'Eva' duwt hij haar met een geïrriteerde zucht van zich af. Eva zucht een keer en gaat op de bank zitten. Wolfs doet zijn overhemd aan en knoopt hem zorgvuldig dicht. Hij neemt naast haar plaats op de bank. 'Ga dan ook weg' schuift eva een heel stuk opzij. 'Eva je moet dit niet proberen je weet dat ik mezelf dan niet tegen kan houden'. 'Daar kan ik toch niks aan doen' haalt ze enkel haar schouders op. 'Ik hou heel veel van je nog steeds maar zoals ik al zei ik kan het niet meer je hebt mij te veel pijn gedaan. En je kan het gewoon niet hebben dat ik wel gelukkig ben en jij niet'. 'Waar slaat dat nou op ik ben hartstikke gelukkig met finn en mijn nieuwe kind'. 'ons' verduidelijkt hij haar. 'Jij verdient het kind niet' kijkt ze hem kwaad aan. 'sorry' kijkt hij haar net zo kwaad aan. 'Het kind verdiend een vader die bij het kind wil blijven en niet wegloopt van zijn problemen. Net zoals je bij fleur deed wat denk je dat zij van je vind'. 'Jij bent gek geworden eva ik ken je niet meer zo' staat hij op om de trap op te lopen. 'kijk nu doe je het weer slappeling' roept ze hem na. Hij draait zich een kwartslag om en kijkt haar even zonder enige emotie aan. 'Ga hulp zoeken' is het enige wat hij zegt voor hij de trap op loopt. Ze hoort hoe de deur in het slot valt en met tranen in haar ogen bukt ze om haar kleren van de grond af te rapen en die aan te trekken. Ze heeft het verpest, als ze dit niet had gedaan was alles nog goed tussen hun twee maar nu heeft ze alles kapot gemaakt. Hij zei wel dat hij van haar houdt maar ze snapt niet waarom hij dan niet gewoon bij haar terug komt.
Heey even een vraagje vinden jullie het verhaal niet te langdradig worden?