A/N: I am not yet ready na matapos itooo💔 huhu pero ito na e, de jk hindi pa pero malapit na talaga😭
Zayn's Point of View
Sabi ni Adelaide naiwala niya raw 'yung papel na kung saan ay doon nakasulat 'yung code na hindi pa naman alam kung ano kasi hindi pa ito naka-crack.
Dahil sa hindi pagtuon ng pansin doon sa clue ay agad itong nawala, Kaya ayun medyo nakaka-sad, Muntik na ngang magsagutan sila Marlo at Adelaide pero ako ay pilit na iniiba ang topic sa gayon hindi sila magsagutan paano ba naman kasi matalino VS matalino anuena?
At dahil ayaw nilang tumigil, Hindi sa nag-away sila pero kasi napansin ko 'yung titigan nila na tila magkagalit dahil halata ito sa mata nila, Hindi ko rin alam pero parang feeling ko nagalit si Marlo.
Kaya lumabas na ako sa silid, Oo, Napagdesisyunan ko na mauna na lang ako para sumunod na sila Vanessa at Adelaide.
Pero in the end, Nagbati rin naman sila Marlo at Adelaide, Alam kong oa lang ako na parang nag-away talaga sila pero at least ngayon okay na sila.
So 'wala kaming magagawa kundi ay ang hanapin ang papel na iyon, Importante pa naman 'yun dahil nga may mahalagang nakasulat doon na number kung saan ay nakita ito ni James sa ibabaw ng ref.
Hapon simula gabi ay ang tanging ginawa lang namin ay ang hanapin ang isang maliit na papel na iyon, Tama naman kasi 'yung sinabi nila na hindi raw dapat namin itong pabayaan sapagkat ito'y importante kaya 'wala kaming nagawa kundi ay ang hanapin ito.
Pero 'wala kaming nahanap, Kung saan-saan na kami naghanap dito sa buong bahay, Sa hagdan, Sa salas kahit na labag sa kalooban ko pati kay Marlo kasi nga dahil sa T.V pero 'wala kaming choice kaya naghanap na lang kami doon sa salas at tila inisip na 'walang nangyari sa T.V na ikuwento nila.
Sa bandang Swimming Pool Area 'wala rin, Hinanap na namin kung saan-saang parte ng bahay na ito ngunit 'wala kaming nakitang papel, It means hindi namin ito nakita kaya sad.
So syempre, Umaga, Tanghali, Hindi man lang kami nakakain ng kahit ano, Kahit isang butil ng bigas hindi kami nakakain kaya ngayon ay nakaramdam kami ng gutom kaya ayun, kumain na lang kami.
Gabi na rin ngunit hindi pa rin namin nagawang mahanap ang papel kung kaya't napag-desisyunan namin na itulog na lamang ito.
Sobrang dami ng nangyari ngayong araw na ito kaya hindi na talaga kami nakayanan, Pagod na pagod na ang katawan namin kaya umakyat na kami upang matulog at bukas na lang hahanapin ang papel.
Pumasok na sila Vanessa at Adelaide sa kanilang silid kaya pumasok na rin kami ni Marlo sa silid namin.
Nakakalungkot na tatlo ang kama dito kung saan ay sa isa sana si James kaso lang iniwan niya na kami.
Since 'yung kama ko is nasa gitna ay doon ko na lang napag-pasyahan na matulog at si Marlo naman ay nasa left side ko which is doon ang kaniyang kama.
Hindi ako makatulog kasi sobrang dami kong iniisip. "Bro, sayang 'no? Nag-effort pa tayong dalhin itong kama dito para tatlo sana tayong nandito, Pero bigla namang namaalam si James."
"Oo nga e, Hindi naman ako tumulong na buhatin itong kama mo patungo rito, Pero alam ko naman ma-effort talaga ang paglagay niyo niyan dito kaso nga lang... Sa to say iniwan na tayo ni James, Ang bilis ng oras, Bro. Habang tumatagal mas lalong bumibilis ang pagpatay ng Killer, Kaya kailangang lagi tayong handa." Tugon niya habang parehas kaming nakatulala sa kisame.
