Chapter 30
***John Sander***
Dahan-dahan kong binuksan ang mga mata ko. Hindi ko masyadong maaninag ang paligid. Nakakakita ako ng maraming color. They all swayed with the wind. Parang gumagalaw...
Gumagalaw?
I opened my eyes widely. Nasa gitna ako ng kalsada! Teka! Bakit ako nandito?! Kanina lang kasama ko si Azeya ah! Paanong... Nagteleport ba ako?!
"Sumunod ka sa akin." May babaeng humawak sa kamay ko. Hinila nya ako para sumunod sa kanya. Sumunod naman ako kahit shock pa rin.
Nasaan ba ako? Bakit parang pamilyar ang lugar na ito? Nilinga ko ang paligid. The people were busy with their businesses. May mga sidewalk vendors, takatak boys, may ragbi boys, may mga nakaparadang jeep, traffic pa, at iba pa. A normal day---night na pala dito.
Huminto ang babae sa paglalakad. Nasa esknita kami. May hawak syang libro at nakasuot sya ng school uniform namin. Uniform namin...kaklase ko ba sya?
"Sino ka?" I asked.
Humarap sya sa akin. "I'm Zion."
"Sinong Zion? Wala akong kilalang Zion. Isa pa, nasaan ba tayo? Bakit ako nandito?" Naiinis kong sabi. Nakasuot pa sa akin ang headphones ko. Nakalagay pa nga ang mp3 ko sa bulsa ng damit ko e.
"Hindi mo talaga ako kilala dahil si Azer Zarften kang ang kilala ko." She said. She's emotionless. Wala akong mabakas na emosyon sa mukha nya.
Wait... Si Azer nga pala! Nakita ko sya kanina habang nag uusap kami ni Azeya about sa plano nya. Kasama nya yung Sephiel. Kaso.. May biglang kumuha kay Azeya at the last thing I knew was...I'm unconscious.
"Nasaan si Azer?" Nagpalinga-linga ako.
"He's not here." Sabi nung babae na may libro.
"Nasaan ba sya? Kasama ko ba sya dito?"
"Hindi. Hindi natin sya kasama." Lumapit sya sa akin. "May kailangan akong ipakita sa iyo."
"At ano naman 'yon?" Kunot noo kong sabi. Nahihiwagaan na ako sa babaeng 'to.
Itinaas nya ang kanang kamay nya. May lumabas na bilog sa no'n at may star sa loob. May mga nakasulat sa loob.
"Nasa past tayo kaya makikita mo si Azer." Sabi nya. Tapos biglang nagliwanag ang paligid.
***
Napunta kami sa isang nursery school. Ang daming mga batang naglalaro. Para bang hindi kami napapansin ng mga tao doon. Wala ni isang lumalapit sa amin.
Until mapansin ko ang isang payat na batang lalaki na nakaupong mag isa sa swing. He was lonely. Wala syang kausap. At walang pumapansin. Liban sa teacher nila.
She was blonde and she's beautiful. I think, nasa mid twenties na sya. Nilapitan nya ang bata at tinapik ang ulo nito. Kinausap nya ito at ngumiti naman ang bata. Tapos biglang inubo.
"That kid was Azer Zarften," sabi nung babaeng katabi ko. "He's not a normal one. Sakitin sya kaya wala syang naging kaibigan. He's a loner ever since."
Loner. Totoo naman 'yun. Nang makilala ko si Azer, wala talaga syang kinakausap. Akala ko nga hindi ko makakasundo ang isang yon e.
"But, something is wrong." Sabi nya.
"O, ano naman 'yon?" Sabi ko. Tapos bigla nanamang lumiwanag. Nag iba nanaman kami ng location. "What the!"
This location ... O remember this! Highschool na kami sa lugar na 'to ah! Dito kami nag aral ni Azer!
"He's aloof with everyone who tries to talk to him. Kaya nang kausapin mo sya nagulat sya."
