ဘယ္လိုမ်ိဳးတုန္ျပန့္မလဲ?
ေကာင္းမြန္တယ့္ တုန့္ျပန္မႈေတာ့ က်ိန္းေသမျဖစ္နိုင္ ။
"ဟူးးးးး....ရီေပၚေလးကို..
နယ္ျပန္ပို႔လိုက္ရင္ေရာ...အာ...မသိေတာ့ဘူးကြာ "
ေခါင္းကိုတစ္ဗ်င္းဗ်င္းကုပ္ကာ ယြမ္ရႈတစ္ေယာက္အိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့သည္။
"ဦးးး ကို ခ်စ္မိတာအျပစ္လား.."
"ဘာလို႔လဲ..."
"ဦးးး ကို ခ်စ္ဖို႔က်ေတာ္က မထိုက္တန္တာလား? "
ေနပူပူမွာ မိမိအရိပ္ကိုၾကည့္ၿပီးေမးခြန္းထုတ္ေနတယ့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း..တစ္တြတ္တြတ္ေရ႐ြတ္ေနပုံက အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုပင္ ၊
"ဘာေၾကာင့္လဲလို႔...က်ေတာ့္ကိုေျပာျပ"
လမ္းေဘး ပလက္ေဖာင္းေပၚငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်လိဳက္ၿပီး တစ္သိမ့္သိမ့္ရွိုက္ငိုေနေသာ ဝမ္ရီေပၚ ၊ လက္ထဲမွာေတာ့ Hotpot ဝယ္ဖို႔ပိုက္ဆံကိုတင္းတင္းဆုပ္လို႔ ။
မည္သူကိုမွ ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ ၊
ကိုယ့္ ဝမ္း နာ ၊ ကိုယ္ သာ အသိဆုံး ။
မိမိဘက္က..အၿမဲရပ္တည္ခဲ့ေသာ ဦးေလးယြမ္ရႈကေတာင္ ဒီေလာက္ထိခါးခါးသီးသီးတုန္ျပန့္ေနလွ်င္....ဦးးးး ကေရာဘယ္လို တုန့္ျပန္မလဲ? ?
ျဖဴစင္တယ့္ အခ်စ္တစ္ခုမွာ ပညတ္ခ်က္ေတြ လိုလို႔လား ဦးရယ္ ။
"ရီေပၚ..."
"ရီေပၚ..."
မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္ ေခါင္းေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္..မေမွ်ာ္လင့္ေသာသူက ဆီးႀကိဳေနတာမို႔..ရီေပၚ..ထိုင္ရာမွ ထလိုက္မိသည္။
ထို႔ေနာက္..ပါးစပ္မွ..ခုန္ထြက္သြားေသာနာမ္စားတစ္ခုက....
"မမ...မမေဖးရန္..."
"အင္း...ရီေပၚ..မမ နဲ႕အီတလီလိုက္ခဲ့ေနာ္ "
"ဗ်ာ...."
ျပသာနာဆိုတာ..အေပါင္းအပါနဲ႕လာတတ္ေလသလား..။
နားထဲထပ္တလဲလဲ ၾကားေနမိတယ့္.. ၾသရွရွအသံေလးက အမိန့္ဆန္စြာ...
"" ဘယ္ေတာ့မွ China ကိုျပန္မလာခဲ့နဲ႕ ၊
မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ China ကိုေျခခ်တယ့္ေန႕ ဒီေကာင္ေလးတစ္ခုခုျဖစ္ရင္ျဖစ္ မဟုတ္ရင္ မင္းတို႔တစ္ခုခု ျဖစ္ဖို႔ ငါအာမခံတယ္ ၊ """
ခုမွ နားလည္လိုက္တယ္ ၊
ဓားစားခံ ရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို..။
_____________________________
1988 Words (10.12.2019)6:55PM
Thank you for Reading
Sanay Moe Swe
______________________________