"Kaya nga e, Biruin mo 'yun, Pati si Kelly na 'wala ng buhay pilit pa ring pinatay ng Killer."
"Gano'n talaga, Tama 'yung sinabi kanina ni Adelaide, Gusto lang ng Killer na masigurong patay na talaga si Kelly. Kahit na hindi tayo gaanong nakapag-meeting kanina at least kahit papaano may napag-usapan naman tayo."
"Oo nga e, Pero bro, Matanong ko nga lang, Bakit kanina pinalabas mo kami kahit ilang minutes lang? Nahilo ka ba kanina? Or okay ka lang ba kanina?" Pag-iiba ko ng topic since gusto kong malaman kung bakit niya kami pinalabas kanina, Hindi niya pa kasi nasasabi kaya curious ako.
"H–huh? Hindi pa ba halata? Malamang nagalit ako kanina, Kasi naman badtrip na nga sa nangyari kay James at Kelly tapos dadagdag pa 'yung papel na nawala, To be honest gusto ko na talagang magwala kanina pero i still keep calm, Gusto ko muna kayong palabasin kasi baka hindi ko mapigilan ang sarili ko baka magwala ako, Kaya ayun. Medyo naging okay na rin ako ng umalis kayo kahit na sandali lang." Paliwanag niya.
"Ah gano'n ba, Alam ko naman na nagagalit kana kanina, Pero kasi alam mo naman curious ako tsaka gusto ko'ng marining 'yung main reason na naggaling sa'yo, Pero ngayon alam ko na kaya no worries."
"Sige bro, Gabi na rin. Naaantok na rin ako e, Good night Sweet dreams! Fuck youu!" Aniya.
"Same to you bro, fuck you rin!" Ani ko.
Ganito lang talaga kami maglambingan ng mga friends ko, Wow lambingan talaga? lol.
No, i mean ganito kami magmahalan... Magmahalan? What the fuck! No! I mean... Hindi ko ma-explain e, Pero ganito lang talaga kami magsalita kapag nag-uusap, Minsan every word hindi talaga mawawala 'yung pagmumura pero ewan ko ba, Ganito kami e.
After nun, Pansin na tumalikod si Marlo at nakaharap sa gilid niya samantalang ako ay nakatingin pa rin ng diretso sa kisame at tila hindi makatulog.
Parang kanina gustong-gusto ko ng matulog pero ngayon na matutulog na ako, Hindi naman ako makatulog. 'Yung totoo?!
Papikit na sana ako ngunit may mahinang tunog akong narining na tila nanggaling sa baba, Ngunit hindi ko na lang ito pinansin kasi baka pusa lang iyon na nakapasok dito or kaya baka naman may nahulog lang, Kaya ito ay dinedma ko na lang at nagpatuloy na lang sa pagtulog.
Buti na lang inantok na ako, Pero syempre bago ako matulog nagdasal muna ako.
Pinagdasal ko lang naman ang aking mga kaibigan na pumanaw, Sabi ko lang ay sana gabayan niya sila at huwag pababayaan, Sana'y masaya na sila ngayong kapiling siya sa langit.
Pinagdasal ko rin ang mga magulang naming iniwan namin, Hindi ko inaasahan na ayun na pala ang huling araw na makikita ng mga iba kong kaibigan ang nga mahal nila sa buhay, Ayun na pala ang last na good bye.
And lastly, Ipinagdasal ko rin kami. Kami ditong naiwan at pinipilit na magpakatatag, Sinabi ko sa kaniya na bigyan niya kami ng sapat na lakas upang bumangon bukas, Hinayaan ko siyang siya na ang gumabay sa amin, Nagwish rin ako na sana mabigyan ng hustisya ang pagkamatay ng mga kaibigan namin.
Alam ko namang hustisya ang gusto nilang makamit. Hindi ko man mapangako, Ngunit gagawin namin dito ng mga kaibigan king natira ang lahat upang mabigyan ng hustisya ang kanilang pagkamatay.
