Kelly's Point of View
Naka-ilang hinto kami bago namin nadala ni Ade 'yung balde sa taas upang maglinis.
Paano ba naman kasi! Isang balde na punong-puno ng tubig?! Syempre ang bigat niya talaga.
Pero wala ng arte-arte 'to! Kailangan namin linisan ang mga dugong naka-kalat na galing sa katawan ni Lei.
Hindi maganda ang araw namin ngayon, Kasi nabawasan na naman kami.
All those plans, Okay naman siya e, Pero i was like... Bakit may namamatay pa rin?! Maayos naman 'yung mga usapan namin sa bahay na 'to pero bakit parang hindi pa rin sapat?!
Bawat plano namin ay iniisip ng mabuti at sinusunod, Pero parang it doesn't work, In the fucking end, Iiyak na lang kami ng iiyak sa harap ng yumaong kaibigan namin.
Kapag may namamatay, We are late. Ayun, Habang tahimik kami may bigla na lang kaming maririnig na sisigaw mula kung saang parte ng bahay.
Tapos tatakbo kami upang makita kung ano'ng nangyari, Tapos ayun. Makikita na lang namin na nakahiga ang isa naming kaibigan habang wala ng buhay at the worst fucking thing naliligo sila sa kanilang sariling dugo.
Kaya ayun, Parang naisip ko tuloy na parang walang kwenta 'yung ilang oras naming pag-uusap kung may susunod rin pala.
Pero hindi ko naman p'wedeng isumbat sa aming lahat kung bakit nangyari 'to.
Napaka-delikado talaga dito, Naiwan ka lang ng ilang minuto sa loob ng silid mo wala kana agad. Delikado na.
Mag-isang pumasok ka ng buhay na maliligo lang sa C.R tapos hindi ka na makakalabas ng buhay.
Naglilinis ka lang ni Kotse mo ng ilang minuto tapos wala kana agad. Kasi mag-isa ka.
Naiwan kang mag-isa sa salas kasi busy ka sa laptop mo tapos ayun, Wala na. Bigla na lang nawala.
Halos lahat ng mga kaibigan naming nawala eh ayan ang isa sa mga dahilan kung bakit sila nawala.
Kaya mag-iingat dapat kami palagi kasi we're not safe here. Hindi dapat maghihiwa-hiwalay at dapat hindi mag-isa.
Kahit once na mag-isa ka sa isang lugar? Well. Goodbye my friend.
To be honest, Sobrang sakit ng makita mo 'yung mga kaibigan mong nagdurusa at lalo na 'yung mamatay-matay sa kakaiyak.
Nagmamaka-awa na sana gumising sila, Sana buhay pa sila, Nagbabaka-sakaling tumitibok ang ang kanilang puso.
Pero kapag lahat 'yan hindi nagwork. Do'n na kami todo-todong naiiyak.
Sa buong buhay ko, Hindi ko pa 'to naranasan, Wala naman kasing namamatay sa aming pamilya, I mean hindi naman sa hindi namamatay hey! Lahat tayo may katapusan rin 'no.
Kung may nawalan 'man ng buhay sa amin, Hindi ko 'to ka-close. Hindi kasi talaga ako close sa mga kamag-anak ko.
Kaya nga palagi na lang akong nasa bahay e, Walang kausap kundi ang yaya ko, Si Mom and Dad naman laging busy kaya wala ng pake sa akin.
Tapos wala akong kapatid kaya mas boring talaga. Kaya ayun tinuruan na lang ako ni yaya na magluto ng mga pagkain, Para kapag ako na lang, kaya ko na.
Magbake or whatever basta about sa pagluluto, Gora ako diyan.
P
ero ang sad pa rin kasi nabawasa na naman kami.
Anim na lang kami ditong natitira. At hindi ko alam kung sino ang mabubuhay.
Si Vane nagmo-mop kaya pinabayaan na lang namin, Since lutang ako, Nagpa-alam muna ako na mag-iidlip muna kahit sandali para naman kahit papa'no ay lumakas ako.
