Chapter 3

47.8K 1K 14
                                    


Kate Torres

"Good morning!!" Nagulat ako ng biglang sumulpot ang co-worker kong si Ivy in front of me.

"Ano ba Ivy, ang aga aga ang hyper mo na agad." Sabi ko sa kanya.

"Ikaw naman, ang aga aga mukha ka nang zombie." Puna nya.

Paano naman hindi ako maging zombie umaga na ata ako nakatulog dahil sa kakaisip kay Tristan na yon. Hindi mawala sa isip ko yong mukha niya, yong pano siya nagulat noong nakita ako. Ilang beses at nag replay, fast forward at nag rewind ang scene na yon sa utak ko. At ang hindi pa nakapagpatulog sa akin is the thought of him knowing that Mia is his daughter.

Bakit pa kasi pinagtagpo pa ulit yong landas namin?

"Hoy! Kate!" Ivy snaps me back from my chain of thoughts. "Okay ka lang ba?"

 "Oo, okay lang." Sabi ko sabay ngiti. "May iniisip lang."

"For sure si Mia naman yan." Sabi niya habang papasok kami ng elevator. "Kamusta na pala ang bata na yon?"  Tanong niya tapos pinindot yong floor nya. Nasa 3rd floor si Ivy ako naman ay nasa 6th. Magkaiba yong floor namin kasi sa photography nakabase si Ivy ako naman ay sa writers.

"Okay naman, makulit pa din." Sagot ko sa kanya sabay pindot din ng floor ko.

"Wait!" Biglang may kamay na nagstop dun sa door ng elevator. And my heart skips a beat then goes overdrive as the door open up again. Tristan steps in the elevator with a smirk on his lips as he looks at me.

"Good morning Sir." Bati ni Ivy sa kanya while I was tongue tied and freeze up on my spot. Tumingin sa akin si Ivy and I look at her with curiosity but she just shrug her shoulder.

May dapat ba akong malaman? One week akong wala sa office baka may nangyari dito which concerns the other person that with us in the elevator. Sana wala. I cross my fingers at that.

The elevator stops at Ivy's floor. "Bye Kate, see you at lunch." Sabi niya sa akin tapos tumango kay Tristan na nakangiti.

Walang hiya talaga tong si Ivy, pwede naman magbye lang bakit sinabi pa niya yong pangalan ko!? Wala na, wala na ang mysterious effect ng lola niyo.

Dalawa na lang kaming naiwan sa loob ng elevator and my heart was beating like a mad machine gone wrong inside of my chest.

Isang floor na lang. Sabi ko sa sarili ko nung nagchange to 5 yung number but as I had said pinaglalaruan talaga ako ng tadhana.

 Biglang huminto yong elevator at namatay ang ilaw.

"Shit naman." I cursed at that as I walk to the control of the elevator and took the phone and called the security. Mabuti na lang at emergency ready yong buiding namin. 

I feel his eyes was on me as I make the call but I was just acting cool but deep inside butterflies in my stomach rambles.

"Hello good morning this is the security office." Sabi ng bakla sa kabilang linya. Maarte kasi ang pakasagot kaya alam na alam na becky. 

"Hello po this from the elevator on west wing, bigla po kasing tumigil on 5th floor. " Inform ko yong sa security.

"We just have a sudden black out Ma'am but the facilities are working on it. Just wait for 5 to 10 minutes." Sabi ng sa kabilang linya.

"What!" Sigaw ko sa kabilang linya.

"Ma'am, sorry po talaga but the facilities are already working on this. Sorry po for the inconvenience." Pagpatawad ng bakla.

The Accidental Sperm Donor { Complete }Where stories live. Discover now