Her POV
Simula nang mabasa ko 'yon, hindi na ako mapalagay. Maraming bagay ang pumapasok sa utak ko. And I'm pushing the thought inside my mind that it's just a prank. Marami-marami rin ang maloloko sa academy. I'm not sure but I think marami rin ang galit sa 'kin. I don't know the reason why and that's possible reason para takutin nila ako nang ganito.
Ngunit kahit pilit ko 'yon na iniisip at tinutulak sa kukote ko, hindi ko rin magawang ipasawalang bahala ang posibilidad na totoo 'yon. And what if it's really true? Meaning Greg's life is in danger. And why the heck the sender let me know it, right? Not that I don't want to know that and I don't care about Greg. Mabuti nga at nalaman ko 'yon. Pero ginugulo pa rin ang isipan ko ng bagay na 'yon. Bakit pinaalam sa 'kin? Ano ang motibo no'ng gumawa noon?
And I can't help but to be afraid for Greg. May nagbabanta sa buhay niya at kahit anong oras, minuto, o segundo, maaari na sumugod ang kalaban para isakatuparan ang balak niya. Pumikit ako nang mariin at huminga ng malalim. Like what the sender told, I'll watch him well.
"Kahapon ka pa tuliro, ah?" Pansin ni Clarence. Tumigil ako sa pagnguya at sinulyapan siya. I tried to smile and shook my head.
"Hindi naman. May iniisip lang ako," saad ko. Tumingin na rin sa akin si Sunshine na katabi ni Clarence. Sinulyapan siya ni Clar at pinunasan ang munting dungis sa gilid ng kaniyang labi. They smiled at each other before looking back at me.
Pakiramdam ko ay tinusok ang puso ko. Masaya ako para sa kanila pero hindi ko mapigilang mainggit. Mabuti pa sila okay lang. Magkasama at walang pumipigil sa kanila. Kami ni Greg, hindi pa kami nakapagsimula ng maayos noon, marami ng sagabal. I am afraid that we are not meant to be. Kasi sa tuwing nagkakalapit kami, may nangyayari para paghiwalayin na naman kami. It's like a child holding the magnets and playing with them. Ipagdidikit at kapag nagkalapit na ay paghihiwalayin muli dahil nasisiyahan siya maramdaman ang pagpalag ng dalawang bagay na 'yon.
At sa pagkakataon na 'to, natatakot ako na ako na lamang ang lalaban para sa aming dalawa. But whatever will happen, I'll make sure that I will be a ground. Kahit gaano siya kataas lumipad at lumayo sa akin, sa huli sa akin pa rin ang bagsak niya. Ugh, the heck. My mind is like an obsessed madman.
"Ano na naman 'yon?" Sunshine asked. Bumuntong-hininga ako at umiwas ng tingin. Hindi ko masabi sa kanila ang problema ko. Natatakot din ako na maulit ang dati.
Pinagkakatiwalaan ko silang dalawa pero hindi na rin mawala sa akin ang pag-iisip na kahit anong oras ay may isa sa kanila na magagawa akong saktan at basagin. Anyone of them can betray me, even myself. That's why it's hard.
"Hmm, sila Hendrix at Hendrei nga pala?" Pag-iwas ko.
"Oh, ang kambal? Nandito lang sa academy 'yon. But I'm sure they are very busy because they are trying hard to accelerate. 'Di ba napunta tayo dati sa rule-breaker's class at dahil doon nahuli kami ng isang taon. And in their case, gusto nila tumungtong sa dapat na talaga nilang year," Clarence answered. Napatango ako at inalala ang dalawa.
They must be really eager that's why they are busy. Gusto ko silang makita. Kapag may pagkakataon at makita sila, I'll approach them.
Natigil ako sa pagkain nang makita ang pagpasok ng Plus Élévee sa cafeteria. Like the usual, their presense are dominating the whole place. Hinanap agad ng mata ko si Greg pero hindi ko siya nakita. At kahit si Adela. Is it possible that they are with each other?
Yesterday, Greg seems a little bit cold to her. Meron ba silang LQ? I sighed at mabilis na tinapos ang pagkain. Mukhang nabigla sila Clarence kaya nginitian ko sila.
"I'm going," I mouthed at mabilis na umalis ng cafeteria. Hindi ko na pinansin pa ang bagong dating na grupo.
