Güzel okuyucularım nasılsınız iyi misiniz? Ben baya stresliyim .Konuya direk giriyorum. Bir önceki bölümde yazım yanlışlarından dolayı kusura bakmayın size süper okumalar ..
Eve geleli saatler geçmişti.Ne Ateş'in ne de benim uykumu getirecek en ufak bir rahatlık yoktu. Gergin bir ifadeyle saate baktım.Gece yarısını geçeli bir iki saat olmuştu ki Ateş ayağa kalkıp ''hadi uyuyalım ''dedi. Garipsenir derecedeki rahatlığı bir planı devreye soktuğunun göstergesiydi.Aynı tepkiyi göstermek işime gelmiyordu. Kendimi oturduğum koltuğa iyice yerleştirerek tavrımı belli ettim.
''Çocukluk yapmayacağını düşünüyorum'' diyerek bir kaşını kaldırdı. Bu durumun çocuklukla ne gibi bir alakası olabilirdi ki?
''Çocukluk değil. Günlerce beynimi ne ile kemirdim biliyor musun?'' deyip sitemimi yönelttim. Ağzının içinde bir şey mırıldanıp yanıma oturdu. ''Bak Çisem sana burada oturupta bir açıklama yapmayacağım. Neden biliyor musun? !!
Hayır dercesine kafamı sallayıp merakımı belli ettim. ''Çünkü sana açıklamamı gerektirecek bir olay yok. Tamam haklısın işler ilerlemesiyle senin de zarar gördüğün konular oldu.'' ellerimin birbirine vurup devam etti ''ama bunları en başta sana söylemiş olsaydım bir şey değişmezdi. O yüzden kendini bu kadar kasma ve kalk uyu'' dedi.
''Nasıl değişmezdi. Belki de engel olurdum''
Sırıtıp ellerini açtı ve koltuğa yaslandı. ''O kadar emin konuşabiliyorsun yani'' dedi.
''Tamam hadi sen söyle kıçımızı nasıl kurtaracağız'' diye bir soru yönelttim.
Sırıtıp ''Çok basit sen İzmir'e ben ise toprağa'' dedi. Bunun düşüncesi bile can acıtıcıydı.İpler iyice gerildiğinde Ateş'in ciddiyetinin farkına vardım.Bu işten nasıl kurtulacağımıza dair en ufak bilgisi yoktu.Sadece anı yaşayarak neler olup biteceğini gözlemliyordu.
''Ateş önemli olan birinin ölüp ölmemesi değil. Şuan senin bana benim ise sana ihtiyacım var''
''benim sana?'' deyip sözümü yeniledi.
''Şu anlamda Ateşcim. Şuan benim yüzümden buradasın bu da göstermiş oluyor ki senin bana ihtiyacın var her anlamda''
''Ah pardon haklısın tabutumu kim yaptıracak'' deyip trajedi komik bir cümleyi savurdu.Ateş 'in ölmesi gibi bir durumu asla istemezdim. Kendimi de böyle bir durumdan kurtarabilecek bir dayanağımın olmaması ise olayın en acı yönüydü.
''Napacağız oturup bizi öldürmelerini beklemeyeceğiz herhalde''
''Bilmem mantıklı bir düşünce doğrusu neden olmasın'' diyerek olayın ciddiyetini kafasından atmaya çalıştı.
''Ateş olayın ciddiyetine var ve bir şeyler düşün senin görevini bile ben yapıyorum.''
''Tamam küçükte olsa bir planım var'' dedi.Ağzımın kuruduğunu hissedince masanın üzerindeki bardağı alıp suyu içtim.
''Hepsini öldürmek'' dediği anda genzime kaçan su burnuma müthiş derecede bir acı verdi. Öksürmeye başladım. ''Ne dedin sen'' kahkaha atıp ne kadar saçma bir cümle kurduğunu fark ettim.
''Öldürmek bu kadar basit mi?''
''yani seni bilmemde benim için basit '' dedi. ''Ateş bu işin devleti var kanunu var yakalandığın an hapsi boylarsın'' deyip temkinde bulundum. ''Orası öylede bunları da biz planlayacağız''
''nasıl?''
''Şöyle anlatayım kaza süsü vermek zor bir şey değil. Zaten bunlar bu kaçakçılık uyuşturucu gibi işlerin içinde yüzdükleri için kaza süsü vermek düşündüğünden daha kolay olur.'' dedi.
''Saçma kim birbirinin adamlarını öldürür ki ''
''İşte Çisem aklın o kadar . Bizde öldürür demiyoruz.Öldürmeleri gerekecek diyoruz.''
''Kaleyi içeriden fethedeceğiz.'' diyerek cümleme '' Peki bunu nasıl yapacağız'' dedim.
''Beni geri istiyolar. Bu teklifi kabul edeceğim. ''
''Peki ya ben?''
''İşte en güzel soruda bu '' deyip ayağa doğruldu. ''Adamımızın kod adı : Yılan söylenenlere göre fazla sinsi ve bilmediği pis delik yok.Gerçek adını ise kimse bilmiyor. Merak uyandırıcı bir isim diyerek düşündüm. Söylediklerini can kulağı ile dinlemeye devam ettim. ''Adamımızın oğlu''deyip sustu.Olayı anlasam da anlamamazlığa vurup devam etmesini bekledim.