Kahit mga ilang minuto lang, Basta makapag-pahinga ako kahit sandali, Okay lang sa akin.
Pumayag naman sila kaya agad na akong humiga, Grabe ang sarap sa feeling na makahiga ka. Best feeling in the world, Kaso lang sandali lang nga ako makakatulog.
Nagsimula na akong matulog kahit sandali lang.
Nanamaginip na sana ako ngunit bigla na lanh ako napabangon ng wala sa oras.
Narinig ko kasi na sumigaw si Vane tsaka binitawan niya rin 'yung mop kaya sinundan ko siya ng tingin.
Tumakbo siya kung saan ay nakahiga si Adelaide sa sahig na walang malay.
Agad na nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko, Kaya agad akong tumakbo patungo sa kanila.
"A–adeee!!!! G–gising!!" Sigaw ni Vane.
"S–sandalii!! T–teka lang!! Ano'ng nangyari kay A–ade?!" Sigaw ko rin.
"K–kels!! Hindi ko rin a–alam!" Aniya sabay pag-iyak.
"Adeee!!!!! A–ade!!! Wake upp!!" Sigaw ko.
"Adelaide!!!!! Gumising ka!!"
"Ade!!! Please!!"
Sa lakas ng sigaw namin agad kong napansin na agad napatakbo ang mga boys dito.
"Wh–what the fucking fuck!! Ano'ng nangyari kay Ade?!!' Sigaw ni Zayn sabay lapit sa tabi ni Ade.
"B–biglang na lang siyang n–nahimatay!!" Sigaw ni Vane.
"Bullshit!! Wake her upp!!" Ani James.
"Bitch!! Wake up!! This is not a good fucking joke!" Tugon ni Marlo.
"A–ade!!" Sabay-sabay naming sinigaw kaya umani ng malakas na boses ang nangyari.
Sa sinigaw namin agad siyang nagising, Parang nabunutan ako ng tinik sa nakita ko, Akala ko kasi hindi na magigising si Ade.
Tinignan niya kaming lahat na tila walang kaalam-alam. At no'ng napunta sa akin at kay Vane ang tingin niya agad siyang napa-atras sabay sigaw habang naka-tingin pa rin sa amin.
Nagkatinginan kami ni Vane sa nangyari, Nababasa ko sa mga mata niyang lumuluha na tila hindi niya rin siguro alam kung bakit biglang nagulat si Ade sa amin.
"R–relax!!!" Sigaw nila.
Buti na lang talaga may tubig na dala si Zayn kaya agad na pinainom kay Ade.
Pagkatapos niya itong inumin, Medyo kumalma na rin siya ngunit naka-atras pa rin siya sa amin.
"What the fuck! Ano ba'ng nangyayari sa'yo?" Tanong ni Marlo.
Hindi niya nasagot ang tanong ni Marlo kasi agad niya kaming niyakap ni Vane, Napakunot-noo ako kasi parang kanina nilayuan niya lang kami.
May sinabi siya na hindi namin maintindihan. Pero niyakap niya lang kami ni Vane ng mahigpit habang napa-iyak na lanh rin siya sa nangyari.
Niyakap rin naman namin siya pabalik na mahigpit rin, Kasing higpit ng yakap sa amin ni Vane.
* * *
Nagtulong-tulungan na lang kaming maglinis sa mga dugong naka-kalat, Natapos na rin naman ito kaagad kasi nagtulungan kami.
Hindi na namin pinag-linis si Ade kasi hindi maganda ang pakiramdam niya ngayon. Pinaupo na lang namin siya sa kama at kami na lang ang tumuloy maglinis.
Pagkatapos naming maglinis nilagay muna namin 'yung mga panglinis sa labas at hindi muna binaba, Mamaya na lang. Pilipino nga naman.
Okay na ang lahat, Wala ng bakas ng dugo ang makikita mo na parang kanina eh punong-puno pa 'to ng dugo, Pero ngayon wala na. Dahil malinis na rin ito.
