Chapter Forty-Three
"Miracle."
Tumingin ako sa kanya. Nasa park kami at nakaupo sa bench sa ilalim ng malaking puno.
"Bakit?"
"Ang sakit." Seryoso ang mukha na sabi nya.
"Huh?! Saan?!" Napaayos ako ng upo at hinanapan sya ng pasa o sugat.
"Dito oh.." sabay turo sa may labi nya.
"Niloloko mo ba ako? Wala naman pasa eh." （−＿−；）
"Meron. Tinamaan ako kanina dyan.." pilit nya.
Tinitigan ko sya. Ano ba kailangan nya?
"Wala naman eh." （−＿−；）
"Meron. Tignan mo."
Ano ba ang pinagsasabi nito? Eh wala ngang gusot yung damit nya nang makipaglaban sya eh.
"Ano ba talaga ang kailangan mo?
"Gamot."
"Huh?"
"Para mawala yung sakit, kailangan ko ng gamot."
Inuutusan nya ba ako? Nagpaparinig? Gusto ba nyang ibili ko sya ng gamot?
"Tinatamad ako maglakad, bili ka nalang dyan sa tapat."
"Tss. Slowpoke," bulong nya habang sa ibang direksyon nakatingin.
Di ko sya pinansin. May sumpong siguro si Timothy ngayon. Tinotopak. Ang sarap magpahangin dito. Pinikit ko ang mga mata ko at sumandal. Ang tahimik. Ang hangin. Ang sarap sa pakiramdam. May dumampi sa pisngi ko na malambot. Napamulat ako. Hinalikan ako ni Timothy sa pisngi.
"Para san 'yon?" tumingin ako sa kanya.
"Yung gamot ko."
"Ano'ng gamot?"
"Yung. Gamot. Ko. Wifey," parang naiinis na sya.
Ayan na! Magkasalubong na mga kilay nya.
"Ano ngang gamot?"
"Shit! Forget it!" sabay tayo at lakad ng mabilis.
Wah! Ano ba problema nya?! Moody talaga.
"Hubby! Teka!" tawag ko.
Sinundan ko sya. Habang naglalakad, tahimik lang sya. Nasa likod nya ako. Ang moody talaga nito. Ano na naman ba ang kasalanan ko? Ang dark na naman ng aura nya kaya naman ang mga nakakasalubong namin naiwas sa daan namin.
Ano ba kasi 'yon?! Bakit di nalang nya sabihin?! Naman oh!
"Uy!" tawag ko kay TOP.
Ang bilis nya talaga maglakad. Naiiwan ako. Ang isang hakbang nya, tatlong hakbang ko! Ikaw na ang mahaba ang legs!
"Teka lang Timothy!" tawag ko. "Galit ka ba?"
Hindi nya ako sinagot. Magkasalubong parin ang kilay nya. May sumpong nga sya. Parang bata oh.
"Pansinin mo naman ako!" hindi nya ako pinansin. "Uy! Sandali—ah!" may tumulak sa'kin.
May grupo ng mga babae ang dumagsa kay TOP. Naman naman! Sa lahat ng oras ngayon pa sila dumating. Ganda ng timing.
"KYYAAAAAAAAAAHHH!!!"
"ANG GWAPO MO!!!"
"KAMUKHA MO YUNG LEADER NG LUCKY 13!!"
"KUYA!! PWEDE PA-PICTURE KASAMA KA?!!"
"MAY GIRLFRIEND KA NA BA KUYA?!!!"
"AWW!! SOBRANG GWAPO MO PO!!"
Biglang sumama ang loob ko. Naging kulay pula ang paningin ko. Gusto kong inumin ang dugo ng mga babaeng ito! Si TOP napapaligiran ng mga BABAE!! LECHUGAS BARABAS HESTAS!!! ANAK NG TINAPA!! Ang mga babaeng 'to! Nabuhay ang dugong malandi.
"MAY PARTY KAMI GUSTO MO SUMAMA?!!"
"SUMAMA KA NA!! PLEASE?!!"
"OO NGA!! PLEASE?!!"
"KYAAAAAAAHHH!!!!! KINIKILIG AKO ANG GWAPO NYA!!!"
Lahat sila nakadikit sa kanya. Yung mga kamay nila.. humahawak sa braso ni Timothy. Nakakainis ah! Wala silang karapatan para hawakan si TOP! Akin lang sya! At bakit nila kailangan sumigaw? Nakalunok ba sila ng megaphone? Ang tinis ng mga boses nila parang sa lamok na parang sa mga daga. Ang weird.
"BITAWAN NYO ANG BOYFRIEND KO!" sigaw ko.
Napatingin sila sa akin.
"Uhh.. Sino po kayo Ate?"
"Dadaan po ba kayo?"
"Papa-picture din po ba kayo?"
"Nawawala po ba kayo?"
"Hindi po kami bibili ng sim card."
Sunod-sunod na tanong ng mga babae sa'kin. Ano raw?! Ano'ng sim card? Mukha bang nagbebenta ako ng sim card?
"Yung mga kamay nyo, alisin nyo sa kanya!" utos ko.
"HUH?!!!" tanong nila sabay-sabay.
