Sabah Elifin sesiyle uyandım.
"Eylül uyaan"
"Ne oldu Elif ya ne bağırıyorsun?"
"Eylüül sana çok güzel bir haber vericem"
"Ne oldu ya çatlatma insanı"
"Eylüül Selim uyanmış normal odaya almışlar"
"Nee?? Gerçektenmi?"
"Evet canım gözün aydın"
Elif bana sarıldıkdan sonra şükr etdim.
"Allah'ım şükürler olsun sana"
Tam 1 haftadır selim yoğun bakımda. Ama şimdi uyandı. Ve iyileşdi.
"Elif hadi o zaman hastaneye gidelim"
"Tamam canım. Zaten Arasda orda"
Elifle konuştuktan sonra odama gidib üstümü değiştim. Siyah pantolonumla beyaz kısa tişörtümü giyindim.
Saçlarımıda at kuyruğu yaptım. Ayakkabı olarak da siyah Nike'lerimi giyindim. Ve tabiki son olarak telefonumu alıb cebime sokdum.
"Eliiif hadi...Ben hazırıım"
"Tamam Eylül geliyoruum"
Elif gelince onun giyindiklerine bakdım. Oda tulumb giyinmişti. Ve ayakkabısıda spor ayakkabılardı.
Evden çıktıktan sonra taksiye bindik. Malum ikimizinde arabası burda değil. Hastaneye gelince taksinin parasını ödeyib içeri girdik.
İçeri girince danışmaya yakınlaşıb selimin kaldığı odanın numarasını öyrendik. Daha sonra asansöre binip 5 ci katta indik.
Biraz ilerledikten sonra odayı bulduk. Ve içeri girdik. İçeri girince Arası gördük. Selimin yatağının yanındakı koltukta oturuyordu.
Selime baktığımda bana bakıyordu. Ama bakışları başkaydı. Her zaman ki gibi bakmıyordu. Sanki... sanki beni tanımıyormuş gibi.
Hemen yanına gidib elini tuttum.
"Selim? Nasılsın canım?"
Selim bana boş-boş bakmaya devam ediyordu. Ve hiç bir şey söylemiyordu.
"Selim? Canım neden konuşmuyorsun?"
Bu durum beni korkutuyordu. Bana boş-boş bakıyordu.
"Selim beni korkutuyorsun. Konuşsana...ne olur bir şey söyle"
Selimin söylediği şey beni yıkmaya yetti.
"Sen kimsin?"
Kendimi toparlayıp konuşdum
"Selim şaka mı yapıyorsun?"
"Sizi hatırlamıyorum. Kimsiniz? Beni nerden tanıyorsunuz?"
"Seliim gerçekten beni hatırlamuyor musun?"
"Hayır."
O sırada içeri doktor girdi. Ben hemen doktorun yanına gidib fransızca konuşmya başladım.
Konuştuklarımı bir tek Aras anlıyordu. Çünkü fransızca biliyordu. Ama diğerleri anlamıyordu.
Doktorun bana söylediği şey ile ikinci kez kafama kaynar sular döküldü sanki..
Aynı şeyi Arasda yaşadı qaliba. Çünkü şok olmuş vaziyyetde Selime bakıyordu.
O sırada Elif konuştu.
"Ne oldu yaa biriniz de bir şey söyleyin"
"Eliiif.."
"Evet Eylül söyle artık. Selimin durumu nasıl? Ne söyledi doktor?"
"Eliif.. Selim hafızasını kaybetmiş"
"Nee? Neler söylüyorsun Eylül sen?"
"Doğru söylüyorum Elif"
"Ama bu nasıl olur? Selim kaza zamanı sadece arabadan atladı. Arabadan atlamakla hafıza kaybı yaşayamaz. Eylül sende atladın. O zaman neden sana bir şey olmadı?"
"Çünkü o sırada Selim yuvarlanarak başını taşa daha sonrada ağaca çarpmış"
"Amaan Allahıım"
"Peki Eylül nasıl olucak bundan sonra?"
"Doktorun söylediğine bakarsak Selimin hatırlamasına yardımcı olucaz."
"Aras sen neden susuyorsun?"
