Kate Torres
"Muah!"
"Muuuaaah!"
"Muuuuuuaaaaaah!'
"Mommy!" Tili ni Mia as I gave her more butterfly kisses all over her face. "Mommy naman ei."
"Anong mommy naman ei? hindi na ba pwedeng maglambing si mommy ha?" Tampong tanong ko sa kanya with our forehead rest with each other.
"Tampo agad si mommy." Nakangiting sabi nya tapos pinisil ang ilong ko ng maliit niyang gamay.
"Si baby kasi parang hindi na miss si mommy." Tampong sabi ko sa kanya tapos hinalikan ang dulo ng ilong niya. Isang linggo kasi akong nawala dahil may kailangan akong puntahan na resort sa Davao. I'm a lifestyle column writer and with that work I usually travel a lot, here in the Philippines and abroad. At dahil dun, hindi ma iwasan na mawalay ako sa baby girl ko.
Mia is the result of my one night stand with the stranger and she looks like her father. Nakuha niya ang tangos ng ilong, ang brown eyes nito, ang high cheek bone at ang full lips. Carbon copy talaga siya ng lalaki. Ang nakuha niya lang ata sa akin ay ang buhok ko at ang pilosopo kong personality. She is now 5 years old and very hyper active na bata but she knows how to behave when you told her so. She is so lovable and I can't get enough of her for the last 5 years.
"I miss you mommy very much!" Bibong sabi nya tapos mahigpit na yumakap sa akin. "Plus alam ko kasing may pasalubong ako from you."
"Aba!" Binuhat ko siya from the couch at hiniga tapos kiniliti. "Pasalubong lang pala ha."
"Mommy.."Tili nya while she struggle from my tickling fingers. "Mommy..tama..na.." Tumatawang sabi nya.
"Ate! Kakain na raw!" Sigaw ng bunsong kapatid kong babae na si Kelly. Tumatawang tinigil ko na ang pakiliti kay Mia as she stretch her arms to me giggling and I scoop her up into my arms.
"Oi, ang dami ng ulam ah." Sabi ko nung pumasok kmi sa dining room tapos sabay lagay kay Mia sa upoan niya. "Anong meron?"
"Kailangan bang may okasyon para madami ang ulam?" Pilosopong tanong ni Papa habang nilalagyan ng kanin ung plato nya.
"Hindi naman." Ngiti ko tapos bumalig sa aking anak. "Baby, what do you want?"
"Uhmmm.." Sabi niya habang tinitignan ang mga ulam sa mesa. 'Whatever mommy wants, Mia wants na din." Bibong sabi niya and I can't help to smile with that.
"So if gusto ni mommy is vegetables, kakain din ba si Mia ng vegetables?" Pilyong tanong ko sa kanya. Uumiling agad sya at napatawa na lang ako. "I thought so."
"Hindi ka din naman kumakain ng gulay ah." Sabat ng kapatid ko. "Si Mr. Sperm Donor kaya Ate kumakain din ng gulay?" Biglang tanong nya.
PAK!
Binatokan siya ni mama. "Anong Mr. Sperrn Donor ang pinangsasabi mo ha?!" Sighal ni mama sa kanya.
"Aray naman Ma!" Sigaw ni Kelly habang hinihimas yong part ng ulo niya na binatokan. "Sakit kaya nun."
"Ano kasi yang pinagsasabi mo Kelly?" Tanong ni papa.
"Narining ko lang naman kina Ate Zia yon pagpinag-uusapan nila yong.."
Tinignan ko sya ng masama. "Sige, taposin mo at hindi lang sapak ang makukuha mo sa akin." Banta ko sa kanya.
"Mommy, ano yung..Mr..Sperm..Donor?" Nauutal tanong ni Mia sa akin.
"Naku! Yan na nga ba ang sinasabi ko." Binatokan ulit ni Mama si Kelly. "Ang bibig mo talaga Kelly, oo!"
"Nakakadalawa ka na Ma ha?" Balik ni Kelly kay mama.