Nakita ko ang sarili ko na palapit kay Azer. I talked to him. But... No... That was not---
"Teka lang! B-bakit ko sya sinuntok?!" Sigaw ko. Lalapitan ko sana ang sarili ko but the girl blocked my way. "This is not what I did!"
"I told you, there's something wrong here." She said. "Watch and listen."
"Bakit mo ako sinuntok? A-anong ginawa ko?" Azer said holding his red cheek na sinuntok ko.
"Trip ko." The one whose me smirked. Ngumunguya pa ng bubblegum. "Ang lampa-lampa mo kasi. Ayoko sa mga lampang kagaya mo."
Azer just stare at me---no. The one who punched him. Alam kong wala akong ginawa noon sa kanya... I don't even know na ganito ako dati. Ano ako nagka-amnesia?
"Stop it, Sander!" May babaeng brown ang buhok na lumapit at tinulak ang isang ako palayo. Nilapitan nya si Azer. "Ace, are you alright?"
Azer just nod. Nag I was sya ng tingin. Maya-maya ay tumayo na sa lapag. Nahulog kasi sya nang suntukin ko sya. I feel sorry for him. Bakit? Bakit hindi ko naalala...
"Say sorry to him, Sander! Hindi ko dapat ginawa 'yon!" Galit na hinarap ni brown haired girl ang isang ako. She's familiar.
"That's Azeya Montelvana back then." The girl beside me said. Nanlaki pa ang mga mata ko at tinitigan ang babae.
Oo nga! Ang tunay na Azeya!
"Ayoko nga. Manigas sya." The other me laughed. At bigla syang sinampal ni Azeya. Ouch! "F*ck! What was that for?! Are you in love with that weirdo, Montelvana?!"
"Yeah." She said in a cold voice. "Don't dare touch him again. Or else... I gonna kill you."
Sa huli nyang sinabi, kinilabutan ako. Hindi ko maipaliwanag pero...Ewan ko...
Hinatak na nya palabas si Azer. Lahat ng tao sa room shock. Including the other me.
"Let's go." Sabi naman nung babae sa tabi ko. Si Zion daw. Tapos lumabas kami ng room. Sinundan namin yung dalawa.
Nagpunta sila sa school garden. Naupo silang pareho sa damuhan. Naka-kawit pa rin ang braso ni Azeya sa braso ni Azer. Hindi naman nagrereklamo si Azer.
"Bakit mo 'yun ginawa, Azeya? Bakit mo sinabi 'yun kay Sander?" Naghihinanakit na sabi ni Azer.
They are calling me by my surname?
"Dapat lang sa kanya 'yun. He deserves it." She said coldly. Azer just sigh. "Ayokong may nanakit sa Ace ko... Ayokong nasasaktan ka."
Azer smiled at her. Kasabay ng marahang paghalik sa forehead ni Azeya. They really look like a couple. Nakakainggit naman sila.
"You're so childish, Azeya. Hindi ko tuloy alam kung bakit kita naging best friend." Azer silently laugh. Pero kita ko ang paglungkot ng mukha ni Azeya.
But she tried her best not to show it to him. "Aba syempre! Maganda ako, matalino at maganda lang! Hahahaha!"
They both laugh. Kitang-kita naman na fake lang 'yung kay Azeya.
"Tara na nga. Baka hanapin ka pa sa akin ng daddy mo." Tumayo na si Azer. Inalalayan naman nyang tumayo si Azeya.
"Ace, bukas, date tayo ah?"
"Sige. Kakain tayo ng kwek-kwek."
"We need to go." Sabi nanaman ni Zion. Haiish!! Kanina pa sya ganyan. Hanggang namalayan ko na lang na napunta kami sa bahay nina Azeya. Mansion nila 'to e. Nakapunta na ako dito.
"I hate you!" Sigaw ni Azeya. Nakita ko naman agad ang sinigawan nya habang naghahalo ito ng cream sa isang bowl.
"Ano nanaman ba ang pag aawayan natin ha?" I saw another Azeya. Ito na 'yung real Sephiel. Halata sa boses nya na naiirita sya.