Tinignan ko si Timothy. Nakangiti lang sya na nanunuod. Meron syang amused expression sa mukha nya. Wala ba syang balak pumiglas sa mga tuko na yan?! Stupid Gangster!
"ANG SABI KO BITAWAN NYO SYA!!! BOYFRIEND KO SYA!!!"
Natahimik ang mga malalanding babae. Nakatingin lang sila sa akin. Tapos sabay-sabay silang tumawa. WHAT THE!!
"HAHAHAHAHAHAHAHA!!" tanong nila sabay tanong ng "OWWSS?"
"OO!!" >.<
"WEH??!!"
"BOYFRIEND KO SYA!!!" >.<
"DI NGA?!!"
Abat! Kaasar 'tong mga 'to ah! Ginagalit ako!
"Tabi nga!!" hinawi ko sila at hinablot si Timothy mula sa kanila.
"Sabihin mo nga sa kanila!" utos ko kay Timothy.
Ngumiti lang siya. Hindi sya nag-salita.
"Timothy! Sabihin mo sa kanila!"
"Eh ate, di ka naman yata kilala ni kuya eh."
"Oo nga!!" sang-ayon ng iba na sumama ang tingin sa akin.
ANO'NG HINDI?!!! Sila pa ang may ganang tignan ako nang masama eh sila na nga 'tong nilalandi ang boyfriend ko.
"Umalis ka na nga rito Ate, sinungaling."
"Gusto mo lang solohin si kuya eh."
"Oo nga."
"Mukha namang di ka type ni kuya."
"HAHAHAHAHA!!" tawa nila.
"HUBBY!! MAGSALITA KA NGA!!" utos ko sa kanya. (>.<)
Nag-shrug lang sya. ANAK NG—!!
"AHAHAHAHAHAHA!!" mas tumawa sila.
NAIINIS NA AKO!! SOBRANG NAIINIS NA AKO!!!!
"WAHAHAHAHAHAHAHA!!!"
Tumaas ang isang kilay ko. Hinawakan ko ang collar ng damit ni Timothy at hinila sya pababa hanggang maglapit ang mukha namin.
"Gusto mo ng laro ha.." bulong ko at ngumiti sa kanya.
Hinalikan ko sya sa labi. Pakiramdam ko ang astig ko dahil sa ginawa ko. Ang badass. Hinalikan kong mabuti si Timothy, inangkin ko ang labi nya. Ako ang nagkontrol sa halik namin. Ibinigay ko ang mensahe nang maliwanag. Akin. Ka. Lang. Bigla nalang nyang iniyakap ang mga braso nya sa akin at hinalikan din ako pabalik. Napangiti ako. Mukhang nakuha nya ang mensahe ko.
"AHAHAHA—*GASP*—AAAHHHHHHHH!!!"
Habang hinahalikan ko si TOP narinig ko yung mga sigaw at iyak nila.
"BITAWAN MO SYA!!"
"WAAAAHHH!!"
"HINDI ITO TOTOO!!!"
"NOOOO!!!"
"HE'S MINE!!!"
"MAS MAGALING AKO HUMALIK!!"
"LAHAT NA LANG NG GWAPO MAY GIRLFRIEND!!!"
Tumigil na ako at tumingin sa kanila sabay smirk.
"Kapag hindi ka pa gumawa ng paraan para tigilan ka nila, ito na ang last kiss natin," bulong ko sa kanya.
"Alright.." he smiled.
"KUYA!! HINDI TOTOO DIBA?!!"
"GIRLFRIEND MO BA TALAGA SYA?!!"
"No," seryoso at diretsong sagot ni Timothy.
Sinamaan ko ng tingin si Timothy.
"TALAGA?!!" tanong ng mga malalanding babae na nabuhayan ng pag-asa.
"Yeah.." sagot ni Timothy. -___-
KAINIS KA TALAGA!!! Tumalikod na ako at padabog na naglakad palayo. After three steps narinig ko yung sunod nyang sinabi. Napatigil ako.
"She's my Wife.." -___-
Silence...
Silence...
ALL HELL BROKE LOOSE...
"NOOOO!!!"
"KASAL NA?!!!"
"MAS MALALA YAN EH!!!"
"WAAAAAAAAAAHHHHH!!!"
That's the last thing I heard. Nag-lakad na ulit ako palayo. Baliw talaga si Timothy pero kinilig ako. Hinabol nya ako at inakbayan. Ang lapad ng ngiti. NASISILAW AKO!!! Hwag ka ngang ngumiti! Di ko magawang magalit sayo eh! NAMAN EH!!! TAMPO PA AKO EH!! Nag-iwas ako ng tingin habang nakasimangot.
"Lumayo ka nga!" inalis ko yung akbay nya sa'kin.
"Why?"
"Galit ako!"
"Wifey."
"Che!! Ni hindi mo man lang inalis yung mga kapit nila sa'yo!" sabi ko. "Siguro nag-enjoy ka no?! Pinagkaguluhan ka nila. Yung pabango nila kumapit sa damit mo. Yuck!"
"That's not true," tanggi nya. Inamoy nya rin ang damit nya saka pinagpagan.
