[68] Current Gangmates
KURT'S POV
Mariz and Brenan took me to an old warehouse. They said to me that this is where we gathered and talked about some underground stuff. I really didn't think I'm a high-profile gangster before. Napakabayolente ko pa lang tao. I suddenly thought if I already killed anyone before, haven't I?
"We're here..." Mariz announced and then sat on one of the monobloc chairs aligned across the long wooden table. Kung idedescribe ko ang kwartong ito, masasabi kong isa itong madilim at kulob na kwarto. May isang ilaw lang na nagpapaliwanag sa buong kwarto at tanging maliit na refrigerator lang ang gamit na nakikita ka bukod sa mesa at upuan dito.
"Nasaan na si Kuya Morris? Akala ko ba nandito siya?"
"Nandito nga siya. Nakita ko yung motorbike niya sa labas eh," Brenan retorted as he took a bottled water from the fridge. Lumapit siya sa amin tapos ay binigyan kami ni Mariz ng tig-isang tubig.
"Thanks..." I murmured.
He sat across to me and then noticed him looking at me intently. I got conscious by how he looks at me. "Wala ka talagang naaalala kahit konti lang, pare?"
"I..-"
Mariz interrupted me, "Wala nga siyang naaalala, Brenan. Kahit tanungin mo pa siya eh."
Brenan raised his hands in surrender, "Fine... Naninigurado lang. Akala ko kasi sa mga pelikula lang nagkakaroon ng amnesia ang isang tao."
"Bat ba kasi ang tagal naman kasi ni Kuya Morris eh!" Mariz folded her arms across her chest and then slumped herself on the backrest of the chair. Tumingin naman siya agad sa akin at ngumiti, "Gutom ka na, baby love?"
"Pfft! Baby love?!"
Mariz shot Brenan her glare. Nagreact kasi si Brenan sa pagtawag niya sa akin ng baby love. May masama ba dun? Hindi niya ba alam na yun ang tawag sa akin ni Mariz noon?
"Baby love is what he calls me so shut up, Montemayor!"
"Fine, fine..."
Few minutes have passed when somebody entered this dark room. Hindi pa man siya nagsasalita ay alam ko nang may tao sa pinto dahil sa amoy ng usok ng sigarilyo. We all looked back to see him and there, we saw a guy wearing an all-black attire. We caught him wearing his black sando as he walked in the room.
"Am I late?"
Brenan replied, "Nainip ang kapatid mo kakahintay sayo."
"Simulan na natin 'to, Kuya. Mamimili pa kami ng gamit ng baby namin~" Mariz said enthusiastically. Mamimili ng gamit? Darnit. Ibig-sabihin nun, hindi pa ako makakauwi pagkatapos nito?
"Settle down, Mariz." The guy sat on the head of the table. He suddenly looked at me, as though observing. "Hey, Kurt. Long time no see. Kamusta?"
"Ayos lang."
He smirked, "Natatandaan mo pa ba ako?"
I slightly shook my head. G*go ba siya? Hindi niya ba alam na may amnesia ako? Tss. I hate it when people around me remind me of my amnesia.
Sumandal siya sa swivel chair at bahagyang iginagalaw-galaw pakaliwa't-kanan ito, "Let me introduce myself then. I'm Morris Valencia... The leader of the Black Ace gang and at the same time, your bestfriend."
My brow creased in reaction to what he has said. Bestfriend?
"Kapatid ako ni Mariz. We used to be best of friends before, secretly though. Has anyone told you that Black Ace is your current gang?"
Tinignan ko saglit si Mariz sa tabi ko. She was smiling sweetly at me.
"... And X10 is my former gang? Yes."
He chuckled meaningfully. Si Brenan naman, kanina pa walang reaksyon.
"Two years ago, inalok ka namin na sumali sa gang namin. You gladly accepted our offer anyway and abandoned your gang without any prior notice to them. Sabi mo kasi ay nagsasawa ka na sa kanila." His voice is calm, emphasizing every words that come out from his mouth. He's speaking clearly and I think he's sincere with it.
"Of course, as being X10 minus you, nagreact sila. Inabandona mo nga naman sila eh... Hinamon kami ng lider-lideran ng X10 which is Alexander de Silva. Hinamon niya tayo sa tres battle..."
"Tres battle?" I asked, confused.
He gladly nodded his head, "Tres battle, which the opponent will choose three-" He raises his three fingers in mid-air. "-Three Black Ace members. Kapag natalo niya ang tatlong iyon,pwede nilang gawin ang gusto nilang gawin sa amin at yun ay ang ang maging lider si Alexander ng gang natin. They chose our rank 5, me and of course, you."
I didn't utter a single word. Curiosity is now drawn into me.
"Unfortunately, they defeated us. Naging lider si Alexander nung gabi din yun and right away, binuwag niya ang Black Ace." He smirked to me and shot me the dangerous stare of his. "Pero isang araw, nabigla kami ng lapitan mo kami. You want us to be back together. And with that, we became a gang again secretly. Hindi alam ng X10 dahil galit ka sa kanila. You became our rank 2, and the spy as well to the X10 for almost 3 years. Nalaman mo sa kanila na balak nilang patayin ang kapatid ko dahil sa tinuturing nilang Princess ng gang, which is your fiancée'."
I got dam-n confused on what he was telling me. Bakit ba ako nagalit sa X10? At bakit naman nila gustong patayin si Mariz?
"Bakit ba ako nagalit sa X10?"
He showed me his lop-sided smile, "You've got so tired of their immaturity. You wanted new mates. Simple as that."
"Eh bakit naman nila gustong ipapatay si Mariz? Anong kasalanan niya?"
He stood up and transferred infront of me. "Kasi, nalaman nilang may nabuntis ka at nakikipagkita ka sa kapatid ko. Masyado silang loyal kay Gail to the point na kaya nilang patayin ang kapatid ko na mahal na mahal mo para walang umepal sa relasyon ninyo ng fiancée mo," he then looked to Mariz. "Right, Mariz?"
"Yes, Kuya."
"See? Hindi nila alam na kasapi ka na pala sa gang namin for almost three years. Wala silang idea na may spy ang Black Ace sa gang nila. In fact, tinuturing ka pa rin nilang Leader. Yun nga lang, nagsolo flight sila sa pagplano kung paano papatayin ang kapatid ko. Alam kasi nilang magagalit ka kapag ginawa nila yun. Inahas ka nila... Kaso, wala eh, nalaman mo rin. T*nga sila eh..." Umabante siya sa akin saka siya ngumisi ng nakakaloko, "Dun na natin ipapasok kung paano ka na-coma."
Mas lalo akong nacurious sa sinasabi ni Morris. Sa boses niya, nararamdaman ko yung paninindigan niya.
"Napuno na ang pasensya mo sa kanila. Sumagad na, 'tol. Ayaw mo syempreng mapahamak si Mariz kaya naman ipinatawag mo ang buong gang mo para sabihin sa kanila na wala silang kwenta... na gusto mo na silang buwagin dahil nasa poder ka na namin... Na tigilan na ang plano nila sa kapatid ko. Dun na sila nagalit... Dun ka na nila binugbog. Kaya ka na-coma. Kaya ka may amnesia ngayon."
He lit up a cigar and puffed out a smoke through it.
"Yun ang totoong nangyari... Ayaw ka naming magmukhang t*nga sa harapan ng X10 kaya sinabi ko sayo ito. Kung hindi lang sana kami nahuli ng pagdating para tulungan ka, sana walang nangyaring masama sayo, dude. We're very sorry for being late..."
So, that's what happened before I got coma, isn't that? Fck that X10...
CHLOE'S POV
Kasalukuyan kaming nasa isang beauty salon ngayon ni Dustin. Wala na rin naman kaming klase kaya dumiretso na kami dito. Yebah! Nagpromise siya sa akin na sasamahan niya akong magpa-pedi/manicure kaya tinupad niya naman. Sinabihan ko na rin siya na magpa-haircut na kasi humahaba na yung bangs niya. Daig pa ang bangs ko! XDDD
"Anong color po ng nail polish, Ma'am?"
"Neon pink nalang... Para hoooot! Hihihi!" :"">
"No," napataas ang kilay ko nang marinig ko ang matigas na no ni mhine habang ginugupitan siya ng buhok. Nasa harapan ko lang naman siya kaya kitang-kita ko siya. Nangingielam?! -_- "Make it colorless." =___=
"Ah sige po... Colorless nalang."
"Bakit ba nangingielam ka, mhine? Gusto ko, neon pink eh!" Inungusan ko lang siya dun sa salamin. "Neon pink, miss ha?"
"Okay po..."
"No, colorless lang. Mas maganda ang simple. Kpopper ka ba?" =___=
"Edi ikaw at oo, Kpopper ako!" Bulyaw ko sa kanya. Wala na akong paki kung pagtinginan na kami ng ibang customers. Pare-parehas lang naman kaming nagbabayad dito. "Miss, make it neon pink. Bibigyan kita ng malaking tip." ~___~
"Ano po ba talaga?"
"Miss, make it colorless. I'll triple the tip." =___=
Ang arte! Kaloka 'tong si Dustin. Nangingielam ng nail polish ng may nail polish. Tsk tsk! Sa susunod nga hindi ko na siya isasama sa salon. Buhusan ko siya ng isang timbang colorless nail polish dyan eh. Hmp! >.<
Napasimangot nalang ako nang umpisahan nang pasadahan ng colorless nail polish ang kuko ko sa paa.
"Miss, lagyan mo nalang ng white color yung nailtips ko ha? Walang dating eh." Bulong ko sa kanya. Bumalik na ako sa pagbabasa ng magazines nang biglang mag-ring ang phone ko. Nilabas ko naman ito agad at tinignan kung sino ang tumawag.
"Sino yan?" =___=
Sinamaan ko lang ng tingin si Dustin. Pati ba naman ang tumatawag sa akin, tinatanong pa? "Si Warren po ito." Bleh :P
He just eyed me coldly through the mirror, "Okay. After this, I'm gonna meet Jenine." =___=
"Kwento mo sa turtle~! Wala naman dito sa Pilipinas yang ex mo. Hmp! Imbyerna!" Umiwas na ako sa kanya ng tingin saka ko tinap ang answer key ng phone ko. Actually, si Kaye Anne yung tumatawag eh. Lels ^^
"Hi, Kaye Anne..."
["Sissy~"]
"Oh?" Bat parang problemada yata ang g*ga? Ooppsss. Don't say or think bad words pala. Makukurot ako sa tagiliran ni mhine. -__-
["Si Nathan kasi eh~"]
"Oh anong meron dun? Kinukulit ka na naman ba?"
["Hindeeeee! Sabi ni Danica, sinubukan daw magpakamatay ni Nathan dahil sa ... akin?"]
"Huh?!?" O____O
["Oo, check mo nga kung totoo. Pumunta ka naman sa hospital..."]
"Bakit ako? Bakit hindi ikaw?" Ako ba ang dahilan ng pagpapakamatay ni Nathan? Uwaaaaah! Suicidal na rin ba si Nathan?! Gosh, napapalibutan ng pasaway na lalaki si Kaye Anne O_______O
["May laban ang team nina Austin ngayon tsaka papakilala ko na si Austin sa parents ko mamaya. Hindi ako pwede. At.. At saka si Austin na ang concern ko ngayon. Siya ang boyfriend ko eh."]
Napabuntong-hininga nalang ako. Kawawang Nathan. (_ _")
"Sige, inform nalang kita 'pag patay na si Nathan." -__-
["Sissy naman!!!"] >.<
"Bahala ka ngang babae ka! Bye na nga!"
Binabaan ko na siya ng phone saka ko tinignan si Dustin sa harapan ko. Nakatingin rin naman siya sa akin. "Dustin, tara sa ospital niyo. Puntahan natin si Nathan.."
***
Pagdating namin sa ospital, nahanap namin agad ang hospital room ni Nathan through the help of my mhine. Hawak-kamay naming hinanap ang room niya sa 5th floor.
"Ito na yun, mhine. #2861..." =___=
"Nakikita ko nga, mhine. Hindi ako bulag, okay?" ~__~
Sinamaan niya lang ako ng tingin, "Sinabi ko bang hindi mo nakikita? Sige, baragin mo pa ako. Tss." =__=
"De joke lang. Init ng ulo mo ngayon, Dustin. Meron ka ba ngayon?" >.>
"Baka ikaw ang meron." =___=
Matripan nga si Dustin. Mehehehe! >:) "Paano ako magkakaroon kung buntis ako. Buntis nga ako, diba?" (~~,)
Tinignan niya ako na para bang walang karea-reaksyon. "Oh? Sinong ama?" =___=
Nagroll eyes lang ako sa kanya. Kairita! Lakas makabasag ng trip nito. >.<
"Pasok na nga tayo..." Hindi na ako kumatok man lang. Dahan-dahan kong pinihit ang doorknob. Hindi ko pa naman nabubuksan ito ng tuluyan ay narinig ko nang may nag-uusap sa loob. No, scratch it. Nagbabangayan pala. >.>
"Sssshhhh..." Senyas ko kay Dustin. Makikinig muna ako~
"Hindi mo naman kailangang gawin yun, Danica. Sabi ko naman sayo na sumusuko na ako diba?"
"Eeeeeh! I don't care. Malay mo, gumana ito diba?"
"Tsk! Paano kung natuluyan ako? Dalawang sleeping pills yun!"
"Hindi ka naman namatay diba? May missions ka pa sa earth eh."
"Tss... Nakakahiya naman kay Kaye Anne. Iistorbohin pa natin siya. Ikaw ang magsabi sa kanya ng totoo."
"Okay, okay. Sasabihin ko sa kanya na ako ang may pakana ng lahat... Na ako ang naglagay ng sleeping pills sa juice mo... Na hindi ka talaga nagpakamatay... Na set-up lang ito... Na maganda ako... Na gwapo si Kyle... Na mas bagay kayo ni Kaye Anne kesa kay Kyle..."
O_________O
Nagkatinginan kami ni mhine. Siya, looking cold lang, ako naman nanlalaki na ang mga mata sa sobrang shock. Halaaaaaa~ Set up itey?!
"Narinig mo yun, mhine?"
He just places his right hand inside his pocket. "Oo... Ikaw na nga ang pumasok. Makiki-wifi nalang ako dito." =___=
"Sige, dyan ka lang ah?" Bulong ko sa kanya saka ko binigla ang pagbukas sa pinto. Nagulat naman sila Danica at Nathan sa magandang presence ko.
"Ge, i-push niyo yan! I-push niyo sa senado yang set-up niyo. Who knows? Baka maichapwera si Napoles sa suicide kuno mo, Nathan." -____-
"Chloe? Paano mo nalaman na nandito ako?"
Sinamaan ko lang ng tingin si Nathan. Si Danica naman, inirapan AKO. Oo, inirapan ako. Kapal ng face noh? Kairita! Siya na nga may pasimuno na ito. Siya pa may ganang magmaldita. Huwag niyang sabihing dahil naka-red nail polish siya, may karapatan na siyang magpakamaldita. No way! ~___~
"Pati ako inabala niyo..." Dagdag ko pa. "Give up na, guys. Patahimikin na natin ang lovelife ni Kaye Anne. Well-decided na siya kay Austin eh. Ipapakilala na nga siya sa parents ni Kaye Anne..."
Mukha namang natigilan si Nathan. Para bang may sensitive part sa kanya ang natamaan ko. Biglang lumungkot ang face eh. Aww! Daldal mo, Chloe. >.<
"Alam ko... Makulit kayo. Sinabi ko na ngang tanggap ko na."
:(
GAIL'S POV
Quarter to 8 in the evening na pero hindi pa rin umuuwi si Kurt simula kanina pang umaga. Gusto ko man siyang tawagan sa phone niya kaso iniwan naman niya ito sa kwarto namin. Sana naman kasi nagpaalam siya sa akin. Bakit ba umaalis nalang siya nang walang paalam?
*BBBZZZTTT BBBZZZTTT*
Tumayo ako mula sa pagkakaupo ko sa sofabed saka ako dumiretso sa CCTV nakapwesto sa gilid ng door frame. Medyo nadismaya ako sa nakita ko sa screen. Akala ko, si Kurt na ang nagbuzz.
"Hi..." Malamyang bati ko pagkabukas na pagkabukas ko ng pinto. Sumalubong agad sa akin sina Kent, Brent, Wayne, Derrick at Alex... Ang mga kalapit-unit ko.
"Hi, Princess..." Sabay-sabay nilang bati.
I smiled faintly to them, "Come in..."
Hinayaan ko lang silang pumasok sa loob ng unit ko. Sinenyasan ko pa sila na maupo sa sofa bed. Anong oras ba uuwi si Kurt? Ang tagal naman niya.
"Nagdinner na kayo ni Kurt?" Tanong ni Alex, "May dala kaming bucket meal good for 10 persons. Where's Kurt by the way?"
I sighed, "Kanina pa siyang umaga umalis. Hindi pa siya dumadating. Pagkagising ko, wala na siya."
"Ha? Saan daw siya nagpunta?"
Tinignan ko si Brent, "Tinanong ko ang receptionist sa front desk kung nakita nila si Kurt na lumabas. Sabi niya, may sumundo daw sa kanya na buntis. I supposed it's Stephanie..."
Natigilan naman silang lahat. Si Wayne ang unang nagreact. "Nakakapang-init ng ulo yang babaeng yan. Naku! Nakakataas ng alta-presyon." >.<
"Balita ko, malapit nang manganak yung babaeng yun," segunda naman ni Brent. "Huwag kang mag-alala, Princess. Matitigil na rin yang kahibangan ng babaeng yan."
"Yeah right. Malay mo, hindi inako ng tunay na ama ang anak niya kaya pinapasa sa iba." Komento naman ni Kent.
"Patay-malisya si Kent oh. Kunwari, hindi kilala si Tiffany." Natatawang sabi naman ni Derrick.
"Lul, Tiffany ka dyan. Stephanie yun!" <-Kent.
