UPDATE (17)
Jade Carla's Point of View:
"Woohoo!!!" Narinig ko ang mga pagka-lakas lakas na palakpakan mula sa paligid, naalala ko nga palang nagtatago lang ang mga team mates ni Darius sa paligid at paniguradong nakikinig sa usapan namin.
Instead of being angry and mad, I find myself laughing with them. Hindi ko naramdaman ang hiya na narinig nila ang mga drama namin sa buhay, siguro kasi naiintidihan nilaㅡ "Man, you guys were so melo-dramatic!" I heard someone said, I don't know him but he is damn! He has an oozing charisma, handsome face and oh, he is not my type- too bad boy for me.
Binabawi ko na ang sinabi kong naiintindihan nila ang nararamdaman namin, well, si Darius nga lang talaga siguro ang matino sa kanilang lahat at may magandang pananaw sa pag-ibig. Ano nga ba ang ine-expect ko sa mga nagu-gwapuhang mga lalaking ito? It's not that I am saying na wala sa bokabularyo nila ang magseryoso pero halatang halata kasi sa mga pagmumukha nila, but except Darius, of course and I hope so.
Mahinang sinapak ni Darius ang braso nung lalaking nangantiyaw sa amin, "What? You guys really eavesdropped? Kris!!!" Natatawang sabi ni Darius, ganito pala siya kakulit kapag kasama ang mga kaibigan niya, nakakatuwa lang panuorin.
So, his name is Krisㅡ hindi siya masyadong familiar sa akin kaya siguro ay hindi ko siya masyadong kilala, kahit sa mukha man lang. "Mahal na mahal kita~" Kris mimicked Darius, with his horrible Tagalog accent. Kung worst ang accent ni Darius, Kris' was beyond awful.
Darius started throwing things to him, and his team mates started laughing so hard too. And there is Chase, literally laughing like an idiot. 'Yung mga ngiting may masamang binabalak? 'Yung mga ngitian ni Chucky sa horror film n'ung early 90's, grabe ang creepy talaga nang lalaking 'to.
Nakaramdam naman ako na may umakbay sa akin so I looked up, it was Kaizer Perez, Kai for short. Well, who wouldn't know him? Siya 'ata ang number one play boy na nakilala ko sa buong buhay ko, kaya medyo nakaramdam ako nang ilang sa pag-akbay niya sa akin. I am hoping that he is not hitting on me, "Are you scared of me?" He said raising a brow, it gave me chills, kakaiba kasi siya tumitig- parang laging sensual. Ewan ko ba, o sadyang ako lang 'tong may mali?
Tatlong beses akong kumurap bago nagkaroon nang lakas nang loob na makapagsalita, "H-Ha? No!" Nauutal na sabi ko pero alam ko sa sarili ko na I sounded so defensive, hindi naman ako natatakot sa kaniya pero- nakakailang lang talaga siya tumitig. Parang laging makikipag-sex? If you know what I mean?
Tinanggal niya ang kamay niya na naka-akbay sa akin at kumamot sa batok niya, napansin kong may sugat siya sa wrist niya at may tuyong dugo sa kamao, well, sila namang lahat pero ang pinaka-nasaktan (sa tingin ko), ay si Darius. "You know Jade, no matter what happensㅡ don't leave D.O alone." Makahulugan na sabi niya, hindi siya nakatingin sa akin pero kita sa mga mata niya ang sinseridad.
Naguguluhan akong napatingin sa kanya nang matagal, "What do you mean by that?" Iniiwasan kong kabahan pero sa mga pinagsasabi nitong lalaking 'to- natatakot na ako.
Napabaling naman nang tingin sa akin si Kai at nginitian ako na para bang okay lang ang lahat, "I said, don't leave him... It will surely break his heart," Nakangising sabi nito, but more like teasing me. Pero hindi ko maramdaman na talagang biro lang 'yung mga sinasabi niya. Parang may something kasi eh.
May sasabihin pa sana ako kaso tumingin siya sa relo niya at humikab, "It's almost 4 in the morning guys, let's get outta here." Sabi niya at agad na lumapit kay Chase, not giving me a hint kung ano bumabagabag sa kanya. I hope it has nothing to do with me, especially to Darius.
"Let's go, baby?" Naramdaman ko ang paghawak ni Darius sa kamay ko kaya para akong na-stiff sa kinatatayuan ko, add the fact that he called me- baby?!
