CHAPTER 26: Sleep over..
[Sorry for the late update.. 2days kasi na walang power, kaya puro lowbat mga gadgets namin..hehe! Enjoy reading pa rin, guys! ^_____^v]
(Jazon's POV)
Pinark ko yung kotse ko malapit sa Limpson University. Naglakad na ko nang matanaw ko na si Kyra, kaso bigla itong tumawid nang may napansin akong sasakyan na mabilis papunta sa kanya. Tumakbo ako papunta sa kanya and thank God.. i saved her. Kaso na out-balanced ako nang hinigit ko sya kaya natumba kaming pareho. At nasa itaas nya ko, pag dilat nya.. pinipigilan kong tumawa dahil sa itsura nya.. shock na shock, eh! XD
"Are you... alrigth?"
Nakakailang ang posisyon namin. Mabuti wala gaanong tao dito. -.- Tumayo na sya tsaka nya inayos ang sarili nya.
"P-pasensya na.. Ku--" Tinaasan ko sya ng isang kilay. "Este J-jazon pala.." napayuko na lang sya.
Hay naku~ Tinititigan ko lang sya habang nayuko ito.
"Psh.. Paano pala kung wala ako ngayon? Na-heat and run ka na ngayon? Loko yun, ah!" hinawakan ko sya sa wrist nya. "Tara." hihilain ko na sana sya ng bigla nya rin hinigit ang kamay.
"T-teka.. yung libro ko!" turo nya sa gitna ng daan.
"Haist! Ako na nga lang, dyan ka lang sa tabi." pumunta ako sa gitna ng daan at kinuha ko yung libro nya. Inabot ko sa kanya. "Oh. Tara na." hinila ko na naman sya.
"S-saan tayo pupunta?" tanong nya.
"Ihahatid ka na." sagot ko. Ngayon ko lang namalayang basang-basa na kami. Pagsakay namin sa kotse ko hinubad ko yung basa kong blazer. Tumingin ako sa kanya at yakap-yakap nya ang sarili nya dahil nangangatog na 'to sa ginaw kaya naman hininaan ko yung air-con. HIndi ko naman pwedeng ipapagtong sa kanya yung blazer ko dahil basa din ito. Tinignan ko sya ulit habang natingin ito sa labas.. "Giniginaw ka pa ba?"
Tumingin sya sa akin. "H-hindi na. S-salamat pala k-kanina. Sorry, dun sa reunion noon.. s-siguro.. nadala lang ako sa biglang mong pagdating.." ngumiti sya ng pilit at inilayo ang tingin nya sa akin.
Ngumiti ako. "Sorry if I surprised you. But that is my really plan.. kasi nalaman ko rin na magkakaroon nga kayo ng reunion.. And it's okay, alam ko namang mangyayari 'yon.. Pag sapit ng alas-dose ng madaling-araw aalis ka na dahil yun ang laging bilin sayo ni Mama."
Napatingin sya sa akin. "Hanggang ngayon pala.. alam mo pa rin?" natawa sya.
Ngumisi ako. "Syempre. Ako pa!"
"Namiss ka namin.. Alam mo ba yun?"
"Ako rin naman. And I didn't expect na magiging sila din ni Evan at Ammie. I'm happy for them."
"Hmm, salamat pala sa necklace.. Kahit walang binanggit na name kung kanino galing. Alam namin na galing sayo ito, dahil galing State yung package."
Natawa naman ako dun. "Salamat naman at na gustuhan mo. And about sa dress, sa akin galing yun, I'm the one who brought that just for you."
Biglang nagfade ang smile nya. "Ikaw? Bakit mo naman ako binilhan ng ganun?" medyo may inis sa tono nya.
Nag-pout ako. "Bakit? Ayaw mo?"
Umayos sya ng upo. "Eh kasi.. sa totoo nyan, ayaw talaga namin natanggapin ni Mama itong kwwintas kasi mamahalin. Nakakapanghi---"
"Yup. I know. Nakakamiss yung sermon ni Mama, nasermon nga ko, eh! Haha!"
"Nagpakita ka na kay Mama? O_O"
"Oo, kanina lang. I surprised her. Looking young pa rin si Mama. Kailangan na nating umalis, lumalakas na ang ulan."
But before I start the engine. Lumapit ako kay Kyra na hirap na hirap hilain yung seatbelt. "Ako na." sabi ko.
(Kyra's POV)
Lumapit sya sa akin. Bago nya isuot yung seatbelt sa akin, hindi ko alam pero.. siguro 5seconds kami nagkatitigang dalawa, ang lapit ng mukha nya sa akin.. at amoy ko yung pabango nya, nakaka-adik.. WAAAH! ANO BA 'TONG PINAGSASABI KO?? >.<
After 5seconds. Hindi ko na malayang naikabit na nya pala yung seatbelt sa akin. Lumayo na sya sa akin, pagkatapos nyang isuot yung seatbelt nya ini-start na nya yung sasakyan.
Ngayon ko lang napansin. Ang daming nagbago sa kanya.. naghihikaw na rin sya sa tainga.. hindi mukha sa kanya ang isang genius..
- - - - -
(Francis's POV)
~Company~
Sinimulan ko ng hawakan ang company ni Daddy Fred. Medyo.. mahirap na nakakabored din pala.. ano ba namang magagawa ko. Sabi ni Mommy na wag daw akong pumalpak, kundi.. mawawala na talaga sa kanya ang lahat. Pera at sarili lang ang iniisip nya, ako lang ginagawa nyang susi sa mga plano nya.
