GİRDAP

11.Bölüm 2:"KADEH" 2

Merhaba uçurum ben geldim. Sana teslim olmak mı tabiki de hayır! Bir kaç hafta önceki çaresiz ve masum Çisem şuanda bir denizde büyük dalgalar yapacak kadar güçlü. Yenilmek yok savaşmak var. Çıktığım bu yol, ne kadar zor olursa hedefime yaklaşmam dahada kolay olur.
...

"Hadi ne bekliyorsun" elinden kadehi alırken bir planımın olmaması beni korkutuyordu. Kadehi elimle sıkıca kavrayıp dudaklarıma getirdim. İçmemem gerekiyordu. Küçük bir yudumu beni mahvedebilirdi. Kadehi dudaklarıma değdirdikten sonra aynı hızla masanın üzerine koydum.
Bu adam bir şeyleri anlamadan burayı terk etmeliydim. Yoksa gün iyi bitmeyecek gibi gözüküyordu. "Ben duş alıp geliyorum" diyip banyoya yöneldim. Arkamı dönmemle yere düşmem bir oldu. Adam eliyle kavradığı saçımı çekerken köklerinin derimi parçaladığını hissediyordum.

"Sen beni salak mı sandın" diye kükredi. Evet Ateş uyarmıştı. Bu işin bu kadar zor olacağını tahmin edememiştim. Şuanda bütün bedenin yerdeydi ve yapacak bir şeyim yoktu. Beni bu durumdan kimse kurtaramazdı. Büyük bir ihtimal beni öldürüp bir yere atacaklardı. Ellerimle bedenine saldırmam boşunaydı.
Adam öyle kalıplıydıkı kurşunun bile zor işleyeceğine garanti verebilirdim. Tek eliyle boğazıma yüklenip olanca gücüyle sıkmaya başladı. Gözlerim karanlığa sürüklenmek üzereydi. Bulanıkta olsa adamın beni öldürürken zevk aldığını görebiliyordum.

Ateş'ten;

"Dakikalar geçmişti ve bu birini öldürmek için uzun bir zamandı. Ya öldürmüs şuanda şoktaydı. Yada adam olayı anlamış Çisem'i öldürmüştü. İkinci ihtimal bana daha yakın gelmişti. Aptallık bendeydi daha önce bu işi yapmamış birine güvenmemeliydim. Arabadan inip otele doğru yöneldim. Kapıda bekleyen adamları ekmeliydim.
Olanca hızımla çamaşırhaneye yöneldim. Bunu yaparken oldukça sakin olmalıydım. Henüz daha yeni katlanmış olan kıyafetleri üzerime geçirdim.
Şuanda hazırdım. Kapıdan çıktığımda üzerinde yemekler olan servis arabasını kaptığım gibi adamın odasına yöneldim. Sakin bir şekilde kapıda duran adamlara baktım. Tanınmamak için yüzümü peçeyle örttüm. Adam eliyle gögsümü tutup "ne istiyorsun" dedi. Belli etmeden "oda servisi Tarık bey istedi" dedim. Adam beni bir kez süzerek "Tmm geç "diyip odayı açtı. İçeri girdiğimde adam Çisem'i yere yatırmış boğazını sıkıyordu. Olanca gücümle adamı ensesinden tutup üzerinden kaldırdım."