Hinahanap ko si Greg sa buong paligid. Mabuti na lang at inaasikaso pa ang classes ko kaya free pa ako sa susunod pang mga araw. Pero napagtanto ko rin na Lyndon is right. Masyadong alanganin ang pagdating namin dito. Dapat sa new school year kami nag-transfer pero hindi ko na kasi kaya pa na maghintay. Pwede naman na sa next school year na lang ako pumasok basta mag-stay ako rito. I just really want to see Greg everyday.
Nakita ko siya na galing sa direksyon ng Headmaster's office. He's just walking straightly with his hands on this pockets. Napangiti ako at bumuntot sa kaniya. If this is the way to make sure that he's safe, I'll do it. I will do everything, kahit magmukha pa akong tanga.
Pinanood ko ang bawat hakbang niya. His chiseled back na halatang-halata dahil sa fitted na shirt ang suot niya. He's not wearing a leather jacket na madalas niyang ipinapatong sa v-neck shirt. Sa pagsunod sa kaniya, napagtanto ko na hospital ng academy ang tinatahak namin. Maybe he will visit Georgiette.
Bago pa kami makapasok nang tuluyan sa building ng hospital ay tumigil siya sa entrada nito. Kumunot ang noo ko at tumigil din. Pinanood ko ang pagpasada ng kaniyang daliri sa makapal at itim na itim niyang mga buhok.
Huli na para magtago nang umikot siya para harapin ako. Natulos lamang ako sa kinatatayuan habang siya ay matiim na nakatitig sa akin. Pakiramdam ko ay nanlalambot ang tuhod ko sa mga nakakatunaw niyang mga mata. I gulped and smiled awkwardly.
"Ay! Ikaw pala 'yan Greg!" I muttered. Hindi dapat niya malaman na sinusundan ko siya. Uminit ang aking pisngi habang nakatitig sa 'kin. Hindi naman halata na sinusundan ko siya, 'di ba?
"What are you doing here?" His thick brow arched and his arms crossed in front of his chest like he's waiting for my answer. Binasa ko ang labi at tumingin sa paligid. Kapagkuwan ay napakamot sa ulo.
"Hindi kita sinusundan, ah!" Hilaw akong napatawa at tinuro ang hospital. "Pupunta kasi ako diyan. Pero hindi kita sinusundan so don't assume that you're the reason why I am here because no!"
"Why are you shouting?" Mabilis kong tinakpan ang bibig at umiling. Tinanggal ko rin para sumagot.
"Hindi, ah. Nagpapaliwanag lang ako, master," marahan kong sagot. Muling tumaas ang kilay niya at humakbang palapit sa akin. Pinigil kong mapaatras sa bawat hakbang na ginagawa niya.
He stopped few inches away from me. Nalanghap ko ang natural niyang bango kahalo ang isang pabango. Napakurap ako at tiningala siya. Samantalang siya naman ay nakadungaw sa akin habang mariin na magkalapat ang mga labi.
"Master?" He asked, "what do you mean by that?" He added. I cleared my throat.
"Uh, remember? I— I am your esclave.." I murmured. Suminghap siya at tumango.
"Ah, that. Okay." Tinalikuran niya ako at nagsimulang maglakad. Agad akong humabol sa kaniya at hinila ang laylayan ng kaniyang shirt.
"Okay? What do you mean by that?" I asked. Sinulyapan niya ako ngunit patuloy pa rin siya sa paglalakad. At ako naman patuloy sa paghawak sa damit niya.
"Okay. You will resume being my esclave. And it's good that you still remember your duty," saad niya. Huminto kami sa harap ng kwarto ni Georgiette. Hinarap niya ako at muling dumungaw sa akin.
"So from now on, you're my esclave. I am your master. It should be me and you. Just the two of us." Tumaas ang sulok ng kaniyang labi. Samantalang ako ay napatulala lang sa kaniya at hindi namalayan na nakapasok na pala siya sa loob.
Nang matauhan ay napakurap ako at sumunod sa loob. Naabutan kong nakaupo si Georgiette sa kama samantalang si Greg ay nakatayo sa gilid habang nakatingin sa kapatid. Nakabusangot si Lovi at hindi pinapansin si Greg na mukhang napipikon na.
"Hindi mo pa rin ako kakausapin?" May himig ng inis na saad ni Greg. Georgiette rolled her eyes at nagsalubong ang tingin namin. Her eyes lightened up and smiled widely.