"Gusto mo tatlo pa." Nakahanda na yong kamay ni mama para batokan siya ulit.
"Okay na ako sa dalawa, hehehe." Nagpeace sign si Kelly sa kay Mama sabay subo ng pagkain.
"Mommy.." Hinila ni Mia yong damit ko. "Ano nga yon?"
Ai, patay na! hirap talaga pang may anak kang masyadong curious sa lahat ng bagay. Pano ko kaya ma.eexplain to.
"Ano kasi baby.." Ano nga ba Kate? Hindi ko mapigilan itanong din sa sarili ko. "Ah...si Mr. Sperm Donor kasi...Ano..Uhmm.." Biglang ng "ting!" yung idea sa isip ko. "Character siya sa movie na pinanood ni Ate mo Kelly."
Ang galing ko talagang magsinungaling sa anak ko. Si Kelly kasi! Mabawasan nga ang allowance ng adik kong kapatid.
"So..can I also watch that movie too?" Inosenteng tanong ng anak ko.
"NO!" Sigaw naming apat sa kanya.
"Hindi pwede sa mga batang katulad mo yong movie na yun apo." Sabi ni papa sa kanya.
"Oo anak, nood na lang tayo ng ibang movie." Dagdag ko.
"Okay po Mommy!" Bibong sagot nya at dahil dun parang nakahinga na kami ng maluwag.
Pagkatapos kumain ay niyaya ako ni Mia na bumili ng ice cream at dahil sa namiss ko yung baby ko, good bye diet muna.
"Anong gusto mong ice cream?" Tanong ko sa kanya habang papasok kami sa ice cream parlor na malapit sa bahay namain.
"Chocolate!" Bibong sagot nya. "With mallows."
"Okay, hintayin mo ko on the side okay?" Instruct ko sa kanya mahaba kasi yong linya and she nodded happily in reply.
After ilang minuto ay hawak hawak ko na ang ice cream na nasa cup but Mia was not on the side where I had thought she would be. I search around the room with worry baka napa.anu siya o baka may kumuha sa kanya.
Wag naman sana, wala pa naman akong pera pang ransom sa anak ko.
Pero nakahinga ako ng maluwag ng nakita ko sya sa isang mesa sa my corner part ng store na may kausap na lalaki.
Ai, anak naman ng tipaklong! Masyadong friendly talaga ng anak ko.
"Mia!" Tawag ko sa kanya at dali dali naman siyang lumapit sa akin. "Ilang beses na ba kitang sinabihan na wag kang sumama kahit sino!" Galit kong sabi sa kanya.
"I'm sorry mommy." Parang iiyak na paghingi nya ng tawad. "He look so sad kasi tapos sabi niya na I look like someone he knows."
"Kahit na! Mommy was worried." Sabi ko sa kanya tapos niyakap sya. "Wag mo nang uulitin ha." Tumango siya at binigay ko sa kanya yong ice cream.
"Misis, I'm sorry po." Bigla akong naptingin sa lalaki na kausap kanina ni Mia. "Hindi ko naman po gusto na mag-alala kayo sa anak nyo. I just want someone to talk to and this cute little girl offer herself to be that someone."
Tumingin ako kay Mia for an explanation. "Diba mommy, you said that when someone needs a comfort I should give it to them?" Pasimpleng sagot niya at ako'y napailing sa pagkapilosopo ng anak ko.
Saan pa ba magmana ang anak mo kundi sayo. Sabi ng baliw kong subconscious.
"Ikaw naman pala ang may kasalanan misis ei." Tukso ng lalaki and I can't help but glare at him. At which I had the chance to check him out, parang familiar isya, hndi ko lng mapinpoint kong saan ko siya nakita. Then suddenly I realize who he was, he was Mico Pangilinan, the younger brother of Tristan Pangilinan, the father of Mia.
Yes, I already know who the stranger was. I was working on a lifestyle magazine for Pete sake at hindi maiwasan kung ang issue namin the month after it happened was him. At masyadong pinaglaruan pa talga ako ng tadhana noon dahil nung nalaman ko na buntis ako ay nalaman ko din kung sino ang tatay ng pinagbubuntis ko aka "Mr. Sperm Donor".
