A/N: Naku naku! Hirap gawan ng POV sa chapter na ito si Nathan kaya next chapter nalang mga dre ha? Pero don't worry, hindi kayo madidisappoint dito. ;)
Stop muna sa pagiging upset sa baby lovers... Actually, compliment sa akin na napaluha ko kayo. >.< Meron pang nanggagalaiti dyan. So, yeah enjoy reading...
[51] WHAT IF
KAYE ANNE'S POV
"Baby love, bilisan mo ang pag-gising mo ha? You need to wake up before I give birth to Kyra. Gusto ko, fully-recovered ka na pag nanganak ako. Pipirma ka pa sa birth certificate ng first baby natin eh."
Nakatitig lang ako kay Gail habang kinakausap niya ang walang malay na si Kurt. Madaming nakakabit sa kanya mga apparatus at talagang madaming galos at pasa ang katawan niya. Kahit sinong makakakita sa condition ni Kurt, for sure maaawa sa kanya. Sabi ng doctor, nasa critical na kalagayan daw si Kurt. Malala raw kasi ang pagkabagok sa ulo niya. Suspetsa niya, higit sa isang beses napuruhan ang ulo nito.
Kusang nangingilid ang luha ko habang pinapanuod ko si Gail kaya naman patago ko itong pinupunusan gamit ang thumb ko.
"At... At saka, diba magpapakasal pa tayo pagkapanganak ko? Kaya bilisan mo dyan gumising kasi matinding p-preparation yun." She giggled as she touched his hand. "Huwag mo akong paghintayin ng matagal ha?"
Tumayo na ako mula sa pagkakaupo sa cornered-sofa at nilapitan si Gail. Isinubsob naman niya ang mukha niya sa kamay ni Kurt.
"Gail, why don't you go home for awhile? Magpahinga ka muna sa bahay. Dalawang araw ka ng nandito eh."
She groaned, "Ayos lang ako. Don't worry about me. I'll stay here with Kurt."
"Pero kailangan mong magpahinga, Gail. Buntis ka... Makakasama sayo ang magpuyat."
Inangat niya ang ulo niya at tumingin sa akin. She then faint a smile. "Nakakatulog naman ako ng maayos dito, Kaye Anne. Pag umuwi ako sa bahay, sigurado akong hindi ako makakatulog ng maayos. Ayokong iwanan si Kurt dito eh."
I sighed in defeat. Mahirap talaga makipagtalo kay Gail.
"Well then, babalikan nalang kita dito mamaya, Gail. I have to go back to E.H.U na. Free cut lang kasi ako today." I lowered my head to kiss her on the cheek. "Nag-iwan na ako ng pagkain mo dyan sa fridge. Kainin mo yun ha? For sure, magagalit si Kurt nyan 'pag nagpabaya ka sa sarili mo at sa baby niyo."
She nodded. "Thanks, Kaye Anne."
"By the way, uuwi pala ang parents mo tonight. I suppose, they'll check on you. Sige, bye na."
Austin must be waiting for me at the lobby. Sinamahan niya kasi ako pagpunta dito. Pero nagpaalam siya na dun nalang daw siya sa lobby mag-i-stay since nahihilo raw siya sa amoy ng ospital.
Kinuha ko muna ang shoulder bag ko bago lumabas ng kwarto. Pagkaharap ko sa left side ng hallway ay nakita ko siya. My heart automatically thumped hard. Para akong mabibingi sa malakas na pagtibok nito. Sheez! Of all people, bakit siya pa ang makakasalubong ko?! >,<
"Kaye Anne..." Tawag ni Nathan sa akin.
I faked a smile and wiggled my eyebrow as though nothing happened between us. Si Chloe panigurado ang nagbalita sa kanya tungkol sa nangyari kina Kurt.
"... Uhm, pasok ka lang sa loob. Ito yung kwarto ni Kurt." Sabay turo ko sa right side ko. "... Nasa loob si Gail. Sige Nathan, una na ako sayo. I'm going to be late."
Lalagpasan ko na sana siya nang pigilan niya ako sa kaliwang braso ko. And now, we're side by side. Me, facing the north and him, facing south. Mas lalo tuloy akong kinabahan. GHAAAAAAAAAD! Ano ba 'to?!
"Usap tayo..."
I took a deep breath and looked down the floor. Masyadong awkward ang atmosphere ngayon. Kung bakit kasi wala masyadong taong dumadaan sa hallway na ito.
