CHAPTER 43 : THINKING OF YOU
KIEN’ POV
What happened?! Dang! That’s not me. fudge!
Why am I c-crying?
What the hell is going on?
Argh! Ayoko lang naman makipag usap muna kase nga ayokong dumating sa point na yun. Pero ano?! Nangyari parin. Bwisit!
Nagpapalamig lang naman ako eh. Bakit ganun siya? Parang tanga naman din eh. Nakakainis! Bwisit talaga!
Una palang naman oo alam ko ng napipilitan lang kaming dalawa dito. Kahit naman ako against pa din dito.
Pero bakit ganun? Ano tong weird na to? Bakit ako nakaramdam ng something na di ko mapaliwanag kung ano? Nakakatanga.
At ang mas nakakatanga, bakit ako umiiyak?
Naguguluhan na talaga ako.
Bago na naman to eh. This feeling is really strange.
Ni hindi ko pa talaga to nararamdaman.
Hinayaan ko nalang yung mata ko na umiyak. Ayaw tumigil eh. Edi hayaan, nakakadagdag inis lang kase na pinupunasan ko tapos tuloy padin ang pagpatak ng luha. Tss.
Pumikit nalang ako. itutulog ko ang frustration na to.
Kinabukasan...
Maaga akong gumising para makaalis ako sana agad ng bahay pero kung inaasar ka nga namang talaga. Ang aga din niya gumising.
Ang aga aga, badtrip na naman ako. tsk!
Lalabas na sana ako ng dinning room habang di niya pa ako napapansin pero inaasar nga ako ni tadhana, napansin niya ako. bwiset! >_<
“di ka kakain?” seryoso niyang tanong.
Kakain sana. E nakita kita? Nakakawalang gana! Tss.
“di na busog pa ko.”
Peste! Gutom na gutom na ako! bakit kasi ang aga niya gumising? Di pa ako nagdidinner kagabi ng dahil sayo. Litsi!
“magbaon ka nalang. Eto oh. Hinandaan na kita.” Sabay abot ng lunch box sakin.
Tiningnan ko lang yung inaabot niya. Ayoko nga. Ano to? Suhol? Ulul!
“sige na, kunin mo na.” Sabi niya sabay lagay sa kamay ko. “Kainin mo yan ah. Peace offering ko yan. Pasensiya na talaga. Sorry for what happened last night. Di ko yun sadya. Kung talagang ayaw mo parin ako kausapin kapag nasa school tayo, sige di ko na ipipilit pa. Basta bati na tayo ha?”
Muntik ko ng mabitawan yun hawak kong lunch box.
ANO DAW?! Grabe! Napanganga nalang ako dun sa huli niyang sinabi. Okay lang ba tong isang to? Isa pa tong weird eh. Nakakabadtrip lalo. Naweweirdohan na nga ako sa sarili ko. Nakikisabay pa. Hays!
“okay.” Yun nalang sinagot ko. Di ko alam kung bakit ako um-okay. Andami ko ng involuntary na ginagawa. Peste!
Tumalikod na ako. gulong gulo na ako sa mga ginagawa ko. Galit ako pero tinanggap ko yung hinanda niya? Tapos pumayag pa akong okay na kami. Walanjo naman talaga oh oh. Ano bang nangyayari sakin?
Paglabas ko ng dinning area. Bigla niya ako hinila paharap sa kanya.
And to my surprise, he holding a bouquet of pink roses.
At nakangiti pa siya.
*dugdug dugdug
Anong meron sa heartbeat ko?
Waaaaaah! Ayoko na! bwisit na talaga. Ano bang nangyayari sakin? May sakit na ata ako eh.
Tumalikod na ako agad. Di ko na alam irereact ko.
“oy! Kala ko ba bati na tayo? Bakit ayaw mo tanggapin?” sabi niya sa likod ko.
Hawak mo lang kaya. Malay ko ba na ibibigay mo pala yan sakin.kupal din eh.
Humarap ako ulit.
“hindi mo naman sinabing para sakin eh. Kala ko pinapakita mo lang. malay ko ba? Salamat.” *pokerface
Kinuha ko yung bulaklak at bumalik sa kusina. Kumuha ako ng Jar at nilagyan ng tubig tsaka ko nilagay yung flowers.
Tapos lumakad na ako diretso palabas ng bahay.
“hahatid na kita. Tara!” sabi niya.
“wag na. hapon pa class mo diba?” totoo naman na hapon pa pasok niya. Tsaka ayoko pahatid. Gusto ko umiwas.
“oo nga. Pero remember? Hindi ka na pwedeng mag taxi.” He said and winked.
WHAT THE!!!
May problema ba mata nito? Kirat na ata.
