The Accidental Sperm Donor { Complete }

Chapter 29

Kate Torres

Nakangiting nakasandal ako sa may sulok ng kwarto habang ang aking ina at ang ina ni Tristan ay abala at natatarantang nag-aasikaso ng mga gamit. Hindi ko alam kung bakit ba nakakaganito silang dalawa eh hindi naman sila ang ikakasal. Opo, tama po ang pagkakabasa ninyo at hindi po nagkamali ang mga mata ninyo. Ikakasal na ako, ikakasal na kami ni Tristan.

After ng lahat ng pinagdaanan namin ay hahantong at hahantong talaga kami sa kasalan. Nakakulong na si Jade at ang mga goons niyang ewan at nailibing na din nsi Selene. I really didn't expect that Selene would end up dead, kahit naman masama yong ginawa niya ay ayoko naman siyang mamatay. But life has always a way of dong things unexpectedly and you just have to accept that.

"Eva, tama na yan." Saway ni Mama kay Miss Eva. "Umalis ka na, asikasohin mo na si Tristan sa inyo at ako na ang bahala dito."

"Okay." Miss Eva took a deep breath. "Basta sabihin mo sa make up artist yong sinabi ko sayo na dapat na make up ni Kate."

"Oo na, Oo na." My Mom response rolling her eyes and I chuckled at her reply.

"Sige at ako'y aalis na." Nakangiting sabi ni Miss Eva. "Ilang oras na lang at tayo ay magbalae na Emily." Masayang sabi nito.

"Oo nga Eva kaya umalis ka na." Natatawang pagtaboy ni Mama dito.

I really can't believe that they are friends and really close to that. Typically kasi ay hindi naman magkasundo ang mga magbalae diba?

"Nasaan pala si Kate?" tanong ni Miss Eva at hinanap ako ng mga mata niya. "Para makapagpaalam na ako sa kanya."

"Hinahanap nyo ba ako Tita?" Yup, tita na ang tawag ko sa kanya but after this day I will be calling here Mama. Ang weird isip pero dapat kung sanayin ang sarili ko.

"Aalis na ako iha, magkita na lang tayo mamayang hapon sa simbahan." Pagpaalam nito sabay halik sa aking pisngi.

"Yes, see you then tita." I mumbled with a smile. She then gave a beso beso on my mother before she had left.

"C'mon iha, sa tingin ko ay kailangan mo nang mag.ayos." wika na mama habang inaakay ako papunta sa kwarto. At a normal day I would tell her that she is absurd to say such thing. It is still one in the afternoon and the wedding is still at five. Pero dahil alam kong madami pang kailangan gawin at masyadong madaming arte ang isang kasal kahit simple lang ito ay sumangayon ako sa kanya. This will be a long day ahead of me.

*****

"Mommy! Mommy!" Masayang tawag ni Mia sa akin pagkapasok niya ng kwarto. "Look at me Mommy! I look like a princess!" She was wearing a miniature version of my gown. Siya ang magiging flower girl namin ni Tristan.

"You are a princess Mia." Sabi ko sa kanya at pinisil ang kanyang ilong.

"Mommy, why are you not still wearing your gown?" Inosenteng tanong nito pagkatapos umupo sa tabi ko. I was not still on my wedding dress and was still on the chair as the make up artist do my make up. I tap the top of her head as I answered her through the mirror in front of me.

"Mamaya baby." Nakangiting sabi ko sa kanya. "Mommy, still have to finish her make up."

"Okay then." Sabi nito at nanood habang nilalagyan ako ng make up. After half an hour, the make up artist was already done just in time for my mother to show up in the room.

"Tamang tama pala ang pagbalik ko." Masayang wika ni Mama. "Suotin na natin?"

Masayang tumago ako at napatingin sa wedding dress na nasa kama. This is pansit. I said to myself as I took of the robe that was covering my body.