''Manevi oğlu. Bildiğim kadarı ile adamın yıllar önce can dostunu kazada kaybetmiş. O zamanlar oğlu ile yalnız yaşayan bu adam öldükten sonra çocuğu yetim evine bırakmak yerine evlat edinmiş. Arkadaşının oğlunu elinde büyüttüğü için fazlası ile kıymetli bu işlerin içinde olmasını dahi istemiyor.Yıllar geçtikçe oğlu babasının yanında bu işlerin kilit anahtarı oluyor.
Masal gibi gelse de babasının yerini almak için çoktan hazır. Yanlarında çalıştığım da o kadarda ilişki hayatı olmadı.Günü birlik ilişkiler kendisi için daha zevk vericiydi.Güldüğünü görmek ise samanlıkta iğne aramaktan farksız bir durumdu. Ayrıca bu yılan denen adamın birde öz kızı var. ''
''Onun ismi ne'' diyerek soru yönelttim. Ateş yutkunup derin bir nefes aldı. ''Bade'' diyerek cevap verdi. Ateş kendisini öldürmek üzere olan adamın kızına mı aşıktı.Dehşet vericiydi.
''O zaman o alış veriş merkezide -'' sözümü bitirmeden ''evet eski sevgilim '' diyerek tamamladı.
''Küçük yaştan beri beraberiz annemden çok onları gördüm ben. Yılan denen adamın neredeyse sağ koluydum.Bade ile ilişkimizi öğrendikten sonra karşı çıktı.Ondan ayrılmam gerektiğini yoksa öldürüleceğimi söyledi.Bade ile yurt dışına kaçtık.
Mecburduk.Bir sabah gitmek istedi.Bunun böyle olması gerektiğini beni korumak için yaptığını söyledi.Bende geri dönmemek için İzmir'e geldim. Sonrası da malum'' deyip sustu. Film şeridi gibi geçen hikaye iyice beni germişti.
''Seni geri neden istiyor''
''Hah. Bak işte onunla ilgili en ufak bilgim yok. Ona mal getiren adamı otel odasında öldürdük.Belki de iyi belki de kötü bir şey yaptık bilmiyorum.''dedi.
''Ateş benim ile ilgili kısım. Onu napacağız ''
''Anlamadığını düşünmüyorum Çİsem'' dedi ve gülümsedi. ''Ateş saçmalama ben böyle bir şeyi kabul edemem. Sen deli misin o adamla bir ilişki kurmamı istiyorsun neden?''
''Bir insana verilen değerden daha fazlasını veren biri çıkarsa eskisinin pabucu dama atılmış olur''
''Ne saçmalıyosun sen.Ben mi verecem o sevgiyi babasının sevgisi ayrıdır.Bu bize bir şey kazandırmaz.''
''Çisem salak olma. Bunların işlerine çomak sokarak onları bitirebiliriz yoksa bir işe yaramaz''
''nasıl yani?''
''yanisi şu öldüreceğimizi düşünmedin herhalde.Bunlar üç beş kişi değil. Öncelikle tek bırakacğızki kurbanlarımızı daha iyi avlayalım.İlk yapmamız gereken şey kapıdaki köpeklerinin para havuzunu kesmek.Adamları giderse tek kalma olanağı gün geçtikçe dahada işe yarar.''
''Peki oğlu ile ilgili planın ne?''
''En değerli şey diğer bütün basit şeyleri unutturur.Onu öyle bir hale getirmeni istiyorum ki. Her işimiz düştüğünde bize yardım edebilsin.''
''Manyak mısın? babasına karşı cephe alması gerekecek bunu nasıl başaracağız?''
''orası da sana kalmış bir yetenek. Başlarda kolay olmayacak bazı işlerde o öncülük olduğu için ben işleri bozmaya çalışırken onu oyalaman gerekecek sonrasında ise onu kendi tarafımıza çekeceğiz.''
''ne deyip çekeceğiz.Aa baban Ateş'i öldürecek hadi ona cephe al mı?''
''Tabiki de öyle demeyeceğiz ama seni kuzenim olarak tanıtacağım. Böylelikle benimde can güvenliğim olacak. Senin eve girmeni böyle sağlayacağız. Onu tarafımıza çekmek için yem olacaksın.Merak etme onu kendine bağlaman yeterli olacaktır.'' dedi.Anlattığı şeyler hayal ürünü olarak kalırsa bu sefer topun ağzında bende olmuş olacağım. Bu yüzden yapılabilecek her şeyin en iyisinin yapılması gerektiğinin farkındaydım.
''Plan güzel ama ya işe yaramazsa''
''işe yaramazsa diye bir seçenek yok Çisem olmak zorunda''
''Peki bu işten sonra o adamdan nasıl kurtulacağım?''
''Ona da o zaman bakarız. O kadar ileriyi düşünmemize gerek yok.'' dedi.
''Ateş bu işten yırtamazsak sonuçlarını biliyorsun dimi''
''fazlasıyla'' deyip bir kaç dakika sessizliğini korudu.
Ayağa kalkıp ''hadi uyuyalım yarın gitmemiz gerekecek ''dedi. Başımın ağrısını yok etmek için ağrı kesici varmı diye sordum''
''Mutfakta olması gerekecek'' deyip gözden kayboldu. Hızlı adımlarla mutfağa yöneldiğimde çekmeceleri karıştırdım.Bir dolabın içinde iki yanı yırtılmış bir fotoğrafı elime aldım. İki bebek resmi. Başta anlamasamda bana aylar önce gönderilen günlükte ki fotoğraf ile aynıydı.
Bölüm kısa sevda diyenleri duyuyor gibiyim. Kusura bakmayın ygs dönemim ve yoğunlaşmam gerekecek anlayışınız için teşekkür ederim.