Take Me Back

By Tokneneng0215

147K 3.3K 175

Gusto ko nang kalimutan lahat, lahat ng sakit,hirap at kalungkutan na nararamdaman ko. Minsan nga, tinatanong... More

Ecka's Note
Chapter 1
Chapter 2
Chapter 3
Chapter 4
Chapter 5
Chapter 6
Chapter 7
Chapter 8
Chapter 9
Ecka's Note
Chapter 10
Chapter 11
Chapter 12
Chapter 13
Chapter 14
Chapter 15
Chapter 16
Chapter 17
Chapter 18
Chapter 19
Chapter 20
Chapter 21
Chapter 23
Chapter 24
Chapter 25
Chapter 26
Chapter 27
Chapter 28
Chapter 29
Chapter 30
Chapter 31
Chapter 32
Chapter 33
Chapter 34
Chapter 35
Chapter 36
Chapter 37
Chapter 38
Chapter 39
Chapter 40
Chapter 41
Chapter 42
Chapter 43
Chapter 44
Chapter 45
Chapter 46
Chapter 47
Chapter 48
Chapter 49
Chapter 50
Chapter 51
Chapter 52
Chapter 53
Chapter 54
Chapter 55
Chapter 56
Chapter 57
Chapter 58
Chapter 59
Chapter 60
Chapter 61
Chapter 62
Chapter 63
Chapter 64
Chapter 65
Chapter 66
Chapter 67
Epilogue
Ecka's Note

Chapter 22

1.8K 41 3
By Tokneneng0215

Today is my flight going back to Manila. Actually, masyado pang maaga para pumunta ng airport.

Tuesday pa lang naman pero exactly 12:00 am dapat nandun na ako sa airport dahil na-move ang flight ko.

Instead na 3 o'clock in the afternoon, naging 3 o'clock ng madaling araw na.

"By, kain ka nang breakfast mo. Para may energy ka para mamaya." Sabi ni Mika.

Tumango lang ako dahil ayoko ng magkaroon pa ng madaming interactions between us.

"Aalis ka na mamaya. Ready ka na?" Tanong nya.

"Yes." Tipid na sagot ko.

After that small talk, wala ng nagsalita sa'ming dalawa.

Fastforward..

It was 6 o'clock already and I'm on my way na papuntang airport.

After 30 minutes, nakarating na din kami sa Airport. I was about to open the door nang bigla akong pigilan ni Mika.

"Kief." Sabi nya habang hawak ang kamay ko.

"What?" I asked.

"Ika-musta mo ako kilala Tita Mozzy dun ha. Mami-miss kita." Saad nya.

I decided to give us time to talk for a while.

"Sana habang wala ako dito makapag-isip ka para sa sarili mo. I want you to search for the real Mika Reyes you are before your anger cross over with you. Ye, we can still save our friendship, we can make each other happy again without taking back all what we have before." I said.

"Pero Kief, ayoko ng friendship. Gusto ko ikaw mismo, yung lalaking mahal ko at minahal ako. Mahirap ba yun ibalik?" Tanong nya at nararamdaman kong naiiyak na sya.

"Our story has ended. We ended it already with a period, can't you see Miks? Kinukulong ako ng pagmamahal mo which is nakakasakal na sakin. Hindi na ako masaya, hindi na ako malaya." I answered her.

"Kief, minahal lang naman kita sa paraang alam ko. Pero sya, minahal mo sa paraang nasasaktan ako. I'm sorry, but I am not a quiter. Kung yun lang yung paraan para makasama ka, I will still do the same. I don't care kung masaktan sya, basta gusto ko akin kalang!" She said at medyo tumaas ang boses nya.

"Then, wala nang kwenta tong pag-uusap nato. Kahit anong gawin mo, di mo mapapalitan si Alyssa sa buhay ko. Kahit ilayo mo ako sa kanya habang buhay, sya pa rin ang hahanap-hanapin ko. Kahit kailan hindi mo mapapantayan yung lugar ni Alyssa sa buhay ko!" Pagalit kong sabi.

"Ano bang meron kay Alyssa na wala ako?! Lahat na lang puro Alyssa!Alyssa!Alyssa! Nakakarindi na Kief!" Sigaw nya.

"Alam mo kung bakit laging sya? Kasi nasa kanya lahat ng bagay na wala ka,Mika! Lahat ng bagay na hindi mo makukuha o magagaya kahit kailan dahil bali-baliktarin mo man ang mundo, Si Alyssa ay si Alyssa. At ikaw?! Ikaw si Mika na kahit kailan hindi magiging si Alyssa!" Sagot ko at medyo napataas ang boses ko.

Ito yung pinag-aalala ko kapag magu-usap kami, nagkaka-sakitan kami by means of words.

I took a deep breath and sighed heavily.

"Pwede na ba akong umalis? Siguro naman kaya mo nang mag-isa." Sambit ko.

"Hindi ako nagsakripisyo para lang mawala ka nang ganun ganun na lang. Ipaglalaban kita,Kief. Kahit sino at kahit kanino pa yan. I am not Mika Reyes for nothing." Sabi nya.

Hindi na ako sumagot dahil hahaba lang lalo ang pagtatalunan namin. Bumaba na ako ng van at pumasok sa loob.

"Eto na yun, Kief. Babalik ka na sa lugar where you really belong." Bulong ko sa sarili ko.

*Fastforward*

We're here na at Manila, we landed at excatly 9 o'clock Wednesday evening. I call my mom para sunduin ako dito sa Airport.

*Calling Mommy Mozzy*

"Oh! Anak, napatawag ka?" She said from the other line.

Oh God! Di ko nga pala nasabi na na-move ang flight ko.

"Uhmm. Mom? Can you drop me here at airport? Nandito na kasi ako eh, I forgot to tell you kasi na na-move ang flight ko into 3am instead na 3pm." Pagpapaliwanag ko habang hinahagod ang batok ko.

"Oh really?! Sige. Wait mo kami nila Daddy mo dyan, we're on our way. See you son! So excited to see you na!" She said then binaba na yung call.

Di din masyadong excited ang mommy ko eh noh?

Di naman nagtagal ay dumating na din sila. Niyakap ko si Mom and Dad, pati na din si Thirdy at Dani.

"Na-miss ko kayong lahat" sabi ko sa kanila at niyakap ulit sila.

"Kami lang ba na-miss mo. Yung kasama namin sa van baka na-miss mo din?" Tanong ni Thirdy.

Sinong kasama sa van? Oh my! Don't tell me tama ang iniisip ko. Masyado pang maaga para magkita agad kami.

Nakaramdam ako bigla ng kaba.

"Si Ly?! Kasama nyo sya?!"

Peace✌ and Love💙

Continue Reading

You'll Also Like

151K 5K 97
Two opposite worlds come together. How will they establish harmony after their initial encounter was unfavorable? Would you be open to befriending so...
6.6K 328 62
[COMPLETED] Magkakatuluyan kaya ang dalawang bida natin hanggang huli? O May papasok sa buhay nila at hindi na pwedeng maging sila? Abangan. Read, Vo...
102K 3.6K 57
There's one person who are meant for us ... One person that will let us feel how perfectly imperfect we are. When Mikha met Aiah's eyes she knew at t...
9K 392 38
Highest rank achieved: #1 "Giving up doesn't always mean you are weak, sometimes it means that you are strong enough to let go." - Kyth Sandoval All...