"Male-late na ako, Nathan." Pagdadahilan ko.
Ang tagal niyang nakahawak sa braso ko. Ni hindi man lang siya magsalita kaya sinubukan kong alisin ang kamay niya... But geez! Bakit niya hinihigpitan? TT__TT
"Umamin ka na sa akin, pero bakit hindi mo pangatawanan? Bakit binawi mo pa?" Gumalaw ang ulo niya and I suppose, nakatingin na siya sa akin ngayon. "Pinaglalaruan mo ba ako, Kaye Anne?"
Napasimangot ako sa narinig ko. Ako? Pinaglalaruan siya?
I faced him and gave him my glare. "Oo, umamin ako sayo. At oo, totoo yung sinabi ko. Lahat ng sinabi ko nung araw na yun ay totoo. Now what? Anong gagawin mo?"
Nakatitig lang siya sa akin. Hinihintay ko ang sagot niya pero walang lumabas na salita mula sa bibig niya. He looked so weary but I don't care.
"See? Wala diba?" Marahas kong tinanggal ang kamay niya sa braso ko. "Tatlong taon ko 'tong kinimkim, Nathan. Tatlong taon mo akong pinahirapan. Nahihirapan ako tuwing kasama ka. Para akong sasabog... Mabuti nga nailabas ko ito eh... Ang hirap kayang itago nitong nararamdaman ko. Parang may kung anong malaking nakabara sa puso ko. Kahit papaano naman ay guminhawa na ang pakiramdam ko ngayon."
I tapped his shoulder and faked a smile.
"Hindi ko naman pinagsisihan ang pagconfess sayo... At alam kong hindi na mababalik yung dating tayo. Yung pagiging bestfriends... 'Pag pinagpatuloy pa kasi natin ito, mas totortyurin mo ako. Maawa ka naman sa akin, Nathan..."
I waited for him to say something... Kaso, wala... Parang nawala yata siya sa huwisyo niya.
"Ayan, nakapag-usap na tayo... So, I better get going na. Traffic pa eh..." Nag-wave goodbye na ako at nagsimula ng maglakad sa opposite direction nang marinig kong tinawag niya ako.
"Kaye Anne..."
Lumingon naman ako. "Hmmm?"
Seryoso ang mukha niya. I also saw his close fist. "P-Paano kung sabihin kong mahal din kita?"
Lub dub lub dub lub dub...
I somewhat felt glad upon hearing that from him... Pero mas nangingibabaw sa akin ang pagkainis. Mukha kasi hindi siya sincere... And what if? Ayoko sa mga what if na yan... Dyan ako nasasaktan eh. Aasa na naman ako kung ganun?
Bakit kaya biglang kumapal ang mukha niya? Try niya kayang lihain yan minsan? Tss.
I smiled.
"Don't worry about me, Nathan. Hindi mo kailangang mahalin din ako dahil nalaman mong mahal kita. Pampalubag loob lang yan eh... Mas masasaktan ako dyan sa what if mo."
***
We're on the way to E.H.U. Tahimik lang kami ni Austin sa byahe. Ang hassle lang, kasi traffic. Para tuloy akong nawalan ng ganang pumasok ngayon. Hayyy...
"Kaye Anne, may problema ba?"
I looked at Austin, blankly. "Wala naman."
Inihinto muna ni Austin ang kotse niya sa gilid at saka siya humarap sa akin. "... Nakita ko kanina sa lobby si Nathan. Hindi niya ako napansin pero nakita ko siya." Mahinang sabi niya. "Nag-usap na ba kayo?"
"Yes..."
"If you don't mind me asking, what did-------"
I cut him off. "Austin, stop courting me but please stay by my side."
Napakunot ang noo niya at medyo umiwas ng tingin. He cleared his throat, seemed to be fixing his composure. "Basted na ba ako?"
I sighed. "Mahal ko siya, Austin... Kung sasagutin kita, ayaw ko naman na gawin kitang panakip butas. That would be very unfair."
He eyed me and gave me his warm smile. Hinawakan niya pa ang kanang kamay ko at pinisil ito. "I'm willing to be a rebound, then... Gagawin ko ang lahat para mapalitan siya sa puso mo... At pakiusap lang, Kaye Anne... Don't tell me to stop courting you. May ugali kasi ako na kapag pinipigilan ako, mas lalo akong nagpapatuloy pa." :)
CHELSEA'S POV
Naglalakad ako sa loob ng campus nang mahagip ng tingin ko ang pamilyar na figure ng isang lalaki. Kahit nakatalikod siya, kilalang-kilala ko pa rin ang taong yun. I immediately walked towards him and sat on his right side on the bench. Nakatingin lang siya sa malayo. Mukhang malalim ang iniisip niya.