"Eirian!" She shouted. Kapagkuwan ay napahawak sa tiyan. Greg 'tsk-ed' at napakamot sa ulo. Akmang hahawakan niya si Georgiette pero pumalag ito at sinamaan siya ng tingin.
"Why so stubborn Lovi?" He irritatedly said. She just stick her tongue out at sinenyasan akong lumapit.
Napatingin si Greg sa 'kin. She pushed away Greg at hinila ako paupo sa tabi niya. I hugged her and caressed her back.
"How are you?" I asked. Humiwalay ako ng yakap.
"Fine! I am fine now and I really want to get out from this fucking hospital!" Saad niya.
"Lovi Georgiette! Watch your mouth!" Saway ni Greg, "stop cursing."
"Fuck. Shit. Putangina. Gago. Tangina. Damn. Asshole. Gigil mo si ako kuya so don't fucking talk with me." Nanlaki ang mata ko at nagpalipat-lipat ng tingin sa kanilang dalawa. Marahas na nagpakawala ng hininga si Greg. Natutop ko ang aking bibig. Georgiette just smirked triumphantly and faced me again.
"Let's just talk okay. No one is around us. Oh, there's just an ass so don't mind. Be comfortable," aniya at ngumiti nang matamis sa akin. Sinulyapan ko si Greg na masama ang tingin sa kapatid bago tumango.
"Okay."
Ako naman ang sinamaan ng tingin ni Greg. I just stared at him at napailing naman siya. Akala ko ay aalis na siya nang maglakad siya palayo, 'yon pala ay umikot lang siya at sa kabilang gilid kumuha ng upuan at doon umupo.
He crossed his arm and crossed his legs bago nangalumbaba na tumingin sa gawi namin— ko? Oh my gosh! I think I am hyperventilating! Bakit siya sa akin nakatingin or I am just assuming and imagining things?
"Hey, your face is already red," puna ni Georgiette. Tumikhim ako at umayos ng upo. I focused on her and ignore the melting stare.
Napasulyap ako kay Greg and I am right. He's directly staring at me. We stared at each other until Lovi coughed.
"So I think I need to go at dito na lang kayo. You can use this bed and give me a niece right away!" Nanlaki ang mata ko at sinamaan ng tingin si Lovi. She just grinned and pinched my cheeks.
"Just kidding. Why would I? You're already mine, Eirian. Are you open about the LGBT? I am a lesbian and you interests me, you know?" She smiled slyly. Hindi naman ako nakakibo at nakatitig lang sa kaniya.
"Oh really Georgiette. Is that the reason why you have tons of ex-boyfriends?" Greg said with a tone of sarcasm.
"So dumb, kuya. That's the reason why! Kaya nga walang tumatagal sa 'kin kasi hindi ko mahanap ang gusto ko sa kanila and when I saw Eirian I realize everything." Pumula ang pisngi ni Greg at tumayo. Bigla niya akong hinawakan sa kamay at hinila patayo. I was shocked on his sudden action.
"We need to leave." He muttered.
"Kuya! Umalis ka na kung gusto mo umalis! Just leave Eirian alone. I want to be with her!" Georgiette shouted.
Lalong pumula ang buong mukha ni Greg at kinaladkad ako paalis,"No! Talk with the walls and ceiling instead!" Greg shouted back. Bago kami makalabas ay nakita ko si Georgiette na tumatatawa ng walang tunog habang hawak ang tiyan— pulang-pula ang mukha.
Ano na naman ang trip niya? Napatingin ako kay Greg at naalala si Georgiette saka napailing. These two are really weird. I can't understand these weirdos.
"Bakit natin iniwan si Georgiette? Kararating pa lang natin," saad ko nang makalayo na. Tumigil siya at hinarap ako. Nameywang siya sa harap ko at tumingala para suminghap ng hangin. Pulang-pula ang mukha niya pababa sa leeg. Hindi ko mapigilang mamangha habang pinapanood ang pagtagis ng kaniyang panga.
"Greg?" I murmured.
"Shut up!" Tila pikon niyang saad. Maya-maya ay hinarap niya ako at hinawakan sa magkabilang balikat at inalog. Ako naman ay nakatingin lang sa kaniya.
"Ano b-ba?" Protesta ko.
"Ano bang meron sa'yo at maraming.... marami akong kaaga— Arggh! The fuck!" Bigla niya aking tinalikuran. Sinilip ko siya at nakitang hinilamos ang mukha bago sinipa ang nakitang bato sa lupa.
