Take Me Back

Chapter 37

"Ahmm. Ly? Can I still invite you na lumabas when we comeback to Manila?" I bravely asked.

"Oo naman. As long as it will not affect your schedule, as well as mine." Sagot nya with matching smile pa.

I don't know why but I became happy because of what she said. So I smiled back to her and says, "Thankyou".

Naglalakad lang kami when I notice na huminto sya and look at the sea.

"Kief, ang ganda ng sunset oh." Turo nya.

Napatingin ako sa kanya nung huminto sya kaya bago nya pa masabi yung about dun sa sunset ay titig na titig na ako sa kanya.
Makikita sa kanya yung pagka-inosente ng mukha nya habang namamangha sa nakikita nya.

"Diba Kief, ang ganda ganda talaga." Ulit nya.

"A-ahh. Oo, ang ganda nga." Napabalik ako sa sarili ko when she said it again so tiningnan ko na lang din ang sunset.

We took pictures of it, a lot. Nakatingin lang kami sa kung paanong parang dahang dahang hinigop ng dagat ang liwanag ng araw hanggang sa mawala na lang ang liwanag nito.

"Medyo madilim na Ly, let's go back na sa hotel." Aya ko sa kanya.

"Oo nga. And medyo gutom na din ako." Sagot nya naman.

After we eat, we go back to our respective rooms na and I'm about to close my eyes when Von speaks.

"So, paps! Ano na bang nangyayari?" He asked.

Naguluhan ako sa tanong nya. Anong nangyayari ba yun? Kung di ko lang kaibigan tong mokong nato baka nabanatan ko na.

"Nangyayari saan?" Nagtatakang tanong ko.

"Oh c'mon, Isaac! No, not me huh. Ano na bang score nyo ni Ly ha?" At ayun, yun naman pala ang tinutukoy nya.

"What do you mean score, Paps?" I asked again.

"Kiefer Isaac Ravena! Why so stupid?! Just answer me right away!" Inis na sabi nya.

Ayan na po. Galit na ang isang Von Pessumal! Namumula na po sya na parang kamatis.

"Alam mo Paps, kalalaki mong tao, ang tsismoso mo. And relax, kotang kota ka na kanina pa sakin ha." Sagot ko sa kanya.

"Just be direct to the point kasi Paps. Ano na ba talagang meron sa inyo ni Ly?" This time medyo mahinahon nya sya.

"Just so you know, Paps. We're friends, we're JUST friends. Nothing more, nothing less." Explain ko at binigyang diin ko talaga yung word na "Just".

"Really? So, what happened to your Ravena moves and to your charms huh?" Sarcastic nyang tanong.

"Paps, I think mas maganda na nga lang if we stayed na lang as friends. Because in it, we can avoid hurting each other so much again." Sagot ko.

Since I stayed here at Batangas with Ly and also with them, I realized na mas okay pala na magkaibigan kami which is dun naman talaga kami nagsimula.

"Pero, what about your feelings for her?" Seryosong tanong nya.

"I don't know. Look at it Paps, sinisimulan ko pa lang ayusin yung mga bagay na naging magulo since nawala ako." I said then humiga ako and look directly at the ceiling.

"Have some balls,Kief. If I were you, kikilos na ako bago pa ako maunahan ng iba. Goodnight!" He said then sleep.

Votes and comments po.:)

Peace✌ and Love💙