"Kamusta? Nadalaw mo na ba sina Gail sa ospital?" I asked while looking at him. Kaso, parang wala siyang narinig. Nakatulala pa rin siya. "Nat-Nat..."
".. Oh?" Tumingin siya sa akin saglit at natatarantang nagbuklat ng textbooks niya.
"Ang sabi ko, kung nadalaw mo na sina Gail sa ospital?" Yun kasi ang dahilan niya sa akin kaninang umaga, kaya 'di niya ako nasundo sa bahay.
"A-ahh... Oo."
Tumango-tango nalang ako sa kanya. He's been acting so weird lately. I don't know why pero talagang may napapansin akong kakaiba kay Nat-Nat. Nahihiya naman akong tanungin siya kung anong problema niya. Yes, I'm his girlfriend but he's not open to me. He's secretive.
"Cathy, diba ex mo yan?"
"Sino? Si Nathan?"
"Yeah, Prince Nathaniel Salvador ang name niya diba? Model Student awardee of the year?"
Nabaling ang tingin ko sa kaliwa ko. Naoverheard ko kasi ang pangalan ni Nathan eh. I saw two girls sitting on the bench next to us. Siguro, isa't kalahating dipa lang ang layo nila sa pwesto namin. Both of them are retouching their make up. Hindi sa judgemental ako ha, pero halata sa kanila na mga maarte sila on how they look and speak.
Medyo tumingin pa sa pwesto namin yung long hair na girl kaya umiwas ako ng tingin at nagpatay malisya.
"Yes, naging kami nung first year college... But we broke up after a month."
"Oh how come?"
"He was so nice, gentleman, smart... and uhm, basta he's a perfect boyfriend. Ang kaso..."
"What?"
"He was a lame kisser. He always kissed me on the cheeks lang. Pag nag-iinitiate ako ng kiss sa lips, umiiwas siya. Buti pa si Derrick eh..."
"Yung X10?! Naging kayo?! Swerte mo, girl!"
"Ssshhh... I know right... Isang gabi lang naman yun. The next day, after we woke up, break na kami."
"OMG... One night stand?"
"Yeah, at least naexperience ko si Derrick. Hihihi! Unlike that lame-kisser-Nathan... I supposed he's a gay. Hinahain ko na nga ang sarili ko, tumatanggi pa."
Hindi ko na matiis ang naririnig ko kaya tumayo na ako at hinila ang kamay ni Nathan.
"Nat-Nat, tara... Lipat tayo ng pwesto."
He just looked at me blankly, "Ha?"
Bakit ba wala siya sa sarili ngayon? =____=
"Let's go... Masama ang ihip ng hangin dito eh." Hinihila-hila ko pa ang kamay niya pero hindi siya nagpatinag.
"Ayos naman dito ah."
"She must be the new girlfriend. I bet you, makikipagbreak din yan since hindi niya maeenjoy si Nathan. Boring yan eh."
"Hahaha! Yeah right."
This time, napatingin na si Nathan dun sa dalawang babae. He looked so serious. Hinila ko na siya palayo at nagpahila naman siya. Ayoko ng gulo. Mabuting pang wag nalang patulan yung dalawang yun. Halata naman na nagpapapansin lang sila e.
"Ex mo ba talaga yun?" I asked while dragging him. Nagtataka na talaga ako. Bakit ba lumilipad ang utak ni Nat-Nat ngayon??
"Si Cathy? Unfortunately, yes."
"Bat mo naman pinatulan yun?" Mean na kung mean pero I don't see any reason para magustuhan ng isang Nathan ang mga ganung klaseng babae. I know Nathan better since highschool and as far as I know, ayaw niya sa mga ganung klaseng babae.
"Wala lang..." Tapos siya na ang humila sa akin. "Let's go."
Nagpatangay na ako kay Nathan hanggang sa makapunta kami sa Admin Building. Nagtaka pa ako kasi dinala niya ako sa may bandang gilid. I mean, dito sa hindi masyadong daanan ng mga tao. What's with Nat-Nat?
