Καθάρισα λίγο τον λαιμό μου και αμέσως ο Jeremy κατάλαβε το υπονοούμενο και απομακρύνθηκε λίγο. Δεν ξέρω απλά δεν μου βγαίνει να τον φιλήσω. Είδα στο πρόσωπο του την απογοήτευση και απευθείας άλλαξε θέμα.
"Τι σου είπε η Samantha μόλις τελείωσα την συζήτηση μαζί της;" με ρωτάει.
"Τίποτα ιδιαίτερο," λέω.
"Κάτι κρύβεις, το ξέρω, πες μου," μου λέει.
"Εντός εισαγωγικών μου τόνισε να μείνω μακριά σου, έχει φάει κόλλημα μαζί σου. Λυπάμαι τον Liam που έχει τυφλωθεί και δεν βλέπει τι κάνει πίσω από την πλάτη του," λέω.
"Δεν το πιστεύω... Με την Samantha είμαστε φίλοι πίστεψε με δεν είναι και τόσο κακιά. Παλιότερα υπήρχε και κάτι παραπάνω αλλά τελείωσε για μένα τουλάχιστον. Εγώ ενδιαφέρομαι για κάτι άλλο και δεν πρόκειται η Samantha ή η κάθε Samantha να μου αποσπάσει την προσοχή από τον στόχο μου," λέει και χαϊδεύει το μάγουλο μου.
"Καλύτερα να φύγουμε είμαστε εδώ αρκετή ώρα," λέω.
"Έχεις δίκιο οι δαίμονες σε ψάχνουν δεν είσαι ασφαλής εδώ," μου λέει.
Αμέσως πήγαμε στο σπίτι και μετά από λίγη ώρα έλαβε ένα τηλεφώνημα που τον δυσαρέστησε αρκετά. Δεν μου μίλησε καθόλου γι' αυτό και από τότε με αγνοεί μέχρι που απομονώθηκε στο δωμάτιο του. Ας του δώσω λίγο χρόνο μπορεί αργότερα να μου μιλήσει. Μετά από αρκετή ώρα μπήκε αμέσως στο δωμάτιο μου και με τράβηξε από το χέρι προς τα έξω τρέχοντας.
"Τι κάνεις; Που με πας;" του λέω.
"Πρέπει να φύγουμε μας υποψιάστηκαν πάλι," μου λέει αγχωμένος.
"Τι εννοείς; Πώς μας βρήκαν πάλι;" τον ρωτάω.
"Θα σου εξηγήσω αργότερα," μου λέει.
Ξαφνικά ακούμε πυροβολισμούς από έξω, ο Jeremy με σπρώχνει και πέφτω στο πάτωμα τραβώντας και αυτόν μαζί μου. Αγκαλιαστήκαμε σφιχτά για να προστατεύσουμε ο ένας τον άλλον, ενώ οι πυροβολισμοί συνεχίζονταν.
"Μας έχουν περικυκλώσει, πρέπει να φύγουμε αμέσως," λέω.
Ο Jeremy σκυμμένος προσπαθεί να ανοίξει ένα ρήγμα και γρήγορα σηκωνόμαστε και περνάμε μέσα.
Βρεθήκαμε σε μια ερημική περιοχή.
"Είσαι καλά;" με ρωτάει.
Εκείνη την ώρα νιώθω έναν ελαφρύ πόνο στο μπράτσο μου, κοιτάζω και βλέπω αίμα, με πέτυχαν.
"Έχεις τραυματιστεί," μου λέει και με πλησιάζει βγάζοντας το δερμάτινο σακάκι μου για να κοιτάξει την πληγή.
"Δεν είναι τίποτα, έχω υποστεί και χειρότερα," λέω.
Νιώθω πάλι ένα έντονο πόνο και βγάζω έναν λυγμό.
"Ginny!" μου λέει ο Jeremy.
Ένιωσα ιδρώτα στο πρόσωπο μου. Ο Jeremy με έπιασε από την μέση και τα πόδια και με κουβαλήσε, εγώ πέρασα το χέρι μου γύρω από τον λαιμό του και ακούμπησα το κεφάλι μου στον ώμο του. Τον βλέπω να προχωράει γρήγορα προς ένα σπίτι και χτυπάει την πόρτα. Μόλις η πόρτα ανοίγει μένω ξαφνιασμένη.
"Τι κάνετε εσείς εδώ;" λέει η Becca επίσης ξαφνιασμένη.
"Δεν είναι ώρα γι' αυτά, έχει τραυματιστεί χρειάζεται βοήθεια," λέει και προχωράει γρήγορα μέσα στο σπίτι.
Με ξαπλώνει σε ένα καναπέ και βλέπω τον Mason να μας πλησιάζει αγκαλιάζοντας την Becca. Παρατηρώ την πληγή μου η οποία δεν έχει σταματήσει να αιμορραγεί και κάτι σκούρες πράσινες σαν φλέβες εξαπλώνονταν στο σώμα μου.
