2 GÜN SONRA
EYLÜL :
"Anne tamam ya, yeter artık nolur"
"- Ne tamamı ya, ne tamamı? Bir çocukla yıllar önce tanışıyorsun ama ailenle tanıştırmak aklının ucundan bile geçmiyor değil mi? Evlendiğini bide üstüne o çobandan hamile kaldığını 2 gün önce mi öğrenecektim ben?"
Bakışlarımı aynadan çekip anneme baktım
"Tamam anneciğim haklısın ama hiç fırsat olmadıki, ayrıca geleli 1 gün oldu hala sitemliyorsun"
"- İyi tamam neyse nede olsa ben kos-koca moda uzamanı Maide Keskin'im. Böyle şeylere çokta takmıyorum kafayı, neyse ben gidip bir babana bakiyim"
"Tamam görüşürüz anne"
Annem odadan tam çıkarken kapıda Elif ile karşılaştı
Elif : "Günaydın Maide teyzeciğim nasılsınız?"
"- Sağol Elifciğim iyiyim kızım, sen nasılsın?"
Elif : "Sağolun Maide teyzeciğim iyiyim bende"
Annem gittikten sonra Elif kapıyı kapatıb içeri girdi. Bana hala kırgın olmasına rağmen konuşuyorduk. Ben bir ara gönlünü alırım onun
"Kimler var aşağıda?"
Elif : "Tanımadığım bir sürü insan. Yalnız ben hala şokdayım ha.."
"Neden? Sana söylemediğim içinmi?"
Elif : "Yani tabi oda varda.. Ama yani Selim eniştemin bir ağa olduğuna hala inanasım gelmiyor"
"Valla bende ilk başlarda inanmakta güçlük çekmiştim. Ama ne yapacaksın hayat bu. Her şey olur"
Elif : "Doğru valla, ya bide ben şeyi anlayamadım"
"Neyi?"
"- Şu Kıvanç meselesini.. Siz konağa geldiğiniz gün burdaymış. Ne işi varmış ki, burda? Hemde Selimin ailesiyle? Sahi, selimin ailesini nereden tanıyor?"
"Of Elif, lan var ya bazen senin şu aklına hayran kalıyorum gerçekten. Selim ile Kıvanç eskiden yakın arkadaşlardıya hani, aileside tanıyordur elbet"
"- Peki ya, o günü konakta olmasına ne söyleyeceksin? Buda tesadüfmü yani?"
"Bilemiyorum ama yakında çıkar kokusu. Kıvanç bu vardır yine bir pilanı"
"- Amaan.. neyse canım boş ver kıvançı.. Ee anlat bakalım ağa gelini olmak nasıl bir şey?"
SELİM :
"Ya oğlum iyiki geldiniz ha, çok özlemişim"
"- Aynen be kardeşim bende çok özledim"
"Hemen gitmeyeceksiniz değil mi?"
"- Yok hayır buraya gelmeden önce Elifle bir karar verdik. Bir süreliğine burada kalacağız"
"İşte bu şahane bir haber oldu)"
"- Sen öyle diyorsan.. Yalnız ben bir şeyi anlamadım"
"Neyi Aras?"
"- Eylül'ün her şeyi öğrenmesine rağmen şuan seninle evleniyor olması.. "
Hafiften dudaklarım kıvrıldı. Benim gülümsememden Aras anlamış gibi sırıtarak konuşmaya başladı
" - Aşk insana her şeyi yaptırır diyorsun yani? :)"
"Öyle.. Eylül ile benim aramda olan şey aşkmı, şehvetmi, tutsaklıkmı, yoksa sevgimi, bilemiyorum"
Aras hafif kıkırdadı
"- AŞK... 3 harf olmasına rağmen içinde çok kelime var. Çok şeyi ifade ediyor. Sevgiyi, Şehveti, tutsaklığı, kısaca her şeyi"
"Şair gibi konuştun be kardeşim"
Aras gülümsedi ve cevab verdi
"- Şair değil de, hayatımız sanki bir yazar tarafından şekilleniyor"
"Lan oğlum yazar'ı kim kaybetmiş ki, biz bulalım?"
