A/N: ik heb in het vorige hoofdstuk een fout gemaakt. Er stond vijf dagen, maar dat moest twee weken zijn. Om verwarring te voorkomen zeg ik het even!
Twee weken.
Nog twee hele weken.
De eerste week vloog zonder dat ik het doorhad voorbij.
En over drie dagen zou het bal zijn.
Niet dat ik zou gaan, maar Feli dwong me een soort van. Ik had zo vaak "nee, ik ga niet mee" gezegd, dat ik er moe van was. Ze wist dat mijn moeder me zou vermoorden als ze erachter kwam, maar ze wilde het risico nemen omdat mijn ouders op visite gaan en ik alleen thuis zou blijven. Ian had afgesproken met een vriend, hij zou pas om acht uur komen. 'Amara, ik sta om half zeven uur voor je deur. Ik zorg voor alles, dus je hoeft je geen zorgen te maken.' had ze streng gezegd.
Overal in de school stonden posters over het bal. Het ergste was dat als je zou komen, je een masker moest opdoen. Hoe zou Feli dit allemaal in godsnaam kunnen regelen? Anders blijf ik wel gewoon thuis, dacht ik.
Ik had het fout. Om stipt half zeven stond ze voor mijn deur. Ze drukte de hele tijd op de bel. 'Ik kom al, ik kom al!' schreeuwde ik geïrriteerd. 'Hèhè , eindelijk! Dat duurde lang zeg! Straks komen we nog te laat en dan hebben we geen vervoer meer..' ratelde ze toen ik de deur open deed. 'Kom snel naar binnen, idioot, als iemand je ziet ga ik eraan!' fluisterde ik boos, terwijl ik haar meetrok en de voordeur achter me dichtdeed.
Ze had twee grote tassen bij zich. 'Blijf je overnachten?' vroeg ik sarcastisch. Ze rolde met haar ogen en liep met een kleine glimlach achter me aan de trap op. Eenmaal in mijn kamer aangekomen begon ze alles als een gek uit te pakken. 'Wow,' zei ik bewonderend toen ze een paarse jurk met zwarte kant uit de tas haalde, 'mooie jurk zeg. Het zal je zeker goed staan.' Het was zeker een mooie jurk, maar misschien was hij iets te kort...
Feli grinnikte geheimzinnig. 'Nee, onnozel kind, jij gaat deze jurk aantrekken.' 'Wat? Nee! Hoe bedoel je, ik kan toch niet...'protesteerde ik. 'Ja, je kan dat wel. Je gaat het aandoen, of anders laat ik het je hoogst persoonlijks aandoen.'
'Maar Feli...' begon ik zacht. Hoe zou ik die jurk ooit aan kunnen doen? Het had een ontblote rug, dan zou je mijn littekens zien...
A/N: het ^^ complete setje ^^ van Amara!
'We gaan je haar gewoon los doen, begrepen?' Ze wist dat ik littekens had, gelukkig hoefde ik het niet uit te leggen aan haar...
--
'Holy shit op een broodje!' Feli klapte opgewekt in haar handen. 'Je ziet er prachtig uit, geloof me maar.' zei ze. 'Ik zweer het je Feli, als je van mijn gezicht een barbie pop heb gemaakt dan ga je eraan!' dreigde ik. Ik was al bang dat ze het te overdreven had gedaan. Toen ik in de spiegel keek, vervormde mijn gezicht gelijk alsof ik in een zure appel had gebeten. Ik had Feli nog zó gezegd dat ze het niet te overdreven moest doen... Maar nee hoor. Ze luisterde weer eens niet.
'Je gaat het op je gezicht laten, oud vrouwtje, anders krijg je problemen met mij.' Ze zette een hand in haar zij. Ik opende mijn mond om tegen te protesteren, maar toen ik haar boos zag kijken deed ik hem weer dicht. 'Goed dan,' murmelde ik onder mijn adem.
'Goed. Het is bijna tijd, ik ga snel mijn jurk aandoen, dan kunnen we vertrekken.' Ik zag dat ze al make-up op had. Ze vertrok naar de badkamer met haar spullen en ik bleef alleen achter. Zenuwachtig bewoog mijn been. Ik probeerde te oefenen om op de hakken te lopen, en na enige tijd lukte het me zonder te wankelen.
'Tadaa!' hoorde ik Feli zeggen. Ik draaide me om en keek verrast naar haar. Ze zag er prachtig uit in haar witte jurk. Ik zag dat ze ook al een masker op had. Oh, over maskers gesproken...
A/N: Het setje van Felicity!
'Je ziet er echt super uit, maar ik heb nog geen masker...' begon ik. 'Oh, natuurlijk!' Ze begon in een tas te graaien en haalde even later een zwarte masker uit. Ze hield hem vragend op, en ik knikte van ja. Ze deed de masker voor me om en plots hoorde we iemand toeteren. Beide schrokken we en snel gingen we naar beneden. Het was inmiddels half acht, wat betekende dat ons vervoer er was. Nou ja, het was het vriendje van Feli. Wie het was wist ik niet, want Feli hield nooit van een lange relatie. Ik had er ook niet naar gevraagd, waarschijnlijk omdat ik niet echt geïnteresseerd was.
Ik deed de deur goed achter me dicht en zag dat Feli enthousiast naar haar vriendje was gerend. Nieuwsgierig keek ik wie het was, maar ik kon niet meer ontdekken dan een silhouet doordat het donker was. Ik zag dat de twee elkaar uitbundig groetten met een lange en intense zoen. Jakkes. Terwijl mijn hakken op de vloer tikten liep ik naar de auto toe. Zenuwachtig keek ik de straat rond, die zo goed als verlaten was.
Toen ik bij de auto stond kuchte ik een keer ongemakkelijk. De twee maakten zich van elkaar los en ik zag nu meer van de jongen.
Het was een gezicht die ik op dit moment het liefste nu niet wilde zien.
De ogen van de jongen verplaatste zich naar mij en zijn ogen werden groot terwijl ze mij scanden.
De kaak van de jongen verstrakte en hij keek me aan met samengeknepen ogen.
'Amara,' lispelde Daniël kwaadaardig met een holle stem.
~~~~~~~~~~~~
Tum tum tum tummmm.... Dus Daniël is Feli's vriendje?! Hoe kan dat?
Nou dat gaat zo: Amara had nooit de naam van Daniël genomen toen ze tegen Feli over haar "aanranding" , die ene dag dat ze bezoek hadden.
Feli had ook niet verteld van Daniël, omdat ze vaak andere vriendjes had.
Dus, dan krijg je dit...
TAM TAAMMM...
Tien dagen: géén updates, mensen! Ik heb het super druk deze tien dagen en mag niet op Wattpad...
Dus dat wordt erg.
ADIOSSS
I'm gonna miss y'all <3