Late na ako nagising today dahil late na din naman ako natulog kagabi. Si Kiefer kasi eh, ang daming alam.
Actually, I enjoy it din naman. At in all fairness, ako naman talaga ang naunang lumabas so it's my fault din. When I woke up, wala na akong katabi and maliwanang na din sa labas kaya nagpunta na ako ng bathroom at naghilamos at toothbrush na.
Paglabas ko, nakita ko agad ang barkada sa cottage na ni-rent nila Von. Andun na din sila Besh at mukhang magbe-breakfast na kami.
"Uy, besh. Andyan ka na pala, papaakyatin ko pa lang dapat si Ella para gisingin ka eh." Bati sakin ni Den.
"Buti na lang pala nagising na ako, kundi mapapagod pa si Ella." Sagot ko.
Habang kinakausap ko sila, automatic na hinanap ng mga mata ko si Kief and I saw him smiling while looking at us.
"Teka nga,besh. Bakit ba late ka na nagising eh halos sabay sabay lang naman tayo natulog kagabi ha?" Tanong ni Ella.
"May pumuyat kasi sakin kagabi eh." Sabi ko nang nakangiti.
"Huh? Sino naman?" Tanong ni Bea.
"Itago na lang natin sa pangalang Kiefer Ravena na lang siguro." Sabi kong natatawa.
"Oy,Ly. Balita ko napakagwapo nun ah, pero di naman sya yung pumuyat sayo eh. Yung dagat kaya yun." Pag-depensa nya.
"Gwapo ba? Bigla naman humangin dito. Ang lakas lakas! Bakit mo alam na dagat nga? Ikaw ba si Kiefer Ravena?" Panga-asar ko.
"Sabi ko nga, hindi naman ako si Kiefer Ravena eh. Isaac nga pala ako." Sagot nya sabay kamot sa batok nya.
Natawa ako sa reaction nya kaya di ko na napigilan na tumawa nang malakas.
"Someone seems to be happy huh?" Amy said.
"Everyone seems to be happy today." Sagot ko.
We eat our breakfast and we do different activities here in Batangas.
--
Kiefer's POV
Days went so fast before we know that today is our 5th day and 4 nights na pala and in 2 days, we're going back to Manila na.
Well, I guess the past five days was the happiest days of my life since 3 years ago then.
I am sitting at the bench when I saw Ly sits beside me.
"Kasing lalim ba ng dagat yung iniisip mo?" Biglang tanong nya.
Since after the day ng pag-uusap namin ni Ly, nawala na din yung awkwardness between us.
"Ly, do you want to walk?" I asked Ly.
"Uhm. Yeah, sure." She answered.
We started to walk along the sea side, no one is talking. Pareho lang kaming nakatingin sa mga buhanging natatapakan namin.
"Days flies so fast noh? Imagine in just 2 days, we're going back to Manila na." I said to break the silence.
"Oo nga eh. Back to reality na naman kami, condo-gym-studio-condo na naman ang routine namin everyday." Sagot nya.
"Di na ba kayo nagpupunta ng mall nila Den?" I asked.
"As much as we want sana. Pero, paguwi namin pagod na kami and wala ng energy pa." Sabi nya.
"Pero diba minsan need nyo rin ng pahinga. 'Me Time' I can say." Suggest ko.
"Ahmm. Ly? Can I still invite you na lumabas when we comeback to Manila?" I bravely asked.
Comments and votes naman po dyan :) continue reading :*
Peace✌ and Love💙
YOU ARE READING
Take Me Back
FanfictionGusto ko nang kalimutan lahat, lahat ng sakit,hirap at kalungkutan na nararamdaman ko. Minsan nga, tinatanong ko ang sarili ko eh, "Tama pa ba na hanggang ngayon nasasaktan pa rin ako? Tama pa ba na sya halos makalimutan na ako, pero ako patuloy pa...