"- Öyle deme be.. O, kadar kitaplar, hikayeler, öyküler boşunamı yazılıyor sonıyorsun? Hepsi hayattan ilhamlanıp yazılıyor. Zaten hayat da bir öyküden ibaret, bazıları için kısa, ama bazıları için uzun bitmek bilmeyen güzel bir öykü.."
"Sen iyice taktın bu yazarlığa.. Lan onu bunu bırakta, şu kıvanç artık canımı sıkmaya başlıyor"
"- Ne yaptı yine?"
"Babamın arsalarından birini satın almış piç"
"- Yok artık, senin nereden haberin oldu peki?"
"Dün babamları konuşurken duydum"
"- Hayvan herif pes etmeyecek"
"Bizde pes etdirmesini biliriz elbet"
"- Siz yinede dikkatli olun derim kardeşim. Kıvanç bu.. ne yapacağı hiç belli olmaz"
EYLÜL :
"Eliif! Kızım sus artık! Lan geleli 1 gün oldu ama maşallah annemle sdnin çenen durmak bilmiyor. Aynı konuları tekrar-tekrar konuşmanın ne anlamı var anlamıyorum. Bunlar sadece zaman kaybından başka bir şey değil"
"- Tamam, tamam sustum :|
"Sonunda :)"
"- Bu arada gelinliğini ne zaman giyineceksin?"
"Birazdan giyinicem)"
"- Ya çok merak ettim, gelinliğini kim aldı?"
"Hümeyra hanım sipariş etti, ağa oldukları için buralarda pek bir meşhürler. Tanıdıkları baya çok olduğu için gelinlik bulmak zor olmadı, bir siparişle hall etti"
"- Vaay be, keşke Aras'ın anneside bana karşı iyi olsaydı :|"
"Ya ne demezsin? Sanki Selimin annesi bana karşı iyide.. "
" - Saçmalama kızım, iyi olmasa senin için özel yerlerden gelinlik sipariş edermi hiç?"
"Tabi canım, sen bide onun bana Fransa'da söylediklerini duysaydın inan ki tepkin hiç böyle olmazdı"
Elif şaşırdı ve ağzı beş karış açılarak bana baktı
"- Hümeyra hanım Fransayamı geldi? Üstelik bide sana lafmı etti?"
"Evet canım, aynen öyle"
"- Ne söyledi peki?"
"Haketmediğim bir sürü şey"
"- Peki Selim ne yaptı?"
"Beni annesine karşı savundu. Selimin kararları, düşünceleri ailesinin umrunda bile değil, oğullarınl bir mal gibi satıyordular az kala.. Ve dahası Selimin babası beni daha da yakından tanımak isteyince bende dayanamadım fırsatı değerlendirerek her şeyi anlatmaya başladım. Ve o kadar dil tökmeme rağmen hala fikirleri değişmedi inana biliyormusun? Sondada lafı benim cesurluğuma getirdi. Yani onlar için önemli olan cesur olmam, söylediklerimin hiç bir değeri yok."
"- Tamam canım sıkma canını,hem senin gibi gelinleri oldukları içun bence çok şanslılar :) Sende artık Demir aşiretinin gelini olduğun için gurur duy, ve tadını çıkar:)"
Elif'in bu sözleri gülümsememe sebeb oldu. Bu sırada odanın kapısı çalındı ve Selimle Arasın sesi duyuldu
"- Kızlar gire bilirmiyiz?"
Elifle birlikte gülerek cevab verdik
"Gelin, gelin :)"
İkiside kapıyı açıb içeri geçtikten sonra kapıyı kapattılar ve Selim gelib yanımda oturdu, Aras ise Elif'in yanında oturdu.
Aras : "Evleniyor olmak nasıl bir duygu Eylül?"
"Vallahi sen benden önce evlendin, sen daha iyi bilirsin:)"
Aras ufaktan düşünür gibi yaptı daha sonrada "-_- bilemedim" dedi. Ve o anda Elidin o cır sesi kulaklarımda yankılandı
Elif : "Ne demek bilmiyorum? 😠😠"
Aras gülerek teslim olurmuşcasına ellerini yukarı kaldırdı ve "Şaka yaptım karıcım, sinirlenme"
Aras'ın 'karıcım' lafından sonra Elifin siniri anında geçi verdi
Elif : "Sen bana 'karıcım' mı dedin?😍"
Arasın dudakları kıvrıldı "Evet karım değilmisin?"