"Baby?!" I exaggeratedly uttered, I think it's so cheesy... for him calling me baby, me calling him... dad?
Darius just nodded while smiling like a kid who got his favorite flavor of lollipop.
I blinked thrice, "Isn't it awkward if I call you Dad and you call me baby?" I innocently uttered, ngayon lang kasi ako magkakaroon nang endearment- wala naman kasi kaming tawagan ni Elvis noon. And besides, comparing Elvis to Darius won't make any sense. Darius is exotic, so thus, Elvis.
Agad na napakunot ang noo ni Darius, "Dad?!" Bulalas niya, instead of being intimidated, I was amused- ang cute niya kasi, lalo na ang mga bilugan niyang mga mata.
Hindi ko naman mapigilang mapatawa dahil sa itsura niya, gahd, he is so damned cute.
Mas lalong kumunot ang noo niya, "What are you laughing at?" Halos magdikit na ang mga kilay niya sa sobrang pagkakunot nang noo, ang cute niya pa rin!!! >_<
Umiling-iling ako at nagtatakbo palabas n'ung warehouse, sumunod din naman siya pero hindi siya tumatakbo dahil sa nahihirapan pa siyang maglakad, "Ay, sorry!" Sabi ko at agad na nilapitan siya para alalayan na makapaglakad.
Tinitigan niya lang ako at nginusuan, "Bad," He uttered and gave me a quick kiss, "But cute." Nahinto naman ako sa kinatatayuan ko, he stole a kiss from me!!!
I looked at him with my undescribable facial expression, "W-What the..." I crossed my arms and glared at him.
He awkwardly smiled and walked towards me, "I'm sorry baby, I love you." He said while embracing me.
"Tss." I hissed, not giving him a hint of forgiveness.
He looked at me right through my eyes, I looked away- too, sensational. *O* "Hey, baby, look at me." He pleaded so I looked back to him.
"What?" Iritadong sabi ko, I want to test how sweet he is and how he can handle girls with tantrums like me.
He smiled at me with his sweetest smile, "I said I love you, why aren't you answering back?" Nakangusong sabi niya, bakit ba ang gwapo nitong nilalang na 'to? Kahit sa anong ekspresyon nang mukha, gwapo pa rin siya. Ang daya, kung ako 'yan- para na akong tanga.
I smiled back to him, "Tss."
His brows were furrowed again, "Jade, baby, why are you like that? Don't you love me?" May halong pagtatampong sabi niya habang hawak-hawak ang kamay ko.
I caressed his acne-free face, "I do love you, Darius. You just have to find out how much I do." I said and tried giving him a kiss butー
"Hey, love birds! Get your asses here!" I heard Kris shouted, kaya naudlot 'yung binabalak ko. ;A; Kainis!
Darius chuckled, "Now, baby, did you tried stealing a kiss from me?" He was mocking me, I know. But I just laughed, hinila niya na ako papunta sa isang van- kung saan nand'un 'yung ibang mga ka-team mates niya, mga pito lang ang nand'un kasama na si Darius. Mukhang may mga dalang kotse rin ang iba tulad ni Chase.
Now, I remembered, I, Jade Carla Aragon, 20 year old Registered Nurseー I still don't a car with me!!! 囧rz
💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖 💖
Pauwi na ako galing sa hospital, wala namang magandang nangyari. Naiinis pa rin ako, wala na rin naman si Darius sa hospital dahil sabi niya may private Doctor naman daw siya sa bahay nila kaya hindi na daw siya mag-stay sa hospital because it makes him sick more daw. Naintindihan ko naman dahil totoo nga naman, habang nasa hospital ka, mas lalo kang magkakasakit.
Ang hindi ko lang maintindihan eh, it's been a month since we talked and saw each other, 'yung mismong araw na naging kami, 'yun na rin ang huli naming pagkikita. Ito na nga ba ang sinasabi ko eh, bakit nga ba ako nagpadala sa sobrang saya noong araw na 'yun? Eh alam ko naman sa sarili kong parang kabute lang 'yun si Darius, biglang susulpot. Lulubog, lilitaw.
Kaya ayokong maging sobrang saya dahil ang tindi nang balik sa akin n'ung lungkot. Okay lang sana kung nagte-text siya eh, hindi namanー plus, hindi ko pa alam ang cellphone number niya. Oh 'di ba? Ang saya lang ng sitwasyon ko.
