Talk Back and You're Dead!

Chapter Fifty-Six

Chapter Fifty-Six

In-end ko ang call pagkatapos ko malaman ang lahat. Magkakaibigan kaming apat? Ako at si Audrey..mag-bestfriend? Napatawa ako nang mapakla. Kaya pala. Kaya pala galit na galit sya sa'kin. Dahil nakalimutan ko sya. Pati na rin sina Red at Timothy. Kinalimutan ko na rin sila.

[Hindi naging maganda ang epekto ng pagkawala mo sa batang 'yon. Obsessed sya sa'yo Samantha. Kaya pilit ka namin inilalayo sa kanya.]

Si Timothy? Obsessed sa'kin? Bakit?

[Kamamatay lang ng Mama nya noon. Sa tingin namin may na-develop syang pagkagusto sa'yo dahil sa pangungulila nya sa ina.]

Tinignan ko ulit ang video. Ang gumanap bilang beast ay isang matabang batang lalaki. Natawa ako na may kasamang luha sa mata. Si Timothy pala ang batang 'yon. Hindi ko naimagine na mataba sya dati. Si Audrey ang gumanap bilang Mrs. Teapot. At si Red ang gumanap bilang Beauty. Mukha talaga syang babae nung bata pa. Pinakamaganda sya sa lahat. Lumingon ako sa mga paintings.

Mga alaala. Tinitigan ko ang portrait ng malaking puno. Up-close kung titignan mabuti ay may makikitang nakaukit na pangalan sa katawan ng puno.

~Sammy and Timmy~

[Sinundan ka nya. Kahit sabihin ko pa sa kanya noon na nasa Canada, France o Japan ka pa, pumupunta sya. Hinanap ka nya. Ganon sya ka-obssesed sa'yo Samantha.]

Obsessed? Hindi. Hindi 'yon ang dahilan kung bakit nya ako sinundan. Tinitigan ko nang mabuti ang puno sa painting. Pamilyar. Isang alaala ang muli kong nakita. Pinakamahalagang alaala twelve years ago.

"I'm a Princess! I'm a Princess!" sigaw ng six years old na Samantha. Nakasuot sya ng pang-prinsesang damit.

"I'm a teapot! Look!" sabi ni Audrey na halos kainin ng costume nya.

Dumating ang matabang bata na si Timmy.

"You're Beast!" puna ni Samantha.

Hindi umimik ang batang Beast. Nakatitig lang ito kay Samantha. Maya-maya. Bigla syang hinila nito palabas ng classroom. Pumunta sila sa may malaking puno.

"You're so beautiful."

"I know! Mommy told me that I'm the prettiest!"

Timmy stared at her with so much adoration. Ayon sa kwento na naririnig nya sa tuwing hahalikan ng prinsipe ang prinsesa ay isang magic ang lumalabas. Out of the blue, he kissed her lips.

"Eew!" she pushed him away angrily. She suddenly punched him in the face hard and cried. "Nobody will marry me now! WAAAAAAAHHH!"

He smiled. "I'll marry you."

"UWAAAH!!"

"My Mom said if I did something bad I had to take responsibility. I will marry you when we grow up. So don't cry."

"B-But you're fat! You won't be handsome like Jae!"

"I won't be fat anymore then! I'll be much more handsome than Jae!"

"R-Really?" she wiped her tears.

"I promise!"

"Pinky promise?"

"Yes. Pinky promise."

They crossed their pinkies. He carved their names on the tree. It was childish. It was immatured. It was stupid. It was innocent. It was sweet.