"Ayos ka lang ba Greg?" Napanguso ako habang pinapanood siya. Hindi kaya nababaliw na si Greg?
Sinulyapan niya ako at agad din na umiwas ng tingin. Nilapitan ko siya at hinila ang manggas ng kaniyang damit. Napatitig naman siya sa akin at tinaasan ako ng kilay.
"Nababaliw ka na ba?" Nag-aalala kong tanong. Napangiwi siya at ginulo ang buhok. And he looks so gorgeous right now with his messy hair and some strands covering his face. I sighed dreamily.
"Tayo na." Saad niya at nagsimulang maglakad. Napangisi ako at tumakbo palapit sa kaniya para sabayan siya sa paglalakad at hinawakan siya sa kamay. Natigilan siya at tumingin sa akin.
"Talaga? Tayo na?" Matagal kaming nagkatitigan hanggang sa kumunot ang noo niya at bumitaw sa kamay ko. Kahit sa simpleng galaw niyang iyon ay nasaktan ako pero hindi ko pinahalata at pilit na ngumiti sa kaniya.
"Tss," he muttered at nagpatuloy sa paglalakad. Sinapo ko ang dibdib at napailing. Muli akong ngumiti at sumunod sa kaniya hanggang sa nakarating kami sa dorm niya.
"Ito pa rin pala ang dorm mo," saad ko at nilibot ang tingin sa loob.
"There are things that didn't change," he stated. Napatingin ako sa kaniya at naabutan ko siyang nakatingin sa akin. Agad din siyang umiwas ng tingin at hinubad ang damit.
Napatakip ako sa bibig nang makita ang kaniyang likod. His muscles flexes everytime he moves and they tensed up. Napalunok ako at hinawi ang mga buhok na humarang sa mukha ko. Tumikhim ako at umiwas ng tingin. Ngumuso ako habang tinitignan ang mga frame na may certificates sa dingding.
Dati hindi niya iyon isinabit sa dingding. Greg is wrong. Marami na ang nagbago. At kasama siya roon. Narinig ko ang pagsara ng pinto ng kwarto. Pumasok siya roon. Umupo ako sa sofa at napangiti sa mga naaalala sa bawat pagpasada sa loob ng dorm niya.
Bumukas ang pinto ng kwarto at paglabas niya ay nakasuot siya ng gray na sweatpants at puting sando showing his well-built shoulder and biceps. Napakurap ako nang tila baha na sumalakay na naman ang alaala. Even it is good it still hurts. It hurts because of the fact that it will remain as memories and there's a big chance that it will never happen again.
Tinignan niya ako sandali bago pumunta sa may cabinet. At may kung anong ginawa roon.
"Greg, are you hungry? I can buy you foods," alok ko sa kaniya. He shook his head at inilagay sa tenga ang telepono. Huminga ako ng malalim at umiwas ng tingin. Ano ba ang iba ko pang magagawa, just for me to stay longer and for him to make me stay?
"Please bring some foods here. Yes, like the usual. And add green salad. Thank you." Napatingin ako sa kaniya at naabutan siyang ibinaba ang telepono. He looked at me.
"Come here," he said. Para naman akong tuta na sumunod sa kaniya. Mayroong hindi kalakihan na sofa doon at sa harap ay isang malaking flat screen na TV. Napapagitnaan ng mga ito ang isang maliit na lamesa.
Hinawakan niya ako sa balikat at pinaupo sa sofa bago siya lumapit sa TV. He turned it on at isinaksak sa gilid nito ang isang flash drive. Kinuha niya ang remote at umupo sa tabi ko saka nagsimulang pumindot doon. It contains tons of movies.
"Movie marathon tayo?" I asked excitedly. He nodded at sumandal. Tinuro ko ang screen.
"Hala ano 'yan? Fifty shades of Grey? Maganda raw 'yan sabi ni Lyndon. Let's watch that!" I excitedly said.
"Tss. Lyndon." He murmured and pressed ok. "Elixir is really useful sometimes."
"Bakit? Si Elixir nag-download niyan?" I asked.
"Nah. He's the owner of this. He let me borrow this," he said.
Tumutok ako sa pinapanood namin. Napatitig ako sa mukha ng babae. Ah! She's beautiful! Her lips look sultry!
"He's handsome!" Tinuro ko ang lalake na kinakausap ni Anastasia.
"Tss. He's not. He just looks masculine and matured," Greg said.