Nakaramdam ako nang pamamasa ng pisngi, umiiyak na pala ako. Hinawi ko ang mga luhang dumadaloy sa mukha ko. Lagi na lang akong umiiyak nowadays. Hay, kasalanan 'tong lahat ni D.O eh. Kabwisit!!!
Malay ko ba? Malay ko ba na baka pinagti-tripan lang pala talaga niya ako. Nakakainis! Ayokong maniwala sa mga nakikita kong nangyayari sa aming dalawa (meron nga bang kami?) pero he left me no choice. Kumbaga, 'yun na lang 'yung binigay niyang option na paniwalaan ko.
"Jade!" Narinig kong may tumawag sa akin kaya agad na pinunasan ko ang mga luha ko at nilingon si Elle.
Binigyan ko siya nang isang napakagandang pilit na ngiti, 'di ko kasi kayang ngumiti nang maayos sa sitwasyon ko ngayon eh, "Uy, Elle. Bakit?" Nakangiting sabi ko habang kumakaway sa kanya, kumakaway kasi siya sa akin.
Ngumiti siya pero napawi din, "Umiiyak ka ba?" Puna niya sa akin habang inuusisa ang mukha ko.
Umiling ako, "Hindi, ah!" I denied.
Tumango-tango naman siya, "Sige, sabi mo eh." She shrugged her shoulders.
Hindi ko pinansin 'yung ni-react niya sa pagtanggi ko na 'di ako umiyak kahit na super obvious naman talaga na kagagaling ko lang sa pag-iyak, "'Di ba shift mo pa? Bakit n'andito ka na sa may terminal tapos naka-scrub suit ka pa, pagagalitan ka ng head nurse niyan." Paalala ko sa kanya, bawal kasing lumabas ng operating room ng 'di naka-proper attire or at least apron.
She hissed, "H'yaan mo na 'yung masungit na head nurse natin, wala naman siya magagawa- nakalabas na ako. Haha!" Tumawa pa siya nang malakas, medyo baliw talaga.
Napailing na lang ako, "Ano ba kasi 'yun at hinabol mo pa talaga ako dito sa sakayan?" Sabi ko at isinukbit na sa balikat ko ang medical kit ko.
"Ah, oo nga pala. May alumni party bukas sa resort nila Venice bukas, unofficial na announcement kaya hindi sa school gaganapin." Sabi niya habang nagkakamot ng braso, napansin kong naka-gloves pa siya. Hay nako, baka matanggal siya sa trabaho niya niyan eh.
Medyo nagulat pa ako sa mga sinabi niya dahil sa resort nila Venice gaganapin 'yung party, to think na best friend ko si Venice at ako ang huling nakaalam. Nakaramdam ako ng inis, pakiramdam ko kasi pati best friend ko eh tine-take for granted lang ako. I thought that Venice will always be there for me, but, I guess that thought is definitely wrong.
Tinitigan ako ni Elle, "Alam ko 'yang tumatakbo sa isip mo, Jade. Venice tried to contact you weeks ago, oo nga pala, nasaan ba ang cellphone mo, ha?" Usisa niya sa akin.
Nilabas ko naman ang phone ko at tinitigan, pero ayaw mag-on. "Wala na 'atang battery?" Tanong ko sa kanya.
Muntik na akong batukan ni Elle, "Hay, naku, Jade!!! Ewan ko sa'yo. Nako, ayusin mo 'yang sarili mo. Lalo na bukas, Sabrina will come." Sabi niya pa habang inaayos ang scrub suit niya.
Para akong napako sa kinatatayuan ko nang marinig ko mula kay Elle na nandito na ulit sa Pilipinas si Sabrina, "K-Kailan pa...?" Nakaramdam ako ng takot, si Sabrina ba ang dahilan ng pagkawala ni Darius na parang bula? Natatakot ako, Darius is all I have right now. Kung sakaling akin nga siya... natatakot ako na mawala sa akin si Dariusー dahil nandito na si Sabrina.
Napalingon sa akin si Elle, "Ha? 'Yung ano?" Nakakunot noong tanong niya.
Nangangatal ang labi ko, nanginginig ang kalamnan ko- I am afraid, please, no. "S-Si Sabrina... a-ano... uh- k-kailan pa dumating...?" Nanlalamig ang mga palad ko, pinagpapawisan din ako nang malamig sa noo ko.
"Ah, last month pa!" Nag-hand gesture pa siya, hindi ko nga lang maintindihan dahil wala ako sa katinuan na umintindi, "Oh siya, babalik na ako sa loob, tapos na 'yung 10 minutes break ko eh." Sabi niya at agad na tumakbo papunta sa may hospital.
