^^HATIRLATMA^^
Kantine inip yiyecek bir şeyler
aldım. Kantinde oturup yerken yanıma birisi oturdu. Kafamı çevirdiğimde Doruk olduğunu gördüm.
-Neredesin kızım sen diyip simitimden ıssırdı.
-oooo bu ne samimiyet genç diye güldüm. Oda güldü.
-gerçekten neredeydin
-yaa kaç gündür hastayım gelmiyorum o yüzden dedim.
-yaaa geçmiş olsun dedi. O sırada sınıfın önüne gelmiştik.
İçeri girdiğimde kapıda kalakaldım. Ve bu günün ikinci şokunu yaşadım. Nasıl olur yaaa. Yeter ama...
İyi okumalar😍
*Ablam ve Demir sıraya oturmuşlar alevli şekilde bir şey tartışıyorlardı. Hemen yanlarına gittim.
-Pardon pardon yani neler dönüyor burada sabah Gözde, öğlen ablam (ablamı vurgulayarak söyledim).
Akşam beni ne bekliyor acaba diye düşündüm.
-Bak Alyacığım sadece Demirle tanıştık dedi gülerek ona cilve yaptı biz de sen gelene kadar biraz konuşalım dedik dedi.
Ve anında yüzüne tokadı bastım.
-ya gerçekten mi canım ben flörtleşiyosunuz sanmıştım. Çok özür dilerim. Koluna yapıştım ve kulağına
-benim çevremden arkadaşım olsun olmasın bir daha yanlarında görürsem seni gebertirim.
Kolundan hızlıca iterek bahçeye çıkardım.
-defol buradan dedim oda ağlayarak gözlerime baktı.
-Özür dilerim Alya özür dilerim dedi ve koşarak uzaklaştı.
Durup dururken özür dilemez ne oldu şimdi. Neyse eski yaptıklarındandır. Arkamı döndüğümde Doruk vardı.
-İyi misin?
-Kötü olmam için sebep yok dedim. Kolunu omzuma attı ve
-heh iyi bari dedi.
Pardon bu ne samimiyet bakışını bir kere daha attım.
-ne biz arkadaş değil miyiz dedi.
-E yani dedim ve sınıfa çıktık.
Doruk'un aklında bir şeyler dönüyordu. Adım kadar emindim ve bunun için beni kullanıyordu. Hoş ya benim istediğimde buydu.
Sınıftan içeri girdiğimde Demir yoktu. Ayy kıyamam beyinsiz çok üzüldü gitti diye içimden geçirdim.
Okul bitimine kadar olay yaşamadım. Hayret diye düşündüm. Dorukla beraber çıktık okuldan. Salak saçma espiriler yapıyordu ben de çocuk gibi ona ayak uydurmuş ve onunla beraber espiri yapıp gülüyordum. Ha tabiki Doruk yeni gelmiş olsada kızların gözünden kaçmamıştı ve biz Dorukla konuştukça kızların ölümcül bakışlarını yiyordum.Dorukla ayrıldıktan sonra eve doğru yürümeye başladım.
Bir an için takip edildiğim hissine kapıldım ve hemen arkamı döndüm kimse yoktu. Biraz yürüdükten sonra aynı hisse yine kapıldım. Bu sefer arkamı dönmedim. Sağa döndüm ve duvara sindim. Biraz bekledim ama ses seda yoktu. Yorgunluktan herhalde diye düşündüm. Sonra gerçekten takip edildiğimi anladım çünkü bu hisse kolay kolay kapılmazdım. Her an her yerden biri çıkacakmış edasıyla yürümeye devam ettim.
Sokağa girdim ve evin lambasının altında Demiri gördüm. Yanılmamıştım takip etmişti beni.
Uff diye dışarı soludum. Yanından geçerken tınlamadım.
-Alya diye seslendi cevap vermedim. Yine seslendi
Seninle konuşacak hiçbir şeyim yok Demir Yüksel ya defol git ya da polisi ararım diye bağırdım ve günün 3. Şoku geldi.
-Benim konuşacaklarım var Güneş benim konuşacaklarım var dedi. Ve kapının önünde kalakaldım.
Güneş mi??
Puhahhahahahahahha nasıl amaaa lan Demir lan Demir biraz kısa oldu ama kusura bakmayın sizi seviyorum ponçikler😍😍😘