'Hij vind het nog steeds raar' zucht Wolfs dan ook. 'Hij went er wel aan' laat ze haar hand langs zijn arm glijden. 'Het eten' bedenkt hij zich ineens snel loopt hij naar de keuken om het vuur uit te zetten. Een opgeluchte zucht verlaat zijn mond als hij ziet dat zijn eten niet is aangebrand. 'Ik zal even de tafel dekken' glimlacht ze naar hem. 'Nee jij bent te gast' houd hij haar tegen door haar pols vast te pakken. 'Jij ruimt bij mij ook altijd de tafel op dus je kunt me niet tegenhouden' drukt ze grinnikend een kus op zijn lippen waarna ze borden en bestek pakt. Hoofdschuddend pakt hij de pannen van het vuur om deze op de tafel te zetten.
Verveeld hangt Eva thuis op de bank haar bak net gehaalde bami op haar schoot. Het is zo stil zonder Finn in haar buurt. Met een zucht haalt ze voor de zoveelste keer de vork door de slierten maar opeten doet ze niet. Ze heeft geen honger en word al misselijk van alleen al de geur. Ze word ziek ze weet het zeker, als ze zelfs geen bami meer kan eten dan is het wel heel erg. De bel gaat en met een zucht staat ze op zo vermoeid dat ze is. Ze opent de deur en er achter staat David. 'Hey' zegt ze wat afwezig zich vasthoudend aan het kastje om niet te vallen. 'Hey' loopt hij zonder iets te vragen naar binnen waar hij zijn jas uittrekt. 'Gaat het'? Draait hij zich dan toch terug naar haar. Ze zucht 'ik voel me niet zo lekker' steunt ze nu met beide handen op het tafeltje. 'Kom ik leg je wel even op bed' loopt hij naar haar toe om haar op te tillen en naar boven te brengen.