Kath’s Pov
Kanina lang nakatawa na ako. Pero nawala ang lahat ng yun ng makasalubong ko si Dj. Pero kahit ganon? Ramdam ko na medyo okay na ako ngayon. Kesa dati na araw araw ako umuuwi lasing. Alam ko nag mumukha ako kawawa sa harap ni Dj.
Kaya ngayon nakahanap na ako ng kaibigan na kaya ako tulungan mag move on ay sasamatalahin ko na. Pagod na ako gawin mukha kawawa ang sarili ko. Kaya hindi ko na hahayaan. Although may kirot pa din sa puso ko.
Pero sabi nga nila time can heal wounds. At nagtitiwala ako dun.
Pagpasok ko dito sa kwarto ay agad na ako nagshower dahil napakalagkit na ng katawan ko. Ilang minute lang ay natapos na ako. Kaya nagbihis na ako agad. Humiga na ako sa kama ko at sinubukan ipikit ang mga mata ko. Pero nagulat ako ng biglang may yumakap sakin.
“D-Dj?” Nauutal ko tanong. Wala naman ibang tao pwede yumakap sakin dito dahil dalawa lang kami na nasa bahay na ‘to.
Hindi siya nagsalita pero hinila nya ako paharap sa kanya kaya ngayon nasa ibabaw ko siya. Tinitingnan ko siya. Para wala emosyon sa mga mata nya. Lasing ba siya? Pero sa pagkakaalala ko tubig lang ang huli nya ininom.
Itutulak ko sana siya pero naunahan niya ako. Hinalikan nya ako bigla. Nanlaki yung mga mata ko sa ginawa nya. Nung una nanlalaban ako pero hindi nagtagal hindi ko mapigilan magresponse sa halik nya. And his kisses is now being so deep. Ewan ko pero para wala naman ako maramdaman sa halik na ‘to.
We are just kissing. Hanggang sa bigla may luha na tumulo sa mga mata ko. Hindi ko mainitindihan pero para may kirot sa puso ko habang hinahalikan nya ako. Bakit ganito? Hanggang sa tumatagal umiiyak na ako at tumigil na ako sa pagresponse.
Tingin ko napansin nya yun kaya tumigil na siya at tiningnan ako ng seryoso. Wala pa rin emosyon sa mga mata nya.
“I’m sorry”He said
“Kahit ilang sorry pa ang gawin mo hindi mababawasan yung sakit Dj. Tandaan mo yan” Then he left. At ako naiwan umiiyak dito. Bakit nya ba kasi kailangan dahilan? Ano bang gusto nya patunayan? Na sa pitik nya lang mabilis nya ako makukuha? Ewan ko pero that kiss made me feel that I’m so pathetic.
Narinig ko ang pagbagsak ng pinto sa kabilang kwarto. At pagbagsak ng hindi ko matukoy na gamit. Hindi ko na maintindihan. Umiiyak lang ako ng umiiyak dito. Hanggang sa may isang tao ako tinawagan.
“Hello”
[Kath?]
“Pwede ba tayo magkita?”
[Sure]
“Sa park na lang subdivision namin. I just need someone to talk”
[Sige. Pupunta na ako wait for me]
Then I end the phone call. Bakit ka ba ganyan Dj? Bakit mo ba ako ginaganito? Sinusubukan ko maging okey pero bakit para pinahihirapan mo ako? This totally sh*t
Pinunasan ko na ang mga luha sa mga mata ko. Wala naman siguro masama sa suot ko dahil nakapajama ako at sleeveless. Kinuha ko na lang jacket ko at bumaba na. Pagdaan ko sa kwarto ni Daniel ay may mga bagay pa din na bumabagsak sa loob.
Gusto ko pumasok at alamin kung ano yun pero mas pinili ko tumuloy sa paglalakad palabas.
Daniel’s Pov
Damn it! Hindi ko alam kung anong ginagawa ko. Pumasok ako ng kwarto nya. To what? Halikan siya? Why? Hindi ko alam. Basta may nagtulak sakin gawin yun. Habang hinahalikan ko siya ay wala ako maramdaman emosyon.
Hanggang sa nagresponse siya. Pero wala pa din. at the midldle of our kiss huminto siya at naramdaman ko umiiyak siya. Am I being harm? Nafrustrate ako sa ginawa ko kaya tumayo ako at lumabas na ng kwarto nya.
Pero tumatak sa utak ko ang sinabi nya.
“Kahit ilang sorry pa ang gawin mo hindi mababawasan yung sakit Dj. Tandaan mo yan”
Ewan ko pero I found myself throwing things at this room. Nagwawala ako ng wala dahilan. I don’t know. Pero galit ako sa sarili ko. Pilitin ko man hindi saktan si Kath. Ganon pa din patuloy ko siya sinasaktan.
“Tang*ina!” Sigaw ko. Ewan ko basta naghyhysterical na ata ako. Bakit ganito ang pakiramdam ko? Hindi ko naman siya mahal diba? Pero bakit para may kirot dito sa puso ko? Ang gulo hindi ko maintindihan.
Quen’s Pov
Nagulat ako ng tawagan ako ni Kath. Its already 12mn. Siguro may problema siya. Palabas na ako ng kwarto ng makasalubong ko si Mitzi.
“Kuya its already late where are you going?” Tanong nya habang may hawak na isang baso na tubig.
“May emergency lang. Sige I gotta go” Then nag nod na lang siya. Kaya nagmadali na ako bumaba. Pumunta na ako sa garahe at pinaandar ko na yung kotse at binuksan naman agad ng guard yung gate.
Tinext ko si Kath na papunta na ako. Ano kaya nangyare? Si Daniel nanaman ba ang problema? Damn that Daniel. Kath doesn’t deserved to be treated this way.
