Chapter 7

2K 38 0
                                    

He left me dumbfounded at that time.

I was just looking at him while he's walking away from me.

The love of my life is gone and left me. I don't know what to do, I don't know what to think.

I go outside and went to the nearest bar I can see. I let alcohol controls my whole system. Uminom ako ng uminom, yung tipong gusto ko na lang kalimutan ang lahat.

The only person I know I can be with is Denden, and so I called her that time.

"Hey besh! You know what? Kiefer left me because he still love his ex! Hahahaha" I said.

I know, I am drunk but I still know what am I doing.

"Besh! Where are you?! It's getting late. Hindi safe na nasa labas ka pa!" She says.

I know she's worried about me so I gave the name of the bar and after a few minutes, she is already here..

Denden's POV

   When Ly call me, I was about to go to her that time co'z Kiefer already told me what happened and he asks me if I can come to Ly..

"Hey besh! You know what? Kiefer left me because he still love his ex! Hahahaha" She said.

Hindi na ako nabigla sa nangyari dahil alam ko naman na dyan din sila mapupunta.

"Besh! Where are you?! It's getting late. Hindi safe na nasa labas ka pa!" I said.

She gave me the name of the bar na pupuntahan ko naman talaga before pa sya tumawag.

After a couple of minutes, nakarating na din ako sa bar na sinabi nya.

I was shocked nang makita ko sya, she was wasted. Nakayuko sya at humihikbi, so I come near to her so that she can feel my presence.

Paglapit na paglapit ko bigla na lang nya akong niyakap at umiyak sya ng umiyak.

Hindi ko na din napigilan umiyak, alam ko kung gaano kasakit ang nararamdaman nya kaya niyakap ko na lang din sya.

It was already 12 midnight nang iuwi ko sya sa condo nya. Pagdating namin sa kwarto nya, tinanggal ko yung sapatos at pinalitan ko sya ng damit.

"Kief, mahal na mahal kita. Wag mo akong iwan please." Sabi nya habang tulog.

Awang awa ako sa kanya na pati sa panaginip nya ay si Kiefer pa din at nasasaktan pa din sya.

"Besh, nandito ako. Di kita iiwan, sasamahan kita sa lahat ng ito. Hindi madali pero kakayanin mo, kakayanin natin, at mas mabuti na din na wala kang alam sa nangyari kesa mapahamak ka." Bulong ko sa kanya as if maririnig nya ako.

After that, may na-receive akong text.

"Besh, how is she?"

"He's not okay, Kief. She was wasted right now, and hanggang sa panaginip nya ikaw pa rin." I textback to Kiefer's message.

"Sorry besh, I didn't want to make her suffer because of me." He answered.

"Di mo kasalanan yun, Besh. You are just brave enough na pakawalan sya para sa ikabubuti nya kahit na sobrang masakit sayo." Sagot ko sa kanya just to try to make him okay.

"Please, take care of her besh hanggang wala ako dito."

"Yes, I will. Don't worry, di ko pababayaan to. Ingat ka lagi dun ha, balik ka after 2 years as what you've said." I replied.

"Yes, I will."

That was the last text I recieved from him.

*end of flashback*

For the last time, ginusto kong balikan at alalahanin lahat ng sakit bago ko tuluyang kalimutan.

Masakit man pero tama ang mga kaibigan ko eh, di mawawala yung sakit kung patuloy lang babalikan at hindi gagawa ng paraan para makalimutan.

I was just looking around blankly, when Den notices me and ask me why.

"Besh, are you okay? Naghang ka na dyan ah." She said.

I gave her a smile before I answer her.

"You know what, Besh. Binabalikan ko lang yung panahon na iniwan ako ni Kief." Sagot ko.

From the corner of my eye, nakikita ko yung gulat sa mukha ni Den.

"Diba, sabi mo you want to forget him na? Sabi mo nga, you're in process of noving on na eh. Bakit mo pa binabalikan yung naraan nyo?" Takang tanong nya.

"Diba nga, ang hindi lumingon sa pinanggalingan, di makakarating sa paroroonan. Binabalikan ko yun Besh para malaman ko kung gaano kalaki ba yung nawala sa'kin, para naman unti-unti kong maayos yung kulang na parte ko at punan ng bago."

Nakatingin lang ako sa malayo while releasing those words out of my mouth.

Di na ako nagulat na niyakap nya ako. Of all the friends I have, si Den lang talaga yung nakakakita ng lahat ng sakit at pilit umiintindi sakin. I'm just very thankful to her.

"Besh, I'm happy for you; really happy. Don't worry, I'll be with you through the process of this." She said while making her hug to me tighter.

Pabitin effect muna tayo. Hahahahaha . Keep on reading guys :*

Take Me BackDonde viven las historias. Descúbrelo ahora