Medya ile okuyun lütfen
whitewrongdoer bu bölüm sana ithaf kkk
Kyungsoo
Gelen adamla elimdeki kondom'u yere atarlen parmaklarımı üstüme sildim ve kaşlarımı çattım.
" Yaptığın pislikleri olay yerinde bırakmak hoşuna gidiyor sanırım"
Sinirlice konuştuğumda karşımdaki uzun adam kahkaha attı ve eve girerek kapıyı kapattı.
"Jongin kim o?"
Adam beni es geçerek jongin'ine sorduğunda jongin gülümsedi
"Sevgilim"
O bana sevgilim dediğinde yanaklarımın yandığını hissettim. Tanrım o sevgilimdi
" Ne yani uğuruna intihaar etmeye bile kalkıştığın çocuk bu muydu?"
Adam küçümseyen bakışlarla beni süzdüğünde çatık kaşlarım dahada çatıldı.
Jongin'in kolunu kavrayıp koyu tenine baktığımda teninden daha açık tondaki cizgiler beni bozguna uğratmıştı. Ne yapmıştı o kendine?
Ben baekhyunla mutluyken , gülerken, kahkaha atarken jongin burada acı çekmişti. Kalbim yanıyordu kalbimden çok içim yanıyordu.
Suçluluk bi miktar , özlem yada sevgi. Hiçbirşey bilecek durumda değildim beynimden vurulmuşcasına canım yanıyordu sadece.
"Dostum aptalsın, değmezmiş"
Uzun beyaz tenli adam beni küçümsediğinde onunla hem fikirdeydim benim için değmezdi ben orada mutluyken hiçbirşeye değmezdi.
Gözlerim doldu ona baktığımda gözlerini kaçırdı ve kolunu ellerim arasından çekti
" yah! Ooh sehun, kimi seveceğime karar veremezsin"
Jongin kaşlarını çattığında sehun kıkırdadı "sakin ol dostum öyle birşey demedim"
Jongin beni arkasına çektiğinde tişörtüne tutundum burada kalamazdı burası olmazdı ama onu baekhyunla kaldığı eve'de götüremezdim.
"Belkide iyi bir parçadır bilemeyiz değil mi dostum?"
Sehun yandan gülümsediğinde jongin vurmak için yumruğunu kaldırdı ama sehun çoktan içeriye kaçmıştı.
Jongin arkasında kalan bana dönüp bedenimi kolları arasına aldı.
"Dinlenmelisin"
"E-evimiz"
Kekeleyerek ve zorla konuştuğumda jongin gerildi.
"Evimize Ne oldu?"
"Ben.."
Jongin birkaç adım gerilediğinde yavaşça yutkundum
"Kyungsoo ben.. ben evi satmak zorunda kaldım"
İşte o an suratına serçe bir tokat attım, anlayamıyordu. evi satmakta neyin nesiydi ?
''kavga evresi için daha çok yeni değil misiniz?
sehun konuştuğunda başımı hışımla ona çevirip gözlerimi kıstım
"Kes sesini!"
Jongin ile aynı anda konuştuğumuzda, sehun derin bir nefes aldı ve omuzlarını silktikten sonra öasadaki çöplerle ilgilenmeye başladı.
"Hepsi o deli Park Chanyeol yüzünden oldu, o evi benden almak için herşeyi yaptı beni dövdükten sonra ormana atanda oydu. Kyungsoo o gerçekten delirmiş olmalı, onu gördüm gözlerinden nefret fışkırıyordu. Korkunçtu. Özür dilerim minigim ama ben birşey yapamadım, lütfen beni affet"
Çatık kaşlarım biraz düzeldiğinde ellerimle başımı ovdum. Şimdi napacaktık hiçbir fikrim yoktu.
"Baekhyuna gitmeliyiz."
"Ne!?"
"Ne!?"
Sehun ve jongin aynı anda konuştuğunda dişlerimi sıktım ve hafifçe öksürdüm.
"Baekhyuna gidiyoruz."
Baekhyun
Chanyeolün koluna girmiş evin kapısından geçmeye çalışıyorduk, hastaneden çıkalı birkaç saat kadar olmuştu.
"Baekhyun, bi-biraz dinlenelim"
Başımı sallayıp chanyeolün kolundan çıktığımda kapıya yaslanmasına izin verdim
"İyisin öyle değil mi?"
Chanyeol başını salladığında gülümsedi ve gözlerini kapatıp derince soludu
"Baekhyun"
Gözlerini açmadan konuşmaya devam ederken , gülümsedim.
"Efendim"
Yutkundu ve derin bir nefes daha aldı, memnun olurcasına gülümsediğinde, ona yaklaştım ve başımı gögüsüne yasladıktan hemen sonra kollarımı bedenine doladım.
"Teşekkür ederim, beni yalnız bırakmayıp sevdiğin için.