"Nat-Nat..."
I was so shocked when he pinned me on the wall. He cupped my cheeks and before I knew it, his lips crushed mine. His kiss became deep. He started to kiss me with passion. Dahil na rin sa pagkabigla ko ay para akong nanigas sa kinatatayuan ko. My eyes were also wide open and I could see his eyes are closed.
Nag-ipon muna ako ng lakas bago ko siya itulak nang malakas.
"NATHAN! W-why did you do that!?" I retorted, catching my breath.
Nakatitig lang siya sa akin ng seryoso. "Am I really a lame kisser?"
"Ano ba yang sinasabi mo?!"
Tumalikod siya sa akin at narinig ko nalang na may binanggit siyang pangalan.
"Kaye Anne...?"
Sinundan ko naman ng tingin at tinitignan niya. There I saw Kaye Anne, on the second floor building. Nandun siya sa may railings at mukhang nagulat yung expression niya. Nakita niya siguro yung paghalik sa akin ni Nathan.
"Kaye Anne..." Nathan was about to go after her when I grabbed his arm. He looked at me coldly, "Susundan ko si Kaye Anne."
Siguro, kailangan ko ng sabihin kay Nathan ito. Nararamdaman ko kasi na may iba sa pagitan nila eh and I'm involved in it.
"Tell me Nat-Nat, mahal mo ba si Kaye Anne?"
His eyes rounded in surprised. Napaiwas pa siya ng tingin at napansin ko ang pamumula ng pisngi niya. "Shet naman! Bakit mo ba natanong yan, Chels?"
"Just answer me..."
Bumuntong-hininga muna siya. "Hindi ko siya m-mahal."
"Hindi mo siya mahal? Yeah right. Eh bakit mo siya susundan? So what kung makita niyang hinalikan mo ako, eh girlfriend mo naman ako???"
Yumuko lang siya at napasuklay ang daliri niya sa kanyang buhok. He looked so frustrated.
"Hindi mo maiintindihan, Chelsea..."
"Nat-Nat, bakit hindi mo nalang aminin sa akin na mahal mo si Kaye Anne? Halata naman eh." Tinignan niya ako na halata bang nabigla siya sa sinabi ko. Nginitian ko naman siya. "Akala mo, hindi ko napansin yun? Sa tuwing magkasama tayo, bukambibig mo siya. Sa tuwing magkukwento ka ng tungkol sa kanya, there's always a spark in your eyes pati na rin ang ngiti mo, kakaiba."
Napapikit siya saglit at sumandal sa pader. "Hindi ko siya mahal. Bestfriend ko lang siya. Nothing more, nothing less."
I crossed my arms as I faced him. "...Bakit? Wala bang rason na magustuhan mo ang bestfriend mo, Nat-Nat? Isn't that possible?"
He frowned. "Chels, ano ba 'tong pinag-uusapan natin!? Girlfriend kita diba? Eh bakit ikaw pa ang nagtatanong sa akin nyan?"
I giggled while shaking my head. Kakaiba talaga si Nathan. Para siyang bata... He's so innocent when it comes to love.
"Do you think masasaktan ako?" Natawa pa ako ng mahina. "Sa almost two months natin being a couple, narealize ko na kalokohan lang ito. I can only see you as a brother, Nat-Nat. Kaya, itigil na natin ito. It's no use."
He gawked. "Ano?!"
"Let's break up."
"Pero---"
"Hindi kita mahal, at hindi mo ako mahal. Ano pa bang rason para ipagpatuloy pa ito? Huwag ng t*nga, Nat-Nat! Huwag na nating ituloy ito kasi may nasasaktan na naman ako unintentionally eh." I stomped my feet on the floor remembering what happened way back in highschool, nung sila pa ni Danica. "Iba ang mahal mo, kaya siya ang dapat kasama mo ngayon."
"What?"
"Si Kaye Anne! Boplaks mo, Nat-Nat..." T_T
He wrinkled his forehead again. "Hindi ko siya mahal! Tangn@ naman! Ang kulit," saka siya bumulong sa gilid niya na rinig ko naman. "Tsk! Nakapagmura pa tuloy ako sa harap ng babae."
"Eh sinong mahal mo aber?!" Nakapameywang na ako. Hirap paaminin nito! >.<
Napahilamos siya sa mukha niya.
"SI GAIL! MAHAL KO PA SI GAIL!"