"Bakit hindi mo pa dinispatsa si Sander? Why is he still alive" Azeya shouted. "Simple lang naman 'yon para sa'yo e!"
Padabog na binitawan ni Sephiel ang kutsara. "Oo, assassin ako. Pero hindi ako mamamatay tao, halimaw ang pinapatay ko."
"You're unfair! Siguro...siguro nagugustuhan mo na si Azer!"
"Tumigil ka na! Wala ka namang proof, 'di ba? Saka bakit ba ako ang pinagdidiskitahan mo? Inaano ba kita?"
Nanahimik silang pareho. Tapos ay lumabas ng kusina si Azeya.
"Bakit sila nag aaway? 'Di ba magkapatid sila?" Tanong ko kay Zion.
Pero imbes na sagutin ako, nag iba nanaman ang scene. Si Azer kasama si Azeya.
"Ace!" Masaya nyang sinalubong si Azer. Ah, ito siguro yung date na sinasabi nya?
"Fifteen minutes late ka na." Nakangiting sabi ni Azer. "Tara na nga."
"Okay!!" Masiglang masigla naman si Azeya.
"She's inlove with him." Sabi ni Zion. "But, Azer had a crush on Sephiel, instead."
"Wait, bakit Azeya ang pangalan nya dito? Eh di ba kilala sya ni Azer as Sephiel?" I asked. "Naguhuluhan na ako ah!"
"You'll see." Tapos nag iba nanaman ang scene! Pauwi na sila Azer.
"Ace, thank you sa ice cream."
"Wala 'yun. Basta ikaw." Azer smiled. "Nga pala, pakisabi kay Sephiel na kinakamusta ko sya ha?"
Suddenly, I saw Azeya's eyes na nagulat sabay nainis. Nararamdaman ko sa aura nya na may hindi magandang nangyayari...
"Okay!" She said happily. Pero kitang kita ko ang pagguhit ng galit sa mukha nya.
"Alam mo kasi..." Azer blushed. "Crush ko 'yung kakambal mo e..."
"Kailan pa?" She coldly said.
"Noong makilala ko kayo. Noong first year pa tayo."
"Oh. I see. But you know what, may boyfriend na kasi si Seph e."
"Ha? S-sino?"
"Si Sander." She calmly said.
"What?! Me?!" Grabe ah! NGSB ata ako! Wala pa akong nagiging girlfriend!
"Shhh!" Saway sa akin ni Zion.
"G-gan'on ba?... Okay lang." Azer smiled. "Sige na. Baka gabihin ka pa."
"Okay! Good bye kiss ko?" Ngumuso naman si Azeya. Tsk. Sarap tagpasin e! Sinungaling!
"Uh... I.. I need to go! Naalala ko palang may inuutos sa akin. Bye!" Tumakbo namang palayo si Azer at naiwang inis na inis si Azeya. Mwahahaha! Buti nga!
"Stop smiling, John. Ito na ang katotohanan sa lahat ng ito." Sabi ni Zion.
A sudden flash of light blocked my sight. At nang makita ko na ang sumunod na scene, my eyes got wide and my mouth opened. Hindi ko inaasahan ang sumunod kong nakita.
***
Nakabalik na kami sa lugar kung saan ako naiwan ni Azeya. Ngayon naman, kailangan kong mahanap ang mga assassins. Kailangan kong makita si Sephiel! Lalong-lalo na si Azer.
Pero napatigil ako nang may bumagsak na fire ball sa harap ko. Pagtingala ko, nakita ko ang mga babae na may kalabang mga di pangakaraniwang nilalang. I think, sila na ang mga zodiac monsters.
"Akin na ang kamay mo." Sabi ni Zion. Inilahad ko naman ang palad ko, may iniukit sya doon at biglang umilaw ang mga kamao ko!
"Woah! A-anong ginawa mo?!"
"Kailangan mo ang spell na 'yan para ma-distract mo sila." Sabi nya at umatras ng bahagya.