"Çünkü bir sorunumuz ola bilir Eylül"
"Bıktım ama sorunlardan..Yine ne sorunu?"
"Selim seni hatırlamıyorsa o zaman sizlerden bir tek beni hatırlıyor."
"Evet haklısın"
Daha sonra selimin yanında oturub gülümsedim.
"Pardon da daha kim olduğunuzu söylemediniz"
Ben ne yapıcağımı bilmezken Aras konuştu
"Kuzen Eylül senin sevgilin. Hatırlasana"
O sırada selimin suratının halini görmeniz lazımdı.
"Ne diyorsun sen Aras? Ne sevgilisi?"
"Aras doğru söylüyor selim. Biz sevgiliyiz"
"Ne saçmalıyorsunuz siz ya? Benim sevgilim var zaten.."
"Kuzen saçmalama.."
"Asıl sen saçmalıyorsun Aras. Esra nerde? Burasıda neresi?"
"Kuzen bak şimdi hiç bir şey hatırlamıyorsun."
"Aras Esra nerde? Biz nerdeyiz?"
Bir dakika ya Esra kim?
"Selim biliyorum. Beni hatırlamıyorsun. Ama zamanla hatırlayıcaksın."
"Ya siz ne diyorsunuz?"
"Bak kuzen Esra yok. Yıllar önce seni terk etti. Ama sonra hayatına Eylül girdi. Siz Eylül ile bir birinizi çok severdiniz.. Hatda bu kazayı bile onunla birlikte yaptın"
"Nee?? Şimdii bu kız benim sevgilim mi?"
"Sonunda anladın kuzen"
"Peki burası neresi?"
"Bak kuzen Sen Eylül ile aynı lisede okudun. Daha sonra üniversiteyi kazandınız. Ve burası Fransa."
"Demek bu güzel kız benim sevgilim"
O sırada selimin bana yürüdüğünü fark ettim.
"Lan yavaş. Hafızanı kaybettin diye bir şey demiyorum. Ama sen iyi ol. O zaman hesablaşıcaz seninle. O kazanın hesabınıda sorucam. Sen olanları unutsanda merak etme ben unutmadım"
"Vaay... Atarlı kızları severim. Senide kesin Atarın için sevmişimdir."
"Bak görüyorsunuz dimi? Her şeyi unutsa bile bunları unutamıyor"
O sırada Elif arasla konuşmaya başladı.
"Aras hadi biz biraz hava alalım.. daraldım burda"
"Niye ya buranın havası iyi işte"
"Araaaaaaasss??? Hava diyorum çıkalım diyorum...Hııı...anladııın?"
"Haa...tamam canım biz en iyisi çıkalım"
Her zaman ki Elif işte. Aklı sıra Selimle beni yanlız bırakmak istiyor.
"Eee..anlat bakalım Atarlı prenses nasıl tanıştık?"
"Şaka yapıyorsun her halde.."
"Yoo.. qayet ciddiyim"
"Ya ben sana o kadar şeyi nasıl anlatayım?"
"Hepsini anlatmak zorunda değilsin. Özet geç"
"Peki tamam. "
*** *** *** *** ***
Elifden..
"Elif neden dışarı çıktık?"
"Aras mal kafalımısın sen ya? Yanlız kalsınlar.. konuşsunlar diye çıktık"
"Öyle söylesene ya"
"Nasıl söyleyeyim?? Ya Aras hadi biz çıkalım bunlar yalnız kalsınlar...Böylemi?"
"Ben öylemi dedim şimdi?"
"Öyle çıktı ama"
"Tamam Elif bu konuşmanın sonu kavgaya gidicek"
"Evet haklısın ya. Onlar orda ne durumda.. bizse kavga ediyoruz"
"Evet sence selim hatırlayacakmı?"
"Eylül gibi sevgilisi varsa emin ol hatırlar"
"Evet haklısın.. Ya Aras birde selim tam 1Haftadır hastanede.. yaanii daha okulada baş vuru yapmadı."
"Merak etme. Hall ettim ben o işi."
"Nasıl hall ettin?"
"Selimin baş vurusunu okula kaydettim"
"Süpersin sevgilim"
"Öyleyimdir Sevgilim"
*** *** *** ***
Eylülden..
"Anladınmı şimdi?"
