'Hij slaapt ik ga weer' loopt Wolfs nog even langs Eva die op de bank zit. 'Bedankt wil je nog wat drinken'. 'Misschien kan je David vragen wat te komen drinken' loopt hij zonder verder nog wat te zeggen weg. Met een zucht laat ze zichzelf tegen de leuning van haar bank vallen. Wat heeft ze gedaan waarom zijn ze zo uit elkaar gedreven. Het was haar eigen schuld dat weet ze, hij hield nog van haar maar zij niet meer van hem en ze weet wat er nu zo is dat ze hem niet meer leuk vind. De spanning was gewoon weg altijd kon ze al voorspellen wat er zou gaan gebeuren en dat maakte het saai.
De volgende ochtend word Eva weer vroeg wakker van haar wekker. Ze staat op en loopt naar de badkamer om even te douchen en aan te gaan kleden. Na een kleine 10 minuten loop ze de badkamer weer uit waar Finn al haar kamer uit komt lopen en naar de badkamer loopt. 'Hey goedemorgen Finn' kijkt Eva hem glimlachend aan, maar hij kijkt enkel langs haar heen de badkamer in. 'Waar is papa' klinkt hij in lichte paniek omdat hij zijn vader niet kan vinden. 'Papa is in een hotel lieverd' tilt ze hem op. 'Waarom papa moet hier zijn' trekt hij een pruillip. 'Schatje papa en mama hebben een beetje ruzie dus hij gaat ergens anders wonen' streelt ze zijn wangetje. 'Papa moet bij mij zijn' rolt een traan alweer over zijn wangen. Een zucht verlaat Eva haar mond. Die twee zijn ook echt onafscheidelijk dit waarschijnlijk omdat Wolfs al vanaf dat hij jong is als voor hem heeft gedaan terwijl zij niks voor hem deed omdat ze bang was. Al zou ze Finn van Wolfs weg willen houden dat lukt toch niet want dan zit ze hier dagenlang met een huilende peuter opgescheept.