O__O
"Si G-Gail? Tindi mo naman..." I shuffled my hair in frustration. "Alam mo, kung anong lumalabas sa bibig mo, kabaligtaran ng kinikilos mo, Nat-Nat! Ano ba!"
"Eh sa mahal ko------"
Napahinto siya sa pagsasalita ng ipatong ko ang dalawang kamay ko sa magkabilang balikat niya. "Nat-Nat, listen very carefully ha? Sagutin mo rin ako ng maayos." He nodded blankly. "Sinong iniisip mo most of the time? Si Gail o si Kaye Anne?"
His lips twitched sideways. "Si Kaye Anne... K-kasi..."
"I don't need a reason! Next question, sinong mas hinahanap mo ngayon? Si Gail o si Kaye Anne?"
"... K-Kaye Anne..."
I smiled sheepishly. Mukhang aamin na ito. "Now, can you explain to me about your wallpaper?"
Ang wallpaper lang naman niya sa phone niya ay ang picture nilang dalawa ni Kaye Anne taken God-knows-where-and-when.
Napabuntong-hininga siya at nagtaas ng dalawang kamay in surrender.
"Fine, mahal ko si Kaye Anne."
Magsasalita pa sana ako kaso naunahan niya ako.
"But I'm not yet ready to tell about it to her. Ayokong magpadalos-dalos..." He turned his back on me and I heard him let out a sigh. "At t*ng!na, nagseselos ako sa g*go na yun... Hindi ko man maamin kay Kaye Anne, pero nagsimula yun nung mapalapit siya sa g*go na yun. Siguro, noon, akala ko, concerned lang ako sa kanya pero hindi eh... Iba nga pala ako 'pag concerned sa tao."
Then, naglakad siya ng tatlong hakbang at sinipa -sipa yung poste dun. Sino ba ang tinutukoy niya? Si Kyle ba?
"Bw!s!t! Kahit kailan, hindi pa ako nagselos sa kahit kanino. Kahit kina Danica o kay Gail pa! Hindi ako seloso eh! Potek! Kabanas! UGH!"
Nilapitan ko na siya at inawat siya sa pagsipa dun sa poste.
"Nat-Nat! Tama na."
"Ang t*nga-t*ng* ko! Hindi ko alam na mahal ko na pala siya. Hindi ko namalayan... Sino ba namang matinong tao ang hindi mamamalayan na napamahal na siya sa isang tao!? Sabihin mo nga?!"
=______= Eh bat siya sa akin galit?
"Ganun naman talaga ang love eh. Bigla-bigla yang mararamdaman... Hay nako..." Tinap ko ang likod niya nang tumigil na siya sa pagsipa dun sa poste. "Ang mabuti pa, umamin ka na kay Kaye Anne."
"Mas nauna na nga siyang umamin eh." Bulong niya.
"Ha?"
He shook his head and started to walk away slowly. "Wala."
Sinundan ko naman siya. "So, ano na? Anong balak mo?"
He just shrugged his shoulders. "I won't make a move until I'm ready to make her mine."
"BAKIT?! Baka maunahan ka pa ni Kyle! Siya pa naman itong laging kasama ni Kaye Anne... Mapag-iiwanan ka na! Kainis ka naman oh!" >.<
Naglakad na siya ng mabilis kaya naman medyo naiwanan na ako.
"Huy!!!"
"'Di ko pa kaya. Natatakot ako... Baka 'di niya na ako tanggapin."
Napahinto ako sa paglalakad nang marinig ang sinabi niya. I don't care eventhough he left me. Isa lang ang pumasok sa isip ko.
"Si Nathan, natotorpe?" I muttered. Wow... =.=
KAYE ANNE'S POV
I was spacing out while lying on my bed. Diretso uwi na ako kanina from school kasi wala ako sa mood. Supposed to be, babalik ako sa ospital kaso nandun na naman daw si Kuya Louis para samahan si Gail. Ano bang nangyayari sa buhay namin ngayon? Sina Gail at Kurt, may pinagdadaanang pagsubok and I'm hoping na masurpass nila ito. Ako naman, namomroblema... Bakit nga ba ako namromroblema? Nasabi ko naman na ang dapat sabihin kay Nathan diba?