Nakaramdam ako ng panlalambot sa mga tuhod ko kaya napaupo ako sa upuan dito sa waiting shed, hindi ko na rin napigilan ang mga luhang nag-uunahang bumuhos mula sa mga mata ko. Nakakatawa mang isipin pero nasasaktan ako ngayon, ayokong paniwalaan 'yung mga konklusyon na nabubuo ng isip ko pero wala naman akong dahilan para hindi paniwalaan 'yun.
Maybe, I was not really good enough for Darius.
Kung ako, hindi siya itinuturing na rebound. Baka siya, 'yun ang turing sa akin. Hahaha. Napaka-pathetic ko talaga.
Para akong zombie na naglalakad papunta sa apartment namin ng pinsan ko, wala siya diyan ngayon dahil sabi niya kahapon ay may aasikasuhin siya. Kaya, solong-solo ko ang bahay para mag-senti at maging emosyonal.
Nakailang buntong hininga ako bago makarating sa gate.
Medyo na-disappoint pa ako dahil mukhang nasa loob na ang pinsan ko ng apartment dahil bukas na ang gate at pinto. Hindi naman siguro magnanakaw ang nakapasok dahil wala namang bakas na force entry.
Bubuksan ko na sana ang gate namin nang biglang may tumapik sa akin, literal na nanlaki ang mga mata ko nang makita ko si Kai. "A-Anong ginagawa mo dito?" Naguguluhang tanong ko sa kanya, masyadong creepy pa dahil nakasuot siya ng hoodie at madilim na rin, tanging poste na lamang ng ilaw ang nagbibigay ng liwanag.
I saw his famous smirked, hindi ko alam kung ito ba ang tamang panahon para gawin niya iyon, "Jade, I told you that a month agoー don't leave D.O alone." May halong inis pa na sabi niya.
Kumunot ang noo ko at nagtaas ang presyon ko sa katawan, nanggigigil pa naman ako kapag ito na ang usapan. Ako pa talaga ang nang-iwan kay D.O na mag-isa? Ay, putangina pala talaga nila eh.
Tinulak ko si Kai palayo, "Eh tangina niyo pala eh, ako ba ang nang-iwan?!" Hindi ko mapigilan ang mapa-iyak. Ang tagal ko ng tinatago itong sakit na nararamdaman ko. Now that he pulled the trigger, siya ang pagbubuntungan ko ng galit.
"What the fck?!" He cussed, nakalmot ko kasi ang pisngi niya at nagkaroon ng gasgas. Nakaramdam ako ng guilt, hindi naman si Kai ang may kasalanan kung bakit ganito eh. Wala naman 'ata siyang alam sa mga nangyayari kaya gan'un.
I frustratedly ruffled my well bunned hair, "Aish, just leave!" I shouted. Buti na lang at wala masyadong tao sa paligid.
"Shut up!" Singhal sa akin ni Kai kaya natigilan ako sa pagsigaw at pag-iyak. Tinulak niya ako papasok ng apartment...
"Bitawan mo nga aー"
SHIT.
😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳 😳
UPDATED 131028 1:50PM, Monday.
[Author's Note]
I told you guys, I will update everyday. Hahaha, sorry if it's a bit dramatic and lame. I'm out of the genre, I guess? But, this story is not belong to Humor so I can do it a bit dramatic and stuff. I'm no good in entertaining people, though.
I appreciate readers who comment long, bothering theirselves messaging me and posting in my message board. I am reading those, really. That's why it really boosts me up to update as fast as I could.
Anyways, as for the game we had last Saturday night- it's still ongoing so pass all of your entries.
Don't worry, your entries won't be rejected. But of course, there should be a winner, the person who will win will be the leading lady. And as for the others, you can be one of the supporting roles and especially, my favorite part of the story, the antagonists. ✌️
Oh well, among the XOXO Basketball Team titles, which of it look interesting? I appreciate if you will answer.
For me, as a reader who will read itー it would be the Part 7 and Part 12. Obra Maestra, Picasso and Trick or Troll.
Too much for this, you think?
Okay, that's all for the announcements today. I hope you guys like my stories. Hehehe.
PS: Don't forget to pass your entries!!!
XOXO,
stylistnoona
PPS: Can you follow me on twitter? Just search @stylisteonnie 💋 Gomawo〜