Iah point of view
After 5 days
Nakaupo na ako ngayon sa harap ng maraming mga taong may mga hawak ng sari-sariling Camera.
Hindi ko mapigilan na kabahan sa pwede nilang maitanong sakin mamaya.
" Miss Iah, maaari ba namin malaman kung bakit aalis ka na sa Grupo mo?" Tanong sakin ng isang Reporter. Ito na yung isang mahirap sagutin.
" Aalis ako sa Grupo na'to dahil alam naman natin lahat na mahihirapan lang ako at pati nadin sila Noona, pag sa Korea na ako tumira pero kasali pa din ako sa Grupo. Mahirap para sa amin yon dahil malalayo ako sa kanilang lahat. Kaya naisipan kong umalis nalang sa Grupo" pag kasabi ko non ay animoy mga batang malulungkot ang mga nasa dulo. At ayon ay ang mga Fans ko. Hindi ko din sila gustong iwan, pero kakayanin ko.
" Pero bakit ka nga ba mag mi-migrate sa Korea?" Tanong pa ng isang reporter
" Para mag bagong buhay---"
Pinigilan akong mag salita ng staff at sinabi sa Reporter na masyadong personal na ang itinatanong.
" So maiba ang usapan. Maari ba natin payagan ang mga Fans mo na mag tanong sayo? Kahit na sa huling araw mo lang ngayon?" Tanong sakin ng isang Reporter. Tumango naman ako at ngumiti.
May isang Fans na pumunta sa harap at binigyan ng Mic at hinayaan mag salita
" Iah, kelan mo balak bumalik sa Pilipinas at sa Grupo? " malungkot na tanong sakin ng isang Fan.
" After many years, babalik ako sa Pilipinas. Pero hindi na sa Grupo, Sorry" sagot ko. Nakita ko naman na umiyak ang Fan na nagtanong sakin. Parang may kumurot sa puso ko ng makita kong umiiyak ang isa sa mga umiidulo sakin.
Nilapitan ko ang Fan ko at hindi pinakinggan ang Staff na pumipigil sakin.
Pagkalapit ko sa kanya ay pinunasan ko ang luha niya at inakap ko.
" Salamat sa mga suporta at pagmamahal na pinaramdam niyo sakin. Na-apprciate ko yon. Tandaan niyo 'to, kahit na wala na ako sa mundo ng Kpop o kabilang sa mga iniidulo niyo, wag niyong kakalimutan mahal na mahal ko kayong lahat."
" Mamimiss ka namin Iah" umiiyak na sagot sakin ng Fan ko. Napangiti nalang ako ng mapait.
" Patuloy niyong suportahan ang BlackMovers kahit anim nalang sila ah?" Tanong ko sa Fan ko
" Promise. Mahal na mahal ka namin" inakap ko ulit siya.
Pinabalik na ako ng Staff sa upuan ko at sumunod naman na nagtanong ay lalaki.
" Ate Iah, nabasa ko po sa Social Media na isa sa dahilan mo sa pag alis mo ay para kalimutan si Drake, totoo poba?"
" H-hindi po totoo yon. Isa lang po ang dahilan ko at yun ay ang mag simula ulit ng panibagong buhay. " ngumiti naman sa akin ang Lalaki at nag bow
" Salamat sa pagsagot Ate Iah" ngumiti siya sakin at umalis na.
*******
" Ano ang gusto mong sabihin sa mga Umiidolo sa inyo?" Tanong sakin ng isang babae
" Sa mga Fans namin na walang sawang sumusuporta at nagmamahal samin, maraming salamat sa inyo. Sana patuloy niyo parin suportahan ang BlackMovers kahit na anim nalang sila. Kahit na umalis ako at mag migrate sa Korea, hinding hindi ko makakalimutan lahat ng taong nakilala at nakasama ko. Specially sa mga Die hard Fans diyan, sa Staff, kay Manager, kila Noona. Hindi ko kayo makakalimutan at mamimiss ko kayo ng sobra. Mahal na mahal ko kayo. " Habang sinasabi ko yon kitang kita ko kung paano umiyak at mag makaawa ang mga Fans ko sa dulo.
Gusto ko silang yakapin isa isa. Gusto ko silang kausapin lahat at sabihin sa kanila ang totoo, baka sakaling maintindihan din nila gaya nila Noona.
Natapos ang Presscon ko at pinaikutan na ulit ako ng Staff at binantayan ako hanggang sa paglabas ko ng Building ni Tito.
" Ate Iah mamimiss ka namin"
" Ate Iah mag ingat ka don"
" Ate Iah mahal na mahal ka namin"
" Ate Iah wag ka ng umalis sa Grupo"
" bumalik ka na sa Grupo, miss ka na kagad namin"
" Lagi kaming nandito para sayo"
Nginitian ko lang sila at kinawayan dahil kanina pa ako pinipigilan ng mga Staff ko na lumapit sa kanila.
Mamimiss ko yung Mundo ng Kpop. Mamimiss ko lahat ng mga ginagawa bilang K-idols.
*****
Pagdating ko sa 55th Floor, nadatnan kong nandon sila Noona lahat.
Hindi ko alam na nandito silang anim sa pag pirma ko ng mga papeles na mag papatunay na wala na ako sa Grupo.
" Here are the Papers" Sabi sa akin ni Tito. Pinirmahan ko muna ang ibang mga kagaguhan na tanong.
