Yeni bölümle karşınızdayım iyi okumalar ponçikler.
*HATIRLATMA*
Sen sus lavantan konuşsun dedi ve kafamı göğsüne yaslattı. Bu çocuk bu cesareti nerden alıyor pardonda
Saçmalamayın tabikide kendimi çekmedim resmen deniz kenarında okyanus kokusunu içime çekiyordum ve bu benim için pek de kötü olduğu söylenilemezdi. Biraz daha sokuldum ve kokusunu bir kere daha içime çektim.
-oh anasını bol buldun kok. Diyordu ki bu sefer ben parmağımı koydum.
-sen sus deniz kokun konuşsun dedim ve gülümseyerek uykuya daldım..
***
Sabah gözümü açtığımda yatağımda uyuyordum ve dün geceyi düşündüm. Resmen Demir'le uyumuştum. Hani okulun popüler çocuğu olan Demir'le. Ne yaptığımı ve neden bu kadar hoşuma gittiğini bilmiyordum. Bu durumdan mutsuz değildim.
Ama aniden aklıma görevin ilk günü geldi. Demir Yükselin grubundan uzak dur. Bu amirimin özellikle yazdığı bir nottu. Ne yapıyordum ben kendine gel Alya diye düşündüm. Çok fazla tınlamazdım aslında sonuçta benim hayatımdı kararlarımı ben kendim verebilirdim fakat görevdi bu görev benim hayatımdan çok daha önde olurdu.
Yataktan kalktığımda Demir'in nerede olduğunu düşündüm. Bir saniye biz dün koltukdaydık. Hemen koşarak oturma odasına girdim
Koltuğu açtığımda silahın orada olduğunu gördüm. Derin bir nefes aldım. Aşağı kattan hafif gülme sesleri geldiğini duydum. Merdivenlerden yavaşça indim. Mutfağın kapısının arkasından içeri baktım. Gözde Demire doğru eğilmiş kısık bir şekilde bir şeyler konuşuyorlardı.
Hiç bir şey anlamadım. Aniden Gözde kahkaha attı. Demirde hemen ağzını kapattı. Ve oda kıkırdadı. Oha anasını benim evimde yiyişmediğiniz kaldı. Ne bu cürret ve Demir bey dün benimle uyuyup sabahında arkadaşımla mı kırıştırıyordu ah tanrım ben de bu çocuk için heycanlanıyordum öyle mi aptal kafam.
Öksürerek içeri girdim.
- Bölüyorum ama benim evimdesiniz farkında mısınız. Kendinize gelin. Demir Yüksel hadi git. Dün akşam ki meseleyide ayriyetten konuşucağız. Şimdi kaybol dedim.
Demir açıklama yapmaya çalıştı ama kaşımı kaldırıp onu engelledim.Normalde susacak biri değildi fakat şu an suçlu olduğunu biliyordu ve susmak zorundaydı. Sizi temin ederim açıklama yapsaydı alnının ortasına silah dayayabilirdim. Gözde yede dönerek
-sende gitmek ister misin? Ama sanmıyorum o yüzden evimde hareketlerine dikkat et Gözde diye bağırdım.
Gözde kısık sesle tamam dedi. Bende kahve makinesinin yanına gittim. Kahve yaparken elimle anlımı okşadım. Kafam çatlıyordu resmen. Gözde elinde ağrı kesiciyle yanıma geldi.
-Özür dilerim Alya dedi.
-Asıl ben özür dilerim kafam çatlıyor ve çok sinirliyim gerçekten affet dedim. Oda hemen bana sarıldı. Canım yaaa dedi.
Ertesi gün..
Sabah gözümü açıp hemen amirimi aradım bir haber olup olmadığını sordum. Oda olmadığını söyledi.Fazla uzatmadım çünkü olsaydı bana haber verirlerdi sadece kendimi arayarak tatmin etmem gerekiyordu. Bende telefonu kapattım.
Arabaya binip okula gittim. Gözde yine ve yine evde değildi. Okula biraz geç kalmıştım. Sıradan..
Kantine inip yiyecek bir şeyler aldım. Kantinde oturup yerken yanıma birisi oturdu. Kafamı çevirdiğimde Doruk olduğunu gördüm.
-Neredesin kızım sen diyip simitimden ıssırdı.
-oooo bu ne samimiyet genç diye güldüm. Oda güldü.
-gerçekten neredeydin
-yaa kaç gündür hastayım gelemiyorum o yüzden dedim.
-yaaa geçmiş olsun dedi. O sırada konuşarak sınıfın önüne gelmiştik.
İçeri girdiğimde kapıda kalakaldım. Ve bu günün ikinci şokunu yaşadım. Nasıl olur yaaa. Yeter ama...
Hahahahah heyecanlı biraz kısa oldu ama istek üzerine hemen yazdım. Sizi seviyorum ponçikler.
Sizce Alya ne gördü. Yorumlarınızı alalım...