Mabuti na lng talaga at about places ang mga sinusulat ko sa magazine namin at hindi tao kundi makakatapat talaga kaming dalawa.
"C'mon Mia." Hinawakan ko yong kamay niya at lumabas agad kami ng store. But as we did so, a car suddenly stops in front of us almost knocking us to the ground.
"Ay! Palaka ka!" Sigaw ko dahil sa gulat. Hinila ko si Mia palapit sa akin tapos pumunta dun sa may bintana ng driver tapos kinatok yun. "Hoy! Mamang driver! Lumabas ka jan!"
Walang hiya na talaga ang mga driver ngayon! Hindi niya ba nakita na may kasama akong bata? Mga kaskasero! Galit na sabi ko sa utak ko.
Biglang bumukas yonng pinto at ako'y napa-urong na hawak hawak pa din si Mia. I look down at her and she looks a bit in shock. Lumuhod ako sa harap niya at hinaplos ang kanyang mukha.
"Are you okay, baby?" Tanong ko sa kanya at tumango siya sa akin tapos ngumiti at pinisil yong ilong ko. It's was always her gesture of affection, a gesture that always remind me of her father.
"Miss? Okay lang po ba kayo?" Tanong ng isang familiar na boses.
Tumayo ako sa pagkakaluhod at humarap dun sa driver ng kotse but I was stunned when I saw who it was. He still looks the same as the time I left him on his bed five years ago just a bit mature and more serious. But overall, he still looks handsome as ever and even more in a business suit.
Nagulat din siya ng makita ako at dahil dun parang biglang bumilis ang pagtibok ng puso ko. "It's you."
"It's me." Sabi ko na parang tanga lang as I can't take my eyes off him. Parang ng stop ata ang oras habang ako naman ay parang nalulunod sa mga mata nya. Hindi ko inakala na after 5 years magkikita ulit kmi.
"Mommy?" Hinila ni Mia yong kamay ko saka ko lang narealize na nandun pala sya. "Sino po sya?"
Tinignan ko siya tapos si Tristan sa harap ko. Sana hindi niya mahalata na kamukha niya si Mia, please wag po Dyos ko! Magiging mabait na talaga ako. Dasal ko habang nagbend down sa harap ni Mia.
"Just someone." Sabi ko tapos pinunasan yong bibig niya, nakakalat kasi yong ice cream sa bibig niya. "Tara na baby, baka hinahanap na tayo." Tumango siya tapos humawak sa kamay ko.
"Miss.."
"Kuya!" Tawag ni Mico sa kay Tristan at the same time na kakalabas lang ng ice cream parlor. "Tara na?" Tapik nya sa balikat ni Tristan.
"Oh! Misis! Kayo pala.." Puna ni Mico ng makita kmi. "Wag niyo nang iwan yong anak nyo ha?Ang cute pa namang bata." Rinig kong sabi ni Mico while Tristan and I was busy starring at each other.
Bakit kaya parang hindi ko mapigilan na hindi tumitig sa kanya? Bakit kaya ganito? Pag-ibig na kaya ito? O dahil parang nakakita lang ako ng multo?
"Oi! Kuya.." Tinapik ulit ni Mico kay Tristan which snap us out of whatever tension between us. "Tara na!"
That was my cue to turn around and leave, with one last glance at him ay umalis na kami ni Mia.
"Mommy?" Biglang tanong ni Mia nang nasa harap na kami ng gate ng bahay. We were silent as we walk our way home.
"Yes baby?" Tanong ko din sa kanya as I bend down at her.
"Are you okay?" Worried na tanong ng baby ko. Love na love talaga ako ng baby kong to, mas sobra pa sa Mcdo.
''Mommy's okay baby." Sabi ko tapos hinalikan yong noo nya. "Mommy's okay."
Okay ka nga ba talaga Kate?