Sinarado namin ang pinto at umupo na sa malinis na sahig na kakalampaso lang pero tuyo na rin naman kaya p'wede na'ng umupo.
"Ade? P'wede mo na bang i-kwento sa amin 'yung nangyari sa'yo?" Pagsisimula ni Marlo.
Humingang malalim muna si Ade bago magsalita at sinamahan rin kaming umupo sa sahig.
Tinignan niya kami isa-isa bago isambit ang kan'yang sasabihin.
"Hindi ko alam kung ano'ng nangyari sa akin.. Pero sisimulan ko na lang no'ng nagpa-alam sa akin si Kelly na matutulog siya." Aniya sabay tingin sa akin.
"Tapos 'yung magmo-mop si Vane, Then ayaw ko munang umidlip kasi okay lang naman ako, even though hindi, Masyado kasi akong pa-strong e kaya nakarma ako."
Patuloy pa rin kami sa pakikinig sa kan'yang k'wento. 'Yung tipong parang mga bata na tahimik nakikinig sa nagku-k'wento.
"Then nagsimula na si Kelly na umidlip, Tapos nagsimula na rin na mag-mop si Vane so pinabayaan ko na lang, Tapos parang bumigat 'yung pakiramdam ko... Like hindi ko maintindihan kung bakit.."
"Tinignan ko ang buong paligid ko, Hindi kasi talaga maganda ang pakiramdam ko kanina.. Para kasing hindi lang ako si Vane at Kelly ang tao dito kanina.. Parang may isa pang tao na nagmamasid.."
"Until now, Hindi lang tayo ang nandito nararamdaman kong may nagmamasid sa atin.." Halos pabulong niyang sabi na tila kami lang talaga ang makakarinig.
"Huwag ka namang manakot, Ade!"
Ani Vane.
"Tae naman! Hindi na 'to maganda ha! What the fucking fuck is going on?!" Ani Marlo.
"Ituloy mo lang, Ade." Ani James.
Kami lang ni Zayn ang 'walang nasabi sa kinuwento ni Ade, Ewan ko, Hindi ko nagawang magsalita, Na-speechless ako sa mga sinabi ni Ade, Nakaka-panhilabot kasi talaga.
Tsaka agree ako na... Na parang hindi lang nga talaga kami ang nandito kundi ay may nagmamasid sa amin.
Shit!
"Tapos bigla na lang akong napatingin sa b–bintan–a..." Sambit niya na tila natatakot.
Sa sinabi ni Ade agad akong napatingin sa bintana na may tabong kurtina.
"K–kaya pala kanina bigla mo na lang 'yan sinara. Tapos nahimatay kana agad." Tugon ni Vane.
"Oo, Tama ka do'n Vane.."
"Eh bakit mo naman kasi sinara? Ano'ng nanyari?" Tanong ni Zayn.
"Kasi binuksan ko 'yung glass sa bintana tapos may kaharap itong puno then tinignan ko lang 'yun ng ilang minuto then biglang m–may tumawag sa pa–pangalan ko." Natatakot na tugon niya.
"Hindi naman 'yun boses ni Vane kasi abala siya sa pagmo-mop, Hindi rin naman 'yun boses ni Kelly kasi natutulog siya. Tsaka iba kasi ang boses niya 'yung tipong mapapa-taas na lang bigla 'yung balahibo mo."
"Then ayun na nga, Bigla ko na lang sinara 'yung bintana at tinakpan nito ng kurtina."
"Kaya pala nakatakip.." Ani James.
"Huwag niyong tignan masyado 'yan, Baka mamaya may makita kayong hindi niyo dapat makita.."
Tinitignan ko rin kasi ang bintana, Pero natakot ako sa sinabi ni Ade na baka may makita akong hindi ko dapat makita kaya agad ko ng inalis ang tingin ko sa bintana.
"Then humarap ako kila Vane at Kelly na gano'n parin. Tinanong pa nga ako ni Vane kung okay lang ako..
T–tapos.."