Hindi ako lumakad papuntang sasakyan niya kaya ang siste, hinila niya ako. =_=
Salamat ha?! Tss.
**
“huy! May Kien ba dito?”
Napatingin ako sa nagsalita. Si Gelay pala. Sa sobrang kakaisip di ko na namalayan yung mga nangyayari.
“bakit? Ano problema mo?” natanong ko nalang. Di ko kasi naintindihan yung sinasabi niya kanina.
“hayst! Sabi na di ka nakikinig eh. Bakit ba parang ang lalim ng iniisip mo?” nakakunot noo naman niyang tanong.
Hay!
“hindi ko rin alam.” Sabi ko nalang.
Tumawa siya bigla.
“iniisip mo fiancé mo no?”
Natigilan ako sa tanong niya. Nababasa niya na ba ngayon yung nasa isip ko?
At isa pa, bakit ko nga ba siya iniisip?
Hala! Nakakabobo naman to.
“silence means yes?” dagdag niya pa.
“HINDI AH!” aww, tangamo Kien. Masyado defensive sagot mo.
“hahaha! Okay. Sabi mo eh. Di ko na ipipilit kahit na halata naman. Hahaha!” sabi niya na tawa ng tawa. Letche talaga to.
Inirapan ko siya at lumabas ng room. Lunch break na kasi. Di ko lang namalayan kanina kasi nga, nagi-space out ako. Tsk!
“hoy babae! Lakas mo talaga makaiwan. Galit ka ba?” sabi ni Gelay habang hinahabol ako.
“tss. Wag ka maingay. Gutom na ako.”
“ako din eh! Haha! Tara, dalian natin.” Sabi niya na mukhang sabik sa pagkain. Hala sige! Haha.
Pagdating namin sa canteen naupo agad kami dun sa favorite spot namin.
“ano sayo best? Sagot ko na.”
Sayang! Dadamihan ko sana para maubos pera niya eh. Kaso may baon ako..
“juice nalang. May baon ako eh.”
Halata ang pagkabigla sa mukha ni Gelay. Haha! Ang pangit talaga nito ma-shock. Hahaha!
“seriously? Si Kien Gaille Lim may baong lunch? Waaaa! Hindi nga best? Ako na sasagot oh. Wag ka na mahiya.” Sabi niya habang nanglalaki butas ng ilong hahaha.
Anong kala nito? Wala akong pera? Mayaman ako nu. Haha!
“haha! Ang kulit mo talaga Best. Orange juice nalang. Pinabaunan kasi ako ni Chase.”
At sa sinabi kong yon. Lalong lumaki ang mata at butas ng ilong niya. Hahaha!
“stop giving that look, Gelay. Haha! Ang pangit mo! Hahaha”
Nakakatawa kasi talaga yung reactions niya hahaha. Adik eh. Naluluha na ako sa pagtawa.
Bigla siyang sumigaw.
“WAAAAAAAAAH! Kayo na! lumilevel up na ha? Hahaha. Im happy for you Best. Yieee! Ang sweet ni Fiance ah! Ghad! Kinikilig ako! Hihihi.”
Walanjo! Rinde ako sa isang to.
“wag ka nga maingay. Bumili ka na lang. bilis na! gutom na ako.” Sabay tulak sa kanya palayo.
Ngumiti siya ng nakakaloko.
“gutom o gusto ng matikman ang luto ni loverboy? Yieee. Hahaha!”
“bwisit! Tumigil ka nga! Bilis na, layas na!” taboy ko sa kanya para bumili ng pagkain niya.
Tumatawa siyang umalis sa harapan ko.
Habang inaantay ko siya, bigla nagbeep yung phone ko.
1 message received.
FROM: CHASE
Eat ka na ng lunch. See yah later. Eatwell. ^_^
Halaka!
“hoy! Nakangiti ka dyan?” si Gelay na nasa harapan ko na pala.
“huh?!” sagot ko nalang.
“sabi ko bakit ka ngumingiti? Sino yang katext mo?” she asked while smiling from ear to ear.
Tinapatan niya ako ng salamin niya at nakita kong nakangiti nga ako.
Waaaaaaah! Baliw na ba ako? Bakit ako ngumingiti?
“kain na tayo.” Sabi ko nalang.
Shocks! Ano na bang nangyayari sakin? Epekto ba to ng muntik ma-rape?
Tahimik lang kaming kumakain.
After naming kumain bigla nagsalita si Best.
“ang ganda ng aura mo ngayon, best! You seems to be happy. Di mo man sabihin sakin, alam kong Masaya ka. Tagal ko yang di nakita sayo eh kaya di mo man sabihin halata ko parin. Inaabangan ko kaya yan. Haha! Basta kung ano mang reason niyang pag ngiti mo unconsciously, im happy. Im happy to see you like that.” She said and smile showing her happiness that reaches her eyes.