Nakakainis pa! Of all scenes, bakit yung halikan pa nila Nathan at Chelsea ang nakita ko kanina? Ewan ko! Naiinis ako... Pwede namang ibang tao nalang ang makita ko sa ganung eksena, pero bakit sila pa? Nang-iinis ka ba author?? Kasi kung oo, effective eh!!! >o<;;
I saw them kissing with my two very eyes. Hindi ko naman sinasadya na makita yun. It just happened na naglalakad ako sa corridor ng building namin nang biglang tumunog ang phone ko. Pumunta naman ako dun sa railings. Si Tita Trinity yung tumawag sa akin. She was asking me about Gail's condition. Nung matapos na kaming mag-usap ni Tita Trinity over the phone, paalis na sana ako dun nang mahagip ng tingin ko mula sa baba ang scene na yun.
Nathan leaned to Chelsea and kissed her deeply. Parang nasemento ang mga paa ko sa sahig. Para bang nawala ako sa earth ng approximately 10 seconds... At 'di ko nalang namalayan na humarap banda sa building na kinatatayuan ko si Nathan. Our eyes met and as though I didn't see anything, I turned my back and started to walk away with a feeling of being stabbed in my chest.
"Girlfriend naman niya yun eh! Pakialam ko ba???! If I know, talagang ginagawa naman nila yun. That's what normal couples do."
I pouted and shook my head, dismissing what I've said. Para na akong nababaliw na dito sa loob ng kwarto ko. Is talking to myself normal? In my personality? Well, yeah. =.=
"Haaayyy! Eh kung sagutin ko na kaya si Austin para makalimutan ko na si Nathan? Nganga forever lang naman ako 'pag umasa pa ako sa lalaking yun!"
Niyakap ko ng mahigpit ang unan ko. I stared at the ceiling and took a deep breath.
"Kapag sinagot ko kaya si Austin, makakamove on na kaya ako kay Nathan?" Wow, maka-move on ako, 'kala mo naging kami. FEELING! (=3=)
Pumikit ako at nagpout pa. Pinagdaop ko pa ang palad ko.
"Give me a sign, Lord!" Ano bang klaseng sign ang pwedeng hingiin? Hmmm, "K-Kapag, may umakbay sa akin na lalaki. Lalaki! Wala naman umaakbay sa akin na lalaki sa campus eh... Oh well, Lord... Kapag may umakbay po sa akin na lalaki sa campus bukas, ibig sabihin nun sasagutin ko na siya... Thanks po in advance." Mahinang sabi ko. "At sana po, malagpasan na po ng pamilya ko ang mga pagsubok na kinakaharap po namin. AMEN."
Nag-sign of the cross na ako at nagshift ng pwesto. Napatingin ako sa digital clock. 10:45 na pala. Bat 'di ako makatulog? >.<
***AFTER 2 HOURS
Bumaba ako sa kitchen dahil hindi pa rin ako makatulog. Hindi ako mapakali eh! Kumuha ako ng cracker nuts at ng tubig mula sa fridge nang madatnan ako ni Yaya Vera.
"Oh, bat gising ka pa? Alas-dose y medya na ah."
I smiled to her. Sumubo muna ako ng cracker nuts. "'Di po ako makatulog eh."
Kumuha rin siya ng tubig at uminom. "May kasabihan na kapag hindi raw makatulog sa gabi o hindi mapakali, may posibilidad daw na may nag-iisip o umaalala sayo." She grinned.
SINONG IISIP SA AKIN? ~________~
"Baka yung manliligaw mo." Dagdag pa niya kaya nabilaukan ako sa kinakain kong cracker nuts. Uminom agad ako ng tubig at sinimangutan si Yaya Vera.
"Yaya naman po!" >.<
"Hahaha! Okay, number 14." ^_^
"Number 14?" (?_?") Hay nako... Mahilig talaga sa ganyan si Yaya. Yung mabibilaukan ka, tapos imbes na tubig ang ibigay sayo eh bibigyan ka ng number.
"Letter N!!" Tapos humawak siya sa chin niya na parang iniisip niya kung kaninong pangalan ang nagsisimula sa letter N ang nakakaalala sa akin. "Aaahhhh~ N stands for NATHAN!"
Eh? O__________o
***
Next chapter will be on Saturday, July 13th. Pero try ko lang ha? I'll find time to update. Gusto ko kasing mag-update sa araw na yun dahil birthday ko na! Parang regalo ko sa inyo~ T^^T 20 years old na ako mga dre. Hehehehe =) Sa mga nagtatanong sa FB ko, nareactivate ko na pala. Nasa external link po yun! Thanks.