Chapter (37)

12.5K 1.2K 109
                                    

#####Unicode#####

"မမဖေးရန်..."

"ရီပေါ်လေး"

တိုင်ပင်မထားပါပဲ အလျင်အမြန်ပင်ပြေးဖက်လိုက်မိသည်။ နောက်မှာတော့ မမယွီလီက မှုန်ကုပ်ကုပ်နဲ့စိုက်ကြည့်နေပြီးး...

"တစ်ယောက်တည်းလာတာလား၊
ကိုကို ရော..."

ရီပေါ် ခေါင်းခါပြရင်းးး

"ဦးးက
ကားပေါ်မှာကျန်ခဲ့တယ်၊
နှစ်ယောက်လုံးနဲ့မတွေ့ချင်လို့တယ့်"

ဒဲ့ဒိုးပြောချလိုက်တာမို့ နှစ်ယောက်လုံးရဲ့မျက်နှာထားတွေက ကွက်ခနဲ၊ ရီပေါ်မသိကျိုးကျွံပြုရင်းး ဖိနပ်ချွတ်ပြီးးအခန်းထဲဝင်လာလိုက်သည်။

ထို့နောက် Sofa မှာဝင်ထိုင်ပြီးး...

"မမတို့က အီတလီမပြန်သေးဘူးလားး"

ဖေးးရန်က ဝမ်းသာအားရနဲ့ရီပေါ့်ဘေးဝင်ထိုင်ပြီးးအလောတကြီးလေသံနှင့်...

"မမတို့နဲ့လိုက်ခဲ့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပြီလားဟင်၊ရှောင်းကျန့်က ခွင့်ပြုလိုက်ပြီလား"

ရီပေါ်က မမယွီလီလာချပေးသော..Juiceကိုတစ်ငုံသောက်ပြီးအနည်းငယ် ခေါင်းယမ်းပြလိုက်သည်။

"အာ...အဲ့လိုမဟုတ်ပါဘူး၊
မမတို့ကို ကြိုတင်လာနှုတ်ဆတ်တာ၊
ကျတော် က ဦးးနဲ့ပဲနေမှာလေ"

ထိုအချိန်မှာတော့..တိတ်ဆိတ်နေတယ့် ယွီလီက စကားဝင်ပြောချေပြီ။

"ဝမ်ရီပေါ်...
မင်းးးကိုကို့ကို ပေါ့သေးသေးအောက်မေ့နေလား၊ အခွင့်အရေးပေးတုန်း ငါတို့နဲ့ပြန်လိုက်ခဲ့၊ သူ့လို ဟန်ဆောင်ကောင်းတယ့်သူက..မင်းကိုရော အစစ်အမှန်တွေပေးမယ်ထင်နေလားး"

ယွီလီ က ကျူးယဲ့ရဲ့သမီးမို့သိပ်အမြင်မကြည်သော်လည်းးမမဖေးရန်မျက်နှာနဲ့မို့..ရီပေါ် ဘာ့မှမပြောပဲသည်းခံနေလိုက်သည်။
ထို့နောက်လေသံအေးလေးနှင့်....

"မမ..ကျတော့်ကိုစိတ်မပူပါနဲ့၊
ကျတော်ကသာ...မမတို့ကိုစိတ်ပူနေရတာ၊ဦးးးဘယ်အချိန် စိတ်ရိုင်းဝင်ပြီးးသတ်ခိုင်မလဲလို့..."

ဖေးရန်က ဘာ့မှဝင်မပြောသော်လည်းယွီလီကတော့ ရှူးရှူးရှားရှားနဲ့နေရာမှထရပ်ကာ..

....."Xiao Oo Oo".....{{ COMPLETED }}Onde as histórias ganham vida. Descobre agora