Di ako nakapag salita.
Magaan nga yung feelings ko ngayon. Light lang yung aura. Im a really happy? Pero bakit?
Naguguluhan na talaga ako.
After nang sinabi niya di na ako nakaimik ulit. Ewan ko, wala ako masabi eh. Na speechless ako? haha! Lagi naman akong walang imik ah.
Bumalik kami ni Gelay ng tahimik sa room. Wala talaga ako masabi eh.
Di na ako nagsalita, may iniisip ako eh. Naiisip ko siya. Bat ganun?
3 subjects ang natapos ng di ko namamalayan. Wala talaga ako sa sarili. Nakatulala lang ako tapos naiisip ko siya.
Tapos di ko makuha ang sagot sa tanong ko kung bakit ko siya iniisip.
Yung paghahanda niya ng baon sakin, yung paghingi ng sorry na parang bata, yung pagbibigay niya ng pink roses sakin. Yung pagpapatameme niya sakin kanina at ang pagngiti ko nung nagtext siya.
Ano na ba talagang nangyayari? Sobrang nawewierdohan na ako.
Dati naman wala lang siyang epekto sakin, pero bakit ngayon ganito na? Ano nab a kasing nangyayari samin ha?
Naglalakad na kami ni Gelay papunta sa parking lot ng may makabangga ako.
“aysht!” asik ko.
“lalim ng iniisip mo, ano bang iniisip mo?” tanong nung nakabangga ko. Di ko siya Makita kase kinukuha ko yung nalaglag kong hawak na papel.
“IKAW!” sigaw ko. Bwisit eh. Pakialam niya ba kung anong iniisip ko?
Pagharap ko...
NGANGA!
Tungunu!
Nakita ko sa peripheral vision ko ang mukha ni Gelay na nagulat.
Kahit naman ako, nagulat din.
Si CHASE kasi yung nakabangga ko. Tapos... waaaaah! Nakangiti siya. Argh! Bwisit naman eh. Bakit kasi pabalang ako sumagot.
“haha! So kaya wala ka sa sarili dahil iniisip mo ko? Haha! Tara na nga umuwi.” Sabi niya habang tumatawa.
Ako naman, napayuko ako. pusa naman oo. Pahiya ako dun ah.
Hinila niya ako deretso sa parking lot hanggang kotse niya.
Pero bago niya ako tuluyang nahila, tumingin pa ako kay Gelay na ang ganda ng ngiti at nag good sign pa. Anong iniisip niya?
Tapos pakiramdam ko ang daming nakatingin samin kanina kaya lalo kong pinagbutihan ang pagyuko. Nahihiya ako!! bwisit naman eh.
Pinagbuksan niya ako ng pinto ng kotse kaya pumasok nalang ako ng tahimik.
Tahimik lang ako hanggang sa makarating kami sa bahay. Ewan, wala ako gusto sabihin eh.
Pagkapasok namin sa bahay bigla siyang nagsalita.
“di ka ba napapagod?” biglang tanong niya kaya napalingon ako sa kanya.
Binigyan ko lang siya ng ‘ huh?!’ look.
“kasi kanina ka pa tumatakbo dito sa isip ko... and i wont get tired THINKING OF YOU.” He said then wink.
Napaiwas ako ng tingin sa kanya tapos Parang nakaramdam ako ng pag-iinit ng mukha kaya dali dali akong umakyat papunta sa kwarto ko.
Napasandal nalang ako sa likod ng pinto ng kwarto ko.
“i don’t know, but im also THINKING OF YOU the whole day.” nasabi ko nalang tapos deretso papuntang kama at pasalampak na humiga. Tumingin muna ako sa kisame tapos sa di ko malamang dahilan napangiti na naman ako. nakangiti ako bago ako pumikit at nakatulog.
Hindi ko na nasabi kay Papa yung tungkol sa dapat sasabihin ko dahil sa away namin kagabi. Nakalimutan ko na eh. Tsaka okay na naman kami eh. Next time nalang. Haha!
[A/N: pansin niyo guys? ang adik nang UD's ko haha. dalawa inupload ko ngyon para sa inyo. hihi. bait ko ata? haha. pero yun nga,ang adik ng UD ko kasi bati away bati. haha. malakas tama ko, pasensiya na. haaha. oh sya. sana nag enjoy kayo. hehe.
pagnakita niyo kong online, feel free na kausapin ako. gusto ko rin ng kakwentuhan. hihi.
pwede niyo ba kong iinspire? comment naman kayo para mainpire ako. babaw ko no? haha. basta masaya na ako dun!
first comment in this chapter sa kanya ko dedicate ang next chappy. okay? hahaa,
LOVELOTS!]