Puan Amalina yang tersedar daripada lamunan terus memandang Kayla. Senyuman manis dihadiahkan buat anak manjanya itu.
flashback.....
Pada petang itu , Puan Syarifah datang ke rumah Puan Amalina serta Encik Syahril bagi memutuskan tarikh perkahwinan anak terunanya itu.
"So , how we are going to married this two fluffybird?" Soal Puan Syarifah Nur Syakira seraya menghadiahkan senyuman kepada Puan Amalina dan Encik Syahril.
"em how about kita sandingkan diorang dahulu then baru kita kahwinkan diorang ? So senang sikit . takdela banyak sangat ragam anak dara saya tu" Kata Puan Amalina seraya membalas senyuman tetamunya itu.
" hahahaha betul tu , anak teruna saya tu bukan boleh percaya kang dia buat kerja gila dia habis saya , nasib baik perkahwinan ni atas permintaan ayahndanya"
" Saya faham hasrat Encik Syed Badaruzzaman itu , ye la dah lama kan kenal . lagipun saya kenal Zafran sejak kecik lagi mungkin dia sahaja yang tak ingat saya tapi saya tahu dia boleh jaga anak dara saya dengan baik " Kata Encik Syahril yang tiba tiba mencelah.
Memang benar , waktu kecil dahulu Zafran selalu datang bermain di rumahnya ketika Kayla tidak wujud lagi. Zafran terlalu rapat dengan Encik Syahril dan Puan Amalina tetapi apakan daya pekerjaannya sebagai ahli perniagaan banyak berpindah randah , disebabkan itu juga Kayla terpaksa bertukar tukar sekolah .Dan sebab itu juga , Kayla kurang mempunyai kawan rapat.
"Baiklah kalau dipihak perempuan dah kata begitu pihak lelaki hanya mengiayakan sahaja. Jadi hantarannya tiga ribu la ye ? " Kata Puan Syarifah Nur Syakira.
"haah , kalau begitu saya setuju la dengan apa yang Puan Syarifah cadangkan"
" ehh buat apa nak puan puan dengan saya , kita kan dah nak berbesan panggi je syaf" kata Puan Syarifah seraya gelak
Dan tercetusla ketawa daripada kedua belah pihak
××××××××