"No! He's so gorgeous! But you're the best for me." Hindi siya umimik kaya napatingin ako sa kaniya. And I saw his cheeks are pale pink.
"Don't talk much! We will not understand the movie if you will keep on talking," saad niya at sandali akong tinignan, "And stop staring at me." Napanguso ako at tumango.
"Okay, sorry." Tinignan ko muli ang screen. Ilang sandali pa ay tumunog ang doorbell. He sighed at tumayo.
Pinanood ko ang pagpunta niya sa may pinto. Pagbalik niya ay may dala siyang dalawang paper bag. Nilabas niya ang mga tupperware na naroon at binuksan ito isa-isa. Halos magningning ang mata ko sa tuwa nang makita ang mga pagkain.
"Akin 'yon." Turo ko sa fruit salad. He grinned at inabot sa akin ang green salad.
"Bakit 'to?" Maktol ko. He just shook his head at kinuha ang fruit salad saka umupo sa tabi ko.
"You'll have the other sweets later if you will finish that," saad niya. Sinimangutan ko siya nang umupo sa tabi ko at tumitig sa screen.
Christian and Anastasia entered the elevator. Napaubo ako nang magkiss sila sa loob. Nanlaki ang mata ko. They are kissing wildly. Bigla silang nawala sa paningin ko nang tinakip ni Greg ang palad sa mga mata ko.
"Damn! Damn shit!" He muttered. "Let's just watch another movie." He murmured. Pilit kong tinanggal ang kamay niya at sinilip ang screen. May iba ng pumasok sa elevator.
"Huwag! Baka diyan lang 'yan. Hindi naman nawawala sa mga foreign movies ang kissing scene, e. Lyndon said that this movie is good." Saad ko.
"Tss. Don't mention another name when we are together! As your master, follow me! This rule is a must. Okay?" Napanguso ako at tumango. He stared at my lips at muling tumingin sa screen at 'yon din ang ginawa ko.
"Wow. May sarili siyang helicopter?" I murmured.
"I have, too." Singit ni Greg, "I also have private plane and I can bring you to wherever place you want," he murmured. Napatingin ako sa kaniya at nanlaki ang mata.
"Talaga?" I asked. He nodded.
"I'm working hard for our futu— what the fuck! Let's just watch, okay?" Kahit hindi ko siya maintindihan ay tumango na lamang ako. Hindi ko talaga siya maintindihan madalas.
"Ano ba ang pinupunto ng movie na 'to?" Tanong ko.
"You keep on talking that's why we can't understand!" saad ni Greg.
"Bakit ka gagalit? Nananahimik na nga ako, e," kontra ko at lumabi.
"You keep on distracting me." aniya at umiwas ng tingin.
"Ikaw rin naman, e."
Nagkatitigan kaming dalawa. Napakurap siya at umiwas ng tingin.
"Damn this." He murmured. I sighed at tumutok sa screen.
"Hala, ano 'yan? Bakit parang may mga posas diyan? Hala, panghampas ata 'yan sa kabayo, a?"
"Wow! Ang ganda ng bahay niya!"
"Grabe sila magkiss!"
"Damn. I think we should really stop this. Can't you remember the friend of Anastasia on their apartment? She's having shit with— fick! I told you!"
Napaawang ang labi ko habang nakatingin sa screen. Sunod-sunod ang mura ni Greg at hinagilap ang remote.
"Don't look! I said don't look!"
Sa pagmamadali niya ay nabitawan niya ang remote at tumalsik sa ilalim ng sofa. Halos magkandadapa-dapa siya para lapitan ang tv at ini-exit iyon. Hinihingal siya at pulang-pula ang pisngi, tenga at leeg. Nagkatinginan kami at muli siyang nagmura bago umiwas ng tingin.
"Damn that Elixir! Lagot siya sa akin!"
Namili muli si Greg ng movie. Hinanap muna niya ang remote bago tumabi sa akin at nagbrowse. Nanlaki ang mata ko sa mga nababasang title.
"This is full of porns and matured movies!" He muttered some curses again. Lumipat siya ng folder at naghanap pa ng iba.
"Ayan, o. Maganda raw 'yan," saad ko. Sinamaan lang niya ako ng tingin kaya tinikom ko ang bibig. Nagpatuloy siya sa paghahanap.
"Beauty and the Beast!" I chanted when I saw the title.
"I think this is rated G," bulong niya at iyon ang pinili.