May kumatok. "Pasok." sabi ko naman.
"Sir, you need to sign all of this."
Taeng mga papel yan! Bakit ang ang dami?! =_=
Tinigna ko naman kung ano naksaad sa papel.
"Limpson University?" tanong ko sa secretary ko. Akala nyo si Jazon lang may secretary? Psh! Meron din ako, noh?
"Humihingi sila ng permission mula sa inyo dahil kayo naman ang may hawak ng company. Gusto po sana ng LU (Limpson University) nila na dito mag-OJT (On-the-job training) ang mga student po nila dito. There are taking Business Management."
Nag-isip-isip muna ko ng ilang segundo.
"O sige." pinirmahan ko na yung papel. "Kailan sila magsisimula dito?"
"At the end of this month."
"Ah, sige. Approved na."
"Thank you, sir." pagkatapos umalis na ito ng office ko.
Kaya naman ako pumayag para naman may makita akong bagong tao. Nakakasawa na mga pagmumukha dito sa office.
- - - - -
~Bahay~
(Kyra's POV)
Pagdating namin sa bahay, sinalubong agad kami ni Mama. Nagulat nga nang makita kaming basa..
"Bakit kayo basang-basa? Anong nangyare?" sabi ni Mama.
Nagsalita si Jazon. Ahuhu~! Wag mong sasabihin kay Mama tungkol sa nangyari kanina, Jazon.
"Ahh.. kasi po.." nagtinginan kaming dalawa. Tinikom ko ang bibig ka tsaka ko sya binigyan ng 'Wag-mong-sasabihin-look'. Tumingin ulit sya kay Mama. "Na pagtripan lang po naming.. magpaulan kanina.." napakamot sa ulo si Jazon.
Gandang palusot eh, noh?
"Kayo talaga." biglang kumulog ng malakas. "Jazon, malakas na ang ulan. Dito ka muna. Masyado ng delikado sa labas."
Nabigla naman kami sa sinabi ni Mama.
"Pero ma---"
"Wag kang mag-aalala, may mga damit ka pa dyan na karsya pa sayo. Teka hahanapin ko muna. Kyra, magpalit ka na."
"Oo ma." dumetso na ko sa kwarto ko.
- - - - -
Gabi na.. pero hindi pa rin tumitila ang ulan. Tuloy-tuloy pa rin ito sa pagbuhos. Haruuu~ ayaw pauwiin si Jazon, ah! >_> Suot nya ngayon yung PE uniform nya noong 4th year high school sya. Medyo maliit at fit na sa kanya yung t-shirt. Bitin na rin sa kanya yung jogging pants.
Nandito lang kami dalawa ni Jazon sa sala. Si Mama naman hinahanda na ang hapunan. Kwentuhan lang kami ng kwentuhan. Ang dami kong ngang tanong sa kanya. Kung maganda ba talaga sa America? Kung ano itsura ng eskwelahan nya? Tapos sa Harvard University daw sya nagcollege. Edi sila na talaga mayaman. >3>
"Gusto mo ipakilala kita sa mga bagong kaibigan namin?"
"Sure. Bukas sunduin kita ulit, isabay na natin si Ammie. Gusto kong makapagbonding ulit sa kanila."
"Ah! Sige! Sige! ^___^"
"Mga anak. Halina kayo, kakain na." tawag sa amin ni Mama.
Habang kumakain kami. Hindi lubos isiping.. kasabay ulit naming kumakain ang tinuring kong Kuya.. Kung sanang ibalik lahat ang nakaraan at wag nang malaman pa ang totoo.
"Anak, dito ka na matulog, hah?"
"Sige po ma. Halata naman pong ayaw akong pauwiin, eh! Haha!"
Pagkatapos naming kumain. Tumambay na muna si Jazon dito sa kwarto ko. Umupo ito sa kama ko.
"Hanggang ngayon amoy amag pa rin ang kwarto mo? Tss.."
Ah ganun?!
*Pak!*
Hinampas ko sya ng unan "Aray!" sabay ayos sa buhok nya. Arte~!
"Excuse me! Hindi noh!. Sayo nga puro agiw, eh! Eeew~!"
"Natural matagal ng naging bodega ang kwarto dahil wala ako. Matulog ka na nga, magtitingin lang ako ng mga collection mo dito."
"Bahala ka." humiga na ko. Bahala sya dyan.
"Goodnight." pahabol nya.
"Ge. Same to you." pinikit ko na ang mga mata ko. (U.U)zzzZZ...
(Jazon's POV)
Mahimbing na ang tulog ni Kyra. Lumapit ako sa kanya. Naka-side ito ng higa. Tinitigan ko lang sya ng matagal.. Inayos ko kung bangs nya. Habang pinagmamasdan ko ang mukha nya na ubod ng ganda.. hindi ko mapigilang hindi ilapit ang mukha ko sa kanya ng dahan-dahan sa kanya.
"Jazon.."
Nailayo ko ang mukha ko sa gulat ng marinig ko si Mama. Nasa likod ko si Mama ngayon.
"Ma.." hindi ko inaasahang makikita ako ni mama ng ganung posisyon.
"Anong.. ginagawa mo?"
"W-wala po ma.. may parang langgam kanina sa mukha ni Kyra kaya tinanggal ko." Tengene palusot yun! >__<
"O sige. Matulog ka na. Nakaayos na ang kwarto mo."
"Sige po ma. Thank you po." nilingon ko ulit si Kyra. 'Muntik na..' bulong ko sa isip ko..