Boğazımı sıkan elin gevşediğini hissedince öldüğümü zannettim. Oksijen boğazıma girerken vücudumu şiddetli öksürük kaplamıştı. Boğazımı tutarak yatağın kenarına yaslandım. Ateş adama yumruk sallamıyordu. Ellerini yere sabitlenmiş bana birşeyler diyordu. "Çisem" "şarap" "kalk" kesik kesik gelen kelimeleri beynimde toparlamaya çalıştım. Kendimi kalkmaya zorlayıp az önce masanın üzerinde bulunan kadehi aldım. Adama doğru yöneldim. Ateş adamın yanaklarını tek eliyle kavrayıp olan gücüyle sıkıyordu.
Dudakları aralandığında Ateş bana "şimdi" diye komut verdi. "Geber pislik" bunu büyük bir şevkle söyleyip ağzına zehirli şarabı boşalttım.
Elimden kadeh düşerken adamın titremeye başladığını gördüm. Ateş "Çisem "diyip yere düşen bedenimi kucakladı. "Çisem kalkmalısın buradan çıkmalıyız" yüzüme indirdiği küçük tokatlar işe yaramıyordu. Ayınık kalmaya çalışsamda göz kapaklarım beni uykuya çekiyordu. "Beni dinle yüzüme bak" Ateş'in bu emrine uymakta zorlanıyordum. "Eğer uyursan kalktığında kendini benim altımda görürsün duydunmu beni " dedi. Ateş bu durumda bile iğrençlesebiliyordu.
Uyandığımda bu ruh hastasının altında olmak istemiyordum. Güçte olsa Ateş'ten destek alarak yatağa oturdum. Ateş bir bardağa su koyup bana getirdi. Sudan bir kaç yudum almıştım ki kolumdan tutup beni ayağa kaldırdı.
"Bak bir planım var ben hiç birşey olmamış gibi dışarı çıkacağım. Sende hiç birşey olmamış gibi burada uyuyacaksın. Sabah olduğunda büyük bir çığlık at adamlar sizi yatakta zannedecek. Şimdi adamı yatağa taşıyalım" diyip adamın kollarından tuttu. Güç bela adamı yatağa koyduk. Ateş'in nefes alış verişleri azalmıştı. Ellerini yüzüme sabitleyerek "şimdi sadece iç camaşırların kalacak şekilde yatağa gir.
Çığlık atana kadar adamla aranda bir yastık olsun. Sabah hiçbir şey olmayacak sana söz veriyorum" diyip odadan ayrıldı. Titreyerek üzerimdeki kıyafetleri çıkardım. Değil bu adamın yanında yatmak suratını bile görmek istemiyordum. Kenarda bulunan koltuğa uzanarak gözlerimi kapattım.

Rüzgarın şiddetiyle savrulan camın çıkardığı sesle uyandım. Etrafıma baktığımda dün akşam yaşadıklarımı hayal de olsa hatırlıyordum. Yatakta yatan adama gözüm iliştiğinde hala aynı durumda olduğunu fark ettim. Boynum tutulmuştu. Boynumu ovuştururken yatağa doğru yöneldim. Yapmam gerekenleri hatırlayıp adamın yanına girdim. Ondan tiksiniyordum. Derin bir nefes alıp çığlık atmaya başladım. Sesim o kadar gür çıkmıştı ki yoldan geçenlerin bile duyduğuna emindim. Kapının açılmasıyla kendimi sıkarak ağlamaya başladım. Adamlar önce bana baktı sonrada yanımdaki adama yönelerek "Tarık Bey" dediler. Adamlardan biri yanımdaki bu pisliğin dudaklarına kulağını getirerek "ölmüş " dedi.
Biri yanıma yaklaşıp "ne oldu burada" diyince ağlamaya biraz ara verip "bilmiyorum dün akşam bir şeyi yoktu ne olduysa sabah oldu seslendim duymadı ve" diyip sustum. Timsah gözyaşlarım adamları etkilemiş olacaktı ki " Tmm sakin ol çık dışarı " dediler. Kapıya yöneldim. Odadan çıkıp boş kolidorda ilerlemeye başladım. Yorgun ve halsizdim. Bitaf düşmüş halde kapıda bekleyen arabaya bindim.

Ateş "İyi iş çıkardın" diyip gaza yüklendi. Kafamı cama yaslayıp dışarıyı seyretmeye başladım. Hava oldukça bulutluydu. Ateş gözlerini yoldan ayırmadan"keşke üzerine birşey giyseydin" dedi. Bunu duyunca üzerime bi göz attım. Odadan bikiniyle çıkmıştım. Gögsümden kalan ilacı Ateş'e uzatıp "buna ihityacım olacağını sanmıyorum" dedim. "Belli mi olur bir gün beni öldürmek istersin " diyip gülmeye başladı.
Elimdeki şişeyi kucağına atıp kalan uykuma yolda devam etmeye karar verdim.

Aşklarım bu bölüm çok kısaydı diyebilirsiniz evet kısa! Çünkü kadeh bölümünü bitirmek istedim. Başlığı kadeh koyup kurguyu başka yöne çekemizdim. Beni anladığınızı düşünüyorum :)