Selim yalandan öskürerek konuşmaya başladı
"- Öhö.. Öhö hatırlatırım kardeşim bizde buradayız ve sizde aşk tazelemenizi başka bir yerde yapsanız diyorum çünkü düğünümüze 1 saat kaldı ama benim canım sevgilim hala hazır değil"
"Aman Selim ya, iyice abarttın sende. Saçım makyajım hazlr bir kere, sadecs gelinliğim kaldı onuda birazdan giyinicem"
"- Ulan milletin sevgilisi düğüne günler kala gelinliğini giyer. Ama bizimkisi düğüne 1 saat kalmış hala üstünde gelinliği yok"
"Selim tamam artık"
"- Tamam da sevgilim, ama olmuyor ki böyle. Annemi bu kısa sürede az da olsa tanımış olmalısın, eğer gelinliğini hala giyinmediğini öğrenirsd kıyameti koparır"
"Tamam tamam haklısın, gidip giyiniyorum"
"- Amanda aman sevgilisinide hiç üzmezmiş"
Ufaktan gülümseyerek gözlerimi devirdim ve gelinliğimi giyinmek için içerdeki odaya geçtim
SELİM :
Nerdeyse yarım saat falan olmuştu Eylül gideni, ama hanımefendi hala ortalıkta yoktu
"Hayatım nerde kaldın? Gel, artık bak az kaldı düğüne"
Ses gelmeyince bir daha çağırdım
"Eylül??"
Elif : "Eylül? Kız çıksana!"
Odanın kapısı açılınca hepimizin gözü kapıya kaydı. Ve gözlerime inanamadım, gözlerim parladı bir an, kendimi kaybettim. 'Hayatım' dediğim kadın şuan bem beyaz gelinliğin içinde adeta bir kuğu gibiydi. İnci kadar zarif ve zümrüd kadar güzeldi
Elif : "Eylüül.. Çok güzelsin.. Yani o kadar güzelsin ki gözlerimi senden alamıyorum, nutkum tutuldu resmen. Müthişsin!"
Aras : "Aynen yenge! Gelinlik seni değil, sen gelinliği taşıyor gibisin:)"
Elif : "Biz artık gitsek iyi olur, yarım saat sonra gelinle damadı aşağıda bekliyor olucağız, hadi Aras"
Elifle Aras bizi yalnız bırakmak adına odadan çıkmıştılar. Ayağa kalkıb Eylül'ün tam karşısında durdum ve ceketimin cebinden ona aldığım tek taş yüzüğü çıkarıp önünde diz çöktüm
"Ben senden vazgeçe bilirmiyim? Ben senden hiç geçemedim. Seni sevmeye devam ede bilmek için tekrar tekrar sdnde kaldım. Senden vazgeçmek kolaydı ama ben seninle kaldım. Sevdiğim kadını öldürmedim içimde, seni bir ömüre sığamayacak kadar çok sevdim. Şimdi sen söyle bana.. Benimle evlenirmisin prenses?"
EYLÜL :
"Savaşıb, savrulurken büyüttü bizi hayat. Ben sensiz yapa yalnızmışım meğer. Bunu, sen hayatıma girip kalbimi, aklımı, hayatımı doldurduktan sonra anladım. Yıllar bize düşüb kalkmayı ve bu süreç içinde bir-birimizin elini bırakmamayı öğretti. :) Hoşgeldin ömrüme, hayatıma, kalbime.. kaderime.. Beni hep sev, olurmu? Çünkü ben seni hep sevicem. Ne olursa olsun senden hiç bir zaman vazgeçmeyeceğim.. Ve evet seninle evlenirim prensim:)"
Selim bir anda beni kucağına aldı ve etrafında döndürmeye başladı. İkimizde mutluyduk, sonunda mutluluk biz tarafada uğramıştı. Onunla mutlu olmayı seviyordum, çünkü o, kalbimi ve ömrümü adadığım tek kişiydi :)
SON..!