Ano'ng ginagawa nya? Inaalis ang amoy? "Not true, not true! Ewan ko sa'yo! Kayo talagang mga lalaki! Nuknukan ng—"
Hinila nya yung braso ko kaya napaharap ako sa kaya.
"Are you jealous?" napapangiting tanong nya.
"OO! MASAYA KA NA?!" at ngumiti nga sya. Eeeessh!!
"Wala naman rason para mag-selos ka."
"Ah talaga? Eh kung gawin ko kaya yung ginawa mo kanina? Makipag-flirt kaya ako sa mga lalaki sa harap mo?! Ano mararamdaman mo?!"
"That's not the same Wifey," nawala ang ngiti nya at kumunot ang noo nya. Clearly hindi nya nagustuhan ang pumasok sa imagination nya. Good!
"That doesn't mean na hindi ako pwedeng mag-selos!"
"I'm sorry," seryosong sabi nya.
"Sorry! Sorry! Ang saya mo kanina eh! Daming nakayakap sa'yo."
"What? What are you talking about?"
"Ni hindi mo man lang sila itinulak palayo sa'yo!!"
"I can't do that."
"WHY?! BECAUSE YOU ENJOYED IT?!"
"No. Because it's rude."
"Oh! At kailan ka pa naging gentleman ha?!"
"Since I dated you."
Natigilan ako sa sagot nya. Parang usok na nawala ang galit ko. Ano raw?
"A-Ano?"
"Since I dated you. It's because of you."
"Because of... me?" turo ko sa sarili ko.
"Since I dated you. I tried to be patient with them since then. Never did I like girls. They are annoying as hell and I treated them as shit. And then you came and changed that. You changed me. You made me a better person. I'm not exactly a saint now, I still don't like girls but I can now see that not all of them are dumb and clingy."
Tinitigan nya ako sa mga mata. Nakagat ko ang ibabang labi ko. Gosh Timothy. You cheeseball.
"And you Miracle, you're the most stupid and smartest out of all of them."
He kissed my forehead and smiled. He stared at me lovingly. I almost died.
"You're so stupid that you don't even realize how much I love you. You're so smart that you always know what to do to make me fall for you even more. What should I do with you?" buntong hininga nya.
Biglang lumakas ang tibok ng puso ko. Totoo ba ang sinasabi nya? My heart is... melting. Ngumiti ako nang malapad.
"Should I be flattered or what?"
"See what I'm talking about? Retard," tumawa sya.
"Hubby!" I hit him lightly. Bati na kami.
"Let's not fight anymore," he smiled.
"Yeah I'm sorry," I nodded and smiled at him. "I'm sorry I yelled at you," sabi ko.
"I'm sorry I teased you. I'm sorry I made you jealous back there, I enjoyed it though. That kiss."
I giggled and linked my arms with him.
"What you did back there was great Wifey. You really know how to protect what's yours."
"Talaga!"
Naglakad kami. Mabuti nalang wala nang sumpong si Timothy. Bigla ko tuloy naalala yung kanina.
"Uhh! Timothy bakit ka nga pala nagalit sa'kin kanina?"
"Hmm?"
"Bakit mo ko iniwan kanina?"
Tinignan nya ako at umiling. Tumawa sya.
"Uy! Timothy!"
"Nevermind that Wifey."
"Okaaay?"
Pero hindi ko talaga tinigil ang pag-iisip tungkol don. Masakit daw kailangan ng gamot. Pero wala naman masakit sa kanya. Tapos.. OMG! Alam ko na! Bigla akong napatawa. Kisspirin at Yakapsule!
"Why are you laughing?"
"You're so CUTE!!"
"I'm not." -___-
I giggled. "I freakin love you hubby!"
"Retard. You are not allowed to cuss!"
"Hehe!"
"I freakin love you too!"
"Hubby is freakin cute!"
"Wifey is freakin stupid" -___-
"Heeey! I'm not stupid!"
"I'm not cute." -___-
"Fine! You are adorable!" tumatawang sabi ko.
Tumingin sya sa'kin.
"You're retarded."
"Why am I retarded?" (>__<)
"Because you think I'm adorable." -___-
"But you are adorable!"
"That makes you stupid" -___-
"Unfair.."
"Life is unfair."
"Fine! But I still think you're hella cute!"
"I think you're hella retarded."
"Why?"
"I told you already..." buntong hininga nya na parang pagod na.
"But you're really cute! I wanna pinch your cheeks!"
"No. Dont do that," -___-
"But why? You think you're not cute?"
"Do you consider a lion cute?"
"No. They are scary."
"That's right."
"Huh?"
"I'm like a lion, so don't call me cute."
"Then do you want me to be scared of you? Because you're a lion?"
"What?" he frowned.
"I should be scared because you're like a lion. And lions are scary!"
"Forget it! You may call me cute then.."
"Great! My hubby is hella cute!"
"Don't repeat it." -___-
"MY HUBBY IS FREAKING CUTE!" （＾◇＾）
"Damn. Wifey, please lower your voice."
"CUTE!! HE'S SO CUTE!" ♪( '▽｀)
"Great." -___-