Özür dilerim, sana bunca zaman haketmediğin şeyleri yaşattığım için
Seni seviyorum, her halinle, bana olan tüm nefretinle seni seviyorum"
Saçlarımın arasına minik bir öpücük konduğunda gözlerimin dolduğunu hissettim.
"Eve girmeliyiz, hadi"
Tekrardan koluna girdiğimde , öksürdü ve birkaç adım attı.
Burayı biran önce inşa etmeliydim. Önümüzde duran eski koltuğa chanyeolü otturduğumda , chanyeolün derin nefesler aldığını duyabiliyordum.
Alnını öptüm ve hastaneden verilen ilaçlarını vermek için çantamdan bir şişe su çıkarttım. Birkaç hapı avcuma koyup tek tek ağzına verdiğimde suratını buruşturdu. Şişedeki suyun yarısına kadar içtiğinde gülümsedim. İlaçlardan nefret ediyordu.
"Baekhyun.. bana yoğurt alır mısın?"
"Yoğurt mu?"
Başını hafifçe salladı. İsteğine kıkırdayıp birkaç sokak ötede olan markete gitmek için biraz para aldım.
"Hemen gidip geleceğim hareket bile etme!"
Onu uyardığımda gözleriyle beni onayladı ve arkasını dönerek uyuklamaya başladı.
Kıkırdayıp koşarak markete gittim ve birkaç yoğurt ve abur cubur alarak evime geri geldim.
Hızla içeri girdiğimde chanyeol hala uyuyordu , yanına oturup onu sarstığımda gözlerini araladı.
"Yoğurtları aldım"
Doğrulmaya çalıştığında ona yardım ettim ve ysrı oturur hale getirdim. Doktor halsizliğinin birkaç gün içerisinde geçeceğini söylemişti
Yoğurtun ambalajını açıp uzattım.
"İşte burada"
Bir kutu yoğurtu zorlada olsa yediğinde arkasına yaslandı
"Neden benden yoğurt istedin?"
"Küçükken her hasta olduğumda annem bana yoğurt yedirir ve bunu yersem iyileşeceğimi söylerdi. Hızla iyileşemek istediğim için istedim"
Gülümseyip başını öptüğümde gülümsedi. Tüm yaptıklarına rağmen ona baktıkça içimdeki herşeyin eridiğini hissediyordum.
Ona baktıkça herşeyin iyi olduğunu hissediyordum.
"Bundan sonra yanından hiç ayrılmayacağım Baekhyun, lütfen beni tüm yaptıklarıma rağmen affet, sadece aptal biriyim. Hiçbirini istemedim, sana zarar vemek yaptığım en bok şeydi Baekhyun. Her yaptığım şey için acı çektim. Baekhyun herşey için kendime ceza verdim. Artık cezalar bitsin , çünkü her cezada daha korkak biri oluyorum"
Saçlarını arkaya yatırdım ve gülümsedim
"Artık cezalar bitti Chanyeol. Ben seni tüm kalbimle affettim. Sadece sana kırgınlığım kaldı ama sen beni her öptüğünde azalan kırğınlığım yok olmak üzere o yüzden artık bitti. Seni seviyorum Park Chanyeol"
Dudaklarımızı birleştirdiğimde dudaklarıma çarpan tuzlu sıvı ile ellerimi saçlarına geçirdim. Aglıyordu , aglıyordum. Böyle olmasını ikimizde istememiş olsakta olmuştu ve siliyorduk herşeyi yavaşça siliyorduk. Geri birşey kalmadığında ise yeni anılar yaratmak için ikimizde heyecanlıydık.
Dudaklarımızı ayırdığımda alnımı alnına yasladım ve tüm içtemliğimle gülümsedim.
Kapının tıktıklanması güzel aurayı bozduğunda suratımı astım ve isteksizce çalan kapıya ilerleyip kapıyı zorda olsa açtım hala yere sürttüğü için kolayca açılmayı reddediyordu.
"Kyungsoo!"
Kyungsooyu gördüğümde gülümsedim ama bakışlarımı biraz daha yana kaydırdığımda esmer uzun bedenle olduğum yere çakıldığımı hissetmiştim.
"Baekhyun , kim gelmiş??"
Chanyeol içeriden bağırdığında, tıkandığımı hissediyordum.
"J-jongin"
Titreyerek konuştuğumda kyungsoo gülümsedi ama ona bakmak için bile hareket edemiyordum.
En sonunda gözlerimi sola kaydırdığımda ise gözlerimin dolduğunu hissettim.
"Sehun.."
Merhaba ballı çöreklerim!! Beni isterseniz şu an öldürebilirsiniz kkk
Biliyorum çooooook uzun zamandır yazmıyorum 😥
Bu yüzden beni affedin
Kkk sizi seviyorum, lütfen beni desteklemeye devam edin zor zamanlar geçiriyorum 😢
Kendinize iyi bakın! Sayonoraaa!!! Ballı çörüklerim
Ah bu arada! Bana mor kalp gönderen poncik okuyucum whitewrongdoer bu bölüm sana ithaf bebeğim 😙