* * *
10AM na rin pala ng ako'y magising, Akala ko nakabangon na si Marlo kasi maaga itong nagigising palagi pero ngayon ay mahimbing pa rin itong natutulog.
Gusto ko sana muna mag ML kaso nga lang 'wala namang signal dito at tsaka lowbat rin ang cp ko kaya 'wala akong magawa, Ayun kasi talaga ang ginagawa ko every time na babangon ako.
Ngunit hindi ko na ito nagawa dahil dito sa nangyayari ngayon, Eh halos lahat bawal e, Ni pati signal dito nawala pa, Hindi tuloy namin makausap ang mga magulang namin, 'Yung first week namin dito okay pa naman at ang lakas-lakas pa ng signal pero ngayon 'wala na.
Bumuntong hininga na lang ako at biglang umupo. Napatulala muna ako bago kumilos, Hindi ko alam e, Pero ayaw ko ng matulog kasi okay na ako tsaka hey! Tanghali na rin pala.
I'm sure nasa baba na si Adelaide, Lagi naman 'yung maagang nagigising, Ito rin si Marlo maaga itong nagigising e, Siguro sa sobrang pagod kahapon at hindi nakagising ng maaga.
Eh alangan namang pabayaan ko na lang siya ditong matulog? Eh ano'ng oras na, Kailangan ko na siyang gisingin.
Agad akong nagtungo kay Marlo at tinanggal ang kumot na kung saan ay nakatalukbong sa kaniyang katawan.
"Uy gago! Ano'ng petsa na tulog ka pa rin?! Gumising kana! May hahanapin na tayo uy! Gisingg naaaa!" Sigaw ko habang hinahampas-hampas siya ng unan.
"Tangina naman, Brooo! Ang aga pa! Mamaya na pleassseeee!"
"Anong maaga? Tignan mo nga kung ano'ng oras naa!" Banat ko.
"Tangina namaaan! Oh sige sige! Susunod na lang ako! Give me 5 minutes!"
"Ano? 5 minutes? Gago baka maging isang oras 'yan ah?! Siguraduhin mo lang! Iiwanan talaga kita dito!"
"Oo naaa! Promiseeeeeeee! Iwanan mo na lang na bukas ang pinto!"
"K!" Ani ko sabay walk out at iniwang bukas ang pinto.
Pagkalabas ko, Pansin na sarado ang pintuan ng silid nila Adelaide at Vanessa, Dahan-dahan ko itong binuksan at agad na bumungad sa akin si Adelaide na hanggang ngayon ay nakahiga pa rin, Ngunit pansin na 'wala na si Vanessa sa kaniyang higaan kaya malamang sa malamang ay nauna na itong bumaba.
Pinuntahan ko siya ay kinalabit. "Uy, Adelaide?! Ano'ng plano mo sa buhay? Hindi ka pa babangon?! Ano'ng petsa na! Tumayo kana diyan!" Ani ko na tila parang nanay lang. Lul.
"Shut the fuck up! Give me 5 more minutes please?!" Naiinis nitong tugon, Napa-pout na lang ako at hindi na sumagot kaya dali-daling umalis sa silid ngunit 'gaya sa silid namin ni Marlo, Iniwan ko rin itong bukas since siya lang mag-isa dito.
Ang aga ata ni Vanessa magising? Nakaluto na kaya'yun? Hindi ba siya napuyat? Lol.
Humihikab-hikab pa akong habang pababa sa hagdan, Ngunit agad na napakunot ang noo ko ng may makita akong gatas na nakalagay sa hagdan.
Agad ko itong kinuha at tinignan ng ilang minuto, Ng mapansin kong tanging gatas lang naman ito at 'wala ng iba hinawakan ko na lang ito, Nacurious tuloy ako kung kanino ito at kung sino naman ang naglagay nito dito.
Habang nakatingin lang ako sa sahig kung saan ay naglalakad ako ngayon, Tinitignan ko kasi talaga ng maayos ang sahig upang mabalanse ang hawak kong gatas at upang hindi ito mahulog.