I looked at my fists. Para syang may apoy at may kasama pang hangin. Ang intense! Para akong warrior!
"Ngayon na!" Utos nya.
Lumundag ako. At sa gulat ko.. LUMUTANG AKO! Until I reached their barriers. Lahat sila nasa ere. Ginamit ko ang kamao ko at saka sinuntok ang barrier. Wasak! Nagulat pa silang lahat. Then, lahat kami ay lumapag na sa lupa.
"Sino ang mortal na ito?" Sabi nung mukhang bull.
"K-kaibigan ko si Azer!" I tries to calm down. Nakakatakot kasi ang mga tingin nila.
"Si Azer?" May babae naman na may dalang libro ang nagsalita.
"Wala kaming panahon sa'yo bata." Sabi naman nung mukhang goat.
"Kailangan kong makita si Azer! May kailangan syang malaman tungkol kay Azeya!"
"Si Azeya? At ano naman ang kinalaman ni Azeya dito?" Tanong nung may long hair.
"Kasi...sya ang----"
"SANDALEE!!"
Napatigil kaming lahat nang may bumaba, sakay ng tubig, mula sa itaas. May kasama ang mukhang isda na lalaki na dalawang babae. Yung isa nakasalamin sa mata. Yung isa naman may buntot.
"Pisces! Hindi ba't ibinilin sa atin na patayin na ang mga assassin? Bakit buhay pa ang mg iyan?" Tanong naman nung nay dalang timbangan.
"May magandang balita ako! Hindi nyo na kailangang mag patayan pa!" He said.
"Ano naman yun?" sabi nung mukhang normal na tao.
"Alam ko na kung nasaan ang libro!"
Nagulat ang mga nilalang doon. Maging ako.
Alam nya ang tungkol sa Book of Life and Death ng celestial world!
"Nasaan ang libro?" Tanong ng mga babae.
"Kay Azeya Montelvana!" He said and I heard everyone gasp.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•
Nasaan na ba ako?... Bakit ang sikip-sikip sa lugar na ito?... Bakit pakiramdam ko, nakakulong ako?...
Nakakaramdam ako ng mainit na likido na dumdaloy sa aking katawan... Nararamdaman ko rin ang mahinang pagsaksak sa akin ng isang matulis na bagay... Nasaan ba ako?... Bakit puro kemikal ang naaamoy ko?...
Iminulat ko ang aking mga mata...
Kadiliman. Iyon ang tumambad sa akin. Umupo ako sa malambot na bagay na ito. Mayroong nakaharang sa aking ilong na umaabot sa aking bibig. May dumadaloy roon na hangin.
Nakita ko ang mga nakakabit na mga aparato sa akin.
"Seraphiel?"
Isang matandang lalaki ang nakangiti sa akin at sinisipat ako kung tunay ba ang kanyang nakikita.
"Joseph! Joseph! Madali ka! Gising na sya!" Sigaw nito sa telepono.
Nasa loob ako ng isang laboratoryo...
May dumating, isang matangkad na lalaki na halos kasing edad ko lamang. Nang makita nya ako ay gulat na gulat siya. Ngunit napalitan iyon ng galak.
"Mahal ko... Gising ka na rin sa wakas..."
Lumapit siya sa akin at hinawakan ang magkabila kong pisngi. Ramdam ko ang init ng palad niya. Maging ang hininga niya. Niyakap nya ang hubad kong katawan. Hindi ko sya kilala.
Hindi ako makapagsalita nang paalisin nya ang matandang lalaki't isa-isang tinanggal ang aparato ko sa katawan. Dinamitan nya ako ng isang puting damit.
"Buti naman at nagising ka na. Alam kong nagugutom ka na. Halika na sa sala."
Hinawakan nya ang kamay ko. Hindi ko alam ngunit pakiramdam ko ay kilala ko siya. At mayroon akong naaalala sa kanya.
Bakit ako narito?...
Anong ginagawa ko rito?...