"Πρέπει να μολύνθηκα από κάτι," λέω.
Δεν μου πήρε πολύ ώρα μέχρι να καταλάβω τι ήταν.
"Κολτ, με πυροβόλησαν με κολτ είναι θανατηφόρο στους δαίμονες," λέω και βγάζω έναν λυγμό.
"Πρέπει να την βγάλω αμέσως," λέω.
Αμέσως χρησιμοποιώντας τις δυνάμεις μου μεγαλώνω τα νύχια μου και βάζω τα δάχτυλα μου στην πληγή προσπαθώντας να βγάλω την σφαίρα.
Η σφαίρα ήταν αρκετά μέσα και δεν μπόρεσα να την βγάλω εύκολα. Ο Jeremy κρατούσε σφιχτά το χέρι μου, ενώ έβγαλα έναν ακόμα λυγμό βγάζοντας την σφαίρα από το χέρι μου. Την έριξα κάτω και προσπάθησα να ανασάνω, η πληγή μου σιγά-σιγά άρχισε να επουλώνεται και οι πράσινες φλέβες άρχισαν να εξαφανίζονται.
"Τι έγινε;" ρωτάει ο Mason.
"Μας βρήκαν πάλι," λέει ο Jeremy και πιάνει την σφαίρα από το έδαφος.
Την κοιτάζει περίεργα και παρατηρώ και εγώ ότι είχε χαραγμένη πάνω μια πεντάλφα.
"Εγώ είχα γίνει ξεκάθαρη ότι δεν θέλω να έχω καμία σχέση μαζί σας και τώρα διακινδυνεύετε την ζωή εμένα και του Mason," λέει η Becca.
"Ήταν το πρώτο μέρος που σκέφτηκα, θα φύγουμε αύριο μην αγχώνεσαι,"
λέει ο Jeremy και με κοιτάζει.
"Είσαι καλά;" με ρωτάει.
"Ναι," του απαντάω και μου χαϊδεύει το κεφάλι.
"Becca συγγνώμη ξέρω ότι δεν θες να έχεις καμία ανάμειξη καταλαβαίνω την κατάσταση σου. Μετά από εδώ στο ορκίζομαι δεν θα σε ξαναενοχλήσω," της λέω και με κοιτάζει περίεργα.
"Jeremy πάμε λίγο έξω θέλω να πάρω καθαρό αέρα," του λέω και με βοηθάει να σηκωθώ καθώς κατευθυνόμαστε προς τα έξω.
"Ευχαριστώ για την βοήθεια," του λέω.
"Σιγά δεν έκανα και τίποτα," μου λέει και μου χαμογελάει.
Καθώς κοιτιόμαστε νιώθω έναν οξύ πόνο. Κοιτάζω την κοιλιά μου και είχε γεμίσει με αίμα.
"Ginny;" λέει ο Jeremy και με κοιτάζει τρομαγμένος.
Από πίσω μας βρίσκονταν δαίμονες μαζί τους και ο Lucas με τον Nathan.
Νιώθω κάποιους να με τραβάνε και αντεπιτίθεμαι κλοτσώντας και χτυπώντας τους. Ενώ παρατηρώ έναν δαίμονα να πολεμάει τον Jeremy προσπαθώντας να τον σκοτώσει, μέχρι που τον τραβάει από το λαιμό και καρφώνει ένα ασημένιο ξίφος στην καρδιά του.
"Jeremy, όχι!" λέω καθώς βλέπω τον δαίμονα να απομακρύνει το ξίφος από το σώμα του και ο Jeremy να πέφτει στο πάτωμα.
Την ίδια στιγμή ένας δαίμονας καρφώνει μια σύριγγα στον λαιμό μου και λιποθυμάω.
AUTHOR'S NOTE
Ήθελα απλά να ενημερώσω ότι το πρώτο μου κεφάλαιο έφτασε 1,04 K.
Σας ευχαριστώ υπερβολικά πολύ γιατί χωρίς εσάς δεν θα ήμουν σε υψηλή θέση και σίγουρα δεν θα είχα συνεχίσει το γράψιμο. Μου δίνετε διάθεση για να συνεχίσω και επίσης ευχαριστώ για την υποστήριξη που μου δείχνετε και που ψηφίζετε τα κεφάλαια.
-Ποιο είναι το αγαπημένο σας ship μέχρι τώρα;
Gick= Ginny + Nick
Rason= Rebecca + Mason
Geremy= Ginny + Jeremy
Lachel= Lucas + Rachel
Gathan= Ginny + Nathan
Miaron= Mike + Aaron
Siam= Samantha + Liam
Clacifer= Claire + Lucifer