Nagdridrive na ako ng bigla nagring ang cellphone ko. Pero its not kath.
“Hello?”
[Quen we have to talk]
“Kelan?”
[Tomorrow]
“Sige is this about—“
[Yes it is]
“Fine”
End of phonecall.
Finally kakausapin nya na ako. And this is the start of world war 4 I think. Pero kinalimutan ko muna yun mas importante si Kath. Kaya pinabilis ko ang takbo ng sasakyan.
Kath’s Pov
Nagtext si Quen na papunta na siya. Kaya umupo na ako dito sa swing. Hindi ko na napigilan pero kusa tumulo ang mga luha ko. Kanina lang nakangiti ako. At akala ko okey na. pero eto ako umiiyak nanaman. Hindi ko din naman maintindihan ang sarili ko kung bakit pinipili ko pa din mag stay sa bahay na yun.
I should be expecting the worst. Pero bakit ganon? Parehas pa din ang impact nasasaktan pa din ako. Tahimik ang buong lugar. Because its already 12:30am what would I expect? Hindi din ganon kadilim dito.
Alam ko safe naman ako dito dahil nasa loob lang ako ng subdivision. Hikbi lang ng iyak ko ang naririnig ko dito. Hanggang sa may humawak sa balikat ko.
Lumingon ako. Pero hindi siya ang nakita ko. Its him.
“Albie?”
“Why are you crying again?”
“Nothing. Anyway why are you here? Its late” I said habang pinupunasan ang luha ko.
“Nahulog mo kasi ‘to sa kotse ko.” Then inabot nya sakin yung kwintas.
“Thanks” Tapos kinuha ko yun. At umupo siya sa kabilang swing.
“Alam mo mas bagay sayo ang nakangiti” Sabi niya habang nakatingin sa malayo.
“Talaga? Sana nga eh.” Sagot ko.
“Bakit hindi mo ipractice yun?”
“Ang ngumiti?”
“Ang sumayaw” Binatukan ko siya. Siraulo talaga ang tao ‘to. Napatawa nanaman nya ako. Mukha tuloy ako baliw. Alam ko namumugto na yung mata ko pero eto tumatawa ako.
“See mas bagay” He said habang nakangiti nakatingin sakin.
“Whatever” Sagot ko na lang.
“You know I just realized something.”
“What?”
“I think we met for a reason. Either you’re a blessing or a lesson” He said seriously.
“It is better if I’m a blessing I think?” I said sarcasticly then we laugh. And yes I’m laughing again because of him.
“Hindi mo ba ako tatanungin kung pano ko nalaman nandito ka?”
“Oo nga pala pano mo pala nalaman?”
“I saw you walking palabas ng gate nyo. Sa sobrang busy mo sa pag iyak hindi mo ata napansin sinusundan kita.”Nagulat ako sa sinabi. Ganon ba talaga impact ng pag iyak sakin? Wala na ako maramdaman sa paligid ko.
“Ah okey”
“Next time be careful paano na lang kung ibang tao ang sumusunod sayo? Edi napahamak ka na?”
“Tss. Nasa loob naman ako ng subdivision eh”
“Kahit na” And now he’s being concern.
“Okey sorry po”
“Good. Bakit ka nga pala andito?” Tanong nya.
“Wala lang. I just wan to be alone. And I’m waiting for someone” I said.
“Ah okey. “
“Albie can I ask you something?” Tanong ko. Kanina ko pa kasi gusto itanong sa kanya ‘to pero hindi lang ako makuha ng timing.
“Sure pero please wag lang math at science” Sabi niya. Kaya ngumiti ako.
“What exactly happened to you and your ex?” Hindi siya nagulat. He looked at me then smile bitterly.
“She cheated on me. Simple as that” I can see pain on his eyes. Nag nod na lang ako.
“Ikaw anong ginawa ni Dj para araw araw ka umiyak?”
“You know him?”I asked.
“No. Kanina sa space shuttle sinigaw mo yung name nya. And dyan sa kwintas nakaukit” He said. Napatingin ako sa kwintas na hawak ko. Then I smile bitterly.
“Like what she did to you. My husband cheated on me” Nakita ko sobrang nabigla siya sa sinabi ko.
“H-husband? You’re married?” He asked. Oo nag pala hindi nya alam na kasal na ako.
“Yes unfortunately. But our annulment is on process” Sabi ko. Then a minute of silence. Nakita ko may huminto kotse sa tapat namin. I think its Quen.
“I think I have to go nadyan na ata yung hinihintay mo” Then I nod. At naglakad na siya paalis at nakita ko nakasalubong nya si Quen habang naglalakad.
“He’s with you again” He said at umupo siya sa swing kung saan nakaupo si Albie kanina.
“Jealous?”
“Kinda.” Then we smile.
“So what happened?” This is it. Huminga ako ng malalim at tumingin sa langit kung saan maraming stars.
“He kissed me. And I don’tknow why” I said. Instead na sumagot siya tumawa siya then I look at him at nagtataka kailangan ko ng word of wisdom nya pero eto tinawanan nya lang ako? The hell this guy
“Just be with Albie kath” He said.
“And why?”
“Matutulungan ka nya” He said. Napaisip ako sa sinabi niya. Ako matutulungan ni Albie? Paano?
“Are you on drugs?”
“Of course not! Just Trust me just be with Albie and everything will be fine” He said and smile.
--------
Author’s Note
OMG I’m so really proud of myself. 2 updates for this day? Gosh! Hahaha kasi naman eh nakakatuwa ang comments nyo. Kahit 4 comments lang yun sa chapter 14 natutuwa ako. Hihi sana magcomment din kayo dito habaan nyo ah? HAHAHA lol.
KathBie or KathNiel? Hmmm.
BIG Revelation
-bakedmac(@imcheenhajavie)