Napanganga ako ng may nakitang dugo sa sahig, Napako ako sa kinatatayuan ako ng sundan ang mga dugong ito at kaharap ko lang pala kung saan nanggagaling 'yung dugo.
Hindi ko alam, Ngunit parang biglang dumulas ang basong hawak-hawak ko kaya agad ko itong nabitawan at pansin na nabasag ang baso dahil babasagin ito.
Nakita ko ang duguang si Vanessa.
Bigla akong natumba at hindi ko nagawang kontrolin ang sarili ko upang tumayo, Agad kasing nanlambot ang aking tuhod dahilan upang ako'y matumba sa aking nakita.
Bakit si Vanessa?!
T–teka! Bakit siya ang sinunod?!
Wait!
WHAT THE FUCK KAILANGAN KONG UMAKYAT PARA SABIHIN ITO SA KANILA!!
Kahit na nanlalambot ang aking tuhod, Pinilit ko pa ring tumakbo patungo sa taas upang ipaalam sa kanila.
Nang makarating ako sa ikalawang palapag, Lahat ng lakas ay inilabas ko.
"GUYSS!!! TANGINA BUMANGON NA KAYOO!! SI VANESSSAAAAAA!!" Lahat ay inilabas ko upang makasigaw lamang ako ng malakas ng marinig nila.
Pansin ko na agad si Marlo lumabas sa aming silid at agad na napatakbo sa akin.
"ZAYN! ANO'NG NANGYARI SA'YO?!" Aniya habang pinapakalma ako.
Agad na ring lumabas si Adelaide sa kanilang silid at pansin na nanlaki ang mata habang nakatingin sa amin dito ngayon ni Marlo, Ngunit agad rin naman siyang tumakbo patungo dito.
"Zayn? Marlo? Ano'ng nangyari?!"
"Ewan ko, Sumigaw lang si Zayn kaya napalabas agad ako sa silid namin!"
Agad na napatingin sa akin si Adelaide na tila nag-alala. "Zayn! Please keep calm! Please! Ano'ng nangyari?!" Aniya habang hinihimas ang balikat ko.
"Si V–vanessa!" Sigaw ko ulit.
Napansin ko na napataas kilay si Adelaide at hindi na nagtanong pa dahil agad itong bumaba sa hagdan ng mabilis at 'wala ng oras para hintayin kami ni Marlo. shiit!
"B–bro! Tara na!" Ani Marlo kaya agad na rin kaming sumunod sa baba.
"VANESSSAAA!!! VANESSSAAAA!!!!!" Sigaw ni Adelaide na nasa tabi ngayon ng duguang si Vanessa at pinipilit niya itong gisingin.
Napatayo na lang ako habang tinitignan si Adelaide doon, Pansin naman na agad ring pumunta doon si Marlo kaya naiwan ako dito habang umiiyak.
"SHIT! SHIT! SHIT!!!! GUMISING KA!!! VANESSAAA!! PARANG AWA MO NA!!!" Sigaw ni Marlo.
Napaupo na lang ako sabay suntok sa pader ng malakas habang hindi matigil sa pag-iyak.
Bakit ganito?!
Putang ina! Bakit?!
Bakit sinunod si Vanessa?!
Ang buong akala ko ay sapat na ang pinatay ng gagong Killer na 'yan! Tapos ngayon na apat na lang kami pinatay pa si Vanessa?!
'Walang puso! Tangina! Ngayon tatlo na lang kami!
"GISING! GISINGGG!!" Sigaw nila ngunit kahit ano'ng gawin ay hindi pa rin magising-gising si Vanessa.
Ngayon, Hindi ko na alam kung ano'ng susunod na mangyayari.
Pwes abangan niyo~
A/N: Again, Tysm po sa lahat!
Thank you sa patuloy na pagbabasa. Stay tuned ly'all sorry kung nabitin na naman kayo.
Pero malapit na talaga itong matapos onti na lang talaga, Kaya nakakalungkot lang. Pero lagi naman kayong active sooo no prob. Mwah!