"Tapos?" Pagsingit ko.
"Ano?" Tanong nila.
"Ta–tapos binitawan na lang agad ni Vane 'yung mop at dineretso ang dalawang kamay niya na nakaharap sa atin at walang emosyon, Napa-tingin rin ako kay Kelly na bigla na lang nagising tapos naka-diretso rin
'yung kamay niya habang nakaharap sa akin.."
Napalunok ako sa narinig ko. Hindi ko alam kung ano'ng maisasagot ko sa mga kinuwento ni Ade pero nagpatuloy pa rin ako sa pakikinig.
"Alam niyo 'yung tipong sasakalin nila ako, Then ayun nga napatulala lang ako sa kanilang dalawa habang papalapit sila, Doon ko lang nalaman na hindi na sila 'yun kaya sumigaw na ako, Pero walang tumulong sa akin.."
"Tapos bigla na lang naging color black 'yung dalawang mata nila, As in wala kang makikitang puti. Doon na ako mas kinilabutan, Tapos wala na akong nagawa kundi titigan sila.."
"Tapos hanggang sa nakalapit sila tapos pinagsa-sakal ako kaya hindi ako maka-hinga ng maayos. Then natumba ako hanggang sa hindi ko na nakayanan." Aniya.
"So, nahimatay ka Ade 'yung pagharap mo sa amin, Doon ka na lang biglang nahimatay, Kaya pala ang hirap mong gisingin." Ani ko.
"Kaya rin pala nagulat at napa-atras ka no'ng makita mo sila Vanessa at Kelly." Ani James.
"Nakakatakot naman 'yun, Takte buti na lang okay kana ngayon, Ade." Ani Zayn.
"Buti nga nagising pa ako e, Pero may nakalimutan akong sabihin." Ani Ade.
"Ano 'yun?" Tanong ni Vane.
"Habang papalapit kayo ni Kelly sa akin, Tanging sinasabi niyo lang ang pangalan ko. 'Yung soft hanggang sa maging boses demonyo." Aniya.
"What the fuck! Hindi ko 'to kaya bullshit! I need fucking air!" Ani ko.
"Relax lang, Kelly uy! Baka mamaya ikaw naman naman mahimatay diyan." Ani James.
"What just the heck! Hindi ko kinaya 'yung kinuwento mo, Ade sobrang... Ewan ko! I can't fucking explain." Ani Marlo.
"Sobrang nakakapangilabot." Ani Zayn.
"Lagi naman akong nagdadasal pero bakit gano'n ang nangyari?" Malungkot na tugon ni Ade.
"That is because of stress, Sa sobrang pagod wala ka ng pahinga kaya siguro hindi na kinaya ng katawan mo, Kaya ka nahimatay na lang bigla." Sihestiyon ko.
"Siguro nga, Pero be thankful kasi nagising ka pa tsaka alam mo namang hinding-hindi ka papabayaan ng panginoong Jesus." Ani Zayn.
"Kaya nga, Basta relax lang ha." Ani ko.
"Tara bumaba na muna tayo para mabalik na rin natin 'yung mga panglinis na ginamit natin." Ani Vane na kaagad ng tumayo.
"Holy fuck kahit maaga natatakot ako lecheng buhay 'to!" Ani Marlo na tumayo na rin.
"Okay lang 'yan, Basta magpaka-tatag lang tayo. And always pray, Hindi niya tayong pababayaan." Ani Ade.
"Tama ka, Adelaide! Oh siya tara na kaya sa baba? Para maka-kain na rin tayo ng lumakas ang katawan natin, Kahit onti lang guys." Ani ko.
"Okay, guys. Tara na let's go!" Ani Zayn.
Bumaba na kaming lahat.
A/N: HI SALAMAT SA PATULOY NA PAGBABASAAAA!! HEHEHE
HIGHEST RANK #65! THANK YOU SO MUCH NONATS!! SANA TUMAAS PA 'YAN ^_^
SALAMAT SA LAHAT! ILY'ALL!