Akmang pipirmahan ko na ang isang papel na mag papatunay na wala na ako sa Grupo ng tumingin muna ako kila Noona
Nakatingin silang lahat sa Papel at mga malungkot ang muka.
Lumipat ako ng ibang pwesto bago ko pirmahan ang importanteng papeles.
Pagkatapos kong pirmahan yon, nakipag usap ako kay Tito.
Pagkatapos namin mag usap namin ni Tito, kila Noona naman ako nakipag usap
" Paano ba yan, bukas na Alis mo?" Malungkot na sabi sakin ni Angel Noona
" Mamimiss ko kayo" sagot ko nalang.
" Mag iingat ka dun ah?" Paalala sakin ni Daze, tumango lang ako sa kanya sabay thumbs up.
" Itong dalawa na'to bukas na aalis si Iah, pride padin inuuna. " natatawang sabi ni Hana Noona kila Denice at Danielle.
Tinapunan lang ng tingin ng dalawa si Hana Noona bago bumaling sa ibang direksyon.
Mapait nalang akong napangiti.
Kung hindi na talaga ako kayang pansinin ng dalawa, tatanggapin ko nalang. Wala eh, sino ba ang hindi magagalit eh binigla ko sila.
" Mga Noona, ngayon na wala na ako sa Grupo at anim nalang kayo. Walang problema sakin kahit na maghanap kayo ng ipapalit sakin--"
" Hindi namin balak mag hanap ng ibang Maknae" sagot kagad ni Angel Noona
Napaluha ako at ngumiti kay Angel Noona, inakap ko siya
" Thank you Noona. Mamimiss kita"
" Mamimiss din kita"
Pinunasan ko yung luha ko at tumingin sa kanila.
" Kahit na hindi na ako kabilang ngayon sa Grupo niyo, pwede bang makasama ko kayo sa huling sayaw at kanta ko? Gusto ko lang na may dalin akong masayang ala ala sa Korea. "
" Oo naman, sa susunod na araw na ang alis mo diba? Madali lang yan, at pwede ka na din makapag paalam sa mga Fans natin." Nakangiting sagot ni Nadine Noona pero halata sa muka niya yung lungkot
*****
Pagdating namin sa bahay, nandon kaming lahat sa garden. Walang nag sasalita. Walang gumagalaw. Hinihintay ko lang na may mag salita pero wala talaga.
" Iah, bakit kailangan mo pang mag pakalayo layo at iwan lahat ng pinaghirapan mo?" Tanong sakin ni Nadine Noona
"Kase sa tuwing nakikita ko siya unti unting bumabalik lahat ng nag daan samin. Ayaw niyo akong nasasaktan diba? Kaya nga dun ako titira eh. At hindi ko deserve na masaktan ng masaktan sa maling tao. "
" Pwede mo naman siyang kalimutan ng hindi mag papakalayo layo diba?" Tanong pa ni Nadine Noona
" Noona, wala ka sa sitwasyon ko. Siguro kung ikaw lang ako, baka gustuhin mo nalang mag pakamatay kalimutan mo lang siya at wag makita."
" Ang sabi mo kasi dati hindi ka na magpapakatanga sa kanya diba? Tingnan mo ngayon, babalik ka na naman sa Korea para kalimutan ulit siya." Natawa ko sa sinabi niya.
" Tulad nga ng sinabi mo, 'sabi ko lang yon' hindi ko nga din inaasahan na babalik ulit yung nararamdaman ko sa kanya eh. Wala, hindi ko alam biglang bumalik nalang bigla."
" Pumayag kami na duon ka tumira sa Korea at umalis sa Grupo, kase sabi mo gusto mo ng kalimutan siya. Kaya sana pagbalik mo dito nakalimutan mo na talaga siya."
" Promise, pagbalik ko dito kahit kausapin kopa si Drake ng matagalan, hindi na ako maiilang o ano. "
" Ang tanong, kakausapin mo pa nga ba siya?" Sabat ni Daze
" Yun nga lang." sagot ko. Siguro baka hindi na.
" Tara muna sa Park. Nakakainip dito" napatingin nalang kami kay Danielle Noona ng bigla siyang nag aya.
Habang naglalakad kami papuntang park biglang lumamig.
" Uulan yata, baka abutan tayo." Sabi ni Angel Noona na akap akap na yung sarili.
" Ayaw niyo pa non? Sabay sabay tayong maliligo bago matulog?" Natatawang tanong ni Hana Noona
" Hatchingggg!" Bigla nalang ako napabahing.
" Oh naligo kami ah" depensa kagad ni Daze, sinamaan ko naman siya ng tingin.
Napahinto ako ng biglang bumuhos yung ulan. Sobrang lakas at sumabay pa yung malamig na hangin.
" Takbo dali!" Sigaw nila Nadine Noona. Tumakbo naman sila sa malapit na silungan. Hindi kagad ako nakatakbo dahil may naalala ako.
Naalala ko si Drake sa ganito.
" Iah!" Sigaw sakin ni Nadine Noona
Naglakad nalang ako papalapit sa kanila.
****
Habang hinihintay namin tumila yung ulan, biglang sumakit yung ulo ko. Nanginginig nadin ako sa lamig.
" Ayos ka lang ba?" Tanong sakin ni Daze
" Oo, wala 'to, nilalamig lang talaga ako"
" Tara na, mahina na yung ulan." Aya niya sakin at umalis na kaming lahat don.
Pag uwi namin naligo ulit kami at natulog na.
Paghiga ko sa kama ko lalong sumakit yung ulo ko.