Tahimik lamang kami sa buong durasyon ng palabas. Paminsan-minsan ay sinusulyapan ko siya at madalas ay nahuhuli ko siyang nakatingin sa akin pero agad siyang umiiwas ng tingin. Pinayagan niya ako kumain ng fruit salad nang matapos ko na kainin iyong mga damo.
"If he's not rich and doesn't own a palace, I don't think that she will stay," he commented nang matapos na ang movie. I looked at him and creased my forehead.
"How do you say so?" I asked and resume eating. Muli akong napatingin sa screen kung saan nagsisimula na naman ang panibagong palabas.
"He's a beast. He doesn't have a good face and in the reality, that's impossible for a girl to stay with him. There are people who are good-looking, kind and gives everything for their love but still, they were left alone. They will still find their way and reason to leave. They will never be contented." Tumingin siya sa akin at malungkot na ngumiti, "and the girl stayed with him, maybe because of his wealth."
Matagal kaming nagkatitigan. Suminghap ako ng hangin at umiling.
"Sinabi mo na maraming tao na mabait, maganda ang hitsura at kayang ibigay ang lahat. But can't you see, Bella still chose the beast despite of his appearance. And that's the true love Greg. Bella is beautiful and she can caught everyone's heart. But she chose to stay with him because she loves him. Dahil kahit anong mangyari, kahit ano pang kapintasan ng mahal mo, kapag mahal mo siya pa rin laban sa iba," saad ko.
"Then why didn't you choose me? Because you didn't love me, right? You didn't have the love towards me like what Bella has for him," mariin siyang pumikit at muling nagmulat. Namumula ang mga mata niya at umiwas ng tingin. "Or you never loved me. That's the reality." He stated at biglang tumayo.
Susundan ko sana siya pero pumasok siya sa kwarto at sinara iyon. Nanghihina akong napatitig doon at umaasa na lalabas siya. Greg, please hear me out, please?
Napatayo ako nang lumabas siya at nakabihis na. Nagkatitigan kami ngunit agad siyang umiwas ng tingin at dumiretso sa pinto. Agad ko siyang sinundan palabas.
"Greg! Wait!" I shouted. Dire-diretso lamang siya sa paglakad at halos takbuhin ko na ang pagitan namin dahil sa laki ng mga hakbang niya.
Wala sa sarili na napatingin ako sa may bintana sa hallway. It is widely opened. And I saw a person holding a bow and arrow aiming it to Greg, nakaupo sa sanga ng mataas na puno.
"Greg!" I shouted at agad siyang nilapitan. I tugged him causing us to stumble.
Mabilis ang tibok ng puso ko at halo-halo ang emosyon na nararamdaman. Pakiramdam ko ay hinila ang kaluluwa ko mula sa katawan. Nasa ibabaw ako ni Greg and he's just staring at me. Agad akong tumingin sa paligid but I didn't saw an arrow.
I gasped at agad na tumayo. Pagtingin ko sa may puno ay kitang-kita ko ang pagngisi niya sa akin at kumaway bago tumalon at tumakbo paalis. He's wearing a hooded jacket and a half mask covering the upper part of his face. I am sure that he's a guy or really? Hindi ko alam. Pero ang ginawa niya ngayon ay nagpaalerto sa 'kin. Tinakot niya ako. He didn't release the arrow.
Napatingin ako kay Greg na ngayon ay nasa likod ko na at matiim na nakatingin sa akin at tila inaanalisa kung ano ang masa isip ko.
"Why did you do that?" Seryosong-seryoso ang kaniyang mukha at boses. Napalunok ako at pilit na ngumiti.
"Ah, w-wala lang. Eksena lang. Tsansing, ganern." Kumunot ang noo niya at tila hindi pa rin naniniwala. Umiwas ako ng tingin at agad hinawakan ang kaniyang kamay.
Hindi niya dapat malaman. Mas mabuting ako lang. Kasi baka mas lalo lang niya ako itulak palayo sa kaniya. Knowing Greg, galit man siya sa akin but he has a good heart and despite of the thing that I did to him, hindi pa rin niya gugustuhin na masaktan ang isang tao dahil sa kaniya.
"Let's go back at your dorm." Kinaladkad ko siya at muling sumulyap sa bintana. Nakatingin pa rin siya sa akin, inaanalisa ako.
Damn. That's a mini heart attack!
*******
Supladdict<3