"Aynı masal gibi aşk yaşamışız"
"Evet.. "
"Ama en güzeli birlikte şarkı söylediğimiz gündü"
"Nee?? Bir dakika yaa.. Selim sen beni hatırlamıyorsan o zaman birlikte şarkı söylediğimizi nerden biliyorsun?"
"Şeey...Sen gelmeden önce telefonumu kurcalıyordum. Senle birlikte fotoğraflarımız vardı. Ordan biliyorum"
"Haa öylemi?? Bir anda hatırladığını sandım"
Ah.. Selim ah... Seni varya...
Bak yine aynı şeyi yapıyorsun. Yine beni kandırıyorsun. Ve en önemlisi yine yalan söylüyorsun.
Demek hafızanı kaybettin haa.. Birde yalan söylüyorsun. Ama bu sefer hiç bir şey yapmıyıcam...Senden intikamımı öyle bir şekilde alıcam kii...
Ama şimdi gidiyorum. Ve seni olmayan beyninle yalnız bırakıyorum.
"Tamam o zaman benim şimdi gitmem lazım. Zaten yarın taburcu oluyorsun. Evde olucaksın"
"Tamam görüşürüz Atarlı"
"Hoşçakal Ayarsız"
Selimden..
Eylül gittikten sonra Aras geldi.
"Şimdi nasılsın Kuzen?"
"İyim.. Elif gitti mi?"
"Gitti de ne bu telaş?"
"Sorma ya az önce Eylül ile konuşuyordum. Az kalsın hafızamı kaybetmediğimi anlayıcaktı"
"Ağzından bir şey kaçırdın dimi?"
"Evet. Ama sonra toparladım. İnşallah inanmışdır"
"Dua etde inansın. Yoksa Eylül seni bu sefer gerçekten öldürür"
"Asıl bu işin üstü açıldıktan sonra beni yaşatmaz"
"Seni yaşatarak öldürür kuzen"
"Sahiden neden böyle bir işe kalkıştın kuzen?"
"Çünkü...Eylülün benimle ilgilenmesini istiyorum. Kazadan önce hep tartışıyorduk. Benimle ilgilenmiyordu. Daha sonra o kuzeni olucak herif çıktı. Beni görmez oldu."
"Kuzen inanamıyorum sana ya..Yoksa kaza zamanı o kavgayı bilerek mi yaptın?"
"Evet. Mecburdum tamam mı? Eylül beni görmüyordu. Bende beni görmesini istedim"
"Kuzen şuan gerçekten saçmalıyorsun. Ben bu oyunda yokum. Senin saçmalığın yüzünden ben Elife yalan söyleyemem"
"Sakın.. Aras! Elife hiç bir şey söylemiyiceksin."
"Neden?"
"Eğer Elife bir şey söylersen Elifde Eylüle her şeyi anlatır"
"Ne güzel işte. Gerçekler ortaya çıkar"
"Aras bak sakın!"
Eylülden...
Hastaneden çıktıktan sonra Elifle konuşmak istedim.
"Elif bir kafede oturalım mı?"
"Olur canım oturalım"
Kafeye geldikten sonra geçib cam kenarında oturduk.
"Hadi anlat bakalım"
"Elif.. Selim bana yine yalan söylüyor"
"Ne konuda?"
"Hafızasını kaybetmemiş"
"Bunuda nerden çıkardın?"
"Siz çıktıktan sonra konuştuk. Ve bazı şeyleri hatırladığını fark ettim."
"Nee gerçekten mi? "
"Yalan söyleyen bir halim varmı Elif?"
"Ya tamam. Atarlanma hemen..Peki ne yapmayı düşünüyorsun?"
"Bilmiyorum. Artık Selime inanmıyorum. Zaten yarın taburcu olucak. Nasıl davranıcağımı inan ki bilmiyorum"
"Eğer sende bunları saklarsan sende yalan söylemiş olursun. Bence her şeyi anlat"
"Evet doğru söylüyorsun. Eğer bunları saklarsam yalan söylemiş olurum. Ve ondan bir farkım olmaz. İki Yalancı Sevgili diye tarihe geçeriz"
"Söyleyecekmisin peki?"
"Evet. Yarın söyleyecem"