"Sus, kumag! Ex mo yun eh~" Asar sa kanya ni Brent na agad nagpakunot ng noo ko.
"Ex mo yun?!"
Napakamot nalang siya sa ulo niya, "Gutom na ako. Kain na kaya tayo?" (_ _")>
Napagpasyahan nilang kumain na ng dinner sa unit ko habang hinihintay si Kurt na dumating. Ayoko pa sanang sumabay sa kanila kasi pinilit nila ako. Namiss ko ring kumain ng fried chicken. Yung leg part... Walang kanin. Basta, papak lang.
Sinabi rin nila sa akin na kaya sila napadalaw dito ay dahil gusto nilang makakwentuhan si Kurt. You know, recalling memories daw. Yung mga pinagsamahan nila, how they started as friends, and how he got into this jeopardy.
*BBBZZZTTT BBBZZZTTT*
"Ako na!" Tumayo si Derrick at tumingin dun sa CCTV screen. Tumingin naman siya sa amin para sabihin na-"Nandyan na si Master."
Nakahinga ako ng maluwag. Buti naman, nandyan na siya.
"Hi, master..." Bati sa kanya ni Derrrick nang pagbuksan niya ito ng pinto. Humarap siya sa amin na may blangkong expression sa mukha. Napagod siguro siya. Ano kayang ginawa nila ni Stephanie?
"Kain tayo Master..." Alok sa kanya ni Brent.
"Will you introduce yourselves to me?" He asked blankly.
Unang nagpakilala si Wayne. May salute gesture pa. "I'm Mark Wayne Madrigal..."
"I'm Kent Xavier Ignazio. Kambal ko si Brent..."
"I'm Brent Xander Ignazio. Kambal ko si Kent... Actually, maternal cousins tayo."
"Ako si Derrick Monteverde. Hindi babaero, chick magnet lang." Sabay akbay niya kay Kurt.
"Alexander de Silva... That's my name."
Hindi ko alam kung ako lang ang nakapansin pero napako ang tingin niya kay Alexander. Iba ang titig ni Kurt. Hindi mo mababasa kung anong nasa isip niya.
"Why are you all here?" He asked seriously.
"Nandito kami para makipagkwentuhan sayo, Master." Sagot naman ni Brent.
"Master?" Kurt questioned, amused. "Ako ang gang leader niyo, diba?"
"Ikaw nga," Alex replied. "Wala ng iba."
A smirk gradually formed Kurt's lips. A kind of smirk that I didn't see before.
"Is that so? Well then, you can all leave now. I'm not in the right mood to talk to you." He paused for seconds, "Gail, umakyat ka na pagkaalis nila. Matutulog na ako."
Pinagmasdan lang namin ang pag-akyat ni Kurt sa hagdan. The moment we heard the loud slam of the door, Derrick spoke.
"He's just tired..."
Tumayo na sila isa-isa at iniligpit na ang mga disposable na pinagkainan namin. "Sana bukas hindi pa rin siya pagod. Mukhang bad trip eh... Hindi naman siya ganun dati," komento ni Wayne.
I sighed, "He's out all-day. Pagod lang siya. Salamat ulit sa dinner ha?"
Hinayaan ko lang sila na umalis bago ako umakyat sa kwarto namin. Nadatnan ko na natutulog na si Kurt kaya sumaglit muna ako ng half-bath. Pagkatapos nun ay dumiretso na ako sa kama. Medyo nabigla ako nang makitang nakamulat pa ang mga mata ni Kurt. He's looking at me intently.
"Sorry for going out without telling you."
I smiled a little, "It's okay. Sana next time magpaalam ka," I paused and swallowed. "Kahit na kasama mo pa si Stephanie. Tutal naman, hindi pa siya nanganganak. Hindi pa na-DDNA test ang anak niya. We still don't know if it's really your child."
"Nagpasama lang na magpacheck up si Mariz. Namili na rin kami ng mga gamit para sa anak namin."
Nakaramdam ako ng kirot sa puso ko nang banggitin niya ang salitang anak namin. No, it's not your child, Kurt.
"Sige, ipapahiram kita sa kanya. Pero oras na lumabas na ang DNA test, at napatunayan na hindi mo anak ang dinadala niya," I smiled sadly to him. "I don't want you to see her anymore."
He just stayed still. He didn't even blink an eye. "Let's wait and see the result. Sana, kung pwede lang, pati yang nasa tiyan mo ipa-DNA natin."
**
A/N: Next week naman ulit ha? Iipon muna ako ng maraming updates. :) Dedicated kay Liezel Miguel. Pinadedicate